Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 28 marca 2019 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (wersja przekształcona).

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 28 marca 2019 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (wersja przekształcona)

P8_TC1-COD(2017)0332

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE C z dnia 26 marca 2021 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ¹ ,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów ² ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ³

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 98/83/WE ⁴  została kilkakrotnie znacząco zmieniona ⁵ . Ze względu na konieczność dalszych zmian, dla zachowania przejrzystości, dyrektywa ta powinna zostać przekształcona.

(2) Dyrektywą 98/83/WE ustanowiono ramy prawne ochrony zdrowia ludzi przed szkodliwymi skutkami wszelkiego zanieczyszczenia wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi poprzez zapewnienie, aby była ona zdatna do użycia i czysta. Niniejsza dyrektywa powinna mieć taki sam cel i powinna zapewnić powszechny dostęp do takiej wody dla wszystkich w Unii. Dlatego też niezbędne jest ustanowienie na poziomie unijnym minimalnych wymogów, które spełniać musi woda przeznaczona do tego celu. Państwa członkowskie powinny zastosować wszystkie niezbędne środki w celu zapewnienia, aby woda przeznaczona do spożycia przez ludzi była wolna od wszelkich mikroorganizmów i pasożytów oraz wszelkich substancji, które w pewnych przypadkach stanowią potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, oraz aby spełniała ona wspomniane minimalne wymogi. [Popr. 161, 187, 206 i 213]

(2a) Zgodnie z komunikatem Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 2 grudnia 2015 r. zatytułowanym "Zamknięcie obiegu - plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym" niniejsza dyrektywa powinna dążyć do zwiększenia efektywności i trwałości zasobów wodnych, realizując tym samym cele gospodarki o obiegu zamkniętym. [Popr. 2]

(2b) Prawo dostępu do wody i urządzeń sanitarnych zostało uznane przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) w dniu 28 lipca 2010 r. za prawo człowieka, w związku z czym dostęp do czystej wody pitnej nie powinien być ograniczony z powodu nieprzystępności cenowej dla użytkownika końcowego. [Popr. 3]

(2c) Konieczne jest zachowanie spójności między dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE ⁶  a niniejszą dyrektywą. [Popr. 4]

(2d) Wymagania określone w niniejszej dyrektywie powinny odzwierciedlać sytuację panującą w danym kraju i warunki dostawców wody w państwach członkowskich. [Popr. 5]

(3) Niezbędne jest wyłącznie z zakresu niniejszej dyrektywy naturalnych wód mineralnych i wód stanowiących produkty lecznicze, ponieważ wody te są objęte, odpowiednio, przepisami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/54/WE ⁷  i dyrektywy 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁸ . Dyrektywa 2009/54/WE dotyczy jednak zarówno naturalnych wód mineralnych, jak i wód źródlanych, a tylko ta pierwsza kategoria powinna zostać wyłączona z zakresu niniejszej dyrektywy. Zgodnie z art. 9 ust. 4 akapit trzeci dyrektywy 2009/54/WE wody źródlane muszą być zgodne z przepisami niniejszej dyrektywy. Obowiązek ten nie powinien jednak obejmować parametrów mikrobiologicznych wymienionych w załączniku I część A do niniejszej dyrektywy. W przypadku wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi pochodzącej z publicznego systemu zaopatrzenia w wodę lub z prywatnych studni, rozlewanej do butelek lub pojemników przeznaczonych do sprzedaży lub wykorzystywanych w wytwarzaniu, przygotowaniu lub przetwarzaniu żywności do celów komercyjnych, woda powinna zasadniczo spełniać warunki niniejszej dyrektywy aż do osiągnięcia punktu zgodności (tj. kranu), a następnie powinna zostać uznana za żywność zgodnie z art. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ⁹ . W wypadkach gdy spełnione są obowiązujące wymagania w zakresie bezpieczeństwa żywności, właściwe organy w państwach członkowskich powinny mieć uprawnienia, by dopuścić ponowne wykorzystanie wody w branżach przetwórstwa żywności. [Popr. 6]

(4) W wyniku europejskiej inicjatywy obywatelskiej dotyczącej prawa do wody (Right2Water) ¹⁰ , w której Unia została wezwana do zwiększenia wysiłków w celu osiągnięcia powszechnego dostępu do wody, rozpoczęto ogólnounijne konsultacje publiczne oraz przeprowadzono ocenę sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT) dyrektywy 98/83/WE ¹¹ . W wyniku tych badań stwierdzono, że niektóre przepisy dyrektywy 98/83/WE powinny zostać zaktualizowane. Jako wymagające poprawy zidentyfikowano cztery obszary: wykaz opartych na jakości wartości parametrycznych, ograniczone stosowanie podejścia opartego na analizie ryzyka, nieprecyzyjne przepisy dotyczące informacji dla konsumentów oraz rozbieżności między systemami zatwierdzania materiałów mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz wpływ, jaki to ma na ludzkie zdrowie. Ponadto w ramach europejskiej inicjatywy obywatelskiej dotyczącej prawa do wody jako odrębny problem zidentyfikowano fakt, że część populacji, a - z grup w szczególności grupy zmarginalizowane niekorzystnym położeniu oraz grup marginalizowanych, nie mają ma dostępu lub ma ograniczony dostęp do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi po przystępnej cenie, mimo że zapewnienie go stanowi zobowiązane w ramach celu zrównoważonego rozwoju nr 6 agendy ONZ na 2030 r. W tym kontekście Parlament Europejski uznał prawo dostępu do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi dla wszystkich w Unii. Ostatnim zidentyfikowanym problemem jest ogólny brak świadomości na temat wycieków wody, spowodowanych niedoinwestowaniem w zakresie konserwacji i odnawiania infrastruktury wodnej, co również wskazano w sprawozdaniu specjalnym Europejskiego Trybunału Obrachunkowego dotyczącym infrastruktury wodnej ¹² , oraz czasami niewystarczającą znajomością systemów dystrybucji wody. [Popr. 7]

(4a) W celu osiągnięcia ambitnych zamierzeń wyznaczonych w ramach celu zrównoważonego rozwoju ONZ nr 6 państwa członkowskie powinny być zobowiązane do wdrożenia planów działań z myślą o zapewnieniu powszechnego i sprawiedliwego dostępu do bezpiecznej wody pitnej po przystępnej cenie dla wszystkich do 2030 r. [Popr. 8]

(4b) Parlament Europejski przyjął rezolucję z dnia 8 września 2015 r. w sprawie dalszych działań w następstwie europejskiej inicjatywy obywatelskiej dotyczącej prawa do wody (Right2Water). [Popr. 9]

(5) Europejskie Biuro Regionalne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) przeprowadziło szczegółowy przegląd wykazu parametrów i wartości parametrycznych określonych w dyrektywie 98/83/WE w celu ustalenia, czy istnieje potrzeba dostosowania go do postępu technicznego i naukowego. Wyniki tego przeglądu ¹³  wskazują, że należy: objąć kontrolą patogeny jelitowe oraz bakterię Legionella, dodać sześć parametrów chemicznych lub grup parametrów oraz stosować ostrożnościowe wskaźniki odniesienia wobec trzech reprezentatywnych związków zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego. W przypadku trzech spośród nowych parametrów należy określić wartości parametryczne, które są bardziej rygorystyczne niż te zaproponowane prze WHO, lecz nadal osiągalne, z uwzględnieniem zasady ostrożności. W odniesieniu do ołowiu WHO stwierdziła, że stężenia powinny być tak niskie, jak to możliwe w praktyce, a w przypadku chromu WHO nadal prowadzi przegląd wartości; w przypadku obu parametrów zatem należy zastosować dziesięcioletni okres przejściowy, zanim wprowadzone zostaną bardziej rygorystyczne wartości.

(5a) Woda przeznaczona do spożycia przez ludzi odgrywa zasadniczą rolę w nieustannym dążeniu Unii do wzmocnienia ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska przed oddziaływaniem związków chemicznych zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego. Uregulowanie w niniejszej dyrektywie związków zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego stanowi obiecujący krok zgodnie ze zaktualizowaną strategią Unii w zakresie substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, którą Komisja ma obowiązek realizować bez zbędnej zwłoki. [Popr. 11]

(6) WHO zaleciła również złagodzenie trzech wartości parametrycznych oraz usunięcie z wykazu pięciu parametrów. Niemniej jednak zmian tych nie uznaje się za niezbędne, ponieważ podejście oparte na analizie ryzyka wprowadzone dyrektywą Komisji (UE) 2015/1787 ¹⁴  umożliwia dostawcom wody, pod pewnymi warunkami, usunięcie parametru z wykazu parametrów do monitorowania. Techniki uzdatniania pozwalające osiągnąć te wartości parametryczne już istnieją.

(6a) W przypadku gdy stan wiedzy naukowej nie pozwala na określenie zagrożenia lub braku zagrożenia dla zdrowia ludzkiego związanego z obecnością danej substancji w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi ani dopuszczalnej zawartości tej substancji w wodzie, należy, zgodnie z zasadą ostrożności, objąć daną substancję nadzorem w oczekiwaniu na bardziej przejrzyste dane naukowe. Wobec tego państwa członkowskie powinny odrębnie monitorować te nowo pojawiające się parametry. [Popr. 13]

(6b) Parametry wskaźnikowe nie mają bezpośredniego wpływu na zdrowie publiczne. Są jednak istotne dla określenia, jak działają instalacje do produkcji i dystrybucji wody oraz dla oceny jej jakości. Mogą pomóc zidentyfikować niedostatki uzdatniania wody, a także odgrywają istotną rolę w podnoszeniu i utrzymaniu zaufania konsumentów do jakości wody. Dlatego też powinny być monitorowane przez państwa członkowskie. [Popr. 14]

(7) W razie konieczności pełnego wdrożenia zasady ostrożności i ochrony zdrowia ludzkiego na swoim terytorium państwa członkowskie powinny być zobowiązane do ustalenia wartości dla dodatkowych parametrów nieobjętych załącznikiem I. [Popr. 15]

(8) W dyrektywie 98/83/WE tylko do pewnego stopnia uwzględniono elementy profilaktycznego planowania bezpieczeństwa i oceny ryzyka. Pierwsze elementy podejścia opartego na analizie ryzyka zostały już wprowadzone w 2015 r. dyrektywą (UE) 2015/1787 zmieniającą dyrektywę 98/83/WE w celu umożliwienia państwom członkowskim stosowania odstępstw od ustalonych przez nie programów monitorowania, pod warunkiem że przeprowadzone zostaną wiarygodne analizy ryzyka, które mogą opierać się na wytycznych WHO na temat jakości wody pitnej ¹⁵ . Te wytyczne, określające podejście polegające na opracowaniu tzw. "planu bezpieczeństwa wody", wraz z normą EN 15975-2 dotyczącą bezpieczeństwa zaopatrzenia w wodę pitną, stanowią uznane na poziomie międzynarodowym zasady, na których opierają się produkcja, dystrybucja, monitorowanie i analiza parametrów wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Powinny one zostać zachowane w niniejszej dyrektywie. Aby zasady te nie ograniczały się do kwestii monitorowania, a czas i zasoby poświęcane były istotnemu ryzyku oraz racjonalnym pod względem kosztów środkom dotyczącym źródeł zanieczyszczenia, oraz aby uniknąć analizowania i rozwiązywania nieistotnych problemów, należy wprowadzić całościowe podejście oparte na analizie ryzyka w całym łańcuchu dostaw - od obszaru poboru wody poprzez dystrybucję do kranu odbiorcy. Podejście to powinno opierać się na zdobytej wiedzy i działaniach realizowanych na mocy dyrektywy 2000/60/WE i powinno w większym stopniu uwzględniać wpływ zmiany klimatu na zasoby wodne. Podejście oparte na analizie ryzyka powinno składać się z trzech elementów: po pierwsze - dokonanej przez państwo członkowskie oceny zagrożeń związanych z obszarem poboru wody ("ocena zagrożenia") zgodnie z wytycznymi WHO i podręcznikiem dotyczącym planu bezpieczeństwa wody ¹⁶ ; po drugie - umożliwienia dostawcy wody dostosowania monitorowania do głównych rodzajów ryzyka ("ocena ryzyka związanego z zaopatrzeniem"); po trzecie - dokonanej przez państwo członkowskie oceny ewentualnego ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi (np. Legionella lub ołów), z położeniem szczególnego nacisku na obiekty priorytetowe ("ocena ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi"). Oceny te powinny podlegać regularnym przeglądom, m.in. w odpowiedzi na zagrożenia ze strony ekstremalnych zjawisk pogodowych związanych ze zmianą klimatu, znane zmiany działalności człowieka w obszarze poboru wody lub zdarzenia związane ze źródłami zaopatrzenia w wodę. Podejście oparte na analizie ryzyka zapewnia stałą wymianę informacji między właściwymi organami i dostawcami wody i innymi zainteresowanymi stronami, w tym podmiotami odpowiedzialnymi za źródło zanieczyszczeń lub ryzyko zanieczyszczeń. Stosowanie podejścia opartego na analizie ryzyka należy, w drodze wyjątku, dostosować do szczególnych uwarunkowań sektora statków morskich, które odsalają wodę i przewożą pasażerów. Statki morskie pływające pod banderą europejską przestrzegają międzynarodowych ram prawnych podczas żeglugi po wodach międzynarodowych. Ponadto transport i produkcja wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi na statku odbywają się z uwzględnieniem szczególnych uwarunkowań, które wymagają dostosowania przepisów niniejszej dyrektywy. [Popr. 16]

(8a) Nieefektywne wykorzystywanie źródeł wody, w szczególności wycieki w infrastrukturze zaopatrzenia w wodę, prowadzą do nadmiernej eksploatacji ograniczonych zasobów wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. To poważnie utrudnia państwom członkowskim osiąganie celów ustanowionych na mocy dyrektywy 2000/60/WE. [Popr. 17]

(9) Ocena zagrożeń powinna być nakierowana obejmować całościowe podejście do oceny ryzyka, oparte na ograniczenie wyraźnym celu ograniczenia poziomu uzdatniania wymaganego do produkcji wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, np. dzięki zmniejszeniu presji powodujących zanieczyszczenie lub ryzyko zanieczyszczenia części wód wykorzystywanych do poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. W tym celu państwa członkowskie powinny zidentyfikować zagrożenia i możliwe źródła zanieczyszczeń związane z tymi częściami wód oraz monitorować zanieczyszczenia, które uznały za istotne, np. ze względu na zidentyfikowane zagrożenia (np. mikrodrobiny plastiku, azotany, pestycydy lub produkty farmaceutyczne określone w dyrektywie 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁷ ) z powodu ich naturalnego występowania w obszarze poboru wody (np. arsen) lub w związku z informacjami przekazanymi przez dostawców wody (np. nagły wzrost jednego z parametrów w surowej wodzie). Zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE parametry te powinny być stosowane jako czynniki dające impuls właściwym organom do podjęcia działania w celu zmniejszenia presji na części wód, takich jak środki zapobiegawcze lub łagodzące (w tym, w razie potrzeby, badania służące poznaniu wpływu na zdrowie), w celu ochrony tych części wód i likwidacji źródła lub ryzyka zanieczyszczeń we współpracy ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym z dostawcami tymi, które są odpowiedzialne za zanieczyszczenia lub potencjalne źródła zanieczyszczeń. W wypadku gdy państwo członkowskie stwierdzi, w ramach oceny ryzyka, że jakiś parametr nie jest obecny w danym obszarze poboru wody (na przykład dlatego, że dana substancja nigdy nie występuje w wodach gruntowych lub powierzchniowych), państwo członkowskie powinno poinformować o tym odpowiednich dostawców wody i zainteresowanymi stronami powinno móc zezwolić im na zmniejszenie częstotliwości monitorowania tego parametru lub usunięcie go z listy parametrów do monitorowania, bez przeprowadzania oceny ryzyka związanego z zaopatrzeniem. [Popr. 18]

(10) Jeśli chodzi o ocenę zagrożeń, przepisy dyrektywy 2000/60/WE wymagają, aby państwa członkowskie identyfikowały części wód wykorzystywane do poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, monitorowały je i stosowały niezbędne środki zapobiegające pogorszeniu się ich jakości w celu zmniejszenia poziomu uzdatniania wymaganego w produkcji wody zdatnej do spożycia przez ludzi. Aby uniknąć powielania obowiązków, państwa członkowskie, dokonując oceny zagrożeń, powinny wykorzystywać wyniki monitorowania przeprowadzonego na podstawie art. 7 i 8 dyrektywy 2000/60/WE i załącznika V do tej dyrektywy oraz środki objęte ich programami środków na podstawie art. 11 dyrektywy 2000/60/WE.

