Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 28 marca 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... w sprawie ustanowienie ram ułatwiających zrównoważone inwestycje.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 28 marca 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... w sprawie ustanowienie ram ułatwiających zrównoważone inwestycje

P8_TC1-COD(2018)0178

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE C z dnia 26 marca 2021 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom krajowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ¹ ,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów ² ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ³ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Celem art. 3 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej jest ustanowienie rynku wewnętrznego działającego na rzecz trwałego rozwoju Europy, którego podstawę stanowią, między innymi, zrównoważony wzrost gospodarczy oraz wysoki poziom ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego.

(2) W dniu 25 września 2015 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło nowe globalne ramy zrównoważonego rozwoju: Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 ⁴ , u której podstaw leżą cele zrównoważonego rozwoju obejmujące jego trzy filary: środowiskowy, społeczny i gospodarczy/dotyczący ładu korporacyjnego. Przyjęty w 2016 r. komunikat Komisji w sprawie kolejnych kroków w kierunku zrównoważonej przyszłości Europy ⁵  łączy cele zrównoważonego rozwoju z ramami polityki Unii w celu zapewnienia, by we wszystkich unijnych działaniach i inicjatywach politycznych - realizowanych zarówno w UE, jak i na całym świecie - od samego początku uwzględniano cele zrównoważonego rozwoju. W swoich konkluzjach z dnia 20 czerwca 2017 r. ⁶  Rada Europejska potwierdziła zobowiązanie Unii i państw członkowskich do wdrożenia Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 w pełni i w sposób spójny, kompleksowy, zintegrowany i skuteczny oraz w ścisłej współpracy z partnerami i innymi zainteresowanymi stronami.

(3) W 2016 r. Rada zawarła w imieniu Unii porozumienie paryskie ⁷ . W art. 2 ust. 1 lit. c) porozumienia paryskiego ustanowiono cel, jakim jest podjęcie bardziej zdecydowanych działań w związku ze zmianą klimatu, między innymi przez zapewnienie zgodności przepływów finansowych z dążeniem do niskiego poziomu emisji gazów cieplarnianych i rozwoju odpornego na zmiany klimatu.

(4) Zrównoważony rozwój oraz przejście na niskoemisyjną, odporną na zmianę klimatu i bardziej zasobooszczędną gospodarkę o obiegu zamkniętym mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia długoterminowej konkurencyjności gospodarki Unii. Zrównoważony rozwój jest od dawna centralnym elementem projektu, jakim jest Unia Europejska, a jego wymiar społeczny i środowiskowy znajduje potwierdzenie w Traktatach.

(5) W grudniu 2016 r. Komisja upoważniła grupę ekspertów wysokiego szczebla do opracowania nadrzędnej i kompleksowej strategii UE w zakresie zrównoważonego finansowania. W swoim sprawozdaniu opublikowanym 31 stycznia 2018 r. ⁸  grupa ekspertów wysokiego szczebla wzywa do utworzenia na poziomie UE solidnego technicznie systemu klasyfikacji, aby zapewnić jasność, które działania są "ekologiczne" lub "zrównoważone", począwszy od łagodzenia zmiany klimatu.

(6) W marcu 2018 r. Komisja opublikowała swój plan działania "Finansowanie zrównoważonego wzrostu gospodarczego" ⁹ , w którym określono ambitną i kompleksową strategię w zakresie zrównoważonego finansowania. Jednym z celów określonych w tym planie działania jest ukierunkowanie przepływów kapitału na zrównoważone inwestowanie w celu osiągnięcia zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu. Utworzenie systemu jednolitej klasyfikacji zrównoważonych oraz wskaźników określających stopień zrównoważenia działań jest najważniejszym i najpilniejszym zadaniem przewidzianym w planie działania. W planie działania podkreślono, że podstawą dla ukierunkowania przepływów kapitału na zrównoważoną działalność powinno być wspólne rozumienie pojęcia "zrównoważony"., całościowe zrozumienie wpływu działalności gospodarczej i inwestycji na zrównoważenie środowiskowe i efektywne gospodarowanie zasobami. Na pierwszym etapie jasne wskazówki dotyczące działalności uznawanych za przyczyniające się do realizacji celów środowiskowych, powinny pomóc inwestorom w uzyskaniu informacji o inwestycjach finansujących działalność gospodarczą zrównoważoną środowiskowo.odpowiednio do ich stopnia zrównoważenia. Uznając cele ONZ dotyczące zrównoważonego rozwoju oraz konkluzje Rady Europejskiej z dnia 20 czerwca 2017 r., należy również opracować dalsze wskazówki dotyczące działalności wspierających inne cele zrównoważonego rozwoju, w tym cele społeczne, mogą zostać opracowane na późniejszym etapie.i cele w zakresie sprawowania rządów, co pozwoli na pełną, spójną, kompleksową, zintegrowaną i skuteczną realizację Agendy 2030. [Popr. 80]

(6a) Uznając pilną potrzebę przeciwdziałania zmianie klimatu, należy jednak mieć na uwadze, że wąskie ukierunkowanie na ekspozycje na emisje dwutlenku węgla może powodować negatywne skutki uboczne w wyniku przekierowywania przepływów inwestycyjnych do miejsc, które stwarzają inne zagrożenia środowiskowe. W związku z tym należy wprowadzić odpowiednie zabezpieczenia w celu zapewnienia, aby działalność gospodarcza nie szkodziła realizacji innych celów środowiskowych, takich jak różnorodność biologiczna i efektywność energetyczna. Inwestorzy potrzebują porównywalnych i całościowych informacji na temat zagrożeń dla środowiska i ich wpływu, aby ocenić swoje portfele nie tylko pod względem ekspozycji na emisje dwutlenku węgla. [Popr. 2]

