Język postępowania: węgierski(2021/C 471/28)
(Dz.U.UE C z dnia 22 listopada 2021 r.)
Sąd odsyłający
Fovárosi Torvényszék
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Euler Hermes SA Magyarországi Fióktelepe
Druga strona postępowania: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága
Pytania prejudycjalne
Czy zasady proporcjonalności, neutralności podatkowej i skuteczności - biorąc w szczególności pod uwagę, że państwo członkowskie nie może pobrać z tytułu VAT kwoty wyższej aniżeli kwota faktycznie otrzymana przez osobę, która dostarczyła towar lub świadczyła usługę, w związku z tą dostawą lub tym świadczeniem - oraz zwolnienie przewidziane w art. 135 ust. 1 lit. a) dyrektywy VAT 1 - w szczególności w odniesieniu do wymogu traktowania tej działalności jako jednej transakcji zwolnionej, z uwzględnieniem zasad wyrażonych w pkt 35, 37 i 53 opinii rzecznika generalnego w sprawie C-242/08, Swiss Re - a także wymóg zapewnienia swobodnego przepływu kapitału i usług na rynku wewnętrznym stoją na przeszkodzie praktyce państwa członkowskiego, zgodnie z którą ustanowione w art. 90 ust. 1 dyrektywy VAT obniżenie podstawy opodatkowania, które należy stosować w przypadku ostatecznego niewywiązania się z płatności, nie ma zastosowania w przypadku ubezpieczyciela, który w ramach działalności gospodarczej polegającej na ubezpieczaniu wierzytelności wypłacił odszkodowanie ubezpieczonemu z tytułu podstawy opodatkowania, jak również z tytułu odpowiedniego VAT w chwili urzeczywistnienia się ryzyka (niewywiązania się z płatności przez klienta ubezpieczonego), co oznacza, że na mocy umowy ubezpieczenia wierzytelność została przeniesiona na ubezpieczyciela wraz ze wszystkimi roszczeniami związanymi z ową wierzytelnością w następujących okolicznościach:
(i) w chwili gdy rozpatrywane wierzytelności stały się nieściągalne, prawo krajowe nie zezwalało na żadne obniżenie podstawy opodatkowania z tytułu wierzytelności nieściągalnej;
(ii) od chwili gdy okazało się, że zakaz ten jest niezgodny z prawem wspólnotowym, krajowe prawo pozytywne kategorycznie i konsekwentnie wyklucza zwrot VAT odpowiadającego wierzytelności nieściągalnej na rzecz podmiotu, który dokonał pierwotnego świadczenia (ubezpieczonego), ze względu na fakt, że ubezpieczyciel zwrócił mu kwotę tego VAT; oraz
(iii) ubezpieczyciel może wykazać, że jego wierzytelność wobec dłużnika stała się ostatecznie nieściągalna?