Język postępowania: francuski(2023/C 15/27)
(Dz.U.UE C z dnia 16 stycznia 2023 r.)
Sąd odsyłający
Conseil d'État
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Société BP France
Strona pozwana: Ministre de l'Économie, des Finances et de la Souveraineté industrielle et numérique
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 17 i 18 dyrektywy 2009/28/WE 1 oraz art. 30 dyrektywy 2018/2001 2 należy interpretować w ten sposób, że mechanizmy monitorowania w drodze bilansu masy oraz przewidziane w tych dyrektywach krajowe lub dobrowolne systemy mają na celu wyłącznie ocenę i uzasadnienie zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do surowców i biopaliw oraz ich mieszanek, a tym samym nie mają na celu stworzenia ram dla monitorowania i wykrywalności - w odniesieniu do produktów końcowych powstałych w wyniku współprzetwarzania - udziału energii ze źródeł odnawialnych zawartej w tych produktach, a w konsekwencji zharmonizowania uwzględniania udziału energii zawartej w takich produktach do celów określonych w art. 17 ust. 1 lit. a), b) i c) dyrektywy 2009/28/WE oraz art. 25 i art. 29 ust. 1 akapit pierwszy lit. a), b) i c) dyrektywy 2018/2001?
2) W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie zawarte w poprzednim punkcie, czy te same przepisy stoją na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie, w celu określenia ilości HVO, jaką należy wpisać w ewidencjach materiałów, które podmioty gospodarcze powinny prowadzić w celu ustalenia podatku motywacyjnego związanego z dodawaniem biopaliw, uiszczanego w tym państwie, jeżeli udział energii odnawialnej w paliwach dopuszczonych do konsumpcji w roku kalendarzowym jest niższy od krajowego docelowego udziału procentowego w zakresie wprowadzania energii odnawialnej w transporcie, wymagało - przy odbiorze w pierwszym krajowym składzie podatkowym przywozu paliw zawierających HVO, wyprodukowanych w innym państwie członkowskim w ramach procesu współprzetwarzania - przeprowadzenia fizycznej analizy zawartości HVO w tych paliwach, w tym w przypadku gdy zakład produkcyjny, w którym wyprodukowano te paliwa, stosuje system bilansu masy certyfikowany przez dobrowolny system uznany przez Komisję za system kompleksowy?
3) Czy prawo Unii, a w szczególności postanowienia art. 34 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, stoi na przeszkodzie środkowi państwa członkowskiego takiemu jak środek opisany [w pytaniu drugim], podczas gdy, po pierwsze, paliwa zawierające biopaliwa powstałe w wyniku współprzetwarzania w rafinerii znajdującej się na jego terytorium nie podlegają takiej analizie fizycznej, jeżeli są one wprowadzane do konsumpcji w tym państwie członkowskim bezpośrednio z zakładu produkcyjnego, oraz, po drugie, gdy to państwo członkowskie akceptuje - w celu określenia przy wyjściu z zakładu produkcyjnego korzystającego z zawieszenia opodatkowania lub krajowego składu podatkowego zawartości biopaliw, która do celów podatkowych może zostać przypisana do świadectw zawartości wydanych za dany okres - dokonanie oceny zawartości biopaliwa w produktach będących przedmiotem wywozu lub dopuszczenia do konsumpcji w sektorach innych niż transport na podstawie średniego miesięcznego wprowadzania przez skład lub zakład produkcyjny?
1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE i 2003/30/WE (Dz.U. 2009, L 140, s. 16).
2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (przekształcenie) (Dz.U. 2018, L 328, s. 82).