(6b) Biorąc pod uwagę pilną potrzebę podjęcia działań w kilku powiązanych ze sobą obszarach degradacji środowiska i nadmiernego zużycia zasobów, należy przyjąć systemowe podejście do gwałtownie rosnących negatywnych tendencji, takich jak utrata różnorodności biologicznej, nadmierne zużycie zasobów na świecie, pojawianie się nowych zagrożeń, w tym niebezpiecznych substancji chemicznych i koktajli chemicznych, niedobór składników odżywczych, zmiana klimatu, niszczenie ozonu, zakwaszanie oceanów, wyczerpywanie się wody słodkiej oraz zmiana systemu społeczno-przyrodniczego. W związku z tym działania, które mają zostać podjęte, muszą sięgać w przyszłość i muszą być adekwatne do skali nadchodzących wyzwań. Skala tych wyzwań wymaga przyjęcia całościowego i ambitnego podejścia oraz stosowania rygorystycznej zasady ostrożności. [Popr. 3]

(7) W decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE ¹⁰  zaapelowano o zwiększenie wkładu sektora prywatnego w finansowanie wydatków dotyczących działań związanych ze środowiskiem i klimatem, szczególnie dzięki ustanowieniu zachęt i metodologii pobudzających przedsiębiorstwa do mierzenia środowiskowych kosztów ich działalności i zysków z korzystania z usług środowiskowych.

(7a) W sprawozdaniu z własnej inicjatywy Parlamentu Europejskiego w sprawie zrównoważonych finansów z dnia 29 maja 2018 r. określono podstawowe elementy wskaźników i systematyki zrównoważonego rozwoju jako zachętę do zrównoważonych inwestycji. Należy zapewnić spójność odpowiednich przepisów. [Popr. 4]

(8) Osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju w Unii wymaga przekierowania przepływów kapitału na zrównoważone inwestycje. Należy w pełni wykorzystać potencjał rynku wewnętrznego dla osiągnięcia tych celów. Należy również zapewnić, by przepływy kapitału przekierowywane na zrównoważone inwestycje nie były zakłócane na rynku wewnętrznym.

(8a) Skala wyzwania wymaga stopniowego przestawienia całego systemu finansowego na wspieranie gospodarki, tak aby mogła ona funkcjonować w zrównoważony sposób. W tym celu należy włączyć zrównoważone finanse do głównego nurtu, a także należy wziąć pod uwagę wpływ zrównoważenia na produkty i usługi finansowe. [Popr. 5]

(9) Oferowanie produktów finansowych służących realizacji celów zrównoważenia środowiskowego jest skutecznym sposobem kierowania stopniowego przekierowania inwestycji prywatnych z działalności wywierających negatywny wpływ na środowisko w stronę bardziej zrównoważonych działalności. Wymogi krajowe dotyczące wprowadzania do obrotu produktów finansowych, usług i obligacji korporacyjnych jako zrównoważonych inwestycji zdefiniowanych w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności wymogi ustanowione w celu umożliwienia właściwym podmiotom rynkowym korzystania z oznakowania krajowego, mają na celu zwiększenie zaufania inwestorów i ich świadomości zagrożeń, zapewnienie widoczności i rozwiązanie problemów związanych z "pseudoekologicznym marketingiem". "Pseudoekologiczny marketing" oznacza praktykę pozyskiwania nieuczciwej przewagi konkurencyjnej dzięki wprowadzaniu do obrotu produktu finansowego jako przyjaznego dla środowiska, kiedy w rzeczywistości produkt ten nie spełnia podstawowych norm środowiskowych. Obecnie tylko kilka państw członkowskich dysponuje systemami oznakowania. Systemy te opierają się na różnych systematykach klasyfikujących działalności gospodarcze zrównoważone środowiskowo. Biorąc pod uwagę zobowiązania polityczne wynikające z porozumienia paryskiego oraz te określone na poziomie Unii, prawdopodobnie coraz więcej państw członkowskich ustanowi systemy oznakowania lub inne wymogi nakładane na podmioty rynkowe, dotyczące produktów finansowych lub obligacji korporacyjnych wprowadzanych do obrotu jako zrównoważone środowiskowo. Państwa członkowskie będą przy tym stosować własne systematyki krajowe w celu ustalenia, które inwestycje można uznać za zrównoważone. Jeśli takie wymogi krajowe będą opierać się na różnych kryteriach i wskaźnikach klasyfikacji działalności gospodarczej jako zrównoważonej środowiskowo, inwestorzy będą niechętnie dokonywać inwestycji transgranicznych ze względu na trudności w porównywaniu różnych możliwości inwestycyjnych. Ponadto podmioty gospodarcze, które chciałyby przyciągać inwestycje z całej Unii, musiałyby spełniać różne kryteria w różnych państwach członkowskich, aby ich działalność mogła zostać zaklasyfikowana jako zrównoważona środowiskowo do celów zgodności z różnym oznakowaniem. Brak jednolitych kryteriów i wskaźników przekieruje inwestycje w sposób nieskuteczny środowiskowo, a w niektórych przypadkach w sposób wywołujący efekt odwrotny od zamierzonego, oraz doprowadzi do nieosiągnięcia celów w zakresie środowiska i zrównoważenia. W związku z tym brak jednolitych kryteriów zwiększy taki brak zwiększa koszty oraz znacznie zniechęci zniechęca podmioty gospodarcze, utrudniając dostęp do transgranicznych rynków kapitałowych na potrzeby zrównoważonych inwestycji. Oczekuje się, że przeszkody w dostępie do transgranicznych rynków kapitałowych na potrzeby pozyskiwania środków na zrównoważone projekty będą narastać. W związku z tym należy zharmonizować stopniowo harmonizować na poziomie Unii kryteria i wskaźniki pozwalające ustalić, czy dana działalność gospodarcza jest zrównoważona środowiskowo stopień zrównoważenia danej działalności gospodarczej, aby zlikwidować przeszkody w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego oraz zapobiec ich pojawianiu się w przyszłości. Dzięki takiej harmonizacji informacji, wskaźników i kryteriów podmiotom gospodarczym będzie łatwiej pozyskiwać transgraniczne środki na swoją ekologiczną zrównoważoną środowiskowo działalność, ponieważ możliwe będzie porównanie ich działalności gospodarczej w oparciu o jednolite kryteria i wskaźniki, które pozwalają uznać daną działalność za aktywa bazowe dla inwestycji zrównoważonych środowiskowo. Ułatwi to zatem przyciąganie transgranicznych inwestycji w Unii. [Popr. 6]

