P9_TA(2020)0306Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 13 listopada 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Program InvestEU (COM(2020)0403 - C9-0158/2020 - 2020/0108(COD)) 1
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) Poprawka 1
(2021/C 415/18)
(Dz.U.UE C z dnia 13 października 2021 r.)
POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO *
do wniosku Komisji
____________
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
ustanawiające Program InvestEU
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 173 i art. 175 akapit trzeci,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2 ,
uwzględniając opinię Komitetu Regionów 3 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Pandemia COVID-19 jest poważnym symetrycznym wstrząsem dla gospodarki światowej i unijnej, mającym istotne asymetryczne skutki społeczne i gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich i regionach. W wyniku wprowadzenia niezbędnych środków powstrzymujących rozprzestrzenianie się wirusa działalność gospodarcza w UE została znacznie osłabiona. Zgodnie z europejską prognozą gospodarczą Komisji z lata 2020 r. oczekuje się, że w 2020 r. spadek PKB w UE wyniesie 8,3 %, czyli nawet więcej niż w europejskiej prognozie gospodarczej Komisji z wiosny 2020 r. i o wiele więcej niż podczas kryzysu finansowego w 2009 r., a w niektórych sektorach będzie jeszcze większy. Wybuch pandemii uwidocznił wzajemne powiązania w globalnych łańcuchach dostaw i ujawnił pewne słabości, takie jak nadmierne uzależnienie strategicznych gałęzi przemysłu od niezdywersyfikowanych zewnętrznych źródeł dostaw oraz brak infrastruktury krytycznej. Słabości te należy wyeliminować, zwłaszcza z myślą o małych i średnich przedsiębiorstwach, w tym mikroprzedsiębiorstwach, aby poprawić sposób reagowania kryzysowego Unii, a także podnieść odporność całej gospodarki przy jednoczesnym utrzymaniu jej otwartości na uczciwą konkurencję i uczciwą wymianę handlową w zgodzie z unijnymi zasadami. Przewidywany jest znaczny spadek działalności inwestycyjnej. Nawet już w okresie przed pandemią - choć w Unii można było zaobserwować poprawę stóp inwestycji w gospodarkach narodowych - działalność ta była mniejsza, niż można by oczekiwać przy ówczesnej sile ożywienia gospodarczego, oraz niewystarczająca, aby zrekompensować lata niedoinwestowania po kryzysie z 2009 r. Co ważniejsze, obecne poziomy inwestycji oraz prognozy inwestycyjne nie uwzględniają potrzeb Unii w zakresie inwestycji strukturalnych służących ponownemu pobudzeniu i podtrzymaniu długofalowego wzrostu w obliczu zmian technologicznych i globalnej konkurencyjności, m.in. w obszarze innowacji, umiejętności, infrastruktury, małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), ani także potrzeby podjęcia kluczowych wyzwań społecznych, takich jak zrównoważony rozwój czy starzenie się społeczeństwa. Aby zatem osiągnąć cele polityki Unii, w tym cele zapisane w komunikatach Komisji z 11 grudnia 2019 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu, z 14 stycznia 2020 r. w sprawie Planu inwestycyjnego na rzecz zrównoważonej Europy, z 10 marca 2020 r. w sprawie nowej strategii przemysłowej dla Europy i z 10 marca 2020 r. w sprawie strategii MŚP na rzecz zrównoważonej i cyfrowej Europy, a także aby wspierać szybką, zrównoważoną, inkluzywną, trwałą i zdrową odbudowę gospodarczą, trzeba zapewnić wsparcie, które zaradzi niedoskonałościom rynku i nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji oraz zmniejszy lukę inwestycyjną w docelowych sektorach.
(2) W ocenach podkreślono, że duża liczba instrumentów finansowych, które wdrażano w wieloletnich ramach finansowych na lata 2014-2020, spowodowała, że ich zakresy częściowo się pokrywały. Ta wielość instrumentów skomplikowała też warunki działania pośredników finansowych i ostatecznych odbiorców, którzy musieli stosować różne przepisy dotyczące kwalifikowalności i sprawozdawczości. Brak kompatybilnych przepisów utrudnił również połączenie kilku funduszy unijnych, choć takie połączenia byłyby korzystne w przypadku wspierania projektów wymagających różnych rodzajów finansowania. Należy zatem utworzyć jednolity fundusz - Fundusz InvestEU - w oparciu o doświadczenia zebrane w związku z Europejskim Funduszem na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) w ramach planu inwestycyjnego dla Europy, aby zapewnić wydajniejsze udzielanie wsparcia ostatecznym odbiorcom dzięki zintegrowaniu i uproszczeniu oferty finansowej w jednym programie wykorzystującym gwarancję budżetową, co zwiększy wpływ wsparcia Unii, zmniejszając jednocześnie koszty ponoszone przez jej budżet.
(3) W ostatnich latach Unia przyjęła ambitne strategie i akty dotyczące dokończenia budowy jednolitego rynku oraz pobudzenia zatrudnienia i trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, takie jak: "Strategia »Europa 2020« na rzecz zatrudnienia i inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu" z 3 marca 2010 r., plan działania na rzecz tworzenia unii rynków kapitałowych z 30 września 2015 r., "Nowy europejski program na rzecz kultury" z 22 maja 2018 r., "Plan działania w dziedzinie edukacji cyfrowej na lata 2021-2027", "Czysta energia dla wszystkich Europejczyków" z 30 listopada 2016 r., "Zamknięcie obiegu - plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym" z 2 grudnia 2015 r., "Europejska strategia na rzecz mobilności niskoemisyjnej" z 20 lipca 2016 r., "Europejski plan działań w sektorze obrony" z 30 listopada 2016 r., "Utworzenie Europejskiego Funduszu Obronnego" z 7 czerwca 2017 r., "Strategia kosmiczna dla Europy" z 26 października 2016 r., międzyinstytucjonalna proklamacja Europejskiego filaru praw socjalnych z 13 grudnia 2017 r., długoterminowa strategia "Czysta planeta dla wszystkich" do roku 2050 z 28 listopada 2018 r., Europejski Zielony Ład z 11 grudnia 2019 r., "Plan inwestycyjny na rzecz zrównoważonej Europy" z 14 stycznia 2020 r., "Silna Europa socjalna na rzecz sprawiedliwej transformacji" z 14 stycznia 2020 r., strategia "Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy", strategia w zakresie danych oraz strategia w zakresie sztucznej inteligencji z 19 lutego 2020 r., [rozporządzenie ustanawiające ramy na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmieniające rozporządzenie (UE) 2018/1999 (europejskie prawo o klimacie)], "Nowa strategia przemysłowa dla Europy" z 10 marca 2020 r., "Strategia MŚP na rzecz zrównoważonej i cyfrowej Europy" z 10 marca 2020 r., "Unijna strategia na rzecz bioróżnorodności 2030" z 20 maja 2020 r., rozporządzenie (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088, Strategia na rzecz integracji systemów energetycznych i strategia w dziedzinie wodoru z 8 lipca 2020 r. Fundusz InvestEU powinien wykorzystywać i wzmacniać synergie między tymi wzajemnie uzupełniającymi się strategiami przez wspieranie inwestycji i zapewnianie dostępu do finansowania.
(4) Na poziomie Unii europejski semestr na rzecz koordynacji polityki gospodarczej stanowi ramy określania krajowych priorytetów w zakresie reform oraz monitorowania ich realizacji. Państwa członkowskie - w stosownych przypadkach we współpracy z organami lokalnymi i regionalnymi - opracowują własne krajowe wieloletnie strategie inwestycyjne wspierające realizację tych priorytetów. Strategie te powinny być przedstawiane wraz z rocznymi krajowymi programami reform, aby służyć określeniu i koordynowaniu priorytetowych projektów inwestycyjnych, które mają być wspierane za pomocą środków krajowych, finansowania unijnego lub z obu tych źródeł. Strategie te powinny również pomóc w wykorzystywaniu finansowania unijnego w spójny sposób oraz maksymalizowaniu wartości dodanej wsparcia finansowego otrzymywanego zwłaszcza za pośrednictwem europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności oraz Programu InvestEU.
(5) Fundusz InvestEU powinien przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności oraz konwergencji i spójności społeczno-gospodarczej Unii, m.in. w obszarze innowacji, cyfryzacji, efektywnego wykorzystania zasobów zgodnie z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, trwałego i inkluzywnego wzrostu gospodarczego Unii oraz odporności społecznej, a także integracji unijnych rynków kapitałowych, w tym wprowadzenia rozwiązań przeciwdziałających ich fragmentacji i sprzyjających dywersyfikacji źródeł finansowania przedsiębiorstw unijnych. W tym celu Fundusz InvestEU powinien wspierać projekty, które są technicznie wykonalne i ekonomicznie opłacalne, tworząc ramy wykorzystywania instrumentów dłużnych, instrumentów opartych na podziale ryzyka i instrumentów kapitałowych oraz quasi-kapitałowych (takich jak hybrydowe instrumenty dłużne, podporządkowane instrumenty dłużne lub zamienne instrumenty kapitałowe) zabezpieczonych gwarancją z budżetu Unii oraz, w stosownych przypadkach, wkładem finansowym wnoszonym przez partnerów wykonawczych. Fundusz InvestEU powinien kierować się popytem, jednocześnie koncentrując się na przysporzeniu strategicznych, długotrwałych korzyści w kluczowych obszarach polityki Unii, które w przeciwnym razie nie zostałyby sfinansowane lub zostałyby sfinansowane w niedostatecznym stopniu - i w ten sposób przyczynić się do osiągnięcia celów polityki Unii. Wsparcie z Funduszu InvestEU powinno obejmować szerokie spektrum sektorów i regionów przy jednoczesnym unikaniu nadmiernej koncentracji sektorowej lub geograficznej i powinno ułatwić projekty z udziałem podmiotów partnerskich oraz projekty służące rozwojowi sieci, klastrów i ośrodków innowacji cyfrowych w regionach w całej UE.