(11) Wartości parametryczne stosowane w celu oceny jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi mają być przestrzegane w punkcie, w którym woda przeznaczona do spożycia przez ludzi jest udostępniana właściwym użytkownikom. Na jakość wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi może mieć jednak wpływ wewnętrzna instalacja wodociągowa. WHO odnotowała, że w Unii Legionella powoduje największe obciążenie dla zdrowia ze wszystkich patogenów przenoszonych przez wodę w Unii, w szczególności Legionella pneumophila, bakteria, która odpowiada za większość przypadków legionellozy w Unii. Jest ona przenoszona przez systemy dystrybucji ciepłej wody drogą wziewną, na przykład podczas korzystania z prysznica. Zagrożenie to ma zatem wyraźny związek z wewnętrzną instalacją wodociągową. Ponieważ nałożenie jednostronnego obowiązku monitorowania na wszystkie zabudowania prywatne i publiczne spowodowałoby nadmiernie wysokie koszty i byłoby sprzeczne z zasadą pomocniczości, właściwszym rozwiązaniem tego problemu jest ocena ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi, w szczególności w obiektach priorytetowych. Ponadto potencjalne ryzyko związane z produktami i materiałami mającymi kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi powinno również zostać uwzględnione w ocenie ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi. Ocena ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi powinna zatem obejmować m.in. monitorowanie głównie priorytetowych budynków, ocenę ryzyka mającego źródło w wewnętrznych instalacjach wodociągowych i powiązanych produktach i materiałach oraz sprawdzanie właściwości użytkowych wyrobów budowlanych mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi na podstawie deklaracji właściwości użytkowych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 ¹⁸ . Wraz z deklaracją właściwości użytkowych należy również przedstawić informacje, o których mowa w art. 31 i 33 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁹ . Na podstawie tej oceny państwa członkowskie powinny zastosować wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić m.in. wprowadzenie odpowiednich środków kontroli i zarządzania (np. w przypadku wystąpienia ognisk chorób) zgodnie z wytycznymi WHO ²⁰ , oraz aby migracja z wyrobów budowlanych substancji i materiałów mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi nie zagrażała zdrowiu ludzkiemu. Nie naruszając jednak rozporządzenia (UE) nr 305/2011, w przypadkach gdyby takie środki powodowały ograniczenie swobodnego przepływu produktów i materiałów w Unii, ograniczenia te muszą być należycie uzasadnione i ściśle proporcjonalne oraz nie mogą wiązać się z arbitralną dyskryminacją lub ukrytym ograniczeniem handlu między państwami członkowskimi. [Popr. 19]

(12) Przepisy dyrektywy 98/83/WE dotyczące zapewnienia jakości uzdatniania, sprzętu i materiałów nie były skuteczne w usuwaniu przeszkód dla rynku wewnętrznego, jeśli chodzi o swobodny obrót wyrobami budowlanymi mającymi kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi czy gwarantowaniu odpowiedniej ochrony zdrowia ludzkiego. Krajowe procedury zatwierdzania produktów nadal istnieją, przy czym wymogi są różne w poszczególnych państwach członkowskich. Utrudnia to producentom wprowadzanie produktów do obrotu w całej Unii i zwiększa związane z tym koszty. Bariery techniczne mogą zostać skutecznie usunięte wyłącznie poprzez ustanowienie zharmonizowanych specyfikacji technicznych dotyczących wyrobów budowlanych mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi na podstawie rozporządzenia (UE) nr 305/2011. Rozporządzenie to umożliwia opracowanie europejskich norm harmonizujących metody oceny wyrobów budowlanych Sytuacja ta jest wynikiem braku minimalnych europejskich norm w zakresie higieny dla wszystkich wyrobów i materiałów mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz wartości progowe i klasy, które mają być ustalane w odniesieniu do poziomu właściwości użytkowych poszczególnych zasadniczych charakterystyk. W tym celu co stanowi niezbędny warunek pełnego stosowania zasady wzajemnego uznawania między państwami członkowskimi. Do programu prac normalizacyjnych na 2017 r. włączono wniosek o normalizację dotyczący specyficznie prac normalizacyjnych w zakresie bezpieczeństwa i higieny produktów. skutecznego usunięcia barier technicznych i uzyskania zgodności wszystkich wyrobów i materiałów mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi na podstawie rozporządzenia (UE) nr 305/2011 ²¹ ; norma ma zostać wydana do 2018 r. Publikacja zharmonizowanej normy szczeblu Unii może dojść więc wyłącznie poprzez ustanowienie minimalnych wymogów w Dzienniku-Urzędowym-Unii-Europejskiej-zapewni-racjonalne podejmowanie-decyzji dotyczących-wprowadzania-lub-udostępniania-na-rynku-bezpiecznych-wyrobów budowalnych mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi. zakresie jakości na poziomie unijnym. W związku z tym należy usunąć wzmocnić te przepisy dotyczące sprzętu i materiałów mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi, częściowo zastąpić je przepisami dotyczącymi oceny ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi oraz uzupełnić odpowiednimi zharmonizowanymi normami na podstawie rozporządzenia (UE) nr 305/2011. za pośrednictwem procedury harmonizacji takich wyrobów i materiałów. Prace te powinny opierać się na doświadczeniu i osiągnięciach szeregu państw członkowskich, które od wielu lat działają w ramach koalicji na rzecz zbieżności przepisów w przedmiotowej dziedzinie. [Popr. 20]

(13) Każde państwo członkowskie powinno zapewnić, aby ustanowione zostały programy monitorowania w celu sprawdzenia, czy woda przeznaczona do spożycia przez ludzi spełnia wymagania niniejszej dyrektywy. Monitorowanie do celów niniejszej dyrektywy prowadzą w głównej mierze dostawcy wody, ale w razie potrzeby państwa członkowskie powinny sprecyzować, na jakich właściwych organach spoczywają obowiązki wynikające z transpozycji niniejszej dyrektywy. Należy zapewnić im pewien stopień elastyczności, jeśli chodzi o parametry, które monitorują do celów oceny ryzyka związanego z zaopatrzeniem. Jeżeli dany parametr nie zostanie zidentyfikowany, dostawcom wody należy umożliwić zmniejszenie częstotliwości monitorowania lub całkowite zaprzestanie monitorowania tego parametru. Ocena ryzyka związanego z zaopatrzeniem powinna być stosowana w odniesieniu do większości parametrów. Określony podstawowy zestaw parametrów powinien jednak zawsze podlegać monitorowaniu z pewną minimalną częstotliwością. Niniejszą dyrektywą określono głównie przepisy dotyczące częstotliwości monitorowania do celów kontroli zgodności i tylko nieliczne przepisy dotyczące monitorowania do celów operacyjnych. Dodatkowe monitorowanie do celów operacyjnych, według uznania dostawców wody, może być konieczne, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemu uzdatniania wody. W związku z tym dostawcy wody mogą korzystać z wytycznych WHO i podręcznika dotyczącego planu bezpieczeństwa wody. [Popr. 21]

(14) Podejście oparte na analizie ryzyka powinno być stopniowo wprowadzane przez wszystkich dostawców wody, w tym bardzo małe, małe i średnie podmioty, ponieważ ocena dyrektywy 98/83/WE wykazała, że dostawcy nie w pełni je wdrażają, co jest czasami spowodowane kosztami przeprowadzania niepotrzebnych operacji monitorowania, przy jednoczesnym umożliwieniu możliwości odstępstw w odniesieniu do bardzo małych dostawców. Przy stosowaniu podejścia opartego na analizie ryzyka należy uwzględniać kwestie bezpieczeństwa i zasadę "zanieczyszczający płaci". W przypadku mniejszych dostawców wody właściwy organ powinien zapewniać wsparcie przy operacjach monitorowania dzięki wsparciu ekspertów. [Popr. 188]

(14a) Aby zapewnić jak najlepszą ochronę zdrowia publicznego, państwa członkowskie powinny zapewnić wyraźny i zrównoważony podział obowiązków w zakresie stosowania podejścia opartego na analizie ryzyka zgodnie z krajowymi ramami instytucjonalnymi i prawnymi. [Popr. 24]

(15) W przypadku niezgodności z normami nałożonymi przepisami niniejszej dyrektywy zainteresowane państwo członkowskie powinno niezwłocznie wyjaśnić przyczynę i zapewnić, aby podjęto niezbędne działanie zaradcze w celu przywrócenia jakości wody. W przypadkach gdy dostarczana woda stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, dostawa takiej wody powinna zostać zakazana lub należy ograniczyć jej wykorzystanie. Ponadto, przy czym należy sprecyzować, że niespełnienie poinformować o tym obywateli, których może dotyczyć zagrożenie. Ponadto w przypadku niespełnienia minimalnych wymogów dotyczących wartości związanych z parametrami mikrobiologicznymi i chemicznymi powinno być automatycznie uznawane przez państwa członkowskie za państwa członkowskie powinny ustalić, czy przekroczenie limitów stanowi potencjalne zagrożenie ryzyko dla zdrowia ludzkiego. W tym celu państwa członkowskie powinny w szczególności brać pod uwagę stopień przekroczenia minimalnych wymogów oraz typ danego parametru. W sytuacji gdy niezbędne jest podjęcie takich działań zaradczych w celu przywrócenia jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, zgodnie z art. 191 ust. 2 Traktatu pierwszeństwo należy dać działaniom, które rozwiązują problem u źródła. [Popr. 25]

(15) Ważne jest zapobieganie stwarzaniu potencjalnego niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzkiego przez zanieczyszczoną wodę; dostarczanie takiej wody powinno być zabronione lub jej wykorzystanie powinno być ograniczone. [Popr. 26]

(16) Państwa członkowskie nie powinny być już uprawnione do przyznawania odstępstw od przepisów niniejszej dyrektywy. Odstępstwa początkowo wykorzystywano po to, by dać państwom członkowskim do dziewięciu lat na osiągnięcie zgodności z wartością parametryczną. Procedura ta okazała się uciążliwa zarówno przydatna dla państw członkowskich, jak i dla Komisji. Ponadto ze względu na ambitny charakter dyrektywy. Należy jednak zauważyć, że w niektórych przypadkach procedura ta prowadziła do opóźnień w podejmowaniu działań zaradczych, ponieważ stosowanie odstępstwa było czasami uważane za okres przejściowy. Dlatego też należy usunąć przepis dotyczący odstępstw. Z uwagi na ochronę Jednakże w świetle zaostrzenia parametrów jakości planowanego w ramach niniejszej dyrektywy i coraz częstszego wykrywania nowych substancji zanieczyszczających wymagających zaostrzonych środków w zakresie oceny, monitorowania i zarządzania konieczne jest utrzymanie tej procedury odstępstw dostosowanej do tego kontekstu, pod warunkiem że odstępstwo nie stanowi potencjalnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, jeżeli przekroczone zostaną wartości parametryczne, przepisy dotyczące działań zaradczych powinny mieć natychmiastowe zastosowanie bez możliwości przyznania odstępstwa od wartości parametrycznej. i pod warunkiem że dostawa wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi na danym obszarze nie może być utrzymywana z zastosowaniem jakichkolwiek innych uzasadnionych środków. Należy więc zmienić przepis dotyczący odstępstw w dyrektywie 98/83/WE, aby zapewnić szybsze i skuteczniejsze spełnianie wymogów niniejszej dyrektywy przez państwa członkowskie. Odstępstwa udzielone przez państwa członkowskie na podstawie art. 9 dyrektywy 98/83/WE i obowiązujące w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy powinny jednak również mieć nadal zastosowanie do końca okresu ich obowiązywania, ale nie powinny być przedłużane. zgodnie z zasadami określonymi w przepisach obowiązujących w chwili uruchomienia procedury dotyczącej odstępstwa. [Popr. 27]

(17) W swojej odpowiedzi na europejską inicjatywę obywatelską "Right2Water" z 2014 r. ²²  Komisja zwróciła się do państw członkowskich, aby zapewniły dostęp do minimalnego zaopatrzenia w wodę dla wszystkich obywateli zgodnie z zaleceniami WHO. Zobowiązała się również, że będzie "ułatwiać dostęp do bezpiecznej wody pitnej [...] dla całej ludności za pośrednictwem polityki ochrony środowiska" ²³ . Jest to zgodne z art. 1 i 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Jest to również zgodne z celem zrównoważonego rozwoju ONZ nr 6 oraz powiązanym celem dotyczącym zapewnienia powszechnego i sprawiedliwego dostępu dla wszystkich do bezpiecznej wody pitnej po przystępnej cenie. Pojęcie sprawiedliwego dostępu obejmuje szerokie spektrum czynników, takich jak dostępność (uwarunkowana m.in. warunkami geograficznymi, brakiem infrastruktury lub szczególną sytuacją niektórych grup ludności), jakość, akceptowalność wody lub dostępność finansowa. Jeśli chodzi o przystępność cenową wody, należy przypomnieć, że - z zastrzeżeniem art. 9 ust. 4 dyrektywy 2000/60/WE - przy ustalaniu opłat taryfowych za wodę zgodnie z zasadą zwrotu kosztów określoną w dyrektywie 2000/60/WE, tej dyrektywie, państwa członkowskie mogą uwzględniać różnice w sytuacji społeczno-gospodarczej ludności, a zatem mogą przyjmować taryfy socjalne lub stosować środki ochrony dla grup ludności znajdujących się w trudnej sytuacji społeczno-gospodarczej. Niniejsza dyrektywa dotyczy w szczególności tych aspektów dostępu do wody, które wiążą się z jakością i dostępnością. Aby odnieść się do tych kwestii w ramach odpowiedzi na europejską inicjatywę obywatelską oraz aby wnieść wkład we wdrażanie zasady 20 Europejskiego filaru praw socjalnych ²⁴ , która stanowi, że "każdy ma prawo dostępu do podstawowych usług dobrej jakości, w tym wody", państwa członkowskie powinny być zobowiązane do rozwiązania problemu dostępu do wody po przystępnej cenie na poziomie krajowym, przy czym należy zapewnić im pewną swobodę uznania co do rodzaju wdrażanych środków. Można tego dokonać za pomocą działań mających na celu m.in. poprawę powszechnego dostępu do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, np. dzięki unikaniu nieuzasadnionego względami zdrowia publicznego zaostrzania wymogów w zakresie jakości wody, które prowadzi do podnoszenia ceny wody dla obywateli, jak też publicznie dostępnym zdrojom ulicznym w miastach, oraz propagowanie tego dostępu dzięki zachęcaniu do bezpłatnego udostępniania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi w budynkach publicznych i restauracjach, centrach handlowych i ośrodkach rekreacyjnych oraz obszarach tranzytowych i miejscach dużych skupisk ludzi, na przykład na dworcach i lotniskach. Państwa członkowskie powinny dowolnie określać właściwą kombinację takich instrumentów, dostosowując się do specyfiki warunków krajowych. [Popr. 28]

(18) Parlament Europejski w swojej rezolucji w sprawie dalszych działań w następstwie europejskiej inicjatywy obywatelskiej "Right2Water" ²⁵  stwierdził, że "państwa członkowskie powinny zwracać szczególną uwagę na potrzeby słabszych grup społecznych" ²⁶ . Specyficzna sytuacja kultur mniejszościowych, takich jak Romowie, Sinti, Travellers, Kalé, Gens du voyage itp., niezależnie od tego, czy prowadzą osiadły tryb życia czy nie - a w szczególności brak dostępu do wody pitnej - została także uznana w sprawozdaniu Komisji z wdrażania unijnych ram dotyczących krajowych strategii integracji Romów ²⁷  oraz w zaleceniu Rady w sprawie skutecznych środków integracji Romów w państwach członkowskich ²⁸ . W związku z tym ogólnym kontekstem państwa członkowskie powinny zwracać szczególną uwagę na wrażliwe i zmarginalizowane grupy, stosując niezbędne środki zapewniające tym grupom dostęp do wody. Uwzględniając zasadę zwrotu kosztów ustanowioną w dyrektywie 2000/60/WE, państwa członkowskie powinny poprawić dostęp do wody dla grup w niekorzystnym położeniu i marginalizowanych, bez pogarszania zaopatrzenia w wodę dobrej jakości i po przystępnej cenie dla wszystkich. Nie naruszając prawa państw członkowskich do definiowania tych grup, powinny one obejmować przynajmniej uchodźców, społeczności wędrowne, osoby bezdomne i kultury mniejszości, takie jak Romowie, Sinti, Travellers, Kalé, Gens du voyage itp., niezależnie od tego, czy prowadzą one osiadły tryb życia czy nie. Środki takie, których wybór pozostawia się do uznania państw członkowskich, mogą na przykład polegać na zapewnieniu alternatywnych systemów zaopatrzenia (urządzenia do uzdatniania wody do użytku indywidualnego), dostarczaniu wody za pomocą pojazdów-cystern i zapewnieniu niezbędnej infrastruktury dla obozów. W przypadku gdy obowiązkami tymi obciąża się lokalne organy publiczne, państwa członkowskie powinny zapewnić, aby dysponowały one wystarczającymi środkami finansowymi oraz możliwościami technicznymi i sprzętowymi, oraz powinny wspierać je w tym, na przykład dzięki wsparciu eksperckiemu. Dystrybucja wody dla grup w niekorzystnym położeniu i zmarginalizowanych nie powinna w szczególności wiązać się z nieproporcjonalnymi kosztami dla lokalnych organów publicznych. [Popr. 29]

(19) W siódmym ogólnym unijnym programie działań w zakresie środowiska do 2020 r. "Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety" ²⁹  wymaga się, aby społeczeństwo miało dostęp do zrozumiałych informacji o środowisku na poziomie krajowym. W dyrektywie 98/83/WE przewidziano wyłącznie bierny dostęp do informacji, co oznacza, że państwa członkowskie musiały jedynie zapewniać dostępność informacji. Przepisy te powinny zatem zostać zmienione, tak aby zapewnić łatwy dostęp do aktualnych, zrozumiałych i istotnych informacji dla konsumentów, np.. w broszurze, na stronie internetowej, do której link powinien być aktywnie rozpowszechniany. lub inteligentnej aplikacji. Aktualne informacje powinny obejmować nie tylko wyniki programów monitorowania, lecz również dodatkowe informacje, które mogą być przydatne dla obywateli, takie jak informacje na temat wskaźników (zawartość żelaza, twardość, poziom zmineralizowania wyniki działań podjętych w celu nadzorowania dostawców wody itp.), które często wpływają na sposób postrzegania wody wodociągowej przez konsumentów. w zakresie parametrów jakości wody oraz informacje dotyczące parametrów wskaźnikowych wymienione w tym celu parametry wskaźnikowe z dyrektywy 98/83/WE, które nie stanowiły informacji zdrowotnej, powinny zostać zastąpione informacjami na temat tych parametrów udostępnionymi w internecie. załączniku I część Ba. W przypadku bardzo dużych dostawców wody dodatkowe informacje na temat, m.in. efektywności energetycznej, zarządzania, administracji, struktury kosztów taryf i stosowanego systemu uzdatniania również powinny być dostępne w internecie. Przyjmuje się, że poprawa wiedzy konsumentów Poprawa wiedzy konsumentów w obszarze istotnych informacji i większa przejrzystość przyczynią się powinny zmierzać do zwiększenia zaufania obywateli do dostarczanej wody. To z kolei powinno oraz do usług wodnych, oraz doprowadzić do zwiększonego wykorzystania wody wodociągowej jako wody pitnej, co pomoże w zmniejszeniu mogłoby przyczynić się do zmniejszenia wykorzystania tworzyw sztucznych i ilości odpadów z tworzyw sztucznych i emisji gazów cieplarnianych oraz będzie miało pozytywny wpływ na przeciwdziałanie zmianie klimatu i środowisko jako całość. [Popr. 30]

(20) Z tych samych powodów oraz w celu lepszego uświadomienia konsumentom skutków zużycia wody powinni oni również otrzymywać (łatwo dostępne informacje, np. razem z fakturą lub za pomocą inteligentnej aplikacji na smartfony) informacje na temat zużytych rocznie ilości wody, struktury kosztów przebiegu zużycia oraz porównania ze średnim zużyciem w ramach gospodarstwach domowych, jeżeli takie informacje posiada dostawca wody, struktury taryfy stosowanej przez dostawcę wody, w tym kosztów rozłożenia części zmiennych i stałych, a także ceny za litr wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, co pozwoli im na porównanie tych opłat z cenami wody butelkowanej. [Popr. 31]

(21) Zasady Podstawowe zasady, które należy uwzględniać przy ustalaniu taryf opłat za wodę, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 4 dyrektywy 2000/60/WE, czyli zwrot kosztów za usługi wodne oraz zasada "zanieczyszczający płaci", zostały określone w dyrektywie 2000/60/WE. Stabilność finansowania w przypadku świadczenia usług wodnych nie zawsze jest jednak zapewniona, co czasami prowadzi do niewystarczającego poziomu inwestowania w utrzymanie infrastruktury wodnej. Dzięki udoskonaleniu technik monitorowania wskaźniki poziom wycieków - spowodowanych głównie takim niedoinwestowaniem - stają się coraz bardziej widoczne, a redukcję strat wody należy wspierać na poziomie unijnym w celu poprawy wydajności infrastruktury wodnej. Zgodnie z zasadą pomocniczości problem ten powinien być rozwiązywany poprzez zwiększenie przejrzystości i informacje dla konsumentów na temat wskaźników wycieków i efektywności energetycznej, w celu zwiększenia świadomości tego problemu, informacje z nim związane należy przekazywać konsumentom w bardziej przejrzysty sposób. [Popr. 32]

(22) Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ³⁰  ma na celu zagwarantowanie prawa dostępu do informacji o środowisku w państwach członkowskich zgodnie z konwencją z Aarhus. Obejmuje ona szeroki zakres obowiązków związanych zarówno z udostępnianiem na żądanie informacji o środowisku, jak i z aktywnym rozpowszechnianiem takich informacji. Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ³¹  ma również szeroki zakres, obejmujący informację przestrzenną, w tym zbiory danych dotyczących różnych zagadnień z zakresu ochrony środowiska. Ważne jest, aby przepisy niniejszej dyrektywy dotyczące dostępu do informacji i ustalenia dotyczące wymiany danych stanowiły uzupełnienie tych dyrektyw, a nie tworzyły odrębny system prawny. Dlatego też przepisy niniejszej dyrektywy dotyczące informowania społeczeństwa oraz informacji o monitorowaniu procesu wdrażania nie powinny naruszać przepisów dyrektyw 2003/4/WE i 2007/2/WE.