(9a) Aby Unia mogła wywiązać się ze swoich zobowiązań środowiskowych i klimatycznych, należy zmobilizować inwestycje prywatne. Osiągnięcie tego wymaga długoterminowego planowania, a także stabilności regulacyjnej i przewidywalności dla inwestorów. Aby zagwarantować spójne ramy polityczne dla zrównoważonych inwestycji, ważne jest zatem, aby przepisy niniejszego rozporządzenia opierały się na obowiązującym prawodawstwie unijnym. [Popr. 7]

(10) Ponadto, jeżeli uczestnicy rynku nie wyjaśnią inwestorom, ujawnią, w jaki sposób działalności, w które inwestują, przyczyniają się w sposób negatywny lub pozytywny do realizacji celów środowiskowych, lub jeśli w swoich wyjaśnieniach stopnia zrównoważenia środowiskowego działalności gospodarczej użyją różnych pojęć "zrówno ważonej"-działalności-gospodarczej,wskaźników i kryteriów pozwalających ustalić wpływ, sprawdzenie i porównanie takich różnych produktów finansowych będzie dla inwestorów nieproporcjonalnie uciążliwe. Stwierdzono, że powyższa sytuacja może zniechęcać inwestorów do inwestowania w ekologiczne zrównoważone produkty finansowe. Ponadto brak zaufania inwestorów ma istotny negatywny wpływ na rynek zrównoważonych inwestycji. Wykazano również, że przepisy krajowe lub inicjatywy rynkowe zastosowane lub podjęte w celu rozwiązania tego problemu w granicach krajowych doprowadzą do rozdrobnienia rynku wewnętrznego. Jeśli uczestnicy rynku finansowego ujawnią, w jaki sposób produkty finansowe, uznawane przez nich za przyjazne dla środowiska, służą realizacji celów środowiskowych, oraz użyją do tego wspólnych w całej Unii kryteriów działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo, pomoże to inwestorom w porównywaniu przyjaznych dla środowiska wpływu na środowisko możliwości inwestycyjnych w kontekście transgranicznym i zachęci spółki, w których dokonano inwestycji do uczynienia ich modeli biznesowych bardziej zrównoważonymi. Inwestorzy będą z większą pewnością inwestować w ekologiczne produkty finansowe w całej Unii, usprawniając funkcjonowanie rynku wewnętrznego. [Popr. 8]

(10a) Aby zapewnić istotny wpływ na środowisko i szerzej zakrojony wpływ na zrównoważony rozwój, zmniejszyć niepotrzebne obciążenie administracyjne uczestników rynku finansowego i innych zainteresowanych stron oraz ułatwić wzrost europejskich rynków finansowych finansujących zrównoważoną działalność gospodarczą, taksonomia powinna opierać się na zharmonizowanych, porównywalnych i jednolitych kryteriach i wskaźnikach, w tym co najmniej na wskaźnikach dotyczących gospodarki o obiegu zamkniętym. Wskaźniki te należy dostosować do ujednoliconej metodyki oceny cyklu życia i stosować w ramach wszystkich unijnych inicjatyw regulacyjnych. Wskaźniki te powinny stanowić podstawę oceny działalności gospodarczej, ryzyka inwestycyjnego i wpływu na środowisko. Należy unikać nakładania się na siebie przepisów, co byłoby niezgodne z zasadami lepszego stanowienia prawa i nie odpowiadałoby proporcjonalności oraz celowi stworzenia spójnej terminologii i jasnych ram regulacyjnych. Należy również unikać niepotrzebnego obciążania zarówno organów, jak i instytucji finansowych. Z tej samej perspektywy zakres i stosowanie technicznych kryteriów kwalifikacji, a także powiązanie z innymi inicjatywami powinny być jasno określone przed wprowadzeniem w życie systematyki i odnośnych kryteriów. Ustanowienie zharmonizowanych kryteriów dla działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo nie powinno podważać kompetencji państw członkowskich w różnych obszarach polityki. Wymogi niniejszego rozporządzenia powinny być stosowane w sposób proporcjonalny do małych i nieskomplikowanych instytucji zdefiniowanych w niniejszym rozporządzeniu. [Popr. 9]