(6) Sektor kultury i sektor kreatywny należą do kluczowych i szybko rozwijających się sektorów w Unii, które mogą odegrać ważną rolę w zapewnieniu zrównoważonej odbudowy, generując wartość zarówno ekonomiczną i kulturową z własności intelektualnej i indywidualnej kreatywności. Jednak ograniczenia dotyczące kontaktów społecznych i organizacji wydarzeń wprowadzone na początku kryzysu związanego z COVID-19 są stale modyfikowane i miały poważny negatywny wpływ gospodarczy na te sektory i osoby pracujące w tych sektorach, co może spowodować długoterminowe szkody strukturalne w odniesieniu do dostępu do systemu poręczeń na rzecz sektora kultury i sektora kreatywnego utworzonego na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1295/2013 4 lub do złożonych instrumentów finansowych. Ponadto niematerialny charakter aktywów w tych sektorach sprawia, że MŚP i organizacje z tych sektorów mają ograniczony dostęp do finansowania prywatnego, które jest niezbędne do inwestowania, zwiększania skali działalności i konkurowania na szczeblu międzynarodowym. Program InvestEU powinien kontynuować misję ułatwiania dostępu do finansowania MŚP i organizacjom z sektora kultury i sektora kreatywnego. Sektor kultury i kreatywny, sektor audiowizualny i sektor mediów mają zasadnicze znaczenie dla naszej różnorodności kulturowej oraz tworzenia demokratycznych i spójnych społeczeństw w epoce cyfrowej i są nieodłącznym elementem naszej suwerenności i autonomii, a strategiczne inwestycje w dziedzinie treści i technologii audiowizualnych i medialnych uwarunkują konkurencyjność tych sektorów i ich długoterminową zdolność do tworzenia i rozpowszechniania wysokiej jakości treści skierowanych do szerokiej publiczności międzynarodowej, w poszanowaniu pluralizmu i wolności słowa.
(7) Aby wspierać zrównoważony i sprzyjający włączeniu społecznemu wzrost, inwestycje i zatrudnienie, a zarazem przyczynić się do poprawy dobrostanu, bardziej sprawiedliwego rozkładu dochodów i większej spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej w Unii, Fundusz InvestEU powinien wspierać inwestycje w aktywa materialne i wartości niematerialne, w tym w dziedzictwo kulturowe. Projekty finansowane z Funduszu InvestEU powinny spełniać unijne normy środowiskowe i społeczne, w tym normy dotyczące praw pracowniczych. Interwencje Funduszu InvestEU powinny uzupełniać wsparcie Unii udzielane za pomocą dotacji.
(8) Unia zatwierdziła cele określone w Agendzie ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 ("Agenda 2030"), w celach zrównoważonego rozwoju ONZ oraz w porozumieniu paryskim przyjętym na podstawie Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu 5 ("porozumienie klimatyczne z Paryża"), a także w ramach z Sendai dotyczących ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych w latach 2015-2030. Aby osiągnąć te cele, a także cele określone w unijnej polityce ochrony środowiska, należy znacznie zintensyfikować działania na rzecz zrównoważonego rozwoju. Zasady zrównoważonego rozwoju powinny zatem odgrywać dużą rolę w Funduszu InvestEU.
(9) Program InvestEU powinien przyczyniać się do budowy zrównoważonego systemu finansowego w Unii, wspierającego przekierowanie kapitału prywatnego na zrównoważone inwestycje, zgodnie z celami określonymi w komunikatach Komisji: z 8 marca 2018 r. - "Plan działania: finansowanie zrównoważonego wzrostu gospodarczego", z 10 marca 2020 r. w sprawie nowej strategii przemysłowej dla Europy, z 10 marca 2020 r. w sprawie strategii MŚP na rzecz zrównoważonej i cyfrowej Europy oraz | z 14 stycznia 2020 r. w sprawie planu inwestycyjnego na rzecz Europejskiego Zielonego Ładu.
(10) Na potwierdzenie tego, jak ważne jest przeciwdziałanie zmianie klimatu zgodnie z zobowiązaniami Unii na rzecz realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju, Program InvestEU przyczyni się do uwzględniania kwestii klimatu w głównym nurcie polityki i do osiągnięcia celu ogólnego, zgodnie z którym wydatki na cele klimatyczne w budżecie Unii mają wynieść co najmniej 30 %. W odniesieniu do działań wspieranych z Programu InvestEU oczekuje się, że co najmniej 30 % łącznej puli środków finansowych programu będzie przyczyniać się do realizacji celów klimatycznych. Stosowne działania zostaną określone podczas opracowywania i wdrażania Programu InvestEU oraz zweryfikowane w odpowiednich ocenach i procesach przeglądu.
(11) Wkład Funduszu InvestEU w osiągnięcie celów w dziedzinie klimatu będzie monitorowany za pomocą unijnego systemu monitorowania wydatków na cele związane z klimatem opracowanego przez Komisję we współpracy z potencjalnymi partnerami wykonawczymi i przy odpowiednim zastosowaniu kryteriów określonych w [rozporządzeniu w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje 6 ] w celu ustalenia, czy dana działalność gospodarcza jest zrównoważona pod względem środowiskowym. Program InvestEU powinien również przyczynić się do wdrożenia innych aspektów celów zrównoważonego rozwoju.
(12) Zgodnie ze sprawozdaniem dotyczącym zagrożeń globalnych z 2018 r. wydanym przez Światowe Forum Ekonomiczne połowa z dziesięciu najpoważniejszych zagrożeń dla gospodarki światowej dotyczy środowiska. Zagrożenia te obejmują zanieczyszczenie powietrza, gleby, wód śródlądowych i oceanów, ekstremalne zdarzenia pogodowe, utratę różnorodności biologicznej oraz niepowodzenie działań służących łagodzeniu zmiany klimatu i przystosowaniu się do niej. Zasady ochrony środowiska są mocno osadzone w Traktatach i w wielu obszarach polityki Unii. W związku z tym w działaniach związanych z Funduszem InvestEU należy wspierać włączanie celów środowiskowych do głównego nurtu polityki. Kwestie ochrony środowiska oraz zapobiegania powiązanemu ryzyku oraz zarządzania tym ryzykiem powinny być uwzględniane przy przygotowywaniu i realizacji inwestycji. Unia powinna również śledzić swoje wydatki związane z różnorodnością biologiczną i ograniczaniem zanieczyszczenia powietrza, by wypełniać obowiązki sprawozdawcze wynikające z Konwencji o różnorodności biologicznej 7 oraz z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2284 8 . Inwestycje przeznaczone na cele związane ze zrównoważeniem środowiskowym należy zatem śledzić za pomocą wspólnych metod, spójnych z metodami opracowanymi w innych unijnych programach mających zastosowanie do klimatu, różnorodności biologicznej i zarządzania zanieczyszczeniem powietrza, aby umożliwić ocenę indywidualnego i łącznego wpływu inwestycji na kluczowe składniki kapitału naturalnego, w tym na powietrze, wodę, grunty i różnorodność biologiczną.
(13) Partner wykonawczy powinien kontrolować, czy projekty inwestycyjne, które otrzymują znaczne unijne wsparcie, w szczególności w dziedzinie infrastruktury, mają wpływ na środowisko, klimat lub kwestie społeczne. Projekty inwestycyjne, które mają taki wpływ, powinny podlegać kontroli zrównoważonego charakteru zgodnie z wytycznymi, które Komisja powinna opracować w ścisłej współpracy z potencjalnymi partnerami wykonawczymi w ramach Programu InvestEU. We wskazówkach tych należy odpowiednio zastosować kryteria określone w [rozporządzeniu w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje] w celu ustalenia, czy dana działalność gospodarcza jest zrównoważona pod względem środowiskowym i spójna z wytycznymi opracowanymi na potrzeby innych unijnych programów. Zgodnie z zasadą proporcjonalności takie wytyczne powinny obejmować adekwatne rozwiązania pozwalające na uniknięcie nadmiernych obciążeń administracyjnych, a projekty poniżej pewnej wielkości, która zostanie określona w wytycznych, powinny być wyłączone z kontroli zrównoważonego charakteru. Jeżeli partner wykonawczy stwierdzi, że nie trzeba przeprowadzać kontroli zrównoważonego charakteru projektu, powinien on przedstawić uzasadnienie takiej decyzji komitetowi inwestycyjnemu powołanemu na potrzeby Funduszu InvestEU. Do wsparcia na podstawie niniejszego rozporządzenia nie powinny się kwalifikować operacje, które są niezgodne z celami klimatycznymi.
(14) Niskie stopy inwestycji w infrastrukturę w Unii podczas kryzysu finansowego, a potem w czasie kryzysu związanego z COVID-19, osłabiły zdolność Unii do stymulowania zrównoważonego wzrostu gospodarczego, działań służących neutralności dla klimatu, konkurencyjności, pozytywnej konwergencji warunków życia w Unii oraz tworzenia miejsc pracy. Sytuacja ta powoduje również ryzyko większych rozbieżności i nierówności wewnątrz państw członkowskich i między nimi, a także negatywnie wpływa na rozwój regionów w perspektywie długoterminowej, gdyż odbija się na konwergencji i spójności w Unii, co widać zwłaszcza w dziedzinie infrastruktury cyfrowej. Kluczowe znaczenie ma wspieranie szybkiej i bardzo szybkiej łączności szerokopasmowej na wszystkich obszarach wiejskich i miejskich Unii, zapewnienie wsparcia cyfrowym przedsiębiorstwom typu startup i innowacyjnym MŚP, aby mogły skuteczniej konkurować i zwiększać skalę działalności, oraz przyspieszenie transformacji cyfrowej w całej gospodarce w celu zwiększenia długofalowej konkurencyjności i odporności gospodarki Unii. Znaczących rozmiarów inwestycje w unijną infrastrukturę, w szczególności w połączenia międzysystemowe i efektywność energetyczną oraz w tworzenie jednolitego europejskiego obszaru transportu, są niezbędne do osiągnięcia unijnych celów w zakresie zrównoważoności, w tym do wypełnienia zobowiązań Unii dotyczących celów zrównoważonego rozwoju, oraz do osiągnięcia celów w dziedzinie energii i klimatu na 2030 r. W związku z tym wsparcie z Funduszu InvestEU powinno być ukierunkowane na inwestycje w dziedzinie transportu, energii (w tym w efektywność energetyczną i w odnawialne źródła energii oraz inne bezpieczne i zrównoważone niskoemisyjne źródła energii), infrastruktury środowiskowej, infrastruktury związanej z działaniami na rzecz klimatu oraz infrastruktury morskiej i infrastruktury cyfrowej. Program InvestEU powinien priorytetowo traktować obszary, które są niedoinwestowane i które wymagają dodatkowych inwestycji. Aby zmaksymalizować wpływ i wartość dodaną unijnego wsparcia finansowego, należy wspierać usprawniony proces inwestycyjny, który umożliwia eksponowanie listy przygotowywanych projektów i maksymalnie potęguje synergię między odnośnymi programami unijnymi w takich dziedzinach jak transport, energetyka i cyfryzacja. Mając na uwadze zagrożenia dla bezpieczeństwa i ochrony, projekty inwestycyjne otrzymujące wsparcie Unii powinny obejmować środki służące odporności infrastruktury, w tym jej konserwacji i bezpieczeństwu, a także powinny uwzględniać zasady ochrony obywateli w przestrzeni publicznej. Powyższe zasady powinny uzupełniać działania podejmowane w ramach innych funduszy unijnych - takich jak Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego - które zapewniają wsparcie na rzecz związanych z bezpieczeństwem elementów inwestycji w dziedzinie przestrzeni publicznej, transportu, energii i innej infrastruktury krytycznej.
