[Odesłanie prejudycjalne - Unia celna - Wspólnotowy kodeks celny - Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 - Artykuł 29 - Ustalanie wartości celnej - Wartość transakcyjna - Artykuł 29 ust. 1 lit. d) - Pojęcie "osób powiązanych" - Artykuł 31 - Uwzględnienie informacji pochodzących z krajowej bazy danych do celów ustalenia wartości celnej - Rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 - Artykuł 143 ust. 1 lit. b), e) i f) - Sytuacje, w których osoby uznaje się za powiązane - Artykuł 181a - Istnienie wątpliwości co do prawdziwości zadeklarowanej ceny]Język postępowania: litewski
(2022/C 294/10)
(Dz.U.UE C z dnia 1 sierpnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: "Baltic Master" UAB
Druga strona postępowania: Muitines departamentas prie Lietuvos Respublikos finansy ministerijos
przy udziale: Vilniaus teritorine muitine
Sentencja
1) Artykuł 29 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 82/97 z dnia 19 grudnia 1996 r., oraz art. 143 ust. 1 lit. b), e) i f) rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady nr 2913/92, zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 46/1999 z dnia 8 stycznia 1999 r. należy interpretować w ten sposób, że:
- kupującego i sprzedawcy nie można uznać za prawnie uznanych wspólników w działalności gospodarczej lub osoby powiązane z uwagi na istniejącą między nimi relację bezpośredniej lub pośredniej kontroli prawnej, w sytuacji gdy nie istnieje żaden dokument pozwalający na ustalenie takiego związku;
- kupującego i sprzedawcę można uznać za osoby powiązane ze względu na faktyczny stosunek bezpośredniej lub pośredniej kontroli, w sytuacji, w której okoliczności towarzyszące zawarciu spornych transakcji mogą, na podstawie obiektywnych przesłanek, być postrzegane jako wskazujące nie tylko na to, że między owym kupującym a owym sprzedawcą istnieje ścisła więź oparta na zaufaniu, lecz że jeden z nich jest w stanie sprawować kontrolę nad drugim lub że osoba trzecia może sprawować tego rodzaju kontrolę nad nimi oboma.
2) Artykuł 31 ust. 1 rozporządzenia nr 2913/92, zmienionego rozporządzeniem nr 82/97, należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, by w przypadku gdy wartość celna przywożonego towaru nie mogła zostać ustalona zgodnie z art. 29 i 30 tego rozporządzenia, mogła ona zostać ustalona na podstawie zawartych w krajowej bazie danych informacji dotyczących wartości celnej towarów, które mają to samo pochodzenie i które, mimo że nie są "podobne" w rozumieniu art. 142 ust. 1 lit. d) rozporządzenia nr 2454/93, zmienionego rozporządzeniem nr 46/1999, są objęte tym samym kodem TARIC.