(10b) Wskaźniki należy zharmonizować na podstawie istniejących zobowiązań określonych na przykład w ramach prac Komisji, Europejskiej Agencji Środowiska i OECD, i powinny one obejmować wpływ środowiskowy na CO₂ i inne emisje, różnorodność biologiczną, wytwarzanie odpadów, wykorzystywanie energii i odnawialnych źródeł energii, surowce, wodę oraz bezpośrednie i pośrednie użytkowanie gruntów, określony w opracowanych przez Komisję ramach monitorowania gospodarki o obiegu zamkniętym (COM(2018)0029), planie działania UE dotyczącym gospodarki o obiegu zamkniętym (COM(2015)0614) oraz w rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 9 lipca 2015 r. w sprawie oszczędnego gospodarowania zasobami: ku gospodarce o obiegu zamkniętym (2014/2208(INI)). Ponadto wskaźniki powinny być opracowane również przy uwzględnieniu zaleceń grupy ekspertów wysokiego szczebla ds. wsparcia finansowania gospodarki o obiegu zamkniętym Komisji Europejskiej. Komisja powinna ocenić, w jaki sposób zintegrować pracę tej grupy ekspertów z Grupą Ekspertów Technicznych. Wskaźniki powinny uwzględniać uznane międzynarodowe zrównoważone standardy. [Popr. 10]

(11) Aby zlikwidować istniejące przeszkody w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego i zapobiec pojawianiu się takich przeszkód w przyszłości, państwa członkowskie i Unia powinny mieć obowiązek stosowania wspólnego pojęcia inwestycji zrównoważonych środowiskowo wspólnej koncepcji dotyczącej stopnia zrównoważenia środowiskowego inwestycji przy określaniu wymogów wobec podmiotów rynkowych na potrzeby oznakowania produktów finansowych, usług lub obligacji korporacyjnych wprowadzanych do obrotu jako produkty zrównoważone środowiskowo na poziomie krajowym. Z tych samych powodów zarządzający funduszami i inwestorzy instytucjonalni, którzy twierdzą, że realizują cele środowiskowe, powinni stosować takie samo pojęcie inwestycji zrównoważonych środowiskowo oraz takie same wskaźniki, miary i kryteria oceny wpływu na środowisko przy ujawnianiu informacji, w jaki sposób realizują te cele. [Popr. 11]

(12) Ustanowienie kryteriów działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo może zachęcić przedsiębiorstwa do dobrowolnego informowania na swoich stronach internetowych Informacja o prowadzonej wpływie działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo. Taka informacja nie tylko na środowisko pomoże właściwym podmiotom na rynkach finansowych łatwo zidentyfikować,-które przedsiębiorstwa prowadzą działalność-gospodarczą-zrównoważoną-środowiskowo,-ale-również i określić stopień zrównoważenia środowiskowego działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorstwa, a także ułatwi tym przedsiębiorstwom pozyskiwanie środków finansowych na swoją działalność ekologiczną. [Popr. 12]

(13) Unijna klasyfikacja Ogólnounijne wskaźniki przydatne do określania wpływu działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo powinna na środowisko powinny umożliwić opracowanie przyszłych polityk i strategii unijnych, w tym ogólnounijnych norm dla produktów finansowych zrównoważonych środowiskowo, i ostateczne wprowadzenie oznakowań formalnie uznających zgodność z tymi normami w całej Unii, a także powinny stanowić podstawę innych środków gospodarczych, regulacyjnych i ostrożnościowych. Jednolite wymogi prawne pozwalające zaklasyfikować inwestycje jako inwestycje zrównoważone środowiskowo, określić stopień zrównoważenia środowiskowego inwestycji w oparciu o jednolite kryteria służące ustaleniu stopnia zrównoważenia środowiskowego działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo,i wspólne wskaźniki oceny wpływu inwestycji na środowisko są niezbędne jako odniesienie dla przyszłego prawodawstwa Unii mającego ułatwiać dokonywanie takich inwestycji. przekierowanie inwestycji wywierających negatywny wpływ na środowisko na inwestycje wywierające pozytywny wpływ na środowisko. [Popr. 13]

(14) W kontekście osiągania celów zrównoważonego rozwoju w Unii okazało się, że decyzje polityczne, na przykład utworzenie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych, mogą skutecznie przyczyniają przyczynić się do uruchamiania i przekierowania inwestycji sektora prywatnego - obok wydatków publicznych - na inwestycje zrównoważone. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 ¹¹  przewiduje docelowy udział horyzontalnych inwestycji związanych z klimatem w portfelu projektów infrastrukturalnych i innowacyjnych w ramach Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych w wysokości 40 %. Wspólne kryteria działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo i wspólne wskaźniki oceny wpływu na środowisko mogą stanowić podstawę przyszłych podobnych inicjatyw UE wspierających uruchamiających inwestycje przyczyniające się do realizacji celów związanych z klimatem lub innych celów środowiskowych. [Popr. 14]

(15) Aby uniknąć fragmentacji rynku oraz szkód dla interesów konsumentów ze względu na różne koncepcje działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo,dotyczące stopnia zrównoważenia środowiskowego działalności gospodarczej, wymogi krajowe, które podmioty rynkowe powinny spełniać, jeśli chcą wprowadzać do obrotu produkty finansowe lub obligacje korporacyjne zdefiniowane w niniejszym rozporządzeniu jako produkty zrównoważone środowiskowo, powinny opierać się na jednolitych kryteriach działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo. Wspomniane podmioty rynkowe obejmują uczestników rynku finansowego oferujących ekologiczne zrównoważone produkty finansowe oraz przedsiębiorstwa niefinansowe emitujące ekologiczne zrównoważone obligacje korporacyjne. [Popr. 15]