(15) W stosownych przypadkach Program InvestEU powinien przyczyniać się do osiągnięcia celów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 9 i rozporządzenia w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami na rzecz klimatu 10 , a także wspierać efektywność energetyczną decyzji inwestycyjnych.
(16) Prawdziwa multimodalność jest szansą na stworzenie wydajnej i przyjaznej dla środowiska sieci transportu, w której maksymalnie wykorzystywany będzie potencjał wszystkich środków transportu oraz generowana będzie synergia między nimi. Program InvestEU powinien wspierać inwestycje w multimodalne węzły transportowe, które pomimo znacznego potencjału ekonomicznego i uzasadnienia biznesowego niosą ze sobą istotne ryzyko dla inwestorów prywatnych. Program InvestEU powinien również przyczynić się do opracowania i wdrożenia inteligentnych systemów transportowych (ITS). Program InvestEU powinien pomóc w zwiększeniu starań na rzecz tworzenia i stosowania technologii wpływających na poprawę bezpieczeństwa pojazdów i infrastruktury drogowej.
(17) Program InvestEU powinien przyczynić się do realizacji polityki UE dotyczącej mórz i oceanów przez opracowanie projektów i przedsięwzięć w obszarze niebieskiej gospodarki oraz zasad finansowania zrównoważonej niebieskiej gospodarki. Mogłoby to obejmować interwencje w obszarze przedsiębiorczości i gospodarki morskiej, innowacyjnej i konkurencyjnej gospodarki morskiej, a także energii z morskich źródeł odnawialnych i gospodarki o obiegu zamkniętym.
(18) Chociaż przed kryzysem związanym z COVID-19 ogólny poziom inwestycji w Unii wzrastał, inwestycje w działalność obarczoną wyższym ryzykiem, taką jak badania naukowe i innowacje, były nadal niewystarczające i w związku z kryzysem najprawdopodobniej silnie ucierpią. Badania naukowe i innowacje odegrają zasadniczą rolę w przezwyciężaniu kryzysu, zwiększaniu odporności Unii, by umożliwić jej stawienie czoła przyszłym wyzwaniom, i tworzeniu technologii potrzebnych do realizacji polityki i celów Unii. Dlatego trzeba osiągnąć cel polegający na inwestowaniu co najmniej 3 % unijnego PKB w badania naukowe i innowacje, co państwa członkowskie uzgodniły w strategii "Europa 2020". Fundusz InvestEU powinien znacznie przyczynić się do zwiększenia zbyt niskiego poziomu inwestycji przez znaczny wkład w publiczne i prywatne inwestycje w badania naukowe i innowacje w państwach członkowskich, a tym samym przyczynić się do osiągnięcia ogólnego poziomu inwestycji w badania naukowe i innowacje na poziomie co najmniej 3 % PKB Unii. Osiągnięcie tego celu będzie wymagało od państw członkowskich i sektora prywatnego uzupełnienia Funduszu InvestEU własnymi i wzmocnionymi działaniami inwestycyjnymi w dziedzinie badań naukowych, rozwoju i innowacji, aby uniknąć niedoinwestowania badań naukowych i innowacji, mającego negatywny wpływ na konkurencyjność przemysłową i gospodarczą Unii oraz jakość życia jej obywateli. Fundusz InvestEU powinien oferować odpowiednie produkty finansowe ukierunkowane na różne etapy cyklu innowacji i szerokie spektrum zainteresowanych stron, w szczególności umożliwiające udoskonalenie rozwiązań i ich wdrażanie na skalę handlową w Unii, tak aby rozwiązania te były konkurencyjne na rynkach światowych oraz promowały doskonałość Unii w dziedzinie zrównoważonych technologii na szczeblu globalnym w synergii z programem "Horyzont Europa", w tym z działaniami Europejskiej Rady ds. Innowacji. Aby udzielić takiego ukierunkowanego wsparcia, należy w znacznym stopniu oprzeć się na doświadczeniu zdobytym w związku z instrumentami finansowymi takimi jak InnovFin - Fundusze unijne dla innowatorów, wdrażanymi w ramach programu "Horyzont 2020", aby ułatwić innowacyjnym przedsiębiorstwom szybszy dostęp do finansowania.
(19) Turystyka, w tym branża hotelarsko-gastronomiczna, jest obszarem o strategicznym znaczeniu dla gospodarki Unii, a w wyniku pandemii COVID-19 oraz ograniczeń w kontaktach społecznych i zamknięcia granic odnotowano szczególnie dotkliwy spadek aktywności w tym sektorze. Spadek ten przynosi szczególne straty MŚP oraz przedsiębiorstwom rodzinnym, spowodował też masowe bezrobocie, dotykające w szczególności kobiety, ludzi młodych, pracowników sezonowych i osoby będące w trudnej sytuacji, oraz znaczną utratę dochodów dla wielu przedsiębiorstw. Program InvestEU powinien przyczynić się do wzmocnienia odbudowy, długofalowej konkurencyjności i zrównoważonego charakteru tego sektora i jego łańcuchów wartości, wspierając działania promujące zrównoważoną, bezpieczną, sprawiedliwą, innowacyjną i cyfrową turystykę, w tym innowacyjne środki mające zmniejszać ślad klimatyczny i środowiskowy sektora w reagowaniu na kryzys związany z COVID-19. Zrównoważona odbudowa turystyki powinna sprzyjać tworzeniu licznych stałych, lokalnych, wysokiej jakości miejsc pracy, gdyż umożliwi regionom znacznie uzależnionym od turystyki i napotykającym szczególne wyzwania w swoim rozwoju gospodarczym przyciągnięcie inwestycji, które nie byłyby możliwe bez siły oddziaływania InvestEU i jego zdolności do przyciągania inwestorów prywatnych dzięki gwarancji UE i efektowi wzmocnienia (crowding in effect).
(20) Pilnie potrzebne są istotne starania o inwestycje w transformację cyfrową i jej pobudzanie, by korzyści z niej odnieśli wszyscy obywatele i przedsiębiorstwa w Unii. Mając już solidne ramy polityczne strategii jednolitego rynku cyfrowego, należy teraz realizować inwestycje o podobnym poziomie ambicji, w tym inwestycje w rozwój sztucznej inteligencji zgodnie z programem "Cyfrowa Europa".
(21) MŚP stanowią ponad 99 % przedsiębiorstw w Unii, a ich wartość gospodarcza ma zasadnicze i doniosłe znaczenie. Borykają się one jednak z trudnościami związanymi z dostępem do finansowania ze względu na obawy dotyczące wysokiego ryzyka i brak wystarczającego zabezpieczenia. Dodatkowe wyzwania wynikają z konieczności utrzymania przez MŚP i przedsiębiorstwa społeczne konkurencyjności przez cyfryzację, umiędzynarodowienie, transformację zgodną z logiką gospodarki o obiegu zamkniętym, działalność innowacyjną oraz podnoszenie kwalifikacji siły roboczej. Kryzys związany z COVID-19 szczególnie silnie uderzył w MŚP, zwłaszcza w sektorze usług, produkcji, budownictwa, turystyki, kultury i sektorze kreatywnym. Ponadto MŚP i przedsiębiorstwa społeczne mają dostęp do mniejszego zestawu źródeł finansowania niż większe przedsiębiorstwa, ponieważ zazwyczaj nie emitują obligacji i mają jedynie ograniczony dostęp do giełd papierów wartościowych lub dużych inwestorów instytucjonalnych. Innowacyjne rozwiązania, takie jak wykup pracowniczy przedsiębiorstwa lub udziały pracownicze w przedsiębiorstwie, są również coraz powszechniejsze w przypadku MŚP i przedsiębiorstw społecznych. Problemy z dostępem do finansowania są jeszcze bardziej dotkliwe w przypadku MŚP, których działalność jest związana z wartościami niematerialnymi. Unijne MŚP korzystają w dużej mierze ze wsparcia banków i finansowania dłużnego w formie kredytów w rachunku bieżącym, pożyczek bankowych lub leasingu. Aby zwiększyć zdolność MŚP do finansowania zakładania działalności, wzrostu, innowacji i zrównoważonego rozwoju, zapewnić ich konkurencyjność oraz możliwość przetrwania w czasie wstrząsów gospodarczych, a także zwiększyć odporność gospodarki i systemu finansowego na pogorszenie koniunktury gospodarczej, utrzymać zdolność MŚP do tworzenia miejsc pracy oraz dobrostan społeczny, należy wspierać MŚP zmagające się ze wspomnianymi wyżej wyzwaniami, ułatwiając im dostęp do finansowania i zapewniając bardziej zróżnicowane źródła finansowania. Niniejsze rozporządzenie uzupełnia również inicjatywy podjęte już w kontekście unii rynków kapitałowych. Fundusz InvestEU powinien zatem korzystać ze zdobyczy udanych programów unijnych, takich jak Program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME), i powinien oferować kapitał obrotowy oraz inwestycje w całym cyklu życia przedsiębiorstwa, a także powinien zapewnić finansowanie transakcji leasingu oraz stworzyć możliwość skupienia się na konkretnych, bardziej ukierunkowanych produktach finansowych. Powinien on również maksymalizować siłę oddziaływania funduszy publicznych i prywatnych, takich jak fundusz na rzecz pierwszych ofert publicznych MŚP, dążąc do wspierania MŚP przez przekierowanie większej ilości kapitału zarówno prywatnego, jak i publicznego, w szczególności na przedsiębiorstwa strategiczne.