(23) W dyrektywie 98/83/WE nie określono obowiązków sprawozdawczych małych dostawców wody. Aby temu zaradzić oraz zaspokoić potrzebę informacji dotyczących wdrażania i zgodności, należy wprowadzić nowy system, w ramach którego państwa członkowskie będą zobowiązane do utworzenia, aktualizacji i udostępniania Komisji i Europejskiej Agencji Środowiska zbiorów danych zawierających wyłącznie istotne dane, np. związane z przekroczeniem wartości parametrycznych i zdarzeniami o znaczącym charakterze. Dzięki temu obciążenie administracyjne dla wszystkich podmiotów powinno pozostać jak najmniejsze. Aby zapewnić odpowiednią infrastrukturę dostępu publicznego, sprawozdawczości i wymiany danych między organami publicznymi, państwa członkowskie powinny przygotować specyfikację danych opartą na przepisach dyrektywy 2007/2/WE i jej aktach wykonawczych.

(24) Dane zgłaszane przez państwa członkowskie są potrzebne nie tylko do celów kontroli zgodności, ale są niezbędne również do umożliwienia Komisji monitorowania i oceny wydajności regulacyjnej przepisów w stosunku do ich celów, co będzie przydatne przy formułowaniu przyszłych ocen prawodawstwa zgodnie z pkt 22 Porozumienia międzyinstytucjonalnego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. ³² . W związku z tym potrzebne są stosowne dane, które umożliwią lepszą ocenę wydajności, skuteczności, stosowności i unijnej wartości dodanej dyrektywy, stąd konieczność zapewnienia odpowiednich mechanizmów sprawozdawczości, które mogą również służyć jako wskaźniki na potrzebę przyszłych ocen niniejszej dyrektywy.

(25) Na podstawie pkt 22 porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa Komisja powinna przeprowadzić ocenę niniejszej dyrektywy przed upływem pewnego okresu wyznaczonego od daty będącej terminem jej transpozycji. Ocena ta powinna opierać się na zebranych doświadczeniach i danych zgromadzonych w czasie wdrażania dyrektywy, na dostępnych zaleceniach WHO oraz na odpowiednich danych naukowych, analitycznych i epidemiologicznych oraz na wszelkich dostępnych zaleceniach WHO. [Popr. 34]

(26) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. W szczególności ma ona na celu propagowanie zasad odnoszących się do opieki zdrowotnej, dostępu do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, ochrony środowiska i ochrony konsumentów.

(27) Jak wielokrotnie orzekał Trybunał Sprawiedliwości, zasadnicze wykluczenie możliwości stosowania przez zainteresowane osoby obowiązku nałożonego tą dyrektywą byłoby sprzeczne z wiążącym charakterem dyrektywy wynikającym z art. 288 akapit trzeci Traktatu. Stwierdzenie to ma zastosowanie w szczególności do dyrektywy, której celem jest ochrona zdrowia ludzkiego przed negatywnymi skutkami wszelkich zanieczyszczeń wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Dlatego też, zgodnie z konwencją z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska ³³ , członkowie zainteresowanej społeczności powinni mieć dostęp do wymiaru sprawiedliwości, aby przyczynić się do ochrony prawa do życia w środowisku, które jest odpowiednie dla zdrowia i dobrostanu ludzi. Ponadto, w przypadku gdy duża liczba osób znajduje się w "sytuacji szkody masowej", ze względu na te same nielegalne praktyki związane z naruszeniem praw przyznanych na mocy niniejszej dyrektywy, osoby te powinny mieć możliwość stosowania mechanizmów zbiorowego dochodzenia roszczeń, o ile takie mechanizmy zostały ustanowione przez państwa członkowskie zgodnie z zaleceniem Komisji 2013/396/UE ³⁴ .

(28) W celu dostosowania niniejszej dyrektywy do postępu naukowo-technicznego lub określenia wymogów w zakresie monitorowania na potrzeby oceny zagrożenia i ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmiany załączników I i IV do niniejszej dyrektywy oraz podjęcia koniecznych środków na podstawie zmian przewidzianych w art. 10a. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. Ponadto określone w uwadze 10 w części C załącznika I do dyrektywy 98/83/WE uprawnienie do ustalenia częstotliwości monitorowania oraz metod monitorowania w przypadku substancji promieniotwórczych nie jest już aktualne w związku z przyjęciem dyrektywy Rady 2013/51/Euratom ³⁵ , a zatem powinno zostać uchylone. Uprawnienie określone w akapicie drugim w części A załącznika III do dyrektywy 98/83/WE dotyczące zmian dyrektywy nie jest już potrzebne i powinno zostać uchylone. [Popr. 35]

(29) Aby zapewnić jednolite warunki wykonywania niniejszej dyrektywy, uprawnienia wykonawcze powinny zostać przekazane Komisji, jeśli chodzi o określenie formy i warunków przedstawiania informacji na temat wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, udostępnianych wszystkim osobom zaopatrywanym, a także jeśli chodzi o określenie formy i warunków przedstawiania informacji na temat wykonywania niniejszej dyrektywy udostępnianych przez państwa członkowskie i opracowywanych przez Europejską Agencję Środowiska. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ³⁶ .

(30) Nie naruszając wymogów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE ³⁷ , państwa członkowskie powinny ustanowić przepisy dotyczące sankcji karnych za naruszanie przepisów dyrektywy oraz zapewnić ich wykonanie. Sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(31) W dyrektywie 2013/51/Euratom określono szczegółowe ustalenia dotyczące monitorowania substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. W związku z tym niniejsza dyrektywa nie powinna określać wartości parametrycznych dotyczących promieniotwórczości.

(32) Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie ochrona zdrowia ludzkiego, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki, możliwe jest lepsze osiągnięcie go na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(33) Zobowiązanie do przeniesienia niniejszej dyrektywy do prawa krajowego powinno ograniczać się do tych przepisów, które stanowią zasadniczą zmianę w porównaniu z wcześniejszymi dyrektywami. Zobowiązanie do przeniesienia przepisów, które nie uległy zmianie, wynika z wcześniejszych dyrektyw.

(34) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów przeniesienia do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku V część B,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Cel

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi dla wszystkich w Unii. [Popr. 36]

2. Celem niniejszej dyrektywy jest ochrona zdrowia ludzkiego przed szkodliwymi skutkami wszelkiego zanieczyszczenia wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi przez zapewnienie, aby była zdatna do użycia i czysta oraz zapewnienie powszechnego dostępu do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. [Popr. 163, 189, 207 i 215]

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy:

1. "woda przeznaczona do spożycia przez ludzi" oznacza wszelką wodę w stanie pierwotnym lub po uzdatnieniu przeznaczoną do picia, gotowania, przygotowywania lub produkcji żywności lub do innych celów konsumpcyjnych albo innych celów domowych zarówno w obiektach publicznych, jak i prywatnych, łącznie z przedsiębiorstwami spożywczymi, niezależnie od jej pochodzenia i od tego, czy dostarczana jest: z sieci dystrybucyjnej, pojazdów- cystern czy, w przypadku wody źródlanej, w butelkach lub pojemnikach; [Popr. 38]

2. "wewnętrzna instalacja wodociągowa" oznacza przewody wodociągowe wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, które są zainstalowane między zaworami, z których następuje pobór wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, zarówno w obiektach publicznych, jak i prywatnych, a siecią dystrybucyjną, ale jedynie jeśli nie podlegają, zgodnie z odpowiednimi przepisami krajowymi, kompetencji dostawcy wody w zakresie jego obowiązków;

3. "dostawca wody" oznacza podmiot dostarczający osobę prawną dostarczającą średnio co najmniej 10 m³ na dobę wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi; [Popr. 40]

3a. "bardzo mały dostawca wody" oznacza dostawcę wody dostarczającego mniej niż 50 m³ wody na dobę lub obsługującego mniej niż 250 osób; [Popr. 41]

4. "mały dostawca wody" oznacza dostawcę wody dostarczającego mniej niż 500 m³ wody na dobę lub obsługującego mniej niż 5 000 2 500 osób; [Popr. 42]

4a. "średni dostawca wody" oznacza dostawcę wody dostarczającego co najmniej 500 m³ wody na dobę lub obsługującego co najmniej 2 500 osób; [Popr. 43]

5. "duży dostawca wody" oznacza dostawcę wody dostarczającego co najmniej 500 5 000 m³ wody na dobę lub obsługującego co najmniej 5 000 25 000 osób; [Popr. 44]

6. "bardzo duży dostawca wody" oznacza dostawcę wody dostarczającego co najmniej 5 000 20 000 m³ wody na dobę lub obsługującego co najmniej 50100 000 osób; [Popr. 45]

7. "obiekty priorytetowe" oznaczają duże nieprzeznaczone do celów mieszkalnych obiekty, w których duża liczba użytkowników osób, w szczególności znajdujących się w trudnej sytuacji, może być narażona na ryzyko związane z wodą, np. szpitale, instytucje opieki zdrowotnej, domy spokojnej starości, szkoły, uczelnie i inne placówki oświatowe, żłobki i przedszkola, obiekty sportowe, rekreacyjne i wystawowe, obiekty zakwaterowania, zakłady karne i kempingi, określone przez państwa członkowskie; [Popr. 46]

8. "wrażliwe i zmarginalizowane grupy" oznaczają osoby wyizolowane ze społeczeństwa w wyniku dyskryminacji lub braku dostępu do praw, zasobów lub możliwości, bardziej niż reszta społeczeństwa narażone na szereg możliwych zagrożeń związanych ze zdrowiem, bezpieczeństwem, brakiem wykształcenia, uczestnictwem w szkodliwych praktykach lub na inne zagrożenia.

8a. "przedsiębiorstwo spożywcze" oznacza przedsiębiorstwo spożywcze w rozumieniu art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002; [Popr. 47]

Artykuł  3

Wyłączenia

1. Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do:

a) naturalnych wód mineralnych uznanych za takie przez odpowiedzialny organ, o którym mowa w dyrektywie 2009/54/WE;

b) wód stanowiących produkty lecznicze w rozumieniu dyrektywy 2001/83/WE.

1a. Do wody używanej w przedsiębiorstwach spożywczych do wytwarzania, przetwarzania, konserwowania lub wprowadzania do obrotu produktów lub substancji przeznaczonych do spożycia przez ludzi mają zastosowanie wyłącznie art. 4, 5, 6 i 11 niniejszej dyrektywy. Jednak żaden z artykułów niniejszej dyrektywy nie ma zastosowania, jeżeli podmiot działający na rynku spożywczym może wykazać w sposób zadawalający właściwe organy krajowe, że jakość wody, której używa, nie wpływa na stan higieny produktów i substancji powstałych w wyniku jego działalności oraz że takie produkty i substancje spełniają wymogi rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ³⁸ . [Popr. 48]

1b. Producent wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi rozlewanej do butelek lub pojemników nie jest uważany za dostawcę wody.

Przepisy niniejszej dyrektywy mają zastosowanie do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi rozlewanej do butelek lub pojemników, w takim zakresie, w jakim nie mają zastosowania obowiązki na mocy innych przepisów unijnych. [Popr. 49]

1c. Statki morskie, które odsalają wodę, przewożą pasażerów i pełnią rolę dostawców wody, podlegają jedynie przepisom art. 1 - 7 i 9 -12 niniejszej dyrektywy i załączników do niej. [Popr. 50]

2. Państwa członkowskie mogą wykluczyć z przepisów niniejszej dyrektywy:

a) wodę przeznaczoną wyłącznie do takich celów, w stosunku do których właściwe władze mają pewność, że jakość wody nie ma wpływu ani bezpośredniego, ani pośredniego na zdrowie danych konsumentów;

b) wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi, indywidualnie dostarczaną, pod warunkiem że w ilościach niższych niż średnio 10 m³ na dobę lub dostarczaną mniej niż 50 osobom, chyba że woda jest dostarczana jako część działalności handlowej lub publicznej.

3. Państwa członkowskie, które uciekają się do wyłączeń przewidzianych w ust. 2 lit. b) zapewniają, aby zainteresowana ludność została powiadomiona o tym, a także o wszelkich czynnościach, które mogą zostać podjęte w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed szkodliwymi skutkami wynikającymi z jakiegokolwiek zanieczyszczenia wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Dodatkowo, jeśli pojawi się potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego wynikające z jakości takiej wody, ludność, której to dotyczy, otrzymuje niezwłocznie właściwe porady.

Artykuł  4

Obowiązki ogólne

1. Bez uszczerbku dla ich zobowiązań wynikających z innych przepisów unijnych, państwa członkowskie stosują środki niezbędne do zapewnienia, by woda przeznaczona do spożycia przez ludzi była zdatna do użycia i czysta. W celu spełnienia minimalnych wymagań niniejszej dyrektywy woda przeznaczona do spożycia przez ludzi jest czysta i zdatna do użycia, jeśli spełnia wszystkie poniższe warunki:

a) jest wolna od wszelkich mikroorganizmów i pasożytów oraz wszelkich substancji, które w ilościach lub stężeniach stanowią potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego;

b) spełnia minimalne wymagania przedstawione w załączniku I części A i B;

c) państwa członkowskie zastosowały wszelkie inne środki niezbędne do spełnienia wymagań określonych w art. 5 12 niniejszej dyrektywy.:

(i) w art. 4-12 niniejszej dyrektywy dla wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi dostarczanej konsumentom końcowym z sieci dystrybucyjnej lub cysterny;

(ii) w art. 4, 5 i 6 oraz art. 11 ust. 4 niniejszej dyrektywy dla wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi rozlewanej do butelek lub pojemników w przedsiębiorstwie spożywczym;

(iii) w art. 4, 5, 6 i 11 niniejszej dyrektywy dla wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi wytwarzanej i używanej w przedsiębiorstwie spożywczym do wytwarzania, przetwarzania i dystrybucji żywności; [Popr. 51]

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby środki podjęte w celu wykonania niniejszej dyrektywy były w pełni zgodne z zasadą ostrożności i w żadnych okolicznościach nie miały skutku w postaci bezpośredniego lub pośredniego pozwolenia na pogorszenie obecnej jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi albo na wzrost zanieczyszczenia wód wykorzystywanych do produkcji wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. [Popr. 52]

2a. Państwa członkowskie podejmują działania w celu dopilnowania, by właściwe organy przeprowadziły ocenę poziomów wycieków wody na ich terytorium oraz możliwości większego ograniczenia wycieków wody w sektorze wody pitnej. W ocenie tej uwzględnia się istotne aspekty dotyczące zdrowia publicznego, środowiska, technologii i gospodarki. Państwa członkowskie przyjmują do dnia 31 grudnia 2022 r. krajowe cele w zakresie zmniejszenia do dnia 31 grudnia 2030 r. na swoim terytorium poziomów wycieków spowodowanych przez dostawców wody. Państwa członkowskie mogą wprowadzić istotne zachęty, aby zapewnić osiągnięcie przez dostawców wody na swoim terytorium celów krajowych. [Popr. 53]

2b. Jeżeli właściwy organ odpowiedzialny za produkcję i dystrybucję wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi przekazuje zarządzanie całością lub częścią produkcji lub dostaw wody dostawcy wody, umowa między właściwym organem a dostawcą wody określa obowiązki każdej ze stron wynikające z niniejszej dyrektywy. [Popr. 54]

Artykuł  5

Normy jakości

1. Państwa członkowskie ustalają wartości mające zastosowanie do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi dla parametrów przedstawionych w załączniku I, które to parametry nie mogą być mniej rygorystyczne niż wartości określone w tym załączniku. [Popr. 55]

1a. Wartości określone zgodnie z ust. 1 nie mogą być mniej rygorystyczne niż wartości określone w załączniku I częściach A, B i Ba. Jeśli chodzi o parametry wymienione w załączniku I część Ba, wartości te określa się wyłącznie do celów kontroli w odniesieniu do przestrzegania obowiązków nałożonych na podstawie art. 12. [Popr. 56]

2. Państwo członkowskie ustala wartości dla dodatkowych parametrów nieobjętych załącznikiem I w przypadku, gdy wymaga tego ochrona zdrowia ludzkiego na terytorium tego kraju lub jego części. Ustalone wartości spełniają co najmniej wymagania art. 4 ust. 1 lit. a).

Państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne działania, aby zagwarantować, że środki do uzdatniania, materiały i metody dezynfekcji stosowane do celów dezynfekcji w systemach zaopatrzenia w wodę nie będą niekorzystnie wpływać na jakość wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Wszelkie zanieczyszczenia wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi wynikające ze stosowania takich środków, materiałów i metod muszą być zminimalizowane, ale bez szkody dla skuteczności dezynfekcji. [Popr. 57]

Artykuł  6

Punkt zgodności

1. Wartości parametryczne ustalone zgodnie z art. 5 w odniesieniu do parametrów wymienionych w załączniku I części A, B i B C są przestrzegane: [Popr. 58]

a) w przypadku wody dostarczanej z sieci dystrybucyjnej w punktach czerpalnych w terenie lub w zabudowaniach i obiektach, z zaworów używanych zwykle do pobierania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi;

b) w przypadku wody dostarczanej z pojazdu- cysterny w punkcie, w którym wypływa ona z cysterny;

c) w przypadku wody źródlanej przeznaczonej do spożycia przez ludzi rozlewanej do butelek lub pojemników - w w punkcie, gdzie woda umieszczana jest w butelkach. lub pojemników; [Popr. 59]

ca) w przypadku wody wykorzystywanej w przedsiębiorstwie spożywczym, gdzie woda jest dostarczana przez dostawcę wody, w punkcie dostawy do przedsiębiorstwa spożywczego. [Popr. 60]

1a. W przypadku wody, o której mowa w ust. 1 lit. a), uznaje się, że państwa członkowskie wypełniły swoje zobowiązania wynikające z niniejszego artykułu w przypadku, gdy można ustalić, że niezgodność z parametrami ustalonymi w art. 5 jest spowodowana prywatną instalacją wodociągową lub jej konserwacją, z wyjątkiem obiektów priorytetowych. [Popr. 61]

Artykuł  7

Oparte na analizie ryzyka podejście do bezpieczeństwa wody

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby wobec zaopatrzenia w wodę, uzdatniania i dystrybucji wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi stosowano podejście oparte na analizie ryzyka, złożone z następujących elementów:

a) ocena zagrożeń dotycząca części wód lub ich części wykorzystywanych do poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi przeprowadzona przez państwa członkowskie zgodnie z art. 8; [Popr. 62]

b) ocena ryzyka związanego z zaopatrzeniem przeprowadzana przez dostawców wody w odniesieniu do każdego systemu zaopatrzenia w wodę do celów zagwarantowania i monitorowania jakości dostarczanej wody zgodnie z art. 9 i załącznikiem II część C; [Popr. 63]

c) ocena ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi zgodnie z art. 10.