(16) Aby uniknąć szkodzenia interesom konsumentów, zarządzający funduszami i inwestorzy instytucjonalni oferujący produkty finansowe jako zrównoważone środowiskowo powinni ujawniać, w jaki sposób i w jakim stopniu stosują kryteria działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo w celu ustalenia zrównoważenia środowiskowego inwestycji. Dzięki ujawnionym informacjom inwestorzy powinni wiedzieć, jaki udział procentowy we wszystkich rodzajach działalności gospodarczej mają inwestycje finansujące działalność gospodarczą zrównoważoną środowiskowo, i tym samym znać stopień zrównoważenia środowiskowego inwestycji. Komisja powinna określić, jakie informacje należy w tym celu ujawniać. Takie informacje powinny umożliwiać właściwym organom krajowym łatwą weryfikację przestrzegania obowiązku ujawniania informacji oraz egzekwowanie tego obowiązku zgodnie z obowiązującym prawem krajowym.

(17) Aby uniknąć obchodzenia obowiązku ujawniania informacji, obowiązek ten powinien mieć również zastosowanie w przypadku, gdy produkty finansowe są oferowane do wszystkich produktów finansowych oferowanych jako mające charakterystykę zbliżoną do inwestycji zrównoważonych środowiskowo, w tym inwestycji służących ochronie środowiska w szerokim znaczeniu. Uczestnicy rynku finansowego nie powinni być zobowiązani do inwestowania wyłącznie w działalność gospodarczą zrównoważoną środowiskowo, określoną na podstawie technicznych kryteriów kwalifikacji zdefiniowanych w niniejszym rozporządzeniu. Powinno się ich zachęcać Należy zachęcać uczestników rynku finansowego i inne podmioty do informowania Komisji, gdy ich zdaniem działalność gospodarczą, która jeżeli uważają, że nie spełnia ustanowiono jeszcze technicznych kryteriów kwalifikacji lub w przypadku której takich kryteriów dotychczas nie ustalono, przeglądu istotnych dla finansowanych przez nich działań, a tym samym, że ich produkty finansowe należy uznać za zrównoważoną zrównoważone środowiskowo, aby ułatwić Komisji ocenę zasadności uzupełnienia lub aktualizacji tych technicznych kryteriów kwalifikacji. [Popr. 16]

(18) Należy również W celu określenia, stopnia zrównoważenia, środowiskowego działalności gospodarczej należy sporządzić wyczerpującą listę wyczerpujący wykaz celów środowiskowych w oparciu o wskaźniki mierzące wpływ na potrzeby ustalenia, czy dana działalność gospodarcza jest zrównoważona środowiskowo. środowisko, uwzględniając jego wpływ na cały łańcuch wartości w przemyśle oraz zapewniając spójność z istniejącym prawodawstwem unijnym, takim jak pakiet "Czysta Energia". [Popr. 17]

(19) Cel środowiskowy dotyczący ochrony zdrowych ekosystemów należy interpretować z uwzględnieniem właściwych unijnych instrumentów legislacyjnych i nielegislacyjnych, w tym dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE ¹² , dyrektywy Rady 92/43/EWG ¹³ , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 ¹⁴ , europejskiej strategii ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r. ¹⁵ , unijnej strategii na rzecz zielonej infrastruktury, dyrektywy Rady 91/676 ¹⁶ , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 511/2014 ¹⁷ , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 ¹⁸ , planu działań UE na rzecz egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa ¹⁹  oraz planu działania UE przeciwko nielegalnemu handlowi dziką fauną i florą ²⁰ .

(20) W odniesieniu do każdego celu środowiskowego należy określić jednolite kryteria oparte na informacjach przekazanych za pomocą zharmonizowanych wskaźników, pozwalające ustalić, które rodzaje działalności gospodarczej wnoszą istotny wkład w realizację danego celu. Jednym z elementów takich jednolitych kryteriów powinno być unikanie istotnych szkód dla realizacji któregokolwiek z celów środowiskowych określonych w niniejszym rozporządzeniu. Ma to na celu uniknięcie sytuacji, w której inwestycje są uważane za zrównoważone środowiskowo, mimo że działalność gospodarcza, która czerpie korzyści z tych inwestycji, szkodzi środowisku w zakresie przekraczającym jej wkład w realizację celu środowiskowego. Warunki dotyczące istotnego wkładu oraz nieprzynoszenia istotnych szkód powinny pozwolić, aby inwestycje w działalność gospodarczą zrównoważoną środowiskowo rzeczywiście przyczyniały się do realizacji celów środowiskowych. [Popr. 18]

(21) Przypominając wspólne zobowiązanie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, dotyczące realizacji zasad zapisanych w Europejskim filarze praw socjalnych na rzecz zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz uznając znaczenie międzynarodowych minimalnych standardów w zakresie praw człowieka i praw pracowniczych, jednym z warunków klasyfikacji działalności gospodarczej jako zrównoważonej środowiskowo powinno być przestrzeganie minimalnych gwarancji. Z tego powodu działalność gospodarczą powinno się klasyfikować jako zrównoważoną środowiskowo tylko wtedy, gdy jest ona prowadzona zgodnie z Deklaracją Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotyczącą podstawowych zasad i praw w pracy oraz z ośmioma podstawowymi konwencjami MOP. W podstawowych konwencjach MOP określono prawa człowieka i prawa pracownicze, których przedsiębiorstwa muszą przestrzegać. Szereg tych norm międzynarodowych, w szczególności zakaz niewolnictwa i pracy przymusowej oraz zasada niedyskryminacji, jest także zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. Te minimalne gwarancje nie wykluczają stosowania - w stosownych przypadkach - surowszych wymogów dotyczących środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa oraz zrównoważonego rozwoju społecznego określonych w prawie Unii.

