Język postępowania: francuski(2022/C 294/61)
(Dz.U.UE C z dnia 1 sierpnia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Grigory Viktorovitsj Berezkin (Moskwa, Rosja) (przedstawiciel: adwokat J. Grand d'Esnon)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2022/582 1 z dnia 8 kwietnia 2022 r. w zakresie, w jakim umieszcza nazwisko skarżącego w załączniku do decyzji Rady 2014/145/WPZiB z dnia 17 marca 2014 r.;
- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2022/581 2 w zakresie, w jakim umieszcza nazwisko skarżącego w załączniku 1 do rozporządzenia Rady (UE) 2014/269 z dnia 17 marca 2014 r.;
- zasądzenie od Rady Unii Europejskiej 1 EUR tytułem zadośćuczynienia;
- obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.
1. Zarzut pierwszy, dotyczący niezgodności z prawem sankcji zastosowanych wobec skarżącego polegającej na tym, że są one rezultatem oczywistego błędu w ocenie, gdyż skarżący nie ma żadnego związku z wydarzeniami mającymi miejsce w Ukrainie i nie wspiera rządu Federacji Rosyjskiej.
2. Zarzut drugi, dotyczący naruszenia prawa do skutecznej obrony sądowej i obowiązku uzasadnienia ciążącego na Radzie. Skarżący podnosi, że jedyne źródła przedstawione przez Radę to artykuły prasowe lub wyimki ze stron internetowych i nie spełniają one zatem kryteriów dowodowych uzasadniających zastosowanie sankcji.
3. Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności i zasady równości traktowania. Zdaniem skarżącego nie ma żadnego materialnego związku między nim a rosyjską polityką w Ukrainie i w konsekwencji sankcje nie odnoszą się do któregokolwiek z celów decyzji i rozporządzenia z dnia 17 marca 2014 r. 3
4. Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia zasady zgodności z prawem. Skarżący powołuje się w te kwestii na niezgodność z prawem kryteriów figurujących pod lit. f) i g) decyzji i rozporządzenia z dnia 17 marca 2014 r. w zakresie, w jakim naruszają one obowiązki ciążące na Radzie w myśl art. 215 ust. 2 TFUE, jak również zasadę pewności prawa.
5. Zarzut piąty, dotyczący naruszenia zakresu praw podstawowych skarżącego, w szczególności prawa własności i swobody przemieszczania się.
6. Zarzut szósty, dotyczący naruszenia prawa skarżącego do obrony polegającego na tym, że Rada nie przekazała mu indywidualnie szczegółowych zasad i konkretnych podstaw umieszczenia jego nazwiska w wykazie osób objętych sankcjami. Skarżący nie był zatem w stanie przedstawić uwag w ich przedmiocie.
7. Zarzut siódmy, dotyczący żądania odszkodowawczego. Skarżący uważa, że jego reputacja doznała poważnego uszczerbku, wnosi zatem o zadośćuczynienie.
1 Decyzja Rady (WPZiB) 2022/582 z dnia 8 kwietnia 2022 r. zmieniająca decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. 2022, L 110, s. 55)
2 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2022/581 z dnia 8 kwietnia 2022 r. wykonujące rozporządzenie (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. 2022, L 110, s. 3).
3 Rozporządzenie Rady (UE) nr 269/2014 z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. 2014, L 78, s. 6).