1a. Państwa członkowskie mogą dostosować wdrażanie podejścia opartego na analizie ryzyka, bez uszczerbku dla celu niniejszej dyrektywy dotyczącego jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi i zdrowia konsumentów, w przypadku gdy występują szczególne ograniczenia wynikające z warunków geograficznych, takich jak oddalenie lub słaba dostępność strefy zaopatrzenia w wodę. [Popr. 64]

1b. Państwa członkowskie zapewniają jasny i właściwy podział odpowiedzialności między zainteresowane strony, zgodnie ze swoją definicją, za stosowanie podejścia opartego na ryzyku w odniesieniu do części wód wykorzystywanych do poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi oraz wewnętrznych instalacji wodociągowych. Taki podział obowiązków jest dostosowany do ich ram instytucjonalnych i prawnych. [Popr. 65]

2. Oceny zagrożeń przeprowadza się do dnia [ 3 years after the end-date for transposition of this Directive ] r. PodlegająSą one przeglądompoddawane przeglądowi co 3 lata, z uwzględnieniem wymogu identyfikowania części wód nałożonego na państwa członkowskie na mocy art. 7 dyrektywy 2000/60/WE, i w razie potrzeby są aktualizowane. [Popr. 66]

3. Oceny ryzyka związanego z zaopatrzeniem są przeprowadzane przez bardzo dużych dostawców wody i dużych dostawców wody do dnia [3 years after the end date for transposition of this Directive] r. i przez małych dostawców wody do dnia [6 years after the end-date for transposition of this Directive] r. Podlegają one przeglądom w regularnych odstępach czasu nie dłuższych niż 6 lat i w razie potrzeby są aktualizowane. [Popr. 67]

3a. Na podstawie art. 8 i 9 niniejszej dyrektywy państwa członkowskie przyjmują konieczne środki naprawcze w ramach programów środków działania i planów gospodarowania wodami w dorzeczu przewidzianych odpowiednio w art. 11 i 13 dyrektywy 2000/60/WE. [Popr. 68]

4. Oceny ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi w obiektach wymienionych w art. 10 ust. 1 przeprowadza się do dnia [3 years after the end-date for transposition of this Directive] r. Podlegają one przeglądom co 3 lata i w razie potrzeby są aktualizowane. [Popr. 69]

Artykuł  8

Ocena zagrożeń dotycząca części wód wykorzystywanych do poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, monitorowanie tych zagrożeń i zarządzanie nimi. [Popr. 70]

1. Nie naruszając art. 6 i 7 dyrektywy 2000/60/WE, w szczególności art. 4-8, państwa członkowskie wraz z właściwymi organami odpowiadającymi za wodę dbają o to, aby ocena zagrożeń obejmowała części wód wykorzystywane do poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, dostarczające średnio powyżej 10 m³ wody na dobę. Ocena zagrożeń obejmuje następujące elementy: [Popr. 71]

a) identyfikację i współrzędne geograficzne wszystkich punktów poboru wody w częściach wód lub ich częściach objętych oceną zagrożeń;. Z uwagi na to, że dane, o których mowa w niniejszej literze mają potencjalnie wrażliwy charakter, w szczególności pod względem ochrony zdrowia publicznego, państwa członkowskie dopilnowują, by dane te były chronione i przekazywane wyłącznie właściwym organom. [Popr. 72]

b) identyfikacja identyfikację stref ochronnych, w przypadkach gdy strefy te zostały ustanowione zgodnie z art. 7 ust. 3 dyrektywy 2000/60/WE i obszarów chronionych, o których mowa w art. 6 tej dyrektywy; [Popr. 73]

c) określenie zagrożeń i możliwych źródeł zanieczyszczeń mających wpływ na części wód objęte oceną zagrożeń. Takie badanie i określanie źródeł zanieczyszczeń jest regularnie aktualizowane w celu wykrywania nowych substancji mających wpływ na mikrodrobiny plastiku, w szczególności PFAS. W tym celu państwa członkowskie mogą wykorzystać przegląd wpływu działalności człowieka przeprowadzony zgodnie z art. 5 dyrektywy 2000/60/WE oraz informacje na temat znaczących oddziaływań, zgromadzone zgodnie z pkt 1.4 w załączniku II do tej dyrektywy; [Popr. 216]

d) regularne monitorowanie części wód lub ich części objętych oceną zagrożeń pod kątem odpowiednich zanieczyszczeń zanieczyszczeń mających znaczenie dla zaopatrzenia w wodę i wybranych z wykazów: [Popr. 75]

(i) parametrów wymienionych w części A i B załącznika I do niniejszej dyrektywy;

(ii) zanieczyszczeń wód podziemnych wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2006/118/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ³⁹  oraz zanieczyszczeń i wskaźników zanieczyszczenia, dla których państwa członkowskie ustaliły wartości progowe zgodnie z załącznikiem II do tej dyrektywy;

(iii) substancji priorytetowych i niektórych innych substancji zanieczyszczających wymienionych w załączniku I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/105/WE ⁴⁰ ;

(iv) innych parametrów tylko do celów kontroli w załączniku I część Ca lub innych istotnych zanieczyszczeń, takich jak mikrodrobiny plastiku, pod warunkiem że dostępna jest metodyka pomiaru mikrodrobin plastiku określona w art. 11 ust. 5b, lub zanieczyszczeń specyficznych dla dorzeczy, określonych przez państwa członkowskie na podstawie przeglądu wpływu działalności człowieka przeprowadzonego zgodnie z art. 5 dyrektywy 2000/60/WE oraz informacji na temat znaczących oddziaływań, zgromadzonych zgodnie z pkt 1.4 w załączniku II do tej dyrektywy. [Popr. 76]

Państwa członkowskie dokonują wyboru spośród ppkt (i)-(iv) w celu monitorowania parametrów, substancji lub zanieczyszczeń, które są uważane za istotne w świetle zagrożeń zidentyfikowanych na podstawie lit. c) lub po uwzględnieniu informacji przedstawionych przez dostawców wody zgodnie z ust. 2.

Do celów regularnego monitorowania, a także do celów wykrywania nowych szkodliwych substancji w drodze nowych badań, państwa członkowskie mogą wykorzystać wyniki zdolności w zakresie monitorowania przeprowadzonego oraz swój potencjał badawczy, zgodnie z innymi przepisami Unii. [Popr. 217]

Bardzo mali dostawcy wody mogą zostać zwolnieni z wymogów, o których mowa w lit. a), b) i c) niniejszego ustępu, pod warunkiem że właściwy organ posiada uzyskaną wcześniej i aktualną udokumentowaną wiedzę na temat odpowiednich parametrów, o których mowa w tych literach. Zwolnienie podlega przeglądom przez właściwy organ co najmniej co 3 lata i w razie potrzeby jest aktualizowane. [Popr. 77]

2. Dostawcy wody, którzy monitorują swoją surową wodę do celów monitoringu operacyjnego, są zobowiązani do informowania właściwych organów o zaobserwowanych tendencjach i nietypowych stężeniach w odniesieniu do monitorowanych parametrów, substancji lub zanieczyszczeń.

3. Państwa członkowskie informują dostawców wody wykorzystujących część wód objętą oceną zagrożeń o wynikach monitorowania przeprowadzonego na podstawie ust. 1 lit. d) i mogą, na podstawie tych wyników monitorowania:

a) wymagać od dostawców wody przeprowadzenia dodatkowego monitorowania lub oczyszczania w przypadku niektórych parametrów;

b) zezwolić dostawcom wody na zmniejszenie częstotliwości monitorowania niektórych parametrów bez konieczności przeprowadzania oceny ryzyka związanego z zaopatrzeniem, pod warunkiem że nie są to parametry podstawowe w rozumieniu załącznika II część B pkt 1 i pod warunkiem że nie jest prawdopodobne, aby jakikolwiek dający się racjonalnie przewidzieć czynnik miał spowodować pogorszenie jakości wody. [Popr. 78]

4. W takich przypadkach, gdy dostawca wody może zmniejszyć częstotliwość monitorowania, o której mowa w ust. 2 lit. b), państwa członkowskie nadal regularnie monitorują te parametry w częściach wód objętych oceną zagrożeń. [Popr. 79]

5. Na podstawie informacji zgromadzonych zgodnie z ust. 1 i 2 i na podstawie dyrektywy 2000/60/WE państwa członkowskie stosują następujące środki we współpracy z dostawcami wody i innymi zainteresowanymi podmiotami łub* dopilnowują, aby dostawcy wody zastosowali te środki: [Popr. 80]

a) środki zapobiegawcze w celu zredukowania poziomu uzdatniania i ochrony jakości wody, w tym środki, o których mowa w art. 11 ust. 3 lit. d) dyrektywy 2000/60/WE; [Popr. 178]

aa) zapewnia, by zanieczyszczający, we współpracy z dostawcami wody i innymi odpowiednimi zainteresowanymi stronami, podjęli działania zapobiegawcze, aby uniknąć uzdatniania lub zredukować jego poziom i zachować jakość wody, w tym środki, o których mowa w art. 11 ust. 3 lit. d) dyrektywy 2000/60/WE, a także dodatkowe środki uznane za niezbędne na podstawie wyników monitorowania prowadzonego na podstawie ust. 1 lit. d) niniejszego artykułu; [Popr. 82]

b) środki łagodzące, które uznaje się za konieczne na podstawie wyników monitorowania przeprowadzonego na podstawie ust. 1 lit. d) w celu zidentyfikowania i usunięcia źródła zanieczyszczenia i wszelkiego dodatkowego uzdatniania, jeżeli środki zapobiegawcze zostaną uznane za nierentowne lub niewystarczająco skuteczne, aby w odpowiednim czasie rozwiązać problem źródła zanieczyszczenia. [Popr. 83]

ba) jeżeli środki określone w lit. aa) i b) nie zostały uznane za wystarczające do zapewnienia odpowiedniej ochrony zdrowia ludzkiego, wymagają, aby dostawcy wody przeprowadzali dodatkową kontrolę niektórych parametrów w miejscu poboru lub uzdatniania, jeżeli jest to bezwzględnie konieczne, aby zapobiec zagrożeniu dla zdrowia. [Popr. 84]

Państwa członkowskie regularnie dokonują przeglądu wszelkich takich środków.

5a. Państwa członkowskie informują dostawców wody wykorzystujących część wód lub ich części objęte oceną zagrożeń o wynikach monitorowania przeprowadzonego na podstawie ust. 1 lit. d) i mogą, na podstawie tych wyników monitorowania oraz informacji zgromadzonych zgodnie z ust. 1 i 2 i na podstawie dyrektywy 2000/60/WE:

a) zezwolić dostawcom wody na zmniejszenie częstotliwości monitorowania niektórych parametrów lub liczby monitorowanych parametrów, bez nakładania na nich obowiązku przeprowadzania oceny ryzyka związanego z zaopatrzeniem, pod warunkiem że nie są to parametry podstawowe w rozumieniu załącznika II część B pkt 1 i pod warunkiem że nie jest prawdopodobne, aby jakikolwiek dający się racjonalnie przewidzieć czynnik miał spowodować pogorszenie jakości wody;

b) gdy dostawca wody może zmniejszyć częstotliwość monitorowania, o której mowa w lit. a), nadal regularnie monitorować te parametry w częściach wód objętych oceną zagrożeń. [Popr. 85]

Artykuł  9

Ocena i monitorowanie ryzyka związanego z zaopatrzeniem oraz zarządzanie nim [Popr. 86]

1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby dostawcy wody przeprowadzali ocenę ryzyka związanego z zaopatrzeniem zgodnie z załącznikiem II część C, co umożliwia dostosowanie częstotliwości monitorowania każdego z parametrów wymienionych w załączniku I części A, B i B Ba, które nie są parametrami podstawowymi zgodnie z załącznikiem II część B, w zależności od częstotliwości ich występowania w surowej wodzie. [Popr. 87]

W przypadku tych parametrów państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy wody mogli odstąpić od częstotliwości pobierania próbek określonej w załączniku II część B zgodnie ze specyfikacjami podanymi w załączniku II część C i w zależności od częstotliwości ich występowania w surowej wodzie i mechanizmu uzdatniania. [Popr. 88]

W tym celu na dostawców dostawcy wody nakłada się obowiązek uwzględniania wyników uwzględniają wyniki oceny zagrożeń przeprowadzonej zgodnie z art. 8 niniejszej dyrektywy oraz monitorowania przeprowadzonego zgodnie z art. 7 ust. 1 i art. 8 dyrektywy 2000/60/WE. [Popr. 89]

1a. Państwa członkowskie mogą zwolnić bardzo małych dostawców wody ze stosowania wymogów zawartych w ust. 1, pod warunkiem że właściwy organ posiada uzyskaną wcześniej i aktualną udokumentowaną wiedzę na temat odpowiednich parametrów i uzna, że nie istnieje ryzyko dla zdrowia ludzkiego wynikające z zastosowania takich zwolnień, i z zastrzeżeniem obowiązków organu wynikających z art. 4.

Zwolnienie podlega przeglądom przez właściwy organ co 3 lata lub w każdym przypadku odkrycia ryzyka zanieczyszczenia w obszarze zlewiska, oraz w razie potrzeby jest aktualizowane. [Popr. 90]

2. Ocena Za ocenę ryzyka związanego z zaopatrzeniem jest zatwierdzana przez właściwe organy. dostawami odpowiadają dostawcy wody, którzy zapewniają zgodność z niniejszą dyrektywą. W tym celu dostawcy wody mogą wnioskować o wsparcie właściwych organów.

Państwa członkowskie mogą zobowiązać właściwe organy do zatwierdzenia lub monitorowania oceny ryzyka dostaw przez dostawców wody. [Popr. 91]

2a. Na podstawie wyników oceny ryzyka związanego z dostawami przeprowadzonej na podstawie ust. 1 państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców wody planu bezpieczeństwa wody dostosowanego do stwierdzonego ryzyka i proporcjonalnego do wielkości dostawcy wody. Przykładowo plan bezpieczeństwa wody może dotyczyć wykorzystania materiałów mających kontakt z wodą, środków do uzdatniania wody, ewentualnego ryzyka spowodowanego nieszczelnością rur lub środków dostosowawczych do przyszłych wyzwań, takich jak zmiana klimatu, i musi zostać ściślej określony przez państwa członkowskie. [Popr. 92]

Artykuł  10

Ocena i monitorowanie ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi oraz zarządzanie nim [Popr. 93]

1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby w obiektach priorytetowych przeprowadzano ocenę ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi, obejmującą następujące elementy: [Popr. 94]

a) ocena potencjalnych rodzajów ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi oraz z powiązanymi produktami i materiałami, a także ustalenie, czy mają one wpływ na jakość wody w punkcie, gdzie wypływa ona z kranów, z których jest zazwyczaj pobierana do spożycia przez ludzi, w szczególności w przypadkach gdy woda jest dostarczana ogółowi społeczeństwa w obiektach priorytetowych; [Popr. 95]

b) regularne monitorowanie parametrów wymienionych w załączniku I część C w obiektach, gdzie potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego jest uznawane za najwyższe. Stosowne parametry i obiekty" objęte monitorowaniem wybiera się na podstawie priorytetowych, w których podczas oceny przeprowadzonej zgodnie z lit. a) zidentyfikowano szczególne zagrożenie dla jakości wody. [Popr. 96]

Jeśli chodzi o regularne monitorowanie, o którym mowa w akapicie pierwszym, państwa członkowskie państwa członkowskie gwarantują dostęp do instalacji w obiektach priorytetowych do celów pobierania próbek i mogą opracować strategię monitorowania skupiającą się na obiektach priorytetowych;, w szczególności w odniesieniu do bakterii Legionella pneumophila; [Popr. 97]

c) weryfikacja, czy właściwości użytkowe wyrobów budowlanych i materiałów mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi są adekwatne w odniesieniu do zasadniczych charakterystyk związanych z podstawowym wymogiem dla obiektów budowlanych, określonych w pkt 3 lit. e) w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 305/2011. ochrony zdrowia ludzkiego [Popr. 98]

ca) weryfikacja, czy stosowane materiały nadają się do kontaktu z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz czy spełnione są wymogi określone w art. 11. [Popr. 99]

2. W przypadkach gdy państwa członkowskie uznają, na podstawie oceny przeprowadzonej zgodnie z ust. 1 lit. a), że istnieje ryzyko dla zdrowia ludzkiego mające źródło w wewnętrznej instalacji wodociągowej obiektów priorytetowych lub powiązanych produktach i materiałach, lub gdy monitorowanie przeprowadzone zgodnie z ust. 1 lit. b) wykaże, że wartości parametryczne określone w załączniku I część C nie są spełnione, państwo członkowskie: gwarantuje zastosowanie właściwych środków w celu wyeliminowania lub zmniejszenia ryzyka niezgodności z wartościami parametrycznymi określonymi w załączniku I część C. [Popr. 100]

a) stosuje właściwe środki w celu wyeliminowania lub zmniejszenia ryzyka niezgodności z wartościami parametrycznymi określonymi w załączniku I część C;

b) stosuje wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia, aby migracja substancji lub chemikaliów z wyrobów budowlanych wykorzystywanych w przygotowywaniu lub dystrybucji wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi nie stanowiła bezpośredniego ani pośredniego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego;

c) stosuje inne środki, takie jak odpowiednie techniki kondycjonowania, we współpracy z dostawcami wody w celu zmiany rodzaju lub właściwości wody, zanim zostanie ona dostarczona, co prowadzi do zmniejszenia lub wyeliminowania ryzyka niezgodności wskaźników z wartościami parametrycznymi po dostawie;

d) należycie informuje konsumentów i udziela im porad na temat warunków konsumpcji i wykorzystania wody oraz na temat sposobów postępowania pozwalających uniknąć ponownego wystąpienia ryzyka;

e) organizuje szkolenia dla hydraulików i innych specjalistów zajmujących się wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi oraz instalacją wyrobów budowlanych;

f) w odniesieniu do bakterii Legionella zapewnia skuteczne środki kontroli i zarządzania w celu zapobieżenia wystąpieniu ognisk choroby lub wyeliminowania ewentualnych ognisk.