(22) Jak określono w dokumencie Komisji otwierającym debatę na temat społecznego wymiaru Europy z 26 kwietnia 2017 r., w komunikacie dotyczącym Europejskiego filaru praw socjalnych, w unijnych ramach dotyczących Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych oraz w komunikacie pt. "Silna Europa socjalna na rzecz sprawiedliwej transformacji" z 14 stycznia 2020 r., budowanie bardziej inkluzywnej i sprawiedliwszej Unii należy do kluczowych priorytetów UE w zakresie zwalczania nierówności i wspierania polityki włączenia społecznego w Europie. Nierówność szans dotyczy szczególnie dostępu do edukacji, szkoleń, kultury, zatrudnienia, opieki zdrowotnej i usług społecznych. Inwestowanie w gospodarkę społeczną, opartą na umiejętnościach i kapitale ludzkim, a także w integrację społeczną słabszych grup, zwłaszcza koordynowane na poziomie unijnym, może przyczynić się do zwiększenia możliwości gospodarczych. Kryzys związany z COVID-19 pokazał, że takie inwestycje sprzyjają odporności społeczeństw na kryzysy, i ujawnił znaczne zapotrzebowanie na inwestycje w infrastrukturę społeczną i przedsięwzięcia w dziedzinie usług społecznych, opieki zdrowotnej, edukacji, opieki i mieszkalnictwa socjalnego. Fundusz InvestEU powinien być wykorzystywany do wspierania inwestycji w kształcenie i szkolenie, w tym zmianę i podnoszenie kwalifikacji pracowników, między innymi w regionach zależnych od gospodarki opartej na węglu i dotkniętych strukturalną transformacją związaną z przechodzeniem na gospodarkę niskoemisyjną. Powinien on być wykorzystywany do wspierania projektów, które generują pozytywne skutki społeczne i sprzyjają włączeniu społecznemu, pomagając w zwiększaniu zatrudnienia, w szczególności wśród osób niewykwalifikowanych i długotrwale bezrobotnych, oraz do poprawy sytuacji w zakresie równouprawnienia płci, równości szans, niedyskryminacji, solidarności międzypokoleniowej, opieki zdrowotnej i sektora usług społecznych, mieszkalnictwa socjalnego, bezdomności, integracji cyfrowej, rozwoju społeczności lokalnych, roli i miejsca młodych ludzi w społeczeństwie, jak również osób znajdujących się w trudnej sytuacji, w tym obywateli państw trzecich. Program InvestEU powinien również wspierać europejską kulturę i działalność twórczą, które mają cel społeczny.
(22a) Kryzys związany z COVID-19 miał niewspółmiernie dotkliwe konsekwencje społeczne i gospodarcze dla kobiet, m.in. w wyniku utraty miejsc pracy oraz w związku z nieopłacanymi obowiązkami opiekuńczymi i ze wzrostem przemocy domowej. Z tego względu, a także przy pełnym uwzględnieniu art. 8 Traktatu Program InvestEU powinien przyczyniać się do realizacji polityki Unii w dziedzinie równości płci oraz wspierania i umacniania pozycji kobiet, między innymi przez eliminowanie przepaści cyfrowej między kobietami a mężczyznami, sprzyjanie kreatywności kobiet i ich potencjałowi w dziedzinie przedsiębiorczości oraz wspieranie rozwoju infrastruktury usług opieki i infrastruktury dla ofiar przemocy.
(23) Aby przeciwdziałać negatywnym skutkom głębokiej transformacji społeczeństw Unii i rynku pracy w nadchodzącym dziesięcioleciu, trzeba inwestować w kapitał ludzki, infrastrukturę społeczną, mikrofinansowanie, etyczne finansowanie i finansowanie przedsiębiorstw społecznych oraz nowe modele biznesowe gospodarki społecznej, w tym realizować inwestycje mające oddziaływanie społeczne i zlecać zadania mające na celu uzyskanie określonego oddziaływania społecznego. Program InvestEU powinien wzmocnić rodzący się ekosystem rynku społecznego, aby zwiększyć podaż finansowania i ułatwić dostęp do niego mikroprzedsiębiorstwom i przedsiębiorstwom społecznym oraz instytucjom solidarności społecznej w celu zaspokojenia potrzeb tych, których sytuacja wymaga najpilniejszych działań. W sprawozdaniu grupy zadaniowej wysokiego szczebla ds. inwestowania w infrastrukturę społeczną w Europie ze stycznia 2018 r. pt. "Wspieranie inwestycji w infrastrukturę społeczną w Europie" stwierdzono wystąpienie w latach 2018-2030 luki inwestycyjnej o łącznej wysokości co najmniej 1,5 bln EUR w infrastrukturze społecznej i usługach społecznych, w tym w sektorze kształcenia, szkolenia, opieki zdrowotnej i mieszkalnictwa. W sytuacji tej konieczne jest wsparcie, także na poziomie Unii. W związku z tym należy wykorzystać łączną zdolność kapitału publicznego, komercyjnego i dobroczynnego, jak również wsparcie ze strony fundacji i alternatywnych kategorii dostawców finansowania, takich jak podmioty etyczne, społeczne i podmioty działające na rzecz zrównoważonego rozwoju, w celu wspierania rozwoju łańcucha wartości na rynku społecznym i zwiększania odporności Unii.
(24) W dobie obecnego kryzysu spowodowanego pandemią COVID-19 przydział zasobów na rynku nie jest w pełni wydajny, a postrzegane ryzyko negatywnie wpływa na przepływy inwestycji prywatnych. W takich okolicznościach szczególnie cenny jest kluczowy element Funduszu InvestEU, jakim jest ograniczanie ryzyka rentownych projektów w celu przyciągania prywatnego finansowania - należy go zatem wzmocnić, między innymi po to, aby zapobiec ryzyku asymetrii przy odbudowie i zmniejszyć rozbieżności między państwami członkowskimi. Program InvestEU powinien być w stanie zapewnić przedsiębiorstwom, zwłaszcza MŚP, niezbędne wsparcie na etapie odbudowy, a jednocześnie będzie ukierunkowany przede wszystkim na inwestycje w średnio- i długoterminowe priorytety polityki i legislacji Unii, takie jak: Europejski Zielony Ład, plan inwestycyjny na rzecz Europejskiego Zielonego Ładu, [europejskie prawo o klimacie], strategia Komisji na rzecz kształtowania cyfrowej przyszłości Europy, nowa strategia przemysłowa dla Europy, ambicje programu "Horyzont Europa", fala renowacji, Europejski filar praw socjalnych oraz "Silna Europa socjalna na rzecz sprawiedliwej transformacji", z uwzględnieniem zasady "nie czyń poważnych szkód". Powinien on znacznie zwiększyć zdolność podejmowania ryzyka przez Grupę Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) oraz krajowe banki prorozwojowe lub krajowe instytucje prorozwojowe (NPBI) oraz innych partnerów wykonawczych w celu wsparcia projektów, które w przeciwnym razie stałyby się niewykorzystanymi szansami, i w ten sposób powinien wspierać odbudowę gospodarki.
(25) Pandemia COVID-19 jest poważnym wstrząsem dla gospodarki światowej i unijnej. Oczekuje się, że spadek PKB w UE będzie o wiele większy niż podczas kryzysu finansowego w 2009 r., co przyniesie nieuniknione negatywne skutki społeczne. Wybuch pandemii pokazał, że należy pilnie i wydajnie eliminować słabości w strategicznych dziedzinach, aby poprawić sposób reagowania kryzysowego Unii, a także podnieść odporność i zrównoważony charakter naszych społeczeństw i gospodarek. Tylko odporna, zrównoważona, sprzyjająca włączeniu społecznemu i zintegrowana gospodarka europejska może utrzymać integralność jednolitego rynku i równe warunki działania, również z korzyścią dla państw członkowskich i regionów najbardziej dotkniętych kryzysem.
(26) Fundusz InvestEU powinien działać w sześciu segmentach polityki odzwierciedlających kluczowe priorytety polityki Unii: zrównoważona infrastruktura; badania naukowe, innowacje i cyfryzacja; MŚP; inwestycje społeczne i umiejętności; strategiczne inwestycje europejskie; wsparcie wypłacalności.
(27) Choć z segmentu polityki dotyczącego MŚP powinny w pierwszym rzędzie korzystać MŚP, do wsparcia z tego segmentu powinny kwalifikować się również małe spółki o średniej kapitalizacji. Spółki o średniej kapitalizacji powinny również kwalifikować się do wsparcia w pozostałych pięciu segmentach polityki.
