Język postępowania: angielski(2022/C 294/21)
(Dz.U.UE C z dnia 1 sierpnia 2022 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Chemours Netherlands BV (przedstawiciel: R. Cana, H. Widemann i Z. Romata, avocates)
Druga strona postępowania: Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA), Królestwo Niderlandów, ClientEarth, ClientEarth AISBL, CHEM Trust Europe eV
Żądania wnoszącego odwołanie
- uchylenie zaskarżonego wyroku w całości;
- stwierdzenie nieważności spornej decyzji 1 ;
- tytułem ewentualnym, przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania w przedmiocie zgłoszonego przez wnoszącego odwołanie żądania stwierdzenia nieważności;
- obciążenie ECHA kosztami niniejszego postępowania, w tym kosztami poniesionymi przed Sądem i kosztami poniesionymi przez interwenientów.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi następujące zarzuty.
A. Sąd naruszył prawo i popełnił błędy w ocenie oraz naruszył art. 57 lit. f) REACH i dokonał jego błędnej wykładni poprzez stwierdzenie, że ECHA nie popełniła oczywistego błędu, gdy uznała, że zostały wykazane poważne skutki dla zdrowia ludzkiego dające powody do równoważnych obaw.
W szczególności a) Sąd popełnił błąd w ocenie, naruszył art. 57 lit. f) REACH i dokonał jego błędnej wykładni poprzez orzeczenie, że ECHA mogła uznać, iż skutki, w odniesieniu do których wyraźnie stwierdzono, że nie stanowią "podstawy" spornej decyzji, mogą jednak przyczynić się do wykazania "równoważnych obaw"; b) Sąd popełnił błąd w ocenie, naruszył art. 57 lit. f) REACH i dokonał jego błędnej wykładni poprzez stwierdzenie, że ECHA wykazała, że toksyczność rozwojowa i skutki toksyczności dawki powtórzonej są "równoważnymi obawami"; oraz c) Sąd popełnił błąd w ocenie, naruszył art. 57 lit. f) REACH i dokonał jego błędnej wykładni poprzez uznanie za zgodną z prawem decyzji ECHA (i) o zastosowaniu względów opartych na wadze dowodów do indywidualnych skutków dla zdrowia ludzkiego i (ii) o zbadaniu skutków dla zdrowia i środowiska w sposób łączny.
B. Sąd popełnił błąd w ocenie, naruszył art. 57 lit. f) REACH i dokonał jego błędnej wykładni poprzez orzeczenie, że ECHA nie popełniła oczywistego błędu, uznając, iż zostały wykazane poważne skutki dla środowiska równoważnych obaw.
W szczególności a) Sąd popełnił błąd w ocenie i dokonał błędnej wykładni art. 57 lit. f) REACH umożliwiając ECHA na wykazanie poważnych skutków dla środowiska poprzez oparcie się na danych o toksyczności dla zdrowia ludzkiego oraz b) Sąd popełnił błąd w ocenie i dokonał błędnej wykładni art. 57 lit. f) REACH poprzez nieuznanie braku bioakumulacji za istotny element, który powinien zostać uwzględniony przez ECHA w dokonywanej przez nią ocenie w szczególnych okolicznościach niniejszej sprawy.
C. Sąd naruszył ogólną zasadę doskonałości naukowej wynikającą z prawa Unii i uchybił kryterium kontroli.
Sąd doszedł do wniosków dotyczących nieodwracalnych skutków działania substancji i dokonał oceny badań naukowych z naruszeniem ogólnej zasady doskonałości naukowej wynikającej z prawa Unii oraz z naruszeniem kryterium kontroli.
1 Decyzja ECHA ED/71/2019 z dnia 4 lipca 2019 r., która weszła w życie w dniu 16 lipca 2019 r. w zakresie, w jakim umieszcza kwas propanowy 2,3,3,3-tetrafluoro-2-(heptafluoropropoksy), jego sole i halogenki acylowe (a także ich izomery i ich kombinacje) na liście substancji zidentyfikowanych w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. 2006, L 396, s. 1; sprostowanie Dz.U. 2007, L 136, s. 3).
