Język postępowania: bułgarski(2021/C 412/03)
(Dz.U.UE C z dnia 11 października 2021 r.)
Sąd odsyłający
Sofijski gradski syd
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: "EUROBANK BULGARIA" AD
Strona pozwana: NI, RZ, "DMD DEVELOPMENTS" OOD
Pytania prejudycjalne
1) Czy pojęcie "konsumenta" wskazane w art. 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 1 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować przy uwzględnieniu jego znaczenia określonego w dyrektywie Rady 87/102/EWG 2 z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego, czy też ma ono samodzielne znaczenie?
2) Czy przy badaniu statusu "konsumenta" rozstrzygający jest cel wynikający ze zgodnego z prawem skutku umowy, w niniejszym wypadku umożliwiającego osiągnięcie przyszłego zysku (zamierzenia inwestycyjnego), czy też miarodajny jest związek umowy z wykonywaną przez osobę fizyczną działalnością gospodarczą lub zawodową w chwili zawarcia umowy?
3) Czy pojęcie "umowy pożyczki spłacanej ratami" wskazane w art. 17 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 1215/2012 należy interpretować jako odnoszące się jedynie do umowy dotyczącej towarów (fizycznych rzeczy ruchomych), czy też obejmuje ono każdą umowę pożyczki, w tym również umowę o kredyt bankowy w celu zakupu nieruchomości mieszkalnej?
4) Jeśli rozporządzenie nr 1215/2012 w odniesieniu do pojęcia "miejsca zamieszkania" określonego w art. 62 ust. 1 odsyła do prawa państwa sądu rozpatrującego sprawę, czy możliwe jest wywiedzenie z rozporządzenia nr 1215/2012 autonomicznych kryteriów (na przykład formalnej cechy związanej z określonym terytorium) w celu ustalenia istnienia miejsca zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, którego sąd rozpatruje powództwo wniesione przeciwko konsumentowi?
5) W zakresie, w jakim umowa o kredyt w celu zakupu lokalu mieszkalnego może być zakwalifikowana jako konsumencka w rozumieniu art. 17 ust. 1 lit. c), co należy rozumieć pod pojęciem "zwykłego pobytu", o którym mowa w art. 19 pkt 3 rozporządzenia nr 1215/2012, a w szczególności czy może być ono związane z ośrodkiem interesów życiowych konsumenta?
6) Na wypadek gdyby rozporządzenie nr 1215/2012 ustanawiało autonomiczne kryteria dotyczące pojęcia "miejsca zamieszkania" w celu zagwarantowania jego skuteczności, czy na podstawie tego pojęcia należy określić również jurysdykcję?