(22) Biorąc pod uwagę szczegóły techniczne, które są niezbędne do oceny wpływu działalności gospodarczej na środowisko, oraz szybko zmieniający się charakter zarówno nauki, jak i techniki, należy regularnie dostosowywać kryteria działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo właściwe dla ustalenia stopnia zrównoważenia środowiskowego działalności gospodarczej do tych zmian. Aby kryteria i wskaźniki były aktualne oraz opierały się na dowodach naukowych i informacjach przekazywanych przez ekspertów i właściwe zainteresowane strony, warunki dotyczące istotnego wkładu i istotnej szkody powinny być określane bardziej szczegółowo dla różnych rodzajów działalności gospodarczej i podlegać regularnej aktualizacji. W tym celu Komisja powinna określić szczegółowe i odpowiednio skalibrowane techniczne kryteria kwalifikacji i zestaw zharmonizowanych wskaźników dla różnych rodzajów działalności gospodarczej na podstawie informacji technicznych przekazanych w ramach wielostronnej Platformy ds. zrównoważonego finansowania. [Popr. 19]

(23) Niektóre rodzaje działalności gospodarczej mają negatywny wpływ na środowisko, a istotny wkład w realizację przynajmniej jednego celu środowiskowego można osiągnąć poprzez ograniczenie tego negatywnego wpływu. W odniesieniu to takich rodzajów działalności gospodarczej należy określić techniczne kryteria kwalifikacji, które wymagałyby znacznej poprawy efektywności środowiskowej w porównaniu do, między innymi, średniej branżowej, aby ustalić, czy dana działalność może zapewnić znaczący wkład w osiągnięcie co najmniej jednego celu środowiskowego. W takich kryteriach należy również uwzględnić długoterminowy wpływ (tzn. ponad 3 lata) konkretnej działalności gospodarczej, zwłaszcza korzyści ekologiczne związane z korzystaniem z produktów i usług oraz wkład półproduktów, co powinno służyć ocenie sumy etapów wytwarzania i wykorzystania w ramach całej wartości dodanej oraz sumy cyklu życia. [Popr. 20]

(24) Działalności gospodarczej nie powinno się uznawać za zrównoważoną środowiskowo, jeśli przynosi ona więcej szkód niż nie przynosi korzyści netto dla środowiska. Techniczne kryteria kwalifikacji powinny określać minimalne wymogi niezbędne do uniknięcia istotnych szkód dla realizacji innych celów. Podczas ustanawiania i aktualizacji technicznych kryteriów kwalifikacji Komisja powinna zapewnić, by kryteria te opierały" się były rozsądne, proporcjonalne i oparte na dostępnych dowodach naukowych i uwzględniały cały łańcuch wartości oraz cykl życia technologii. Komisja powinna zapewnić też, by były one regularnie aktualizowane. W przypadku, gdy ocena naukowa nie pozwala na określenie ryzyka z dostateczną pewnością, zastosowanie, zgodnie z art. 191 TFUE, powinna mieć zasada ostrożności. [Popr. 21]

(25) Podczas ustanawiania i aktualizacji technicznych kryteriów kwalifikacji i zestawu zharmonizowanych wskaźników Komisja powinna uwzględnić właściwe prawo Unii, jak również już istniejące nielegislacyjne instrumenty unijne, w tym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 66/2010 ²¹ , unijny system ekozarządzania i audytu ²² , unijne kryteria dotyczące ekologicznych zamówień publicznych ²³ , platformę Komisji na rzecz gospodarki o obiegu zamkniętym, europejską platformę oceny cyklu życia oraz bieżące prace nad przepisami dotyczącymi śladu środowiskowego produktów i organizacji ²⁴ . Aby uniknąć niepotrzebnych niespójności z klasyfikacjami działalności gospodarczej, obowiązującymi już do innych celów, Komisja powinna również uwzględnić klasyfikacje statystyczne dotyczące sektora towarów i usług środowiskowych, a mianowicie klasyfikację działalności i wydatków związanych z ochroną środowiska (CEPA) oraz klasyfikację działalności związanych z gospodarką zasobami (CReMA) ²⁵ . [Popr. 22]

(26) Podczas ustanawiania i aktualizacji technicznych kryteriów kwalifikacji i i zharmonizowanych wskaźników Komisja powinna uwzględnić w ramach analizy kosztów i korzyści również specyfikę sektora infrastruktury różnych sektorów oraz środowiskowe, społeczne i gospodarcze efekty zewnętrzne. W tym względzie Komisja powinna wziąć pod uwagę pracę organizacji międzynarodowych, np. OECD, oraz właściwe unijne prawodawstwo i normy, w tym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/42/WE ²⁶ , dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE ²⁷ , dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE ²⁸ , dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE ²⁹ , dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE ³⁰  oraz aktualną metodykę. W tym kontekście techniczne kryteria kwalifikacji i wskaźniki powinny promować odpowiednie ramy zarządzania, uwzględniające czynniki środowiskowe, społeczne i związane z ładem korporacyjnym, o których mowa w popieranych przez ONZ zasadach odpowiedzialnego inwestowania ³¹ , na wszystkich etapach cyklu życia projektu. [Popr. 23]