(28) Segment europejskich inwestycji strategicznych powinien być przede wszystkim ukierunkowany na wspieranie tych ostatecznych odbiorców mających siedzibę w jednym z państw członkowskich i prowadzących działalność w Unii, których działalność ma strategiczne znaczenie dla Unii, zgodnie z priorytetami opisanymi w nowej strategii przemysłowej dla Europy, mającej na celu powstanie Europy konkurencyjnej na rynkach światowych, ekologicznej i cyfrowej, oraz z modelem rozwoju opartym na ekosystemach przemysłowych. Segment ten powinien również zwiększyć konkurencyjność gospodarki Unii, co obejmuje potrzebę odbudowy zdolności produkcyjnej państw członkowskich i tworzenia inwestycji ukierunkowanych na przyszłość, promujących przedsiębiorczość i tworzenie miejsc pracy, oraz zwiększać odporność, w tym przez zmniejszenie zależności w newralgicznych łańcuchach dostaw. Projekty powinny wnosić unijną wartość dodaną oraz mieć charakter transgraniczny albo przynosić rzeczywistą wartość dodaną w co najmniej dwóch państwach członkowskich lub regionach dzięki efektowi rozlania. Żadne wsparcie nie powinno płynąć bezpośrednio do budżetów krajowych ani zastępować krajowych wydatków budżetowych, takich jak świadczenia społeczne. Obszary o znaczeniu strategicznym: (i) udzielanie krytycznie niezbędnej opieki zdrowotnej, produkcja i gromadzenie zapasów produktów leczniczych, w tym szczepionek, oraz półproduktów, aktywnych składników farmaceutycznych i surowców; wyroby medyczne, sprzęt szpitalny i medyczny, np. respiratory, odzież ochronna i sprzęt ochronny, materiały i narzędzia diagnostyczne; środki ochrony osobistej, środki odkażające i produkty pośrednie oraz surowce niezbędne do ich produkcji; zwiększanie odporności systemów opieki zdrowotnej i ochrony zdrowia jako przygotowanie zdolności reagowania na przyszłe sytuacje kryzysowe, w tym przeprowadzenie testów warunków skrajnych w krajowych i regionalnych systemach opieki zdrowotnej, a także zwiększanie odporności systemu ochrony ludności zgodnie z zasadami powszechnej dostępności i przystępności produktów o żywotnym znaczeniu w sytuacjach zagrożenia dla zdrowia; (ii) infrastruktura krytyczna, zarówno fizyczna, jak i analogowa czy cyfrowa, w tym elementy infrastruktury i aktywa ruchome uznane za krytyczne w obszarach energii, transportu, w tym transportu publicznego i aktywnej mobilności, logistyki, środowiska, wody, zdrowia, bezpiecznej komunikacji cyfrowej i bezpiecznych sieci cyfrowych, 5G i szybkich sieci łączności elektronicznej, internetu rzeczy, platform usług online, bezpiecznego przetwarzania danych na obrzeżach sieci i w chmurze, przetwarzania lub przechowywania danych, płatności i infrastruktury finansowej, aeronautyki, bezpieczeństwa i obronności, komunikacji, mediów, usług audiowizualnych, kultury i kreatywności, kształcenia i szkolenia, infrastruktury wyborczej i obiektów o szczególnym znaczeniu, administracji publicznej, bezpieczeństwa i mieszkalnictwa, a także tereny i nieruchomości nieodzowne do korzystania z tej infrastruktury krytycznej; (iii)dostarczanie wiedzy fachowej, towarów i technologii oraz świadczenie usług mających zasadnicze znaczenie dla eksploatacji i utrzymania tej infrastruktury krytycznej i aktywów ruchomych; (iv)kluczowe technologie prorozwojowe, transformacyjne, ekologiczne i cyfrowe oraz przełomowe innowacje, gdy inwestowanie w nie ma strategiczne znaczenie dla gospodarki Unii oraz dla zrównoważonej i innowacyjnej przyszłości jej przemysłu, w tym: sztuczna inteligencja, technologia blockchain i technologia rozproszonego rejestru, oprogramowanie, robotyka, półprzewodniki, mikroprocesory, technologie obliczeń na obrzeżach sieci i w chmurze, obliczenia wielkiej skali, cyberbezpieczeństwo, technologie kwantowe, fotonika, biotechnologia przemysłowa, technologie bezpiecznej, zrównoważonej, inteligentnej i zautomatyzowanej mobilności i logistyki we wszystkich rodzajach transportu, energia ze źródeł odnawialnych i inne technologie w dziedzinie energii przyczyniające się do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r., technologie magazynowania energii, w tym zrównoważone baterie, zrównoważone technologie transportowe, czyste technologie wodorowe i ogniwa paliwowe, technologie dekarbonizacji dla przemysłu, takie jak produkcja stali bez emisji CO2, infrastruktura służąca wychwytywaniu i składowaniu dwutlenku węgla w procesach przemysłowych, instalacje bioenergetyczne i zakłady wytwórcze sprzyjające transformacji energetycznej, technologie i łańcuchy dostaw gospodarki o obiegu zamkniętym, biomedycyna, nanotechnologie, produkty farmaceutyczne oraz zaawansowane i odnawialne materiały gospodarki o obiegu zamkniętym, systemy i technologie kosmiczne, w tym krytyczne komponenty kosmiczne, jak również usługi i zastosowania kosmiczne, a także turystyka; (v) zakłady recyklingu i masowej produkcji komponentów i urządzeń technologii informacyjno-komunikacyjnych w Unii, w tym energii lub surowców, chyba że dotyczą ich już wymogi prawne, lub zapewnianie bezpieczeństwa żywnościowego z uwzględnieniem efektywnego gospodarowania zasobami i obiegu zamkniętego w strategicznych łańcuchach wartości i strategicznych ekosystemach; (vi) dostarczanie i gromadzenie zasobów krytycznych dla podmiotów publicznych, przedsiębiorstw lub konsumentów w Unii; (vii) technologie, nakłady i zastosowania o znaczeniu krytycznym dla bezpieczeństwa Unii i jej państw członkowskich, w tym sektora bezpieczeństwa i obrony oraz sektora kosmicznego i cyberbezpieczeństwa, w tym bezpieczeństwa sieci 5G, oraz produkty podwójnego zastosowania zdefiniowane w art. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 i w zmianach wprowadzonych do niego; (viia) pomoc inwestycyjna i techniczna dla przedsiębiorstw, w szczególności MŚP, przedsiębiorstw typu startup i przedsiębiorstw rodzinnych, w celu zwiększenia odporności ich łańcuchów wartości i modeli biznesowych, wspierania umiejętności w dziedzinie przedsiębiorczości, warunków sprzyjających przedsiębiorczości, w tym przez rozwijanie sieci klastrów i ośrodków innowacji cyfrowych, a także w celu technologicznego i zrównoważonego rozwoju sektorowego; (viib) wczesne wykrywanie o znaczeniu krytycznym oraz instytucjonalne i gospodarcze zdolności do skoordynowanego reagowania na ryzyko wystąpienia kryzysu, a także opracowywanie rozwiązań w zakresie ciągłości działania i usług w najważniejszych instytucjach i sektorach publicznych i prywatnych; (viic) inwestycje w działalność w obszarze New Space na wszystkich etapach w celu wprowadzania na rynek najbardziej obiecujących technologii i zastosowań, by zapewnić konkurencyjność unijnego przemysłu kosmicznego; (viid) inwestycje strategiczne w projekty dotyczące energii ze źródeł odnawialnych i efektywności energetycznej, w tym w renowację budynków, mające duży potencjał znaczącego wkładu w osiąganie celów określonych w dyrektywach (UE) 2018/2001, (UE) 2018/2002 i (UE) 2018/844 oraz w osiągnięcie neutralności klimatycznej i wysokiej efektywności energetycznej sektora budowlanego jako elementu Europejskiego Zielonego Ładu, zgodnie ze [strategią fali renowacji], lub w działania unijnego mechanizmu finansowania energii ze źródeł odnawialnych. Ostateczni odbiorcy powinni mieć siedzibę statutową w państwie członkowskim i prowadzić działalność w Unii w tym sensie, że znaczna część ich działalności pod względem zatrudnionego personelu, produkcji, badań i rozwoju lub innych rodzajów działalności gospodarczej ma miejsce w Unii. Żaden ostateczny odbiorca nie powinien mieć jednostki zależnej prowadzącej działalność niemającą rzeczywistej istoty ekonomicznej w państwie wpisanym na unijną listę jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych. Możliwość korzystania ze wsparcia powinny mieć projekty, które przyczyniają się do dywersyfikacji strategicznych łańcuchów dostaw na jednolitym rynku, ponieważ obejmują operacje prowadzone w wielu lokalizacjach w całej Unii.
(29) Segment europejskich inwestycji strategicznych powinien również być ukierunkowany na dostawców mających siedzibę i prowadzących działalność w Unii, których działalność ma strategiczne znaczenie dla Unii i którzy potrzebują długoterminowych inwestycji lub są objęci mechanizmem monitorowania bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Ponadto możliwość korzystania ze wsparcia z segmentu europejskich inwestycji strategicznych powinny mieć w szczególności ważne projekty stanowiące przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania. Z tego segmentu należy również wspierać strategiczną współpracę między partnerami przemysłowymi a ośrodkami badawczymi, by zwiększyć synergię między programem InvestEU a programem "Horyzont Europa".
(29a) Celem segmentu wsparcia wypłacalności jest pomoc przedsiębiorstwom w przejściu przez ten trudny okres, by były w stanie się odbudować, chronić poziom zatrudnienia oraz zrównoważyć spodziewane zakłócenia na jednolitym rynku, przy czym należy pamiętać, że nie wszystkie przedsiębiorstwa mają taki sam dostęp do finansowania rynkowego, a niektóre państwa członkowskie mogą nie dysponować wystarczającymi środkami budżetowymi, aby zapewnić odpowiednie wsparcie potrzebującym tego przedsiębiorstwom. Możliwości udostępnienia przedsiębiorstwom krajowych środków wsparcia wypłacalności mogą zatem znacznie różnić się w poszczególnych państwach członkowskich i prowadzić do nierównych warunków działania. Ponadto ponieważ istnieje znaczne ryzyko, że skutki pandemii COVID-19 będą długotrwałe, taki brak zdolności do udzielenia pomocy rentownym przedsiębiorstwom może prowadzić do zakłóceń systemowych, tworzyć nowe lub utrwalać istniejące dysproporcje. Ze względu na silne wzajemne powiązania w gospodarce unijnej pogorszenie koniunktury gospodarczej w jednej części Unii miałoby negatywne skutki uboczne dla transgranicznych łańcuchów dostaw i gospodarki Unii jako całości. Z drugiej strony z tego samego powodu wsparcie w jednej części Unii miałoby również pozytywne skutki uboczne dla transgranicznych łańcuchów dostaw i gospodarki Unii jako całości.
(29b) Aby uniknąć nadużyć i zmaksymalizować wpływ na gospodarkę realną i zatrudnienie, przedsiębiorstwa, które skorzystały z finansowania z segmentu wsparcia wypłacalności w kwocie co najmniej 30 mln EUR, powinny w okresie objętym gwarancją podlegać ograniczeniom dotyczącym wypłaty dywidend, płatności uprzywilejowanych i skupu akcji własnych.
(30) Jak zaproponowano w Europejskim Zielonym Ładzie i planie inwestycyjnym na rzecz Europejskiego Zielonego Ładu, należy utworzyć mechanizm sprawiedliwej transformacji, by zająć się społecznymi, gospodarczymi i środowiskowymi konsekwencjami dążenia do celu klimatycznego UE na 2030 r. i neutralności klimatycznej Unii do 2050 r. Mechanizm ten, składający się z trzech filarów: Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji (filar 1), specjalnego systemu sprawiedliwej transformacji w Programie InvestEU (filar 2) oraz instrumentu pożyczkowego na rzecz sektora publicznego (filar 3), powinien koncentrować się na regionach najbardziej dotkniętych zieloną transformacją i mających mniejsze możliwości finansowania niezbędnych inwestycji. Program InvestEU powinien zatem zapewniać również wsparcie na operacje finansowania, by generować inwestycje z korzyścią dla regionów objętych sprawiedliwą transformacją, oraz dawać tym regionom możliwość korzystania ze specjalnej pomocy technicznej za pośrednictwem Centrum Doradztwa InvestEU.
(30a) Aby wdrożyć drugi filar mechanizmu sprawiedliwej transformacji, należy horyzontalnie we wszystkich segmentach polityki utworzyć specjalny system sprawiedliwej transformacji w Programie InvestEU. System ten powinien zapewniać finansowanie dodatkowych potrzeb inwestycyjnych, by wesprzeć regiony wskazane w terytorialnych planach sprawiedliwej transformacji, przygotowanych przez państwa członkowskie i zatwierdzonych przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem [rozporządzenie FST].
