(Sprawa C-117/23 1 , Eurobank Bulgaria) [Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Artykuł 3 ust. 1 i art. 4 - Ocena nieuczciwego charakteru warunków umownych - Prosty i zrozumiały język, w jakim został wyrażony warunek umowny - Umowa o kredyt bankowy denominowany w walucie obcej - Warunek obciążający ryzykiem kursowym w całości konsumenta - Nieuzgodniona konkretnie korzyść na rzecz instytucji kredytowej wynikająca z przeliczenia, na walutę spłaty, kwoty kredytu wyrażonej w walucie rozliczeniowej - Artykuł 6 - Konsekwencje stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku](C/2023/1119)
Język postępowania: bułgarski
(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2023 r.)
Sąd odsyłający
Apelativen sad - Sofia
Strony w postępowaniu głównym
Strona pozwana i wnosząca apelację: VU, IT
Strona powodowa i druga strona postępowania apelacyjnego: EUROBANK BULGARIA
Sentencja
1) Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich,
należy interpretować w ten sposób, że:
nieuczciwymi warunkami w rozumieniu tego przepisu mogą być zawarte w umowie o kredyt warunki, na podstawie których pożyczona kwota jest denominowana w walucie obcej i jest w pierwszej kolejności wypłacana przez bank w tej walucie na zablokowany rachunek, a następnie w drugiej kolejności przeliczana przez bank na walutę krajową lub walutę rezerwową i księgowana na rachunku bieżącym kredytobiorcy, jeżeli takie warunki skutkują, po pierwsze, przeniesieniem ryzyka kursowego w całości na konsumenta w przypadku znacznego zwiększenia wartości waluty obcej, i, po drugie, przyznają instytucji kredytowej, ze szkodą dla konsumenta, korzyść związaną ze szczegółowymi zasadami przeliczenia kredytu, której to korzyści strony nie uzgodniły szczegółowo w momencie zawarcia umowy.
2) Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 93/13
należy interpretować w ten sposób, że:
sąd krajowy, gdy stwierdził on nieuczciwy charakter warunków zawartych w umowie o kredyt denominowany w walucie obcej, może uznać, że kredyt ten w rzeczywistości jest denominowany w walucie krajowej lub w walucie rezerwowej danego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy całkowite unieważnienie tej umowy o kredyt, wynikające z unieważnienia tych warunków umownych, naraża konsumenta na szczególnie niekorzystne konsekwencje i taka zmiana umowy jest możliwa na podstawie przepisu prawa krajowego o charakterze dyspozytywnym lub przepisu ustawowego mającego zastosowanie w przypadku porozumienia stron umowy.
W braku takich przepisów prawa krajowego wysoki poziom ochrony konsumenta przewidziany w dyrektywie 93/13 wymaga, aby sąd krajowy przyjął, biorąc pod uwagę całość jego prawa krajowego, wszelkie niezbędne środki w celu ochrony konsumenta przed takimi konsekwencjami, tak aby zagwarantować temu konsumentowi, że ostatecznie znajdzie się on w sytuacji, w jakiej znajdowałby się, gdyby warunki uznane za nieuczciwe nigdy nie istniały.
