Język postępowania: francuski(2022/C 303/71)
(Dz.U.UE C z dnia 8 sierpnia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: PT (przedstawiciel: adwokat S. Orlandi)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 4 października 2021 r., na mocy której organ upoważniony do zawierania umów obliczył i wypłacił uprawnienia emerytalne skarżącej, w zakresie w jakim nie zostały jej przywrócone uprawnienia emerytalne przeniesione do systemu emerytalnego instytucji Unii Europejskiej, które nie mają wpływu na jej emeryturę;
- obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący niezgodności z prawem art. 77 akapit czwarty Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej "regulaminem pracowniczym"). Skarżąca podnosi, że przepis ten nie przewiduje zwrotu przeniesionych uprawnień emerytalnych, jeżeli uprawnienia te nie zostały uwzględnione przy obliczaniu wysokości należnej emerytury.
2. Zarzut drugi dotyczący niezgodności z prawem ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, dotyczących przeniesienia uprawnień emerytalnych. Zdaniem skarżącej przepisy te nie przewidują przywrócenia przeniesionych uprawnień, które spowodowały "doliczenie" w systemie emerytalnym instytucji Unii Europejskiej, jeżeli to "doliczenie" nie powoduje zwiększenia kwoty wypłacanej emerytury.
3. Zarzut trzeci dotyczący bezpodstawnego wzbogacenia. Skarżąca podnosi, że brak podstawy prawnej przewidującej przywrócenie przeniesionych uprawnień emerytalnych, które nie wywołują skutków w przypadku zastosowania mechanizmu minimum socjalnego, o którym mowa w art. 77 akapit czwarty regulaminu pracowniczego, prowadzi w istocie do bezpodstawnego wzbogacenia Unii Europejskiej.