(31) Każdy segment polityki powinien składać się z dwóch modułów: modułu unijnego i modułu państw członkowskich. Moduł unijny powinien w sposób proporcjonalny korygować niedoskonałości rynku lub nieoptymalne sytuacje inwestycyjne mające zasięg ogólnounijny lub dotyczące poszczególnych państw członkowskich. Wspierane operacje powinny cechować się wyraźną unijną wartością dodaną. Moduł państw członkowskich powinien zapewniać państwom członkowskim, a także organom regionalnym za pośrednictwem ich państw członkowskich możliwość wnoszenia części ich zasobów z funduszy objętych zarządzaniem dzielonym lub wkładu z planów odbudowy i zwiększania odporności na podstawie Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności na tworzenie rezerw przeznaczonych na gwarancję UE i wykorzystywania gwarancji UE do operacji z zakresu finansowania lub inwestycji w celu korygowania niedoskonałości rynku lub nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji na ich własnym terytorium, w tym na obszarach oddalonych i znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, takich jak najbardziej oddalone regiony Unii - co należy określić w umowie o przyznanie wkładu - aby realizować cele danego funduszu objętego zarządzaniem dzielonym lub Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności lub krajowych planów odbudowy i zwiększania odporności. Ponadto plany odbudowy i zwiększania odporności na podstawie Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności mogą obejmować wkłady do modułu państw członkowskich. Pozwoliłoby to między innymi wspierać wypłacalność przedsiębiorstw mających siedzibę w zainteresowanych państwach członkowskich. Operacje wspierane z Funduszu InvestEU za pomocą albo modułu unijnego, albo modułu państw członkowskich nie powinny powielać ani wypierać finansowania prywatnego, ani też zakłócać konkurencji na rynku wewnętrznym.
(32) Moduł państw członkowskich powinien być specjalnie zaprojektowany tak, by umożliwić korzystanie z funduszy objętych zarządzaniem dzielonym lub wkładów z planów odbudowy i zwiększania odporności na podstawie Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności w celu tworzenia rezerw na gwarancję udzielaną przez Unię. Możliwość ta zwiększyłaby wartość dodaną gwarancji UE dzięki udostępnieniu wsparcia szerszemu gronu odbiorców finansowych i szerszej gamie projektów oraz dzięki zróżnicowaniu sposobów osiągania celów w przypadku funduszy objętych zarządzaniem dzielonym lub krajowych planów odbudowy i zwiększania odporności, przy jednoczesnym zapewnieniu spójnego zarządzania ryzykiem w odniesieniu do zobowiązań warunkowych poprzez wykonanie gwarancji UE w ramach zarządzania pośredniego. Unia powinna objąć gwarancją operacje z zakresu finansowania i inwestycji przewidziane w umowach w sprawie gwarancji zawartych między Komisją a partnerami wykonawczymi w ramach modułu państw członkowskich. Fundusze objęte zarządzaniem dzielonym lub wkłady z planów odbudowy i zwiększania odporności na podstawie Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności powinny zapewnić tworzenie rezerw na gwarancję, zgodnie ze wskaźnikiem zasilenia rezerw ustalonym przez Komisję i określonym w umowie o przyznanie wkładu podpisanej z danym państwem członkowskim, na podstawie charakteru odnośnych operacji i związanych z nimi oczekiwanych strat. Państwa członkowskie przejmowałyby straty przekraczające poziom oczekiwanych strat przez wystawianie gwarancji wzajemnych na rzecz Unii. Takie uzgodnienia powinny być zawierane w jednej umowie o przyznanie wkładu z każdym państwem członkowskim, które dobrowolnie wybierze takie rozwiązanie. Umowa o przyznanie wkładu powinna obejmować przynajmniej jedną szczegółową umowę w sprawie gwarancji, która ma być realizowana na terytorium danego państwa członkowskiego na podstawie przepisów dotyczących Funduszu InvestEU, oraz wszelkie wyodrębnione środki z przeznaczeniem dla regionów. Określenie wskaźnika zasilenia rezerw w poszczególnych przypadkach wymaga odstępstwa od art. 211 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 11 ("rozporządzenie finansowe"). Takie rozwiązanie daje również jednolity zbiór przepisów dotyczących gwarancji budżetowych wspieranych z funduszy zarządzanych centralnie lub wkładów z planów odbudowy i zwiększania odporności na podstawie Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, co ułatwiłoby ich łączenie.
(33) W celu zapewnienia maksymalnego wpływu politycznego, skutecznej realizacji oraz odpowiedniego nadzoru nad zarządzaniem budżetem i ryzykiem należy ustanowić między Komisją a grupą EBI partnerstwo oparte na relatywnych atutach każdego z partnerów, które powinno wspierać skuteczny i inkluzywny bezpośredni dostęp do gwarancji UE.
(34) Aby móc przekierować wsparcie dla europejskiej gospodarki za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego (EFI), Komisja powinna mieć możliwość udziału w co najmniej jednym ewentualnym podwyższeniu kapitału EFI, aby umożliwić mu dalsze wspieranie europejskiej gospodarki i jej odbudowy. Unia powinna mieć możliwość utrzymania swojego ogólnego udziału w kapitale EFI, z należytym uwzględnieniem skutków finansowych. W wieloletnich ramach finansowych na lata 2021-2027 należy w tym celu przewidzieć odpowiednio dużą pulę środków finansowych.
(35) Komisja, wraz z grupą EBI, powinna zasięgać opinii innych potencjalnych partnerów wykonawczych w kwestii wytycznych inwestycyjnych, systemu monitorowania wydatków na cele związane z klimatem, wytycznych i wspólnych metod, stosownie do sytuacji, w zakresie kontroli zrównoważonego charakteru projektów w celu zapewnienia inkluzywności i operacyjności do czasu ustanowienia organów zarządzających - po tym czasie udział partnerów wykonawczych powinien polegać na udziale w Radzie Doradczej i Radzie Kierowniczej programu InvestEU.
(36) Fundusz InvestEU powinien móc przyjmować wkłady z państw trzecich, które są członkami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, z państw przystępujących, kandydatów i potencjalnych kandydatów, państw objętych europejską polityką sąsiedztwa i innych państw, zgodnie z warunkami określonymi między Unią a tymi państwami. Powinno to umożliwić, w stosownych przypadkach, stałą współpracę z odpowiednimi państwami, w szczególności w dziedzinie badań naukowych i innowacji, jak również w dziedzinie MŚP.
(37) Niniejsze rozporządzenie określa pulę środków finansowych na działania realizowane w Programie InvestEU inne niż tworzenie rezerw na gwarancję UE, a pula ta ma stanowić główną kwotę odniesienia w rozumieniu [odniesienie zostanie zaktualizowane w stosownych przypadkach zgodnie z nowym porozumieniem międzyinstytucjonalnym: pkt 16 wniosku dotyczącego Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami, przyjętego przez wspomniane instytucje 12 ] dla Parlamentu Europejskiego i Rady podczas rocznej procedury budżetowej.
(38) Oczekuje się, że gwarancja UE w wysokości 91 773 320 000 EUR (w cenach bieżących) na poziomie Unii uruchomi w całej Unii dodatkowe inwestycje o wartości ponad 1 200 000 000 000 EUR, i należy ją orientacyjnie rozdzielić pomiędzy poszczególne segmenty polityki. Na segment europejskich inwestycji strategicznych należy jednak przeznaczyć specjalną część gwarancji UE.
(39) 18 kwietnia 2019 r. Komisja ogłosiła: "Bez uszczerbku dla prerogatyw Rady we wdrażaniu paktu stabilności i wzrostu jednorazowe wkłady państw członkowskich - dokonane przez państwo członkowskie albo krajowe banki prorozwojowe sklasyfikowane w sektorze instytucji rządowych i samorządowych lub działające w imieniu państwa członkowskiego - na rzecz tematycznych lub wielokrajowych platform inwestycyjnych powinny co do zasady być uznawane za działania jednorazowe w rozumieniu art. 5 ust. 1 i art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1466/97 13 oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 14 . Ponadto, bez uszczerbku dla prerogatyw Rady we wdrażaniu paktu stabilności i wzrostu, Komisja rozważy, w jakim stopniu - w kontekście komunikatu Komisji w sprawie elastyczności - program InvestEU, jako instrument będący następcą EFIS, można potraktować tak samo jak EFIS w odniesieniu do jednorazowych wkładów wnoszonych przez państwa członkowskie w postaci środków pieniężnych w celu sfinansowania dodatkowej kwoty gwarancji UE na potrzeby modułu państwa członkowskiego."
(40) Gwarancja UE, na której opiera się Fundusz InvestEU, powinna być wykonywana przez Komisję pośrednio, tzn. za pośrednictwem partnerów wykonawczych, którzy są w stanie dotrzeć do pośredników finansowych, w stosownych przypadkach, i do ostatecznych odbiorców. Proces wyboru partnerów wykonawczych powinien być przejrzysty i wolny od wszelkich konfliktów interesów. Komisja powinna zawrzeć z każdym z partnerów wykonawczych umowę w sprawie gwarancji zapewniającą im zdolność gwarancyjną z Funduszu InvestEU w celu wsparcia ich operacji z zakresu finansowania i inwestycji, które spełniają kryteria kwalifikowalności Funduszu InvestEU i przyczyniają się do osiągnięcia jego celów. Zarządzanie ryzykiem związanym z gwarancją UE nie powinno utrudniać bezpośredniego dostępu partnerów wykonawczych do gwarancji UE. Po otrzymaniu gwarancji UE z modułu unijnego partnerzy wykonawczy powinni w pełni odpowiadać za cały proces inwestycyjny i za prowadzenie badań due diligence w odniesieniu do operacji z zakresu finansowania lub inwestycji. Fundusz InvestEU powinien wspierać projekty, które z natury charakteryzują się wyższym profilem ryzyka niż projekty wspierane w ramach zwykłych operacji partnerów wykonawczych i które bez wsparcia z Funduszu InvestEU nie mogłyby zostać zrealizowane przez inne podmioty publiczne lub prywatne, a w każdym razie nie w takim samym stopniu, w okresie, w którym można było skorzystać z gwarancji UE. Do kryterium dodatkowości mogą jednak mieć zastosowanie szczególne warunki dotyczące operacji z zakresu finansowania i inwestycji w segmencie europejskich inwestycji strategicznych, wynikające z jego celu.
