[Odesłanie prejudycjalne - Zbliżanie ustawodawstw - Dyrektywa 2001/95/WE - Artykuł 12 i załącznik II - Normy i przepisy techniczne - Unijny system szybkiej informacji (RAPEX) - Wytyczne - Niebezpieczne produkty nieżywnościowe - Decyzja wykonawcza (UE) 2019/417 - Rozporządzenie (WE) nr 765/2008 - Artykuły 20 i 22 - Zgłoszenia przekazane Komisji Europejskiej - Decyzja administracyjna - Zakaz sprzedaży określonych wyrobów pirotechnicznych i obowiązek wycofania z obrotu - Wniosek dystrybutora danych produktów o uzupełnienie zgłoszenia - Organ właściwy do rozpatrzenia wniosku - Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Skuteczna ochrona sądowa]Język postępowania: niemiecki
(2023/C 235/02)
(Dz.U.UE C z dnia 3 lipca 2023 r.)
Sąd odsyłający
Verwaltungsgerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca skargę rewizyjną: Funke Sp. z o.o.
Druga strona postępowania: Landespolizeidirektion Wien
Sentencja
1) Artykuły 20 i 22 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającego wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 339/93, art. 12 dyrektywy 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów, zmienionej rozporządzeniem nr 765/2008, i załącznik II do tej dyrektywy, a także załącznik do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2019/417 z dnia 8 listopada 2018 r. ustanawiającej wytyczne dotyczące zarządzania unijnym systemem szybkiej informacji "RAPEX" utworzonym na mocy art. 12 dyrektywy 2001/95/WE w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów oraz funkcjonującym w jego ramach systemem zgłoszeń
należy interpretować w ten sposób, że:
przyznają one podmiotowi gospodarczemu - którego interesy mogą zostać naruszone w wyniku zgłoszenia dokonanego na podstawie art. 22 rozporządzenia nr 765/2008 przez państwo członkowskie Komisji, takiemu jak importer produktów będących przedmiotem tego zgłoszenia - prawo zwrócenia się do właściwych organów zgłaszającego państwa członkowskiego z wnioskiem o uzupełnienie rzeczonego zgłoszenia.
2) Artykuły 20 i 22 rozporządzenia nr 765/2008, art. 12 dyrektywy 2001/95, zmienionej rozporządzeniem nr 765/2008, i załącznik II do tej dyrektywy, a także załącznik do decyzji wykonawczej 2019/417, w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,
należy interpretować w ten sposób, że:
podmiotowi gospodarczemu - takiemu jak importer produktów będących przedmiotem zgłoszenia dokonanego na podstawie art. 22 rozporządzenia nr 765/2008, który nie jest adresatem środka będącego u podstaw tego zgłoszenia i którego interesy mogą zostać naruszone z uwagi na niekompletny charakter rzeczonego zgłoszenia - powinien przysługiwać środek zaskarżenia w zgłaszającym państwie członkowskim celem doprowadzenia do tego, że to państwo członkowskie wywiąże się z ciążących na nim w tym zakresie obowiązków.