(26a) Przy określaniu technicznych kryteriów kwalifikacji Komisja powinna również uwzględnić środki przejściowe dotyczące działań wspierających przechodzenie na bardziej zrównoważoną gospodarkę niskoemisyjną. W przypadku przedsiębiorstw, które obecnie prowadzą działalność gospodarczą wysoce szkodliwą dla środowiska, powinny istnieć zachęty do szybkiego przejścia do stanu zrównoważonego pod względem środowiskowym lub przynajmniej bezproblemowego pod względem środowiskowym. Techniczne kryteria kwalifikacji powinny sprzyjać takim procesom przejściowym tam, gdzie mają one miejsce. Jeżeli większa część przedsiębiorstw, które prowadzą określone szkodliwe działania, jest wyraźnie zaangażowana w takie przejście, kryteria kwalifikacji mogą to uwzględnić. Istnienie poważnych działań przejściowych można wykazać między innymi poprzez trwałe wysiłki w zakresie badań i rozwoju, duże projekty inwestycyjne w zakresie nowych i bardziej zrównoważonych pod względem środowiskowym technologii lub konkretne plany przejściowe przynajmniej na wczesnych etapach wdrażania. [Popr. 24]

(27) Aby zachęcić do zrównoważonej środowiskowo innowacyjności oraz uniknąć zakłócania konkurencji przy pozyskiwaniu środków finansowych na działalność gospodarczą zrównoważoną środowiskowo, techniczne kryteria kwalifikacji powinny zapewniać, by wszystkie rodzaje działalności gospodarczej prowadzonej w danym sektorze makrosektorach (tzn. sektorach NACE takich jak rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo, produkcja, dostawy energii elektrycznej, gazu, pary i klimatyzacji, budownictwo, transport i usługi magazynowania) można było zaklasyfikować jako zrównoważone środowiskowo i by były one traktowane jednakowo, jeśli w równym stopniu przyczyniają się do realizacji jednego lub większej liczby celów środowiskowych określonych w niniejszym rozporządzeniu, bez istotnego uszczerbku dla osiągania innych celów środowiskowych określonych w art. 3 i 12. Potencjalne możliwości wkładu w realizację tych celów środowiskowych mogą jednak różnić się między sektorami, co powinno zostać odzwierciedlone w przedmiotowych kryteriach kwalifikacji. Niemniej jednak - w ramach każdego sektora makrosektora gospodarczego - kryteria te nie powinny w nieuczciwy sposób stawiać określonych rodzajów działalności gospodarczej w gorszej sytuacji od innych rodzajów działalności gospodarczej, jeśli jedne i drugie w takim samym stopniu przyczyniają się realizacji celów środowiskowych, bez istotnego uszczerbku dla osiągania innych celów środowiskowych określonych w art. 3 i 12. [Popr. 25]

(27a) Działalność zrównoważona środowiskowo jest rezultatem technologii i produktów opracowywanych w całym łańcuchu wartości. Z tego powodu techniczne kryteria kwalifikacji powinny uwzględniać rolę całego łańcucha wartości, od przetwarzania surowców po produkt końcowy i jego fazę odpadową, w ostatecznym osiągnięciu działalności zrównoważonej środowiskowo. [Popr. 26]

(27b) Aby uniknąć zakłóceń w dobrze funkcjonujących łańcuchach wartości, w technicznych kryteriach kwalifikacji należy uwzględnić fakt, że prowadzenie działalności zrównoważonej środowiskowo jest możliwe dzięki technologiom i produktom opracowywanym przez wiele podmiotów gospodarczych. [Popr. 27]

(28) Podczas ustanawiania technicznych kryteriów kwalifikacji Komisja powinna ocenić potencjalne ryzyko związane z transformacją, czy przyjęcie tempo przyjmowania tych kryteriów działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo spowoduje powstanie aktywów osieroconych lub oferowanie niespójnych zachęt oraz czy wpłynie to negatywnie na płynność rynków finansowych. [Popr. 28]

(29) Aby uniknąć ponoszenia przez podmioty gospodarcze nadmiernych kosztów przestrzegania przepisów, Komisja powinna ustanowić takie techniczne kryteria kwalifikacji, które zapewniają dostateczną jasność prawa, są możliwe do zrealizowania, łatwe w stosowaniu oraz których przestrzeganie można zweryfikować w rozsądnych granicach kosztowych.

(30) Aby zapewnić, że inwestycje są kierowane w stronę działalności gospodarczych, które wywierają największy pozytywny wpływ na realizację celów środowiskowych, Komisja powinna priorytetowo potraktować ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji dla takich rodzajów działalności gospodarczej, które potencjalnie wnoszą największy wkład w realizację celów środowiskowych. Kryteria kwalifikacji powinny uwzględniać wyniki projektów, aby ułatwić identyfikację i rozwój nowych technologii, a także należycie uwzględnić skalowalność tych technologii. [Popr. 29]

(31) Należy ustanowić odpowiednie techniczne kryteria kwalifikacji dla sektora transportowego, w tym dla aktywów ruchomych, w których powinno się uwzględnić całość cyklu życia technologii oraz fakt, że sektor transportu, w tym przewozy międzynarodowe, generuje blisko 26 % łącznych emisji gazów cieplarnianych w Unii. Jak wykazano w planie działania na rzecz finansowania zrównoważonego wzrostu gospodarczego ³² , udział sektora transportowego w dodatkowych rocznych potrzebach inwestycyjnych w zakresie zrównoważonego rozwoju w Unii wynosi 30 %; m.in. sektor ten potrzebuje inwestycji w formie zwiększenia elektryfikacji lub przejścia na czystsze rodzaje transportu poprzez wspieranie przesunięcia międzygałęziowego i zarządzanie ruchem. [Popr. 30]

