(C/2023/218)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 23 października 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: YL (przedstawiciele: A. Guillerme i T. Bontinck, adwokaci)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej, Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej
Żądania
Skarżący wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Zarządu EUIPO z dnia 22 listopada 2022 r. o nieprzedkładaniu Radzie Unii Europejskiej wniosku o przedłużenie kadencji skarżącego i o wszczęciu postępowania w sprawie naboru na jego stanowisko;
- stwierdzenie nieważności decyzji Zarządu EUIPO z dnia 6 marca 2023 r. o tymczasowym zawieszeniu kompetencji skarżącego jako organu uprawnionego do zawierania umów o pracę do końca jego kadencji oraz o ograniczeniu jego kompetencji do "bieżącego zarządzania działalnością na potrzeby funkcjonowania Urzędu";
- stwierdzenie nieważności decyzji Rady Unii Europejskiej z dnia 30 maja 2023 r. o nieprzedłużeniu kadencji skarżącego;
- zasądzenie od EUIPO i Rady odszkodowania za szkody materialne i zadośćuczynienia za krzywdę poniesione przez skarżącego w związku z zaskarżonymi decyzjami;
- obciążenie pozwanych kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu skargi skarżący podnosi następujące zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący niezgodności z prawem decyzji Zarządu EUIPO z dnia 22 listopada 2022 r. oraz decyzji Rady z dnia 30 maja 2023 r. w zakresie, w jakim:
- zaskarżone decyzje są obarczone wadami proceduralnymi, takimi jak mianowicie brak właściwości autora aktu i naruszenie prawa skarżącego do bycia wysłuchanym, co spowodowało niezgodność z prawem postępowania określonego w art. 158 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 1 prowadzące do nieprzedłużenia kadencji skarżącego;
- Zarząd EUIPO i Rada popełniły oczywiste błędy w ocenie przy przyjmowaniu zaskarżonych decyzji;
- Zarząd EUIPO i Rada naruszyły zasady uzasadnionych oczekiwań i niedyskryminacji.
2. Zarzut drugi dotyczący niezgodności z prawem zaskarżonej decyzji Zarządu EUIPO z dnia 6 marca 2023 r. w zakresie, w jakim decyzja o zawieszeniu kompetencji skarżącego:
- narusza prawo do bycia wysłuchanym;
- narusza art. 157 rozporządzenia nr 2017/1001;
- narusza art. 4 decyzji Zarządu EUIPO nr MB-17-01 w sprawie delegowania kompetencji przyznanych na mocy regulaminu pracowniczego organowi powołującemu, a także zasady proporcjonalności i dobrej administracji.
3. Zarzut trzeci dotyczący szkody materialnej i niematerialnej poniesionej przez skarżącego w związku z zaskarżonymi decyzjami, za którą domaga się on odszkodowania odpowiadającego pewnej utracie możliwości przedłużenia jego mandatu do czasu przejścia na emeryturę oraz uszczerbkowi na wizerunku i reputacji.