(41) Fundusz InvestEU powinien dysponować strukturą zarządzania, której rola powinna być współmierna z jego wyłącznym celem, jakim jest zapewnienie właściwego wykorzystania gwarancji UE zgodnie z zasadą zapewnienia niezależności politycznej decyzji inwestycyjnych. Tę strukturę zarządzania powinny tworzyć Rada Doradcza, Rada Kierownicza i całkowicie niezależny Komitet Inwestycyjny. Przy ustalaniu ogólnego składu struktury zarządzania należy dążyć do osiągnięcia równowagi płci. Struktura zarządzania nie powinna naruszać ani zakłócać procesu decyzyjnego grupy EBI lub innych partnerów wykonawczych ani nie powinna zastępować ich odnośnych organów zarządzających.
(42) Należy ustanowić Radę Doradczą - składającą się z przedstawicieli partnerów wykonawczych i przedstawicieli państw członkowskich, z jednego eksperta powołanego przez Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny oraz z jednego eksperta powołanego przez Komitet Regionów - w celu wymiany informacji oraz poglądów na temat wykorzystywania produktów finansowych udostępnianych w ramach Funduszu InvestEU, a także w celu omawiania zmieniających się potrzeb i nowych produktów, w tym określonych terytorialnych luk rynkowych.
(43) Aby móc od razu ustanowić Radę Doradczą, Komisja powinna wyznaczyć przedstawicieli potencjalnych partnerów wykonawczych tymczasowo na okres jednego roku - następnie odpowiedzialność tę przejmą partnerzy wykonawczy, którzy podpiszą umowy w sprawie gwarancji.
(44) Rada Kierownicza, składająca się z przedstawicieli Komisji, przedstawicieli partnerów wykonawczych oraz jednego eksperta bez prawa głosu powołanego przez Parlament Europejski, powinna określać strategiczne i operacyjne wytyczne dla Funduszu InvestEU.
(45) Komisja powinna oceniać zgodność operacji inwestycyjnych i finansowych zgłaszanych przez partnerów wykonawczych ze wszystkimi przepisami i politykami Unii. Decyzje w sprawie operacji z zakresu finansowania i inwestycji powinny być ostatecznie podejmowane przez partnera wykonawczego.
(46) Komitet Inwestycyjny składający się z niezależnych ekspertów powinien przedstawiać wnioski dotyczące przyznania wsparcia w formie gwarancji UE na operacje z zakresu finansowania i inwestycji spełniające kryteria kwalifikowalności, zapewniając w ten sposób zewnętrzną wiedzę fachową przy ocenie inwestycyjnej projektów. Komitet Inwestycyjny powinien zbierać się w różnych konfiguracjach, aby w jak największym stopniu uwzględnić różne obszary i sektory polityki.
(47) Od momentu powstania Komitet Inwestycyjny powinien być odpowiedzialny również za udzielanie gwarancji UE w odniesieniu do operacji z zakresu finansowania i inwestycji na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/1017, co pozwoli uniknąć sytuacji, gdy równorzędne, podobne struktury oceniają wnioski dotyczące wykorzystania gwarancji UE.
(48) Komitet Inwestycyjny powinien być wspierany przez niezależny sekretariat mieszczący się w Komisji i odpowiedzialny przed przewodniczącym Komitetu Inwestycyjnego.
(49) Przy wyborze partnerów wykonawczych do celów wdrażania Funduszu InvestEU Komisja powinna brać pod uwagę zdolność partnera do realizowania celów Funduszu InvestEU i wniesienia własnych zasobów, aby zapewnić odpowiedni zasięg geograficzny i dywersyfikację geograficzną, przyciągnąć inwestorów prywatnych oraz zapewnić wystarczającą dywersyfikację ryzyka oraz stworzenie rozwiązań służących korygowaniu niedoskonałości rynku i nieoptymalnych sytuacji inwestycyjnych. Ze względu na rolę grupy EBI, jaką powierza się jej w Traktatach, jej zdolność do działania we wszystkich państwach członkowskich oraz jej doświadczenie zdobyte w obecnych instrumentach finansowych i EFIS, powinna ona pozostać uprzywilejowanym partnerem wykonawczym w unijnym module Funduszu InvestEU. Oprócz grupy EBI możliwość oferowania uzupełniającej gamy produktów finansowych powinny mieć też NPBI ze względu na to, że ich doświadczenie i zdolności na szczeblu krajowym i regionalnym mogą pomóc w maksymalizacji wpływu publicznych środków finansowych na całym terytorium Unii, a także w zapewnieniu sprawiedliwego rozmieszczenia projektów pod względem geograficznym. Program InvestEU powinien być realizowany w taki sposób, aby sprzyjał równym warunkom działania dla mniejszych i krócej działających NPBI. Ponadto inne międzynarodowe instytucje finansowe powinny mieć możliwość działania w charakterze partnerów wykonawczych, zwłaszcza gdy mają komparatywną przewagę w postaci specjalistycznej wiedzy fachowej i doświadczenia w niektórych państwach członkowskich oraz gdy podmioty unijne mają w nich pakiet większościowy. Również inne podmioty spełniające kryteria określone w rozporządzeniu finansowym powinny mieć możliwość działania w charakterze partnerów wykonawczych.
(50) Aby sprzyjać większej dywersyfikacji geograficznej, można stworzyć platformy inwestycyjne, które łączyłyby wysiłki i wiedzę fachową partnerów wykonawczych z działaniami innych NPBI o niedużym doświadczeniu w korzystaniu z instrumentów finansowych. Takie struktury należy propagować, także przy dostępnym wsparciu ze strony Centrum Doradztwa InvestEU. Aby sprzyjać korzystaniu z platform inwestycyjnych w odpowiednich sektorach, należy zgromadzić współinwestorów, organy publiczne, ekspertów, placówki oświatowe, szkoleniowe i badawcze, odpowiednich partnerów społecznych i przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego oraz inne stosowne podmioty na szczeblu unijnym, krajowym i regionalnym.
(51) Gwarancja UE w ramach modułu państw członkowskich powinna być udzielana każdemu partnerowi wykonawczemu kwalifikującemu się na podstawie art. 62 ust. 1 lit. c) rozporządzenia finansowego, w tym krajowym lub regionalnym bankom prorozwojowym lub krajowym lub regionalnym instytucjom prorozwojowym, EBI, Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu i innym międzynarodowym instytucjom finansowym. Wybierając partnerów wykonawczych w ramach modułu państw członkowskich, Komisja powinna uwzględniać propozycje przedstawione przez każde państwo członkowskie, ujęte w umowie o przyznanie wkładu. Zgodnie z art. 154 rozporządzenia finansowego Komisja musi dokonać oceny zasad i procedur partnera wykonawczego, aby upewnić się, że zapewniają one poziom ochrony interesów finansowych Unii równoważny poziomowi zapewnianemu przez Komisję.
(52) Ostateczne decyzje w sprawie operacji z zakresu finansowania i inwestycji powinny być podejmowane przez partnera wykonawczego w jego własnym imieniu, powinny być wdrażane zgodnie z jego wewnętrznymi zasadami, polityką i procedurami oraz ujmowane w jego sprawozdaniach finansowych lub, w stosownych przypadkach, ujawniane w informacjach dodatkowych do sprawozdań finansowych. Komisja powinna zatem uwzględniać wyłącznie zobowiązania finansowe wynikające z gwarancji UE i wykazywać maksymalną kwotę gwarancji, w tym wszystkie istotne informacje na temat udzielonej gwarancji.
(53) W stosownych przypadkach Fundusz InvestEU powinien umożliwiać sprawne, bezproblemowe i skuteczne łączenie z gwarancją UE dotacji lub instrumentów finansowych bądź obu tych rodzajów wsparcia, finansowanych z budżetu Unii lub z innych funduszy takich jak fundusz innowacyjny unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS) w sytuacjach, w których jest to konieczne w celu jak najlepszego wsparcia inwestycji służących korygowaniu określonych niedoskonałości rynku lub nieoptymalnych sytuacji inwestycyjnych.
(54) Projekty przedkładane przez partnerów wykonawczych celem otrzymania wsparcia w ramach Programu InvestEU, które przewidują łączenie wsparcia w ramach Funduszu InvestEU ze wsparciem z innych programów unijnych, powinny być również, jako całość, zgodne z celami i kryteriami kwalifikowalności odnośnych innych programów unijnych. Decyzję o wykorzystaniu gwarancji UE należy podejmować w ramach Programu InvestEU.
(55) Centrum Doradztwa InvestEU powinno wspierać opracowywanie solidnej listy przygotowywanych projektów inwestycyjnych w każdym segmencie polityki za pomocą inicjatyw doradczych, które są realizowane przez grupę EBI, innych partnerów doradczych lub bezpośrednio przez Komisję. Centrum Doradztwa InvestEU powinno propagować dywersyfikację geograficzną, aby przyczynić się do osiągnięcia celów Unii w zakresie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej oraz do zmniejszenia dysproporcji między regionami. Centrum Doradztwa InvestEU powinno poświęcić szczególną uwagę grupowaniu małych projektów w większe pakiety. Komisja, grupa EBI i pozostali partnerzy doradczy powinni ściśle ze sobą współpracować, by zapewnić skuteczność, synergię i faktyczną dostępność wsparcia na całym obszarze Unii przy należytym uwzględnieniu wiedzy fachowej i lokalnego potencjału partnerów wykonawczych oraz Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego ustanowionego na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 15 . Centrum Doradztwa InvestEU powinno również stworzyć centralny punkt kontaktowy do celów pomocy przy opracowywaniu projektów udzielanej w ramach Centrum Doradztwa InvestEU organom publicznym i promotorom projektów.
(56) Komisja, wraz z grupą EBI jako głównym partnerem, powinna ustanowić Centrum Doradztwa InvestEU, opierając się na doświadczeniach zdobytych w ramach Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego. Komisja powinna odpowiadać za polityczne kierownictwo nad Centrum Doradztwa InvestEU oraz za zarządzanie centralnym punktem kontaktowym. Grupa EBI powinna realizować inicjatywy doradcze w ramach segmentów polityki. Ponadto grupa EBI powinna świadczyć usługi operacyjne na rzecz Komisji, m.in. wnosząc wkład w strategiczne i polityczne wytyczne w zakresie inicjatyw doradczych, identyfikując istniejące i nowo powstające inicjatywy doradcze, oceniając potrzeby w zakresie doradztwa i doradzając Komisji w kwestii optymalnych sposobów zaspokojenia tych potrzeb za pomocą istniejących lub nowych inicjatyw doradczych.