2a. W celu ograniczenia ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi w odniesieniu do wszystkich wewnętrznych instalacji wodociągowych państwo członkowskie:

a) zachęca właścicieli obiektów publicznych i prywatnych do przeprowadzania oceny ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi;

b) informuje konsumentów i właścicieli obiektów publicznych i prywatnych o środkach mających na celu wyeliminowanie lub zmniejszenie ryzyka niezgodności z normami jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi w związku z wewnętrzną instalacją wodociągową;

c) należycie informuje konsumentów i udziela im porad na temat warunków konsumpcji i wykorzystania wody oraz na temat sposobów postępowania pozwalających uniknąć ponownego wystąpienia ryzyka;

d) promuje szkolenia dla hydraulików i innych specjalistów zajmujących się wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi oraz montażem wyrobów i materiałów mających kontakt z wodą; oraz

e) w odniesieniu do bakterii Legionella, w szczególności gatunku Legionella pneumophila, zapewnia skuteczne i proporcjonalne do ryzyka środki kontroli i zarządzania w celu zapobieżenia wystąpieniu ognisk choroby lub wyeliminowania ewentualnych ognisk. [Popr. 101]

Artykuł  10a

Wymogi minimalne w zakresie higieny w odniesieniu do wyrobów, substancji i materiałów mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi

1. Państwo członkowskie przyjmuje wszystkie środki konieczne w celu zagwarantowania, że substancje i materiały służące do produkcji wszystkich nowych wyrobów mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi, wprowadzana na rynek i wykorzystywanych do poboru, uzdatniania lub dystrybucji bądź zanieczyszczenia powiązane z tymi substancjami:

a) nie ograniczają w sposób bezpośredni lub pośredni ochrony zdrowia przewidzianej na mocy niniejszej dyrektywy;

b) nie mają wpływu na zapach lub smak wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi;

c) nie są obecne w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi w stężeniu przekraczającym poziom konieczny do osiągnięcia celu, do którego są stosowane; oraz

d) nie przyczyniają się do rozwoju drobnoustrojów.

2. Do celów zapewnienia zharmonizowanego stosowania ust. 1, do... [three years after the date of entry into force of this Directive] Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 19 w celu uzupełnienia niniejszej dyrektywy przez określenie minimalnych wymogów w zakresie higieny oraz wykazu substancji wykorzystywanych do produkcji materiałów mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi i dopuszczonych na terenie Unii, w stosownych przypadkach obejmujących limity migracji specyficznej i warunki specjalne. Komisja regularnie dokonuje przeglądu i aktualizacji tego wykazu zgodnie z najnowszymi osiągnięciami naukowymi i technologicznymi.

3. Aby wesprzeć Komisję w przyjmowaniu i zmienianiu aktów delegowanych zgodnie z ust. 2, powołuje się stałą komisję składającą się z przedstawicieli wyznaczonych przez państwa członkowskie, którzy mogą korzystać z pomocy ekspertów lub doradców.

4. Materiały mające kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi i objęte zakresem innych przepisów Unii, takich jak rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 ⁴¹ , muszą spełniać wymogi przewidziane w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu. [Popr. 102]

Artykuł  11

Monitorowanie

1. Państwa członkowskie podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia regularnego monitorowania jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi w celu sprawdzenia, że woda dostępna dla konsumentów spełnia spełnia ona wymagania niniejszej dyrektywy, w szczególności wartości parametryczne ustalone zgodnie z art. 5. Próbki są pobierane tak, by były one reprezentatywne dla jakości wody spożywanej w okresie roku. Dodatkowo, w przypadku gdy dezynfekcja stanowi część przygotowania lub dystrybucji wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, państwa członkowskie podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia, by skuteczność stosowanej dezynfekcji została sprawdzona oraz by każde zanieczyszczenie ubocznymi produktami pochodzącymi z dezynfekcji było utrzymywane na jak najniższym poziomie, nie wpływając ujemnie na skuteczność dezynfekcji. [Popr. 103]

2. W celu wypełnienia zobowiązań nałożonych w ust. 1 ustanawia się odpowiednie programy monitorowania dla wszelkiej wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi zgodnie z załącznikiem II część A. Te programy monitorowania składają się z następujących elementów:

a) monitorowanie parametrów wymienionych w załączniku I części A i B oraz parametrów określonych zgodnie z art. 5 ust. 2, zgodnie z załącznikiem II oraz, w przypadkach gdy wykonywana jest ocena ryzyka związanego z zaopatrzeniem, zgodnie z art. 9;

b) monitorowane parametrów wymienionych w załączniku I część C do celów oceny ryzyka związanego z wewnętrzną instalacją wodociągową, przewidziane w art. 10 ust. 1 lit. b);

c) monitorowanie do celów oceny zagrożeń, przewidziane w art. 8 ust. 1 lit. d).

3. Właściwe władze określają punkty, w których pobierane są próbki, które muszą spełniać odpowiednie wymagania ustalone w załączniku II część D.

4. Państwa członkowskie spełniają wymogi specyfikacji dla analiz parametrów przedstawionych w załączniku III zgodnie z następującymi zasadami:

a) metody analizy inne niż określone w załączniku III część A mogą być wykorzystywane, pod warunkiem że można wykazać, iż uzyskane wyniki są co najmniej tak wiarygodne, jak te uzyskane z wykorzystaniem określonych metod, dostarczając Komisji wszelkich stosownych informacji dotyczących takich metod oraz ich równoważności;

b) dla tych parametrów wymienionych w załączniku III część B może być stosowana każda metoda analizy, pod warunkiem że spełnia wymagania określone tamże.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby dodatkowe monitorowanie było przeprowadzane na zasadzie jednostkowych przypadków w odniesieniu do substancji i mikroorganizmów, dla których nie ustalono żadnych wartości parametrycznych zgodnie z art. 5, jeśli istnieje powód do podejrzeń, że mogą one być obecne w ilościach lub liczbie stwarzających potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego.

5a. Państwa członkowskie przekazują Komisji wyniki monitorowania przeprowadzonego zgodnie z monitorowaniem parametrów wymienionych w załączniku I części Ca [three years from the date of entry into force of this Directive], a następnie co 12 miesięcy.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 19 w celu zmiany niniejszej dyrektywy przez aktualizację substancji wymienionych w wykazie substancji objętych monitorowaniem, który jest określony w załączniku I część Ca. Komisja może podjąć decyzję o dodaniu do wykazu substancji, jeżeli istnieje ryzyko obecności takiej substancji w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi i jeżeli stanowi ona potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, ale w odniesieniu do której wiedza naukowa nie wykazała zagrożenia dla zdrowia ludzkiego. W tej kwestii Komisja opiera się przede wszystkim na badaniach naukowych WHO. Dodanie takiej nowej substancji należy odpowiednio uzasadnić na podstawie art. 1 niniejszej dyrektywy. [Popr. 104]

5b. Do ... [one year after the date of entry into force of this Directive] Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 19 w celu uzupełnienia niniejszej dyrektywy przez przyjęcie metodyki pomiaru mikrodrobin plastiku wymienionych w wykazie substancji objętych monitorowaniem, który jest określony w załączniku I część Ca. [Popr. 105]

Artykuł  12

Działania zaradcze i ograniczenia w stosowaniu

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby każde niepowodzenie w spełnieniu wartości parametrycznych ustalonych zgodnie z art. 5 w punkcie zgodności, o którym mowa w art. 6 było niezwłocznie badane w celu określenia jego przyczyny. [Popr. 106]

2. Jeśli pomimo środków podjętych w celu wypełnienia zobowiązań nałożonych przepisami art. 4 ust. 1, woda przeznaczona do spożycia przez ludzi nie spełnia wartości parametrycznych ustalonych zgodnie z art. 5, dane państwo członkowskie zapewnia jak najszybsze podjęcie niezbędnych działań zaradczych w celu przywrócenia jej jakości i daje pierwszeństwo stosowaniu tych czynności, uwzględniając między innymi zakres, w jakim odpowiednie wartości parametryczne zostały przekroczone i potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego.

W przypadku niezgodności z wartościami parametrycznymi określonymi w załączniku I część C działania zaradcze obejmują środki określone w art. 10 ust. 2 lit. a)-f). [Popr. 107]

3. Niezależnie od tego, czy wystąpi niepowodzenie w spełnieniu wartości parametrycznych, państwa członkowskie zapewniają, aby zabroniona była jakakolwiek dostawa wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, która stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego bądź jej wykorzystanie było ograniczone, oraz aby podejmowane były wszelkie inne działania zaradcze niezbędne dla ochrony zdrowia ludzkiego.

Państwa członkowskie automatycznie uznają wszelkie przypadki rozważają, czy dany przypadek niespełnienia minimalnych wymogów dotyczących wartości parametrycznych określonych w załączniku I części A i B za stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, z wyjątkiem przypadków, w których właściwe władze uznają niezgodność z wartościami parametrycznymi za nieistotną. [Popr. 108]

4. W przypadkach określonych w ust. 2 i 3, jeśli niespełnienie wartości parametrycznych zostało uznane za potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, państwa członkowskie jak najszybciej stosują następujące środki: [Popr. 109]

a) powiadamiają wszystkich zainteresowanych konsumentów o potencjalnym zagrożeniu dla zdrowia ludzkiego i jego przyczynie, o przekroczeniu wartości parametrycznej oraz o podjętych działaniach zaradczych, w tym o wprowadzeniu zakazu, ograniczenia lub innym działaniu;

b) przekazują i regularnie aktualizują niezbędne wskazówki dla konsumentów dotyczące warunków konsumpcji i wykorzystania wody ze szczególnym uwzględnieniem potencjalnych grup wrażliwych;

c) informują konsumentów, jeżeli ustalono, że nie ma już potencjalnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, a także informują o tym, że świadczenie usługi wróciło do normy.

The measures referred to in points (a), (b) and (c) shall be taken in cooperation with the water supplier concerned. [Am. 110]

5. Właściwe W przypadku stwierdzenia niezgodności w punkcie zgodności właściwe organy lub inne odpowiednie organy podejmują decyzję, jakie czynności mają zostać podjęte na podstawie ust. 3, uwzględniając ryzyko dla zdrowia ludzkiego, które mogłoby zostać spowodowane przerwaniem dostaw wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi albo ograniczeniem jej wykorzystania. [Popr. 111]

Artykuł  12a

Odstępstwa

1. Państwa członkowskie mogą przewidzieć odstępstwa od wartości parametrycznych przedstawionych w załączniku I część B lub ustanowionych zgodnie z przepisami art. 5 ust. 2 do maksymalnej wartości, która ma zostać przez nie określona, pod warunkiem że takie odstępstwa nie stanowią potencjalnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i pod warunkiem, że dostawa wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi na danym obszarze nie może być utrzymywana z zastosowaniem jakichkolwiek innych uzasadnionych środków. Takie odstępstwa są ograniczone do następujących przypadków:

a) nowej strefy zaopatrzenia w wodę;

b) nowego źródła zanieczyszczeń wykrytego w strefie zaopatrzenia w wodę lub nowo wyszukanych lub wykrytych parametrów.

Odstępstwa są ograniczone do możliwie jak najkrótszego okresu, który nie może przekraczać trzech lat, a pod jego koniec państwa członkowskie przeprowadzają przegląd w celu ustalenia, czy osiągnięto wystarczający postęp.

W wyjątkowych okolicznościach państwo członkowskie może przyznać drugie odstępstwo w odniesieniu do akapitu pierwszego lit. a) i b). W przypadku gdy państwo członkowskie zamierza przyznać takie drugie odstępstwo, powiadamia Komisję o przeglądzie wraz z powodami decyzji w sprawie drugiego odstępstwa. Czas trwania drugiego odstępstwa nie może przekraczać trzech lat.

2. Wszystkie odstępstwa przyznane zgodnie z ust. 1 zawierają następujące informacje:

a) przyczyny odstępstwa;

b) parametr, ze względu na który przyznane jest odstępstwo, wyniki uprzedniego odpowiedniego monitorowania oraz maksymalną wartość dopuszczalną w ramach odstępstwa;

c) obszar geograficzny, ilość wody dostarczanej każdego dnia, ludność, której to dotyczy, oraz czy wpłynęłoby to na wszelkie odpowiednie przedsiębiorstwa produkcji żywności;

d) odpowiedni system monitorowania, ze zwiększoną częstotliwością monitorowania, jeżeli to niezbędne;

e) streszczenie planu mającego na celu przeprowadzenie niezbędnych czynności zaradczych, w tym harmonogram prac i ocenę kosztów oraz przepisy dotyczące przeglądów; oraz

f) wymagany okres przyznania odstępstwa.

3. Jeśli właściwe władze uznają niezgodność z wartościami parametrycznymi za nieistotną oraz jeśli środki naprawcze podjęte zgodnie z art. 12 ust. 2 są wystarczające do tego, by rozwiązać problem w ciągu maksymalnie 30 dni, wymogów ust. 2 niniejszego artykułu nie podaje się w odstępstwie.

W tym przypadku właściwe władze lub inne organy wskazane w odstępstwie ustalają jedynie maksymalną dopuszczalną wartość w odniesieniu do danego parametru oraz termin na rozwiązanie problemu.

4. Nie można już odwoływać się do ust. 3, jeśli niepowodzenie w spełnieniu jakiejkolwiek z wartości parametrycznych dla danej dostawy wody wystąpiło częściej niż łącznie przez 30 dni w okresie dwunastu poprzedzających miesięcy.

5. Państwo członkowskie, które skorzystało z odstępstw przewidzianych w niniejszym artykule, zapewnia, aby ludność, której dotyczy takie odstępstwo, została w krótkim czasie i w odpowiedni sposób poinformowana o odstępstwie oraz o zasadach je regulujących. Dodatkowo państwo członkowskie w miarę potrzeby zapewnia doradztwo poszczególnym grupom ludności, dla których odstępstwo może stanowić szczególne ryzyko.

Zobowiązania, o których mowa w akapicie pierwszym, nie mają zastosowania w okolicznościach opisanych w ust. 3, chyba że właściwe władze zdecydują inaczej.

6. Z wyjątkiem odstępstw przyznanych zgodnie z przepisami ust. 3, państwo członkowskie w ciągu dwóch miesięcy powiadamia Komisję o każdym przyznanym odstępstwie dotyczącym poszczególnych dostaw wody przekraczających średnio 1 000 m³ dziennie lub przeznaczonych dla więcej niż 5 000 osób, łącznie z przekazaniem informacji wyszczególnionych w ust. 2.

7. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi oferowanej do sprzedaży w butelkach lub pojemnikach. [Popr. 112]

Artykuł  13

Dostęp do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi

1. Nie naruszając art. 9 dyrektywy 2000/60/WE ani zasad pomocniczości i proporcjonalności, a jednocześnie uwzględniając lokalne i regionalne perspektywy i okoliczności dystrybucji wody, państwa członkowskie stosują wszelkie niezbędne środki, aby poprawić powszechny dostęp do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi i wspierają stosowanie tych środków na swoim terytorium. Dotyczy to wszystkich poniższych środków:

a) identyfikacja osób bez dostępu lub z ograniczonym dostępem do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, w tym grup w niekorzystnej sytuacji i grup marginalizowanych, oraz przyczyn braku dostępu (np. przynależność do wrażliwych i zmarginalizowanych grup), ocena możliwości i podejmowanie działań w celu poprawy dostępu dla tych osób i informowanie ich o możliwościach podłączenia się do systemu dystrybucyjnego lub o alternatywnych sposobach uzyskania dostępu do wody;

aa) zapewnienie powszechnych dostaw wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi;

b) instalacja i utrzymanie na zewnątrz i w budynkach sprzętu zapewniającego swobodny dostęp do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi w przestrzeni publicznej; powinno się to gwarantować w miarę technicznych możliwości w sposób proporcjonalny do zapotrzebowania na takie środki i z uwzględnieniem specyficznych warunków lokalnych, takich jak klimat czy położenie geograficzne;

c) promowanie wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi:

(i) organizacja kampanii informacyjnych dotyczących wysokiej jakości takiej wody wodociągowej oraz podnoszących świadomość na temat najbliższych wyznaczonych punktów uzupełniania zasobów wody;

(ia) rozpoczęcie kampanii zachęcających obywateli do korzystania z butelek wielokrotnego użytku przeznaczonych na wodę oraz podejmowanie inicjatyw mających na celu zwiększenie świadomości na temat lokalizacji punktów uzupełniania zasobów wody;

(ii) działania zachęcające zapewnienie darmowego dostępu do takiej wody w budynkach administracji i użyteczności publicznej, a także zniechęcanie do udostępniania takiej korzystania z wody w butelkach lub pojemnikach jednorazowego użytku w budynkach administracji i użyteczności publicznej;

(iii) działania zachęcające do darmowego lub po uiszczeniu drobnej opłaty za usługę udostępniania takiej wody klientom w restauracjach, stołówkach i w ramach usług gastronomicznych. [Popr. 113, 165, 191, 208, 166, 192, 169, 195, 170, 196, 197 i 220]

2. Na podstawie informacji zgromadzonych zgodnie z ust. 1 lit. a) państwa członkowskie stosują wszelkie środki, które uznają za niezbędne środki i odpowiednie, aby zapewnić dostęp do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi dla wrażliwych i zmarginalizowanych grup. [Popr. 114]

Jeżeli grupy te nie mają dostępu do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, państwa członkowskie niezwłocznie informują je o jakości wody, z której korzystają, i o wszelkich działaniach, jakie można podjąć, aby chronić zdrowie ludzkie przed szkodliwymi skutkami jakiegokolwiek zanieczyszczenia wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

2a. Jeżeli na podstawie prawa krajowego na lokalnych organach publicznych spoczywają pewne obowiązki określone w niniejszym artykule, państwa członkowskie dopilnowują, aby te organy miały środki i zasoby potrzebne do zagwarantowania dostępu do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi oraz by podjęte w związku z tym działania były proporcjonalne do możliwości i wielkości danej sieci dystrybucji. [Popr. 173, 199 i 209]

2b. Biorąc pod uwagę dane zgromadzone na mocy przepisów art. 15 ust. 1 lit. a) Komisja współpracuje z państwami członkowskimi i Europejskim Bankiem Inwestycyjnym, aby udzielać wsparcia tym gminom w Unii, które nie dysponują niezbędnym kapitałem, aby umożliwić im dostęp do pomocy technicznej, funduszy unijnych, z których mogłyby skorzystać, oraz pożyczek długoterminowych o preferencyjnym oprocentowaniu, szczególnie w celu utrzymania i modernizacji infrastruktury wodociągowej służącej zapewnieniu zaopatrzenia w wysokiej jakości wodę, a także w celu rozszerzenia usług wodnokanalizacyjnych na znajdujące się w niekorzystnej sytuacji i zmarginalizowane grupy ludności. [Popr. 174, 200 i 210]

Artykuł  14

Informacje dla społeczeństwa

1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby wszystkie osoby zaopatrywane miały dostęp do odpowiednich, aktualnych i aktualnych łatwo dostępnych informacji w internecie lub w inny sposób przyjazny dla użytkownika na temat wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi zgodnie z załącznikiem IV, z zachowaniem mających zastosowanie przepisów o ochronie danych. [Popr. 116]

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby wszystkie osoby zaopatrywane otrzymywały regularnie, a co najmniej raz w roku, w najbardziej odpowiedniej i łatwo dostępnej formie (np. wraz z fakturą lub za pośrednictwem aplikacji na smartfony) i bez potrzeby ubiegania się o to określonej przez właściwe organy, informacje dotyczące: [Popr. 117]

a) struktury kosztów w ramach taryf naliczanych jeśli koszty są odzyskiwane za pośrednictwem systemu taryfowego, taryfy naliczane za metr sześcienny wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, w tym łącznie z rozbiciem kosztów stałych i zmiennych, z rozbiciem na koszty związane co najmniej z następującymi elementami: [Popr. 118]

(i) środki zastosowane przez dostawców wody do celów oceny zagrożeń na podstawie art. 8 ust. 5; [Popr. 119]

(ii) uzdatnianie i dystrybucja wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi; [Popr. 120]

(iii) odbieranie i oczyszczanie ścieków; [Popr. 121]

(iv) środki zastosowane na podstawie art. 13, w przypadku gdy takie środki zostały zastosowane przez dostawców wody; [Popr. 122]

aa) informacje w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, w tym parametry wskaźnikowe; [Popr. 123]

b) ceny dostarczonej w przypadku gdy koszty są odzyskiwane za pośrednictwem systemu taryfowego, ceny dostaw wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi za l+tr-i metr sześcienny oraz naliczane ceny za metr sześcienny litr wody; w przypadku gdy koszty nie są odzyskiwane za pośrednictwem systemu taryfowego, całkowitych rocznych kosztów ponoszonych przez system dystrybucji wody w celu zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą, wraz z kontekstowymi i odpowiednimi informacjami dotyczącymi sposobu dostarczania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi do danego obszaru; [Popr. 124]

ba) uzdatnianie i dystrybucja wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi; [Popr. 125]

c) ilości wody zużytej przez gospodarstwo domowe, przynajmniej w ujęciu rocznym lub za okres rozliczeniowy, wraz z rocznymi tendencjami zużycia w gospodarstwach domowych, jeśli jest to techniczne wykonalne i wyłącznie jeśli informacje te są dostępne dla dostawcy wody; [Popr. 126]

d) porównanie rocznego zużycia wody przez gospodarstwo domowe ze średnim zużyciem wody przez gospodarstwa należące do tej samej kategorii gospodarstwo, w stosownych przypadkach zgodnie z lit. c);

e) link do strony internetowej zawierającej informacje określone w załączniku IV.