(32) Szczególnie istotne jest, aby w trakcie przygotowań do opracowania technicznych kryteriów kwalifikacji Komisja przeprowadziła odpowiednie konsultacje, zgodnie z wymogami lepszego stanowienia prawa. W proces ustanawiania i aktualizacji technicznych kryteriów kwalifikacji i zharmonizowanych wskaźników powinny być zaangażowane również właściwe zainteresowane strony; proces ten powinien opierać się na dowodach naukowych, wpływie społecznoekonomicznym, najlepszych praktykach oraz istniejących pracach i podmiotach, w szczególności platformie Komisji Europejskiej na rzecz gospodarki o obiegu zamkniętym, i doradztwie ekspertów mających sprawdzoną wiedzę i globalne doświadczenie w przedmiotowych obszarach. W tym celu Komisja powinna utworzyć Platformę ds. zrównoważonego finansowania. Platforma ta powinna składać się z szerokiego grona ekspertów reprezentujących zarówno sektor publiczny, jak i prywatny, aby zapewnić należyte uwzględnienie specyfiki wszystkich przedmiotowych sektorów. Przedstawiciele sektora publicznego powinni obejmować ekspertów Europejskiej Agencji Środowiska i krajowych agencji ochrony środowiska, Europejskich Urzędów Nadzoru, Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Eksperci z sektora prywatnego powinni obejmować przedstawicieli wszystkich właściwych zainteresowanych stron, w tym podmiotów rynku finansowego i niefinansowego, przedstawicieli gospodarki realnej reprezentujących szeroki zakres sektorów, uniwersytetów, instytucji badawczych, stowarzyszeń i organizacji. W razie potrzeby platforma powinna mieć możliwość zwracania się o poradę do podmiotów niebędących członkami. Platforma powinna doradzać Komisji w sprawie opracowywania, analizy i przeglądu technicznych kryteriów kwalifikacji i zharmonizowanych wskaźników, w tym ich potencjalnego wpływu na wycenę tych aktywów, które w ramach istniejących praktyk rynkowych do czasu przyjęcia technicznych kryteriów kwalifikacji były uważane za aktywa ekologicznezrównoważone. Platforma powinna również doradzać Komisji w sprawie tego, czy techniczne kryteria kwalifikacji i wskaźniki są odpowiednie dla dalszych zastosowań w ramach przyszłych inicjatyw politycznych Unii, ukierunkowanych na ułatwianie zrównoważonych inwestycji. Platforma powinna doradzać Komisji w zakresie opracowywania zrównoważonych standardów rachunkowości i zintegrowanych standardów sprawozdawczości dla przedsiębiorstw i uczestników rynku finansowego, w tym poprzez zmianę dyrektywy 2013/34/UE. [Popr. 31]

(33) Aby określić wymagania przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, a w szczególności aby ustanowić i zaktualizować szczegółowe i odpowiednio skalibrowane techniczne kryteria kwalifikacji i wskaźniki dla różnych rodzajów działalności gospodarczej, pozwalające ustalić, co stanowi istotny wkład i istotną szkodę dla realizacji celów środowiskowych, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do przekazywania informacji niezbędnych do spełnienia obowiązku ujawniania informacji określonego w art. 4 ust. 3 oraz technicznych kryteriów kwalifikacji, o których mowa w art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 2 i art. 11 ust. 2. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje publiczne, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te powinny otrzymywać wszelkie dokumenty w tym samym czasie, co eksperci państw członkowskich, a eksperci Parlamentu Europejskiego i Rady powinni systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. [Popr. 32]

(34) Aby zapewnić właściwym podmiotom dostateczną ilość czasu na zapoznanie się z kryteriami działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo, określonymi w niniejszym rozporządzeniu, oraz przygotowanie się do ich stosowania, obowiązki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny zacząć obowiązywać - w odniesieniu do poszczególnych celów środowiskowych - w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu właściwych technicznych kryteriów kwalifikacji.

(35) Stosowanie niniejszego rozporządzenia powinno być poddawane przeglądowi regularnie poddawane przeglądowi i co najmniej po dwóch latach w celu oceny postępów w procesie opracowywania technicznych kryteriów kwalifikacji i zharmonizowanych wskaźników działalności zrównoważonej środowiskowo i działalności szkodliwej dla środowiska, stosowania definicji inwestycji zrównoważonych środowiskowo lub inwestycji wywierających negatywny wpływ na środowisko, oraz oceny tego, czy należy ustanowić mechanizm dalszej weryfikacji przestrzegania kryteriów. Taki przegląd powinien również zawierać ocenę, czy zakres niniejszego rozporządzenia należy rozszerzyć przepisów wymaganych do rozszerzenia zakresu rozporządzenia w celu uwzględnienia celów zrównoważonego rozwoju społecznego. Do dnia 31 marca 2020 r. Komisja powinna, w stosownych przypadkach, opublikować kolejne wnioski ustawodawcze dotyczące ustanowienia mechanizmu weryfikacji przestrzegania kryteriów. [Popr. 33]

(36) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, lecz mogą zostać lepiej osiągnięte na poziomie Unii, ze względu na potrzebę wprowadzenia