(57) Aby zapewnić szeroki zasięg geograficzny usług doradczych w całej Unii oraz skutecznie upowszechniać informacje o Funduszu InvestEU na szczeblu lokalnym, należy, w razie potrzeby, zapewnić lokalną obecność Centrum Doradztwa InvestEU z uwzględnieniem istniejących systemów wsparcia i obecności partnerów lokalnych w celu udzielania na szczeblu lokalnym wymiernej, proaktywnej i dostosowanej do potrzeb pomocy. Aby ułatwić udzielanie wsparcia doradczego na szczeblu lokalnym oraz zapewnić skuteczność, synergię i faktyczną dostępność wsparcia na całym terytorium Unii, Centrum Doradztwa InvestEU powinno współpracować z NPBI i korzystać z ich wiedzy fachowej.
(58) Centrum Doradztwa InvestEU powinno zapewniać wsparcie doradcze małym projektom i projektom dla przedsiębiorstw typu startup - zwłaszcza gdy przedsiębiorstwa typu startup dążą do ochrony swoich inwestycji w badania naukowe i innowacje poprzez uzyskiwanie tytułów własności intelektualnej takich jak patenty - uwzględniając inne istniejące już usługi, które mogą obejmować takie działania i poszukując synergii z tymi usługami.
(59) W kontekście Funduszu InvestEU należy zapewniać wsparcie w zakresie tworzenia projektów i budowania potencjału w celu rozwijania zdolności organizacyjnych i działań na rzecz rozwoju rynku niezbędnych do inicjowania wysokiej jakości projektów. Takie wsparcie powinno być skierowane również do pośredników finansowych, którzy odgrywają kluczową rolę w ułatwianiu MŚP i innym podmiotom dostępu do finansowania i pełnej realizacji ich potencjału, i powinno obejmować pomoc techniczną. Ponadto celem wsparcia doradczego jest stworzenie warunków umożliwiających wzrost potencjalnej liczby kwalifikujących się odbiorców w nowo powstających segmentach rynku, w szczególności w sytuacjach, w których niewielka skala pojedynczych projektów wiąże się ze znacznym wzrostem kosztów transakcyjnych na poziomie projektu, jak to się dzieje na przykład w przypadku ekosystemu finansowania społecznego, w tym organizacji dobroczynnych oraz sektora kultury i sektora kreatywnego. Wspieranie budowania zdolności powinno mieć charakter uzupełniający i dodatkowy w stosunku do działań podejmowanych w ramach innych unijnych programów obejmujących konkretne obszary polityki. Należy także starać się wspierać budowanie zdolności potencjalnych promotorów projektów, zwłaszcza lokalnych organizacji i organów.
(60) Należy stworzyć portal InvestEU w celu zapewnienia partnerom wykonawczym łatwo dostępnej i przyjaznej dla użytkownika bazy danych dotyczącej projektów w celu lepszego eksponowania projektów inwestycyjnych, dla których poszukuje się finansowania, ze szczególnym naciskiem na stworzenie potencjalnej listy przygotowywanych projektów inwestycyjnych, które są zgodne z prawem i polityką Unii.
(61) Zgodnie z rozporządzeniem [Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy] oraz w granicach środków przydzielonych na jego podstawie, należy wprowadzić środki na rzecz odbudowy i odporności w ramach Programu InvestEU w celu zaradzenia bezprecedensowym skutkom kryzysu związanego z COVID-19 oraz trwałego wzmocnienia europejskiej gospodarki. Takie dodatkowe zasoby powinny być wykorzystywane w sposób zapewniający przestrzeganie terminów przewidzianych w rozporządzeniu [Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy]. Wymóg ten zostałby spełniony dzięki zawarciu odpowiednich umów w sprawie gwarancji z partnerami wykonawczymi do dnia 31 grudnia 2023 r.
(62) Zgodnie z pkt 22 i 23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego na rzecz lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. 16 zachodzi potrzeba oceny Programu InvestEU w oparciu o informacje zgromadzone w kontekście konkretnych wymogów dotyczących monitorowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążeń administracyjnych, zwłaszcza względem państw członkowskich. Wymogi te mogą, w stosownych przypadkach, obejmować mierzalne wskaźniki jako podstawę oceny rzeczywistego oddziaływania Programu InvestEU w terenie.
(63) Aby umożliwić śledzenie postępów w realizacji celów Unii, należy wdrożyć solidne ramy monitorowania oparte na wskaźnikach produktu, rezultatu i oddziaływania. W celu zapewnienia rozliczalności wobec obywateli Unii Komisja powinna składać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdania z postępów, skutków i operacji w ramach Programu InvestEU.
(64) Do niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają horyzontalne zasady finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Przepisy te są ustanowione w rozporządzeniu finansowym i określają w szczególności procedurę ustanawiania i wykonania budżetu w drodze dotacji, zamówień, nagród i wykonania pośredniego oraz przewidują kontrole wykonywania obowiązków przez podmioty upoważnione do działań finansowych. Przepisy przyjęte na podstawie art. 322 TFUE dotyczą również ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich, jako że poszanowanie praworządności jest niezbędnym warunkiem wstępnym należytego zarządzania finansami i skutecznego finansowania unijnego.
(65) Do Programu InvestEU zastosowanie ma rozporządzenie finansowe. Określa ono zasady wykonania budżetu Unii, w tym zasady dotyczące gwarancji budżetowych.
(66) Zgodnie z rozporządzeniem finansowym, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 17 , rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 18 , rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 19 i rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 20 interesy finansowe Unii należy chronić za pomocą proporcjonalnych środków, w tym środków zapobiegania nieprawidłowościom (w tym nadużyciom finansowym), ich wykrywania i korygowania oraz prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, a także odzyskiwania środków straconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania sankcji administracyjnych. W szczególności, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013 i rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia administracyjne, w tym kontrole i inspekcje na miejscu, w celu ustalenia, czy doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub jakiegokolwiek innego nielegalnego działania naruszającego interesy finansowe Unii. Zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 Prokuratura Europejska (EPPO) może prowadzić postępowania przygotowawcze oraz wnosić i popierać oskarżenia w sprawie przestępstw naruszających interesy finansowe Unii na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 21 . Zgodnie z rozporządzeniem finansowym każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, mają w pełni współpracować w celu ochrony interesów finansowych Unii, przyznać niezbędne prawa i dostęp Komisji, OLAF-owi, EPPO - w odniesieniu do tych państw członkowskich, które uczestniczą we wzmocnionej współpracy na mocy rozporządzenia (UE) 2017/1939 - i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu (ETO) oraz zapewniać, aby wszelkie osoby trzecie uczestniczące w wykonywaniu środków finansowych Unii przyznały tym organom równoważne prawa.
(67) Państwa trzecie będące członkami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) mogą uczestniczyć w programach Unii w ramach współpracy ustanowionej na mocy Porozumienia EOG, które przewiduje realizację programów w drodze decyzji wydanej na mocy tego porozumienia. Państwa trzecie mogą także uczestniczyć w tych programach na podstawie innych instrumentów prawnych. W niniejszym rozporządzeniu należy wprowadzić przepis szczegółowy w celu przyznania niezbędnych praw i dostępu właściwemu urzędnikowi zatwierdzającemu, OLAF-owi oraz Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu, pozwalających im na całościowe wykonywanie odpowiednich kompetencji.
(68) Na podstawie art. 83 [wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską, w tym stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony ("decyzja o stowarzyszeniu zamorskim")] 22 , osoby i podmioty mające siedzibę w krajach i terytoriach zamorskich (KTZ) kwalifikują się do finansowania z zastrzeżeniem zasad i celów Programu InvestEU oraz ewentualnych uzgodnień mających zastosowanie do państwa członkowskiego, z którym dany kraj lub terytorium zamorskie są powiązane.
(69) W celu uzupełnienia innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia wytycznymi inwestycyjnymi i tabelą wskaźników, a także w celu ułatwienia szybkiego i elastycznego dostosowania wskaźników efektywności oraz skorygowania wskaźnika zasilenia rezerw należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do ustanowienia wskaźników, które Rada Kierownicza ma stosować do określenia państw członkowskich i sektorów najbardziej dotkniętych skutkami pandemii COVID-19 pod względem gospodarczym oraz państw członkowskich, w których możliwość wsparcia wypłacalności przez państwo jest bardziej ograniczona, do opracowania metodyki stosowania tych wskaźników, opracowywania wytycznych inwestycyjnych dotyczących operacji z zakresu finansowania i inwestycji w ramach różnych segmentów polityki, opracowania tabeli wskaźników, zmiany załącznika III do niniejszego rozporządzenia w celu dokonania przeglądu lub uzupełnienia wskaźników oraz skorygowania wskaźnika zasilenia rezerw. Zgodnie z zasadą proporcjonalności takie wytyczne inwestycyjne powinny przewidywać odpowiednie rozwiązania pozwalające uniknąć nadmiernego obciążenia administracyjnego. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(69a) Należy dopilnować, by wdrożenie Programu InvestEU nastąpiło jak najszybciej po jego wejściu w życie. Dlatego należałoby zezwolić partnerom wykonawczym na przedkładanie Komisji operacji z zakresu finansowania i inwestycji przed rozpoczęciem działalności przez komitet inwestycyjny lub przed zawarciem odpowiedniej umowy w sprawie gwarancji. W takich przypadkach Komisja powinna być odpowiedzialna za zatwierdzanie operacji. W stosownych przypadkach i z zastrzeżeniem uprzedniej oceny powinna również istnieć możliwość łączenia zarówno instrumentów finansowych ustanowionych w programach, o których mowa w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, jak i gwarancji UE ustanowionej rozporządzeniem (UE) 2015/1017 z instrumentami finansowymi objętymi niniejszym rozporządzeniem.
(70) Program InvestEU powinien służyć korygowaniu niedoskonałości rynku i nieoptymalnych sytuacji inwestycyjnych mających zasięg ogólnounijny lub dotyczących poszczególnych państw członkowskich oraz powinien przewidywać testowanie na ogólnounijnym rynku innowacyjnych produktów finansowych oraz systemów ich rozpowszechniania w celu eliminowania nowych lub złożonych przypadków niedoskonałości rynku. Działanie na poziomie Unii jest zatem uzasadnione,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
Przewodniczący |
Przewodniczący |