Państwa członkowskie określają jasny podział obowiązków w odniesieniu do dostarczania informacji na mocy akapitu pierwszego między dostawcami wody, zainteresowanymi stronami i właściwymi organami lokalnymi. Komisja może przyjmować akty wykonawcze określające jest uprawniona zgodnie z art. 19 do przyjmowania aktów delegowanych uzupełniających tę dyrektywę określających formę i warunki przedstawiania informacji, które mają być dostarczone zgodnie z akapitem pierwszym. Akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 20 ust. 2. [Popr. 128]

3. Ust. 1 i 2 nie naruszają dyrektyw 2003/4/WE i 2007/2/WE.

Artykuł  15

Informacje o monitorowaniu procesu wdrażania

1. Nie naruszając dyrektywy 2003/4/WE i dyrektywy 2007/2/WE, państwa członkowskie, z pomocą Europejskiej Agencji Środowiska:

a) do dnia ... [6 years after the end-date for transposition of this Directive] r. tworzą, a następnie aktualizują co 6 lat, zbiór danych zawierający informacje o środkach zastosowanych na podstawie art. 13 oraz o odsetku populacji, który ma dostęp do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi;

b) do dnia ... [ 3 years after the end-date for transposition of this Directive ] r. tworzą, a następnie aktualizują co 3 lata, zbiór danych zawierający wyniki ocen ryzyka zagrożeń i ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi, przeprowadzonych zgodnie z, odpowiednio, art. 8 i 10, w tym następujące elementy:

(i) punkty poboru wody określone na podstawie art. 8 ust. 1 lit. a);

(ii) wyniki monitorowania zebrane zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. d) i art. 10 ust. 1 lit. b); oraz

(iii) zwięzłe informacje na temat środków zastosowanych na podstawie art. 8 ust. 5 i art. 10 ust. 2;

c) tworzą, a następnie aktualizują corocznie, zbiór danych zawierający wyniki monitorowania w przypadkach przekroczenia wartości parametrycznych określonych w załączniku I części A i B, zebrane zgodnie z art. 9 i 11, oraz informacje o działaniach zaradczych podjętych zgodnie z art. 12;

d) tworzą, a następnie aktualizują corocznie, zbiór danych zawierający informacje o zdarzeniach związanych z wodą pitną, które spowodowały potencjalne zagrożenie ryzyko dla zdrowia ludzkiego - bez względu na to, czy miała miejsce niezgodność z wartościami parametrycznymi - trwające dłużej niż 10 kolejnych dni i dotyczące co najmniej 1 000 osób, w tym informacje o przyczynach tych zdarzeń i działaniach zaradczych podjętych zgodnie z art. 12. [Popr. 129]

W miarę możliwości w celu przedstawienia tych zbiorów danych wykorzystuje się usługi danych przestrzennych określone w art. 3 ust. 4 dyrektywy 2007/2/WE.

2. Państwa członkowskie zapewniają Komisji, Europejskiej Agencji Środowiska i Europejskiemu Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób dostęp do zbiorów danych, o których mowa w ust. 1.

3. Europejska Agencja Środowiska publikuje i aktualizuje ogólnounijny przegląd oparty na danych zbieranych przez państwa członkowskie regularnie lub na wniosek Komisji.

Ogólnounijny przegląd zawiera, w stosownych przypadkach, wskaźniki dotyczące produktów, rezultatów i oddziaływania niniejszej dyrektywy, ogólnounijne mapy przeglądowe i ogólne sprawozdania państw członkowskich.

4. Komisja może przyjmować akty wykonawcze określające jest uprawniona zgodnie z art. 19 do przyjmowania aktów delegowanych uzupełniających tę dyrektywę określających formę i warunki przedstawiania informacji dostarczanych zgodnie z ust. 1 i 3, w tym szczegółowe wymogi dotyczące wskaźników, ogólnounijnych map przeglądowych oraz ogólnych sprawozdań państw członkowskich, o których mowa w ust. 3. [Popr. 130]

Akty wykonawcze, o których mowa w akapicie pierwszym, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 20 ust. 2. [Popr. 131]

Artykuł  16

Dostęp do wymiaru sprawiedliwości

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby osoby fizyczne lub prawne lub ich stowarzyszenia, organizacje lub grupy, zgodnie z prawodawstwem krajowym lub praktyką krajową, miały dostęp do procedury odwoławczej przed sądem lub innym niezależnym i bezstronnym organem ustanowionym przez prawo, w ramach której mogą zakwestionować materialną lub proceduralną legalność decyzji, działań lub zaniechań związanych z wykonaniem art. 4, 5, 12, 13 i 14, w przypadku gdy spełniony jest jeden z następujących warunków:

a) mają wystarczający interes;

b) powołują się na naruszenie prawa, w przypadku gdy administracyjne procedury prawne państwa członkowskiego wymagają tego jako warunku koniecznego.

2. Państwa członkowskie ustalają, na jakim etapie mogą być kwestionowane decyzje, działania lub zaniechania.

3. Państwa członkowskie ustalają, co stanowi wystarczający interes lub naruszenie prawa zgodnie z celem udzielenia zainteresowanej społeczności szerokiego dostępu do wymiaru sprawiedliwości.

W tym celu interes wszelkich organizacji pozarządowych wspierających ochronę środowiska i spełniających wszelkie wymogi prawa krajowego uważa się za wystarczający do celów ust. 1 lit. a).

Do celów ust. 1 lit. b) takie organizacje uważa się również za mające prawa, które mogą zostać naruszone.

4. Ust. 1, 2 i 3 nie wykluczają możliwości wstępnej procedury odwoławczej przed organem administracyjnym oraz nie mają wpływu na wymóg wyczerpania administracyjnych procedur odwoławczych przed skorzystaniem z sądowych procedur odwoławczych, w przypadku gdy taki wymóg istnieje w prawie krajowym.

5. Wszelkie procedury odwoławcze, o których mowa w ust. 1 i 4, są bezstronne, oparte na zasadzie równości, terminowe i niedyskryminacyjne ze względu na koszty.

Państwa członkowskie zapewniają publiczne udostępnianie informacji dotyczących dostępu do administracyjnych i sądowych procedur odwoławczych.

Artykuł  17

Ocena

1. Do dnia [12 years after the end-date for transposition of this Directive] r. Komisja przeprowadza ocenę niniejszej dyrektywy. Ocena ta opiera się między innymi na następujących elementach:

a) doświadczeniu zebranym podczas wykonywania niniejszej dyrektywy;

b) zbiorach danych z państw członkowskich, utworzonych zgodnie z art. 15 ust. 1 i ogólnounijnych przeglądach przygotowanych przez Europejską Agencję Środowiska zgodnie z art. 15 ust. 3;

c) odpowiednich danych naukowych, analitycznych i epidemiologicznych;

d) zaleceniach Światowej Organizacji Zdrowia, o ile zostały sformułowane.

2. W ramach tej oceny Komisja zwraca szczególną uwagę na skuteczność niniejszej dyrektywy, jeśli chodzi o następujące aspekty:

a) podejście oparte na analizie ryzyka określone w art. 7;

b) przepisy dotyczące dostępu do wody określone w art. 13 i odsetek populacji niemającej dostępu do wody; [Popr. 132]

c) przepisy dotyczące informacji, jakie należy przekazywać do wiadomości publicznej na podstawie art. 14 i załącznika IV, w tym przyjazny dla użytkownika przegląd na szczeblu Unii informacji wymienionych w pkt 7 załącznika IV. [Popr. 133]

2a. Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie najpóźniej [five years after the final deadline for transposition of this Directive] - a następnie wtedy, kiedy stosowne - sprawozdanie na temat potencjalnego zagrożenia dla źródeł wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi ze strony mikrodrobin plastiku, produktów farmaceutycznych i ewentualnie innych nowych szkodliwych substancji oraz na temat związanych z tym potencjalnych zagrożeń dla zdrowia. Komisja jest uprawniona, by w razie potrzeby przyjąć akty delegowane zgodnie z art. 19 w celu uzupełnienia niniejszej dyrektywy poprzez ustalenie maksymalnych poziomów mikrodrobin plastiku, produktów farmaceutycznych i innych nowych szkodliwych substancji w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. [Popr. 134]

Artykuł  18

Przegląd i zmiana załączników

1. Co najmniej raz na pięć lat Komisja dokonuje przeglądu załącznika I w świetle postępu naukowo-technicznego.

Komisja, na podstawie wyników przeprowadzonych przez państwa członkowskie ocen zagrożeń i ocen ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi, zawartych w zbiorach danych utworzonych na podstawie art. 15, dokonuje przeglądu załącznika II i ocenia, czy istnieje potrzeba zmodyfikowania go lub wprowadzenia nowych specyfikacji dotyczących monitorowania do celów tych ocen ryzyka.

2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 19 dotyczących zmiany, w razie potrzeby, załączników I-IV w celu dostosowania ich do postępu naukowego i technicznego lub określenia wymogów w zakresie monitorowania do celów oceny zagrożeń i oceny ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi na podstawie art. 8 ust. 1 lit. d) i art. 10 ust. 1 lit. b).

2a. Przed ... [five years after the date of entry into force of this Directive] Komisja dokonuje przeglądu, czy art. 10a doprowadził do wystarczającego poziomu harmonizacji wymagań higienicznych dla materiałów i produktów mających kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz, w razie potrzeby, podejmuje dalsze odpowiednie środki. [Popr. 135]

Artykuł  19

Wykonanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 18 ust. 2, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia [date of entry into force of this Directive] r.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 18 ust. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 18 ust. 2 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł  20

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga Komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł  21

Sankcje

Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji nakładanych w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i wprowadzają wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonania. Nałożone sankcje są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie do dnia [2 years after entry into force of this Directive] r. powiadamiają Komisję o tych przepisach i środkach, a następnie powiadamiają ją o wszelkich zmianach mających wpływ na te przepisy.

Artykuł  22

Transpozycja

1. Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 2 i 5-21 oraz załączników I-IV do dnia [2 years after entry into force of this Directive] r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują tekst tych środków Komisji.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Przepisy te zawierają także wskazanie, że w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odniesienia do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą należy odczytywać jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Metody dokonywania takiego odniesienia i formułowania takiego wskazania określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł  23

Uchylenie

1. Dyrektywa 98/83/WE zmieniona aktami wymienionymi w załączniku V część A traci moc ze skutkiem od dnia [day after the date in the first subparagraph of Article 22(1)] r., bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących ostatecznych terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku V część B.

Odniesienia do uchylonej dyrektywy traktuje się jako odniesienia do niniejszej dyrektywy i odczytuje się zgodnie z tablicą korelacji w załączniku VI.

2. Odstępstwa udzielone przez państwa członkowskie zgodnie z art. 9 dyrektywy 98/83/WE obowiązujące w dniu [ end-date for transposition of this Directive ] r. mają nadal zastosowanie do końca okresu ich obowiązywania. Odstępstwa te nie mogą być przedłużane. [Popr. 136]

Artykuł  24

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  25

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

WYMAGANIA MINIMALNE DOTYCZĄCE WARTOŚCI PARAMETRYCZNYCH WYKORZYSTYWANYCH DO OCENY JAKOŚCI WODY PRZEZNACZONEJ DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

CZĘŚĆ A

Parametry mikrobiologiczne

Parametr	Wartość parametryczna	Jednostka
Zarodniki Clostridium perfringens	0	Ilość/100 ml
Dakteue z grupy cotr	0	Ilość/100 ml
Enterokoki	0	Ilość/100 ml
Escherichia coli (E. coli)	0	Ilość/100 ml
Liczba-drobnoustrojów-heterotroficznych 22o	Bez nieprawidłowych zmian
Colifagi somatyczne	0	Ilość/100 ml
Mętność	<1	NTU
Uwaga:	Parametry określone w niniejszej części nie mają zastosowania do wód źródlanych i mineralnych zgodnie z dyrektywą 2009/54/WE ".

[Popr. 179]

CZĘŚĆ B

Parametry chemiczne

Parametr	Wartość parametryczna	Jednostka	Uwagi
Amid kwasu akrylowego	0,10	Fg/1	Wartość parametryczna odnosi się do stężenia pozostałości monomeru w wodzie obliczonego zgodnie ze specyfikacjami maksymalnego uwalniania z odpowiedniego polimeru w kontakcie z wodą.
Antymon	5,0	Fg/1
Arsen	10	Fg/l
Benzen	1,0	Fg/l
Benzo(a)piren	0,010	Fg/l
Beta-estradiol (50-28-2)	0,001	Fg/l
Bisfenol A	001 0,1	Fg/l
Bor	101,5	mg/l
Bromiany	10	pg/i
Kadm	5,0	lg/l
Chlorany	0,25	mg/l
Chloryny	0,25	mg/l
Chrom	25	pg/l	Wartość musi zostać osiągnięta najpóźniej do dnia [10 years after the entry into force of this Directive] r. Wartość parametryczna dla chromu do tej daty wynosi 50 pg/l.
Miedź	2,0	mg/l
Cyjanki	50	pg/l
1,2-dichloroetan	3,0	pg/l
Epichlorohydryna	0,10	pg/l	Wartość parametryczna odnosi się do stężenia pozostałości monomeru w wodzie obliczonego zgodnie ze specyfikacjami maksymalnego uwalniania z odpowiedniego polimeru w kontakcie z wodą.
Fluorki	1,5	mg/l
Kwasy halogenooctowe (HAA)	80	pg/l	Suma następujących dziewięciu substancji reprezentatywnych: kwas monochloro-, dichloro- oraz trichlorooctowy, kwas mono- oraz dibromooctowy, kwas bromochlorooc- towy, kwas bromodichlorooctowy, kwas dibromochlo- rooctowy oraz kwas tribromooctowy.
Ołów	5	pg/l	Wartość musi zostać osiągnięta najpóźniej do dnia [10 years after the entry into force of this Directive] r. Wartość parametryczna dla ołowiu do tej daty wynosi 10 pg/l.
Rtęć	1,0	pg/l
Mikrocystyna-LR	1,0	pg/l
Nikiel	20	pg/l
Azotany	50	mg/l	Państwa członkowskie muszą zapewnić, aby spełniony był warunek: [azotany]/50 + [azotyny]/3 < 1, gdzie nawiasy kwadratowe oznaczają stężenie azotanów (NO3) i azotynów (NO2) w mg/l, a po uzdatnieniu wody zachowano wartość 0,10 mg/l dla azotynów.
Azotyny	0,50	mg/l	Państwa członkowskie muszą zapewnić, aby spełniony był warunek: [azotany]/50 + [azotyny]/3 < 1, gdzie nawiasy kwadratowe oznaczają stężenie azotanów (NO3) i azotynów (NO2) w mg/l, a po uzdatnieniu wody zachowano wartość 0,10 mg/l dla azotynów.
Nonylofenol	0,3	pg/i
Pestycydy	0,10	bg/l	"Pestycydy" oznaczają: - organiczne insektycydy, - organiczne herbicydy, - organiczne fungicydy, - organiczne nematocydy, - organiczne akarycydy, - organiczne algicydy, - organiczne rodentycydy, - organiczne slimicydy, - produkty pochodne (między innymi regulatory wzrostu) oraz ich istotne metabolity zdefiniowane w art. 3 pkt 32 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 (1). Wartość parametryczną stosuje się do każdego poszczególnego pestycydu. W przypadku aldryny, dieldryny, heptachloru i epoksydu heptachloru wartość parametryczna wynosi 0,030 pg/l.
Pestycydy - Ogółem	0,50	pg/l	"Pestycydy - Ogółem" oznaczają sumę poszczególnych pestycydów, zdefiniowanych w poprzednim wierszu, wykrytych i oznaczonych ilościowo w ramach procedury monitorowania.
PFAS	0,10	pg/l	"PFAS" oznacza każdą poszczególną substancję peri polifluoroalkilową (wzór chemiczny: CF -R). We wzorze wprowadza się również rozróżnienie pomiędzy PFAS krótkołańcuchowymi a PFAS długołańcucho- wymi Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie wyłącznie do PFAS długolańcuchowych. Niniejsza wartość parametryczna dla poszczególnych substancji PFAS ma zastosowanie wyłącznie do tych substancji PFAS, które prawdopodobnie mogą być obecne i które stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, zgodnie z oceną zagrożenia, o której mowa w art. 8 niniejszej dyrektywy.
PFAS - Ogółem	0,50	pg/i	"PFAS - Ogółem" oznacza sumę substancji per- i poli- fluoroalkilowych (wzór chemiczny: CnF -R). Niniejsza wartość parametryczna dla PFAS - ogółem ma zastosowanie wyłącznie do tych substancji PFAS, które prawdopodobnie mogą być obecne i które stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, zgodnie z oceną zagrożenia, o której mowa w art. 8 niniejszej dyrektywy.
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne	0,10	pg/l	Suma stężeń następujących wymienionych związków: benzo(b)fluoranten, benzo(k)fluoranten, benzo(g, h,i)pe- rylen oraz indeno(1,2,3-cd)piren .
Selen	10	pg/l
Tetrachloroeten i trichloroeten	10	pg/l	Suma stężeń wymienionych związków
Trihalometany - Ogółem	100	pg/l	W miarę możliwości bez ujemnego wpływu na dezynfekcję, państwa członkowskie powinny dążyć do osiągnięcia niższej wartości. Suma stężeń następujących wymienionych związków: chloroform, trójchlorometan, bromoform, dibromochlo- rometan, bromodichlorometan.
Uran	30	pg/l
Chlorek winylu	0,50	pg/l	Wartość parametryczna odnosi się do stężenia pozostałości monomeru w wodzie obliczonego zgodnie ze specyfikacjami maksymalnego uwalniania z odpowiedniego polimeru w kontakcie z wodą.
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s.1).

[Popr. 138, 180]

CZĘŚĆ Ba

Parametry wskaźnikowe
Parametr	Wartość parametryczna	Jednostka	Uwagi
Glin	200	№/l
Amon	0,50	mg/l
Chlorek	250	mg/l	Uwaga 1
Barwa	Akceptowalny przez konsumentów i bez nieprawidłowych zmian
Przewodnictwo	2 500	pS cm-1 w 20 oC	Uwaga 1
Stężenie jonów wodoru	>6,5 i < 9,5	jednostki pH	Uwagi 1 i 3
Żelazo	200	pg/l
Mangan	50	pg/l
Zapach	Akceptowalny przez konsumentów i bez nieprawidłowych zmian
Siarczany	250	mg/l	Uwaga 1
Sód	200	mg/l
Smak	Akceptowalny przez konsumentów i bez nieprawidłowych zmian
Liczba kolonii w 22 oC	Bez nieprawidłowych zmian
Bakterie z grupy coli	0	Ilość/100 ml
Ogólny węgiel organiczny (OWO)	Bez nieprawidłowych zmian
Mętność	Akceptowalny przez konsumentów i bez nieprawidłowych zmian
Uwaga 1: Woda nie powinna być agresywna. Uwaga 2: Tego parametru nie trzeba mierzyć, chyba że woda pochodzi z wód powierzchniowych lub znajduje się pod ich wpływem. W przypadku niezgodności z wartością parametryczną dane państwo członkowskie bada dostawę w celu zapewnienia, że nie ma potencjalnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego wynikającego z obecności mikroorganizmów chorobotwórczych np. cryptosporidium. Uwaga 3: W odniesieniu do wody niegazowanej rozlewanej do butelek lub pojemników wartość minimalna może zostać obniżona do 4,5 jednostek pH. Dla wody rozlewanej do butelek lub pojemników, z natury bogatej w dwutlenek węgla lub sztucznie wzbogaconej dwutlenkiem węgla, wartość minimalna może być niższa.

[Popr. 139]

CZĘŚĆ C

Parametry istotne dla oceny ryzyka związanego z wewnętrznymi instalacjami wodociągowymi

Parametr	Wartość parametryczna	Jednostka	Uwagi
Legionella pneumophila	<1 000	liczba/l
			<1 000/1 nie jest spełniona dla Legionella, przeprowa
			Legionella pneumophila. Jeśli Legionella pneumophila nie jest obecna, wartość parametryczna dla Legionella wynosi <10 000/1.
Legionella	< 10 000	liczba/l	Jeśli Legionella pneumophila nie jest obecna, dla której wartość parametryczna wynosi < 1 0°0/l, wartość parametryczna dla Legionella wynosi <10 000/l.
Ołów	5	pg/l	Wartość musi zostać osiągnięta najpóźniej do dnia [10 years after the entry into force of this Directive] r. Wartość parametryczna dla ołowiu do tej daty wynosi 10 pg/l.

[Popr. 140]

CZĘŚĆ Ca

Nowe parametry podlegające monitorowaniu
Mikrodrobiny plastiku	Monitorowanie prowadzi się zgodnie z metodą pomiaru mikrodrobin plastiku określoną w akcie delegowanym, o którym mowa w art. 11 ust. 5b.

[Popr. 141]

ZAŁĄCZNIK  II

MONITOROWANIE

CZĘŚĆ  A

Ogólne cele i programy monitorowania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi

1. W ramach programów monitorowania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi ustanowionych na podstawie art. 11 ust. 2:

a) sprawdza się, czy istniejące środki kontroli ryzyka dla zdrowia ludzkiego w całym łańcuchu dostaw wody od poboru poprzez uzdatnianie i przechowywanie aż do dystrybucji funkcjonują skutecznie oraz czy woda w punkcie zgodności jest zdatna do użycia i czysta;

b) podaje się informacje dotyczące jakości wody dostarczanej do spożycia przez ludzi do celów wykazania, że obowiązki określone w art. 4 i wartości parametryczne określone zgodnie z art. 5 są spełniane;

c) określa się najbardziej odpowiednie sposoby ograniczania ryzyka dla zdrowia ludzi.

2. Programy monitorowania ustanowione na podstawie art. 11ust. 2 zawierają jeden z następujących elementów:

a) pobranie i analizę dyskretnych próbek wody;

b) pomiary rejestrowane w procesie ciągłego monitorowania.

Programy monitorowania obejmują również operacyjny program monitorowania komplementarny do monitorowania na potrzeby weryfikacji, który pozwala na szybki wgląd w wyniki operacyjne i problemy z jakością wody oraz na szybkie zaplanowane wcześniej działania zaradcze. Takie operacyjne programy monitorowania są dopasowane do zaopatrzenia, uwzględniają wyniki oceny zagrożenia i ryzyka związanej z zaopatrzeniem, a ich celem jest potwierdzenie skuteczności wszystkich środków kontroli w zakresie poboru, uzdatniania, dystrybucji i magazynowania. Operacyjny program monitorowania obejmuje monitorowanie parametru mętność w celu regularnego kontrolowania skuteczności fizycznego usuwania przez procesy filtracji zgodnie z wartościami parametrycznymi i częstotliwościami podanymi w poniższej tabeli:

Parametr	Wartość parametryczna
Mętność	0,3 NTU (95 %) i nie >0,5 NTU przez 15 kolejnych minut

Objętość (m3) wody dostarczanej lub produkowanej dziennie w strefie zaopatrzenia	Minimalna częstotliwość
< 10 000	Codziennie
>10 000	Online

Ponadto programy monitorowania mogą obejmować:

a) kontrole zapisów dotyczących funkcjonalności i stanu konserwacji urządzeń;

b) inspekcje poboru, oraz infrastruktury uzdatniania, magazynowania i dystrybucji, nie naruszając wymagań w zakresie monitorowania przewidzianych w art. 8 ust. 1 lit. c) oraz w art. 10 ust. 1 lit. b).

3. Państwa członkowskie zapewniają, by programy monitorowania były w sposób ciągły poddawane przeglądowi i uaktualniane lub potwierdzane co najmniej co 6 lat.

CZĘŚĆ  B

Parametry podstawowe i częstotliwości pobierania próbek

1. Parametry podstawowe

Escherichia coli (E. coli), zarodniki Clostridium perfringens i colifagi somatyczne enterokoki uznaje się za "parametry podstawowe" i nie mogą one być objęte oceną ryzyka związaną z zaopatrzeniem zgodnie z częścią C niniejszego załącznika. Monitoruje się je zawsze z częstotliwościami określonymi w pkt 2 tabela 1. [Popr. 142]

2. Częstotliwości pobierania próbek

Wszystkie parametry określone zgodnie z art. 5 monitoruje się co najmniej z częstotliwościami określonymi w poniższej tabeli, chyba że na podstawie oceny ryzyka związanego z zaopatrzeniem przeprowadzonej zgodnie z art. 9 i częścią C niniejszego załącznika określono inną częstotliwość monitorowania.

Tabela 1

Minimalna częstotliwość pobierania próbek i wykonywania analiz do celów monitorowania zgodności

			Minimalna liczba próbek rocznie
>400			10
>400	ž 1 000		10a
> 1 000	ž 10 000		50b
>10 000	ž 100 000		365
>100000			365
Objętość (m3) wody dostarczanej lub produkowanej dziennie w strefie zaopatrzenia (zob. uwaga 1 i 2) m3		Parametr grupy A (parametr mikrobiologiczny) - liczba próbek rocznie (zob. uwaga 3)		Parametr grupy B (parametr chemiczny) - liczba próbek rocznie
	< 100	> 0 (zob. uwaga 4)		> 0 (zob. uwaga 4)
> 100	< 1 000	4		1
			Minimalna liczba próbek rocznie
> 1 000	< 10 000	4 + 3 na każde 1 000 m3/d i ich część całkowitej objętości		1 + 1 na każde 1 000 m3/d i ich część całkowitej objętości
> 10 000	< 100 000			3 + 1 na każde 10 000 m3/dzień i i ich część całkowitej objętości
> 100 000				12 + 1 na każde 25 000 m3/dzień i ich część całkowitej objętości

a: wszystkie próbki pobiera się w okresach, gdy ryzyko przetrwania procesu uzdatniania przez patogeny jelitowe jest wysokie

b: co najmniej 10 próbek pobiera się w okresach, gdy ryzyko przetrwania uzdatniania przez patogeny jelitowe jest wysokie.

Uwaga 1: Strefa zaopatrzenia jest określonym geograficznie obszarem, z którego pochodzi woda przeznaczona do spożycia przez ludzi z jednego lub więcej źródeł, a jakość wody można uznać w przybliżeniu za jednolitą.

Uwaga 2: Wielkości są obliczane jako średnie pobrane w ciągu roku kalendarzowego. Zamiast objętości wody można wykorzystać liczbę mieszkańców strefy zaopatrzenia w celu ustalenia minimalnej częstotliwości, przyjmując, że zużycie wody wynosi 200 l/(dzień* na mieszkańca).

Uwaga 3: Wskazaną częstotliwość oblicza się w następujący sposób: np. 4 300 m³/dzień = 16 próbek (cztery dla pierwszych 1 000 m3/dzień + 12 dla dodatkowych 3 300 m³/dzień).

Uwaga 4: Państwa członkowskie, które postanowiły zwolnić poszczególne dostawy na mocy art. 3 ust. 2 lit. b) niniejszej dyrektywy stosują te częstotliwości wyłącznie do stref zaopatrzenia, które dystrybuują pomiędzy 10 a 100 m³ dziennie. [Popr. 186]

CZĘŚĆ  C

Ocena ryzyka związanego z zaopatrzeniem

1. Ocena ryzyka w odniesieniu do zaopatrzenia, o której mowa w art. 9, opiera się na ogólnych zasadach oceny ryzyka określonych w normach międzynarodowych, takich jak norma EN 15975-2 dotycząca "bezpieczeństwa zaopatrzenia w wodę pitną, wytycznych dotyczących zarządzania ryzykiem i zarządzania kryzysowego".

2. W następstwie oceny ryzyka związanego z dostawami wykaz parametrów uwzględnianych na potrzeby monitorowania zostaje rozszerzony, a częstotliwości pobierania próbek określone w części B zostają zwiększone, jeżeli spełniony jest którykolwiek z następujących warunków:

a) wykaz parametrów lub częstotliwości określonych w niniejszym załączniku nie jest wystarczający do wypełnienia zobowiązań nałożonych na mocy art. 11 ust. 1;

b) do celów art. 11 ust. 6 wymagane jest dodatkowe monitorowanie;

c) należy zapewnić gwarancje określone w części A pkt 1) lit. a);

d) należy zwiększyć częstotliwość pobierania próbek na podstawie art 8 ust. 3 lit. a).

3. W następstwie oceny ryzyka związanego z zaopatrzeniem wykaz parametrów uwzględnianych przy monitorowaniu oraz częstotliwości pobierania próbek określone w części B mogą zostać ograniczone, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) lokalizację i częstotliwość pobierania próbek ustala się w odniesieniu do pochodzenia parametru, jak również zmienności i długofalowej tendencji jego stężenia, z uwzględnieniem art. 6;

b) aby możliwe było obniżenie minimalnej częstotliwości pobierania próbek parametru wszystkie wyniki uzyskane z próbek pobieranych w regularnych odstępach czasu przez okres co najmniej trzech lat w punktach pobierania próbek reprezentatywnych dla całej strefy zaopatrzenia wynoszą mniej niż 60 % wartości parametrycznej;

c) aby możliwe było usunięcie parametru z wykazu parametrów, które mają być monitorowane, wszystkie wyniki uzyskane z próbek pobieranych w regularnych odstępach czasu przez okres co najmniej trzech lat w punktach pobierania próbek reprezentatywnych dla całej strefy zaopatrzenia wynoszą mniej niż 30 % wartości parametrycznej;

d) aby możliwe było usunięcie parametru z wykazu parametrów, które mają być monitorowane, decyzja opiera się na wynikach oceny ryzyka na podstawie wyników monitorowania źródeł wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi potwierdzających, że zdrowie ludzkie jest chronione przed szkodliwymi skutkami jakiegokolwiek zanieczyszczenia wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, jak przewidziano w art. 1;

e) aby możliwe było obniżenie częstotliwości pobierania próbek w odniesieniu do parametru lub usunięcia parametru z wykazu parametrów, które mają być monitorowane, ocena ryzyka potwierdza, że żaden czynnik dający się racjonalnie przewidzieć nie może spowodować pogorszenia jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

4. Jeśli do dnia [the date of entry into force of this Directive] r. dostępne będą już wyniki monitorowania wskazujące na spełnienie warunków określonych w ust. 3 lit. b)-e), wyniki te mogą zostać wykorzystane do dostosowania monitorowania w następstwie oceny ryzyka związanego z zaopatrzeniem.

CZĘŚĆ  D

Metody i punkty pobierania próbek

1. Punkty pobierania próbek określa się w taki sposób, aby zapewnić zgodność z punktami zgodności zdefiniowanymi w art. 6. W przypadku sieci dystrybucyjnej państwo członkowskie może pobrać próbki w strefie zaopatrzenia lub zakładzie uzdatniania dla określonych parametrów, jeśli można wykazać, że nie powoduje to niekorzystnej zmiany mierzonej wartości tych parametrów. W miarę możliwości liczbę próbek rozkłada się równomiernie w czasie i miejscu.

2. Pobieranie próbek w punkcie zgodności spełnia następujące warunki:

a) próbki na potrzeby kontroli zgodności pewnych parametrów chemicznych (w szczególności miedzi, ołowiu, Legionella i niklu) są pobierane z kranu konsumenta bez uprzedniego spłukiwania. W ciągu dnia należy pobrać losową próbkę o objętości jednego litra. Jako rozwiązanie alternatywne państwa członkowskie mogą stosować metody z ustalonym okresem stagnacji, które lepiej odzwierciedlają sytuację w danym kraju, pod warunkiem że na poziomie strefy zaopatrzenia nie prowadzi to do mniejszej liczby przypadków niezgodności niż przy użyciu losowej metody dziennej;

b) próbki na potrzeby kontroli zgodności parametrów mikrobiologicznych w punkcie zgodności należy pobierać i obchodzić się z nimi zgodnie z EN ISO 19458, pobieranie próbek do celu B.

2a. Próbki do badań na obecność bakterii Legionella w wewnętrznych instalacjach wodociągowych pobiera się w punktach zagrożonych rozprzestrzenianiem się bakterii Legionella pneumophila lub narażeniem na kontakt z nią. Państwa członkowskie określają wytyczne dotyczące metod pobierania próbek w związku z badaniem na obecność tej bakterii. [Popr. 144]

3. Pobieranie próbek w sieci dystrybucyjnej, z wyjątkiem pobierania próbek z kranów konsumentów, jest zgodne z normą ISO 5667-5. W odniesieniu do parametrów mikrobiologicznych pobieranie próbek w sieci dystrybucyjnej odbywa się zgodnie z normą EN ISO 19458, cel pobierania próbek A.

ANNEX IIa

Minimalne wymagania higieniczne dla substancji i materiałów do wytwarzania nowych produktów, które mają kontakt z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi:

(a) wykaz substancji dopuszczonych do stosowania przy wytwarzaniu materiałów, który obejmuje między innymi materiały organiczne, elastomery, silikony, metale, cement, żywice jonowymienne i materiały złożone oraz wytwarzane z nich produkty;

(b) obowiązki typowe dla stosowania substancji w materiałach i wytwarzanych z nich produktach;

(c) ograniczenia typowe dla migracji określonych substancji do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi;

(d) zasady higieny dotyczące innych właściwości, których przestrzeganie jest wymagane do spełniania przepisów;

(e) podstawowe zasady sprawdzania przestrzegania lit. a)-d);

(f) zasady sprawdzania przestrzegania lit. a)-d) w odniesieniu do pobierania próbek i metod analizy. [Popr. 145]

ZAŁĄCZNIK  III

SPECYFIKACJE DLA ANALIZY PARAMETRÓW

Państwa członkowskie dopilnowują, by metody analizy stosowane do celów monitorowania i wykazywania zgodności z niniejszą dyrektywą były walidowane i dokumentowane zgodnie z EN ISO/IEC 17025 lub innymi równorzędnymi normami przyjętymi na poziomie międzynarodowym. Państwa członkowskie dbają o to, by laboratoria lub podmioty pracujące na zlecenie laboratoriów stosowały praktyki systemu zarządzania jakością zgodnie z normą EN ISO/IEC 17025 lub innymi równorzędnymi normami przyjętymi na poziomie międzynarodowym.

W przypadku braku metody analitycznej spełniającej minimalną charakterystykę wykonania analizy określoną w części B państwa członkowskie zapewniają, by monitorowanie było prowadzone przy wykorzystaniu najlepszych dostępnych technik niepowodujących nadmiernych kosztów.

CZĘŚĆ  A

Parametry mikrobiologiczne, dla których określono metody analizy

Metody w odniesieniu do parametrów mikrobiologicznych to:

a) bakterie Escherichia coli (E. coli) oraz bakterie z grupy coli (EN ISO 9308-1 lub EN ISO 9308-2);

b) Enterococci (EN ISO 7899-2);

c) Pseudomonas aeruginosa (EN ISO 16266);

d) liczba kolonii lub liczba kolonii heterotroficznychw 22 ^oC (EN ISO 6222);

e) Clostridium perfringens włącznie z zarodnikami (EN ISO 14189);

f) mętność (EN ISO 7027);

g) Legionella (EN ISO 11731);

h) colifagi somatyczne (EN ISO 10705-2).

CZĘŚĆ  B

Parametry chemiczne, dla których określono charakterystykę wykonania analizy

1. Parametry chemiczne

Dla parametrów określonych w tabeli 1 wykorzystana metoda analizy umożliwia co najmniej zmierzenie stężeń równych wartości parametrycznej przy granicy oznaczalności, zdefiniowanej w art. 2 ust. 2 dyrektywy Komisji 2009/90/WE ⁴² , w wysokości 30 % lub mniej odpowiedniej wartości parametrycznej i niepewności pomiaru określonej w tabeli 1. Wynik musi być wyrażony za pomocą co najmniej takiej samej liczby cyfr znaczących jak wartość parametryczna uwzględniona w załączniku I część B.

Niepewność pomiaru określona w tabeli 1 nie może być stosowana jako dodatkowa tolerancja w odniesieniu do wartości parametrycznych określonych w załączniku I.

Tabela 1

Minimalna charakterystyka wykonania analizy "niepewność pomiaru"

Parametry	Niepewność pomiaru (zob. uwaga 1) % wartości parametrycznej	Uwagi
Amid kwasu akrylowego	30
Antymon	40
Arsen	30
Benzo(a)piren	50	zob. uwaga 2
Benzen	40
Beta-estradiol (50-28-2)	50
Bisfenol A	50
Bor	25
Bromiany	40
Kadm	25
Chlorany	30
Chloryny	30
Chrom	30
Miedź	25
Cyjanki	30	zob. uwaga 3
1,2-dichloroetan	40
Epichlorohydryna	30
Fluorki	20
HAA	50
Ołów	25
Rtęć	30
Mikrocystyna-LR	30
Nikiel	25
Azotany	15
Azotyny	20
Nonylofenol	50
Pestycydy	30	zob. uwaga 4
PFAS	50 20
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne	30	zob. uwaga 5
Selen	40
Tetrachloroeten	30	zob. uwaga 6
Trójchloroetylen	40	zob. uwaga 6
Trihalometany - ogółem	40	zob. uwaga 5
Uran	30
Chlorek winylu	50

[Popr. 177 i 224]

2. Uwagi do tabeli 1

Uwaga 1	"Niepewność pomiaru" jest to parametr nieujemny charakteryzujący rozkład wartości ilościowych przyporządkowanych wielkości mierzalnej na podstawie wykorzystanych informacji. Kryterium wykonania analizy dla niepewności pomiaru (k = 2) to odsetek wartości parametrycznej określonej w tabeli lub wartości bardziej rygorystycznej. Niepewność pomiaru szacuje się na poziomie wartości parametrycznej, o ile nie wskazano inaczej.
Uwaga 2	Jeżeli wartość niepewności pomiaru nie może zostać dotrzymana, należy wybrać najlepszą dostępną technikę (do 60 %).
Uwaga 3	Metoda określa całkowitą ilość cyjanków we wszystkich postaciach.
Uwaga 4	Charakterystykę wykonania analizy dla poszczególnych pestycydów podano orientacyjnie. Niskie wartości dla niepewności pomiaru, takie jak 30 %, można osiągnąć w odniesieniu do niektórych pestycydów, wyższe wartości do 80 % mogą być dopuszczone w odniesieniu do niektórych pestycydów.
Uwaga 5	Charakterystykę wykonania analizy stosuje się do pojedynczych określonych substancji przy 25 % wartości parametrycznej w załączniku I część B.
Uwaga 6	Charakterystykę wykonania analizy stosuje się do pojedynczych określonych substancji przy 50 % wartości parametrycznej w załączniku I część B.

ZAŁĄCZNIK  IV

INFORMACJE, KTÓRE MAJĄ BYĆ PODAWANE DO WIADOMOŚCI PUBLICZNEJ DROGĄ INTERNETOWĄ [Popr. 146]

Następujące informacje są dostępne dla konsumentów przez internet lub w sposób inny, równie przyjazny dla użytkownika i dostosowany do jego potrzeb sposób: [Popr. 147]

1) dane odpowiedniego dostawcy wody, obszar i liczba zaopatrywanych osób, a także metoda produkcji wody; [Popr. 148]

2) najnowsze wyniki przegląd najnowszych wyników monitorowania w przeliczeniu na dostawcę wody parametrów wymienionych w załączniku I części A, B i B Ba, w tym częstotliwość i lokalizacja punktów pobierania próbek, stosownie do obszaru zainteresowania osoby zaopatrywanej, wraz z wartością parametryczną określoną zgodnie z art. 5. Wyniki monitorowania nie mogą być starsze niż: [Popr. 149]

(a) jeden miesiąc w przypadku bardzo dużych dostawców wody;

(b) sześć miesięcy w przypadku średnich i dużych dostawców wody; [Popr. 202]

(c) jeden rok w przypadku bardzo małych i małych dostawców wody; [Popr. 203]

3) w przypadku zaistnienia potencjalnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego określonego przez właściwe organy w wyniku przekroczenia wartości parametrycznych określonych zgodnie z art. 5 informacja o możliwym zagrożeniu dla zdrowia ludzkiego i powiązane porady dotyczące zdrowia i zużycia lub link dający dostęp do takich informacji; [Popr. 150]

4) streszczenie odpowiedniej oceny ryzyka związanego z zaopatrzeniem; [Popr. 151]

5) informacja na temat następujących parametrów wskaźnikowych, wymienionych w załączniku I część Ba, i powiązanych wartości parametrycznych;

a) barwa;

b) pH (stężenie jonów wodoru);

c) przewodnictwo;

d) żelazo;

e) mangan;

f) zapach;

g) smak;

h) twardość;

i) minerały, aniony/kationy rozpuszczone w wodzie:

– Bor BO₃

– Węglan CO₃^2-

– Chlorek Cl

– Fluorek F

– Wodorowęglan HCO₃

– Azotany NO₃

– Azotyny NO₂

– Fosforan PO₄^3-

– Krzemian SiO₂

– Siarczan SO₄^2-

– Siarczek S₂

– Glin Al

– Amon NH₄+

– Wapń Ca

– Magnez Mg

– Potas K

– Sód Na

Te wartości parametryczne i inne niezjonizowane związki i pierwiastki śladowe mogą być przedstawione z wartością odniesienia lub wyjaśnieniem; [Popr. 152]

6) porady dla konsumentów, w tym na temat tego, jak w stosownych przypadkach ograniczyć zużycie wody oraz jak korzystać z wody w sposób odpowiedzialny, dostosowany do miejscowych warunków; [Popr. 153]

7) w przypadku dużych i bardzo dużych dostawców wody - corocznie informacje na temat: [Popr. 154]

a) ogólnego funkcjonowania systemu pod względem wydajności, w tym wskaźniki poziomy wycieków i zużycie energii na metr sześcienny dostarczanej wody określone przez państwa członkowskie; [Popr. 155]

b) informacje na temat kierownictwa modeli zarządzania, usługą i zarządzania dotyczące dostawcy struktury własności dostaw wody, w tym skład zarządu przez dostawcę wody; [Popr. 156]

c) ilość wody dostarczana rocznie i tendencje;

d) informacje w przypadku gdy koszty są odzyskiwane za. pośrednictwem systemu taryfowego informacje na temat struktury kosztów taryfy pobieranej od konsumentów za metr sześcienny wody, w tym kosztów stałych i zmiennych, przedstawiające co najmniej koszty związane z zużyciem energii na metr sześcienny dostarczonej wody, a także związanych ze środkami przyjętymi przez dostawców wody na potrzeby oceny zagrożenia na podstawie art. 8 ust. 4, uzdatnianiem i dystrybucją wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, zbieraniem i oczyszczaniem ścieków, a także koszty związane kosztów związanych ze środkami do celów art. 13, jeżeli takie środki zostały przyjęte przez dostawców wody; [Popr. 157]

e) kwota inwestycji uznanych przez dostawcę za konieczne do zapewnienia trwałości finansowej usług wodnych (w tym utrzymania infrastruktury) oraz kwota zrealizowanych, trwających i zaplanowanych inwestycji faktycznie otrzymanych lub odzyskanych wraz z planami finansowania; [Popr. 158]

f) stosowane rodzaje uzdatniania wody i dezynfekcji;

g) podsumowanie i statystyki dotyczące skarg konsumentów oraz terminowości i adekwatności podjętych w odpowiedzi reakcji na problemy nie działań; [Popr. 159]

8) na życzenie dostęp do danych historycznych dotyczących informacji w pkt 2 i 3 i sięgających do 10 lat wstecz i najwcześniej do momentu transpozycji niniejszej dyrektywy. [Popr. 160]

ZAŁĄCZNIK  V

Część A

Uchylona dyrektywa z wykazem późniejszych zmian (o których mowa w art. 23)

Dyrektywa Rady 98/83/WE (Dz.U. L 330 z 5.12.1998, s. 32)
Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, s. 1)	Wyłącznie załącznik II pkt 29
Rozporządzenie (WE) nr 596/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 14)	Wyłącznie załącznik pkt 2.2
Dyrektywa Komisji (UE) 2015/1787 (Dz.U. L 260 z 7.10.2015, s. 6)

Część B

Terminy transpozycji do prawa krajowego (o których mowa w art. 23)

Dyrektywa	Termin transpozycji
98/83/WE (UE) 2015/1787	25 grudnia 2000 r. 27 października 2017 r.

ZAŁĄCZNIK  VI

TABELA KORELACJI

Dyrektywa 98/83/WE	Niniejsza dyrektywa
artykuł 1	artykuł 1
artykuł 2 formuła wprowadzająca	artykuł 2 formuła wprowadzająca
artykuł 2 pkt 1 i 2	artykuł 2 pkt 1 i 2
-	artykuł 2 pkt 3-8
artykuł 3 ust. 1 formuła wprowadzająca	artykuł 3 ust. 1 formuła wprowadzająca
artykuł 3 ust. 1 lit. a) i b)	artykuł 3 ust. 1 lit. a) i b)
artykuł 3 ust. 2 i 3	artykuł 3 ust. 2 i 3
artykuł 4 ust. 1 formuła wprowadzająca	artykuł 4 ust. 1 formuła wprowadzająca
artykuł 4 ust. 1 lit. a) i b)	artykuł 4 ust. 1 lit. a) i b)
artykuł 4 ust. 1 akapit drugi	artykuł 4 ust. 1 lit. c)
artykuł 4 ust. 2	artykuł 4 ust. 2
artykuł 5 ust. 1 i 2	artykuł 5 ust. 1
artykuł 5 ust. 3	artykuł 5 ust. 2
artykuł 6 ust. 1 lit. a)-c)	artykuł 6 lit. a)-c)
artykuł 6 ust. 1 lit. d)	-
artykuł 6 ust. 2	-
artykuł 6 ust. 3	-
-	artykuł 7
-	artykuł 8
	artykuł 9
-	artykuł 10
artykuł 7 ust. 1	artykuł 11 ust. 1
artykuł 7 ust. 2	artykuł 11 ust. 2 formuła wprowadzająca
-	artykuł 11 ust. 2 lit. a)-c)
artykuł 7 ust. 3	artykuł 11 ust. 3
artykuł 7 ust. 4	-
artykuł 7 ust. 5 lit. a)	artykuł 11 ust. 4 formuła wprowadzająca
artykuł 7 ust. 5 lit. b)	artykuł 11 ust. 4 lit. a)
artykuł 7 ust. 5 lit. c)	artykuł 11 ust. 4 lit. b)
artykuł 7 ust. 6	artykuł 11 ust. 5
artykuł 8 ust. 1	artykuł 12 ust. 1
artykuł 8 ust. 2	artykuł 12 ust. 2 akapit pierwszy
-	artykuł 12 ust. 2 akapit drugi
artykuł 8 ust. 3	artykuł 12 ust. 3 akapit pierwszy
-	artykuł 12 ust. 3 akapit drugi
-	artykuł 12 ust. 4 lit. a)-c)
artykuł 8 ust. 4	artykuł 12 ust. 5
artykuł 8 ust. 5-7	-
artykuł 9	-
artykuł 10	-
-	artykuł 13
-	artykuł 14
-	artykuł 15
-	artykuł 16
-	artykuł 17
artykuł 11 ust. 1	artykuł 18 ust. 1 akapit pierwszy
-	artykuł 18 ust. 1 akapit drugi
artykuł 11 ust. 2	-
-	artykuł 18 ust. 2
-	artykuł 19
artykuł 12 ust. 1	artykuł 20 ust. 1
artykuł 12 ust. 2 akapit pierwszy	artykuł 20 ust. 1
artykuł 12 ust. 2 akapit drugi	-
artykuł 12 ust. 3	-
artykuł 13	-
artykuł 14	-
artykuł 15	-
-	artykuł 21
artykuł 17 ust. 1 i 2	artykuł 22 ust. 1 i 2
artykuł 16 ust. 1	artykuł 23 ust. 1
artykuł 16 ust. 2	-
	artykuł 23 ust. 2
artykuł 18	artykuł 24
artykuł 19	artykuł 25
załącznik I część A	załącznik I część A
załącznik I część B	załącznik I część B
załącznik I część C	-
-	załącznik I część C
załącznik II część A pkt 1 lit. a)-c)	załącznik II część A pkt 1 lit. a)-c)
załącznik II część A pkt 2 akapit pierwszy	załącznik II część A pkt 2 akapit pierwszy
-	załącznik II część A pkt 2 akapit drugi i tabela
załącznik II część A pkt 2 akapit drugi	załącznik II część A pkt 2 akapit trzeci
załącznik II część A pkt 3	-
załącznik II część A pkt 4	załącznik II część A pkt 3
załącznik II część B pkt 1	-
załącznik II część B pkt 2	załącznik II część B pkt 1
załącznik II część B pkt 3	załącznik II część B pkt 2
załącznik II część C pkt 1	-
załącznik II część C pkt 2	załącznik II część C pkt 1
załącznik II część C pkt 3	-
załącznik II część C pkt 4	załącznik II część C pkt 2
załącznik II część C pkt 5	załącznik II część C pkt 3
-	załącznik II część C pkt 4
załącznik II część C pkt 6	-
załącznik II część D pkt 1-3	załącznik II część D pkt 1-3
załącznik III akapit pierwszy i drugi	załącznik III akapit pierwszy i drugi
załącznik III część A akapit pierwszy i drugi	-
załącznik III część A akapit trzeci lit. a)-f)	załącznik III część A akapit trzeci lit. a)-h)
załącznik III część B pkt 1 akapit pierwszy	załącznik III część B pkt 1 akapit pierwszy
załącznik III część B pkt 1 akapit drugi	-
załącznik III część B pkt 1 akapit trzeci i tabela 1	załącznik III część B pkt 1 akapit drugi i tabela 1
załącznik III część B pkt 1 tabela 2	-
załącznik III część B pkt 2	załącznik III część B pkt 2
załącznik IV	-
załącznik V	-
-	załącznik IV
-	załącznik V
-	załącznik VI

1 Dz.U. C 367 z 10.10.2018, s. 107

2 Dz.U. C 361 z 5.10.2018, s. 46

3 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 28 Marca 2019 r.

4 Dyrektywa Rady 98/83/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 330 z 5.12.1998, s. 32).

5 Zob. załącznik V.

6 Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

7 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/54/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie wydobywania i wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych (wersja przekształcona) (Dz.U. L 164 z 26.6.2009, s. 45).

8 Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67).

9 Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).

10 COM(2014)0177.

11 SWD(2016)0428.

12 Sprawozdanie specjalne Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 12/2017: Wdrażanie dyrektywy w sprawie wody pitnej -dostęp do wody i jej jakość w Bułgarii, na Węgrzech i w Rumunii poprawiły się, jednak konieczne są znaczne dalsze inwestycje.

13 Projekt współpracy w zakresie parametrów wody pitnej realizowany przez Biuro Regionalne WHO dla Europy, "Support to the revision of Annex I Council Directive 98/83/EC on the quality of water intended for human consumption (Drinking Water Directive) Recommendation" [Zalecenie w ramach pomocy w rewizji załącznika I do dyrektywy Rady 98/83/WE w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (dyrektywa w sprawie wody pitnej) z 11 września 2017 r.

14 Dyrektywa Komisji (UE) 2015/1787 z dnia 6 października 2015 r. zmieniająca załączniki II i III do dyrektywy Rady 98/83/WE w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 260 z 7.10.2015, s. 6).

15 Guidelines for drinking water quality (Wytyczne na temat jakości wody pitnej), wyd. 4. Światowa Organizacja Zdrowia, 2011. http://www.who.int/water_sanitation_health/publications/2011/dwq_guidelines/en/index.html

16 Water Safety Plan Manual: step-by-step risk management for drinking water suppliers (Podręcznik dotyczący planu bezpieczeństwa wody: zarządzanie ryzykiem dla dostawców wody krok po kroku), Światowa Organizacja Zdrowia, 2009, http://apps.who.int/iris/ bitstream/10665/75141/1/9789241562638_eng.pdf

17 Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 5).

19 Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

20 "Legionella and the prevention of Legionellosis" (Legionella i zapobieganie legionellozie), Światowa Organizacja Zdrowia, 2007, http://www.who.int/water_sanitation_health/emerging/legionella.pdf

21 SWD(2016)0185.

22 COM(2014)0177.

23 COM(2014)0177, s. 12.

24 Międzyinstytucjonalna proklamacja Europejskiego filaru praw socjalnych (2017/C 428/09) z dnia 17 listopada 2017 r. (Dz.U. C 428 z 13.12.2017, s. 10).

25 P8_TA(2015)0294.

26 P8_TA(2015)0294, pkt 62.

27 COM(2014)0209.

28 Zalecenie Rady (2013/C 378/01) z dnia 9 grudnia 2013 r. w sprawie skutecznych środków integracji Romów w państwach członkowskich (Dz.U. C 378 z 24.12.2013, s. 1).

29 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. "Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety" (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 171).

30 Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26).

31 Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1).

32 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

33 Dz.U. L 124 z 17.5.2005, s. 4.

34 Zalecenie Komisji z dnia 11 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych zasad dotyczących mechanizmów zbiorowego dochodzenia roszczeń o zaprzestanie bezprawnych praktyk oraz roszczeń odszkodowawczych w państwach członkowskich, dotyczących naruszeń praw przyznanych na mocy prawa Unii (Dz.U. L 201 z 26.7.2013, s. 60).

35 Dyrektywa Rady 2013/51/Euratom z dnia 22 października 2013 r. określająca wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 296 z 7.11.2013, s. 12).

36 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

37 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne (Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 28).

38 Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1).

39 Dyrektywa 2006/118/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem i pogorszeniem ich stanu (Dz.U. L 372 z 27.12.2006, s. 19).

40 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/105/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środowiskowych norm jakości w dziedzinie polityki wodnej, zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy Rady 82/176/EWG, 83/513/EWG, 84/156/EWG, 84/491/EWG i 86/280/EWG oraz zmieniająca dyrektywę 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 84).

41 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 5).

42 Dyrektywa Komisji 2009/90/WE z dnia 31 lipca 2009 r. ustanawiająca, na mocy dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, specyfikacje techniczne w zakresie analizy i monitorowania stanu chemicznego wód (Dz.U. L 201 z 1.8.2009, s. 36).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2021.108.879
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 28 marca 2019 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (wersja przekształcona).
• Data aktu: 28/03/2019
• Data ogłoszenia: 26/03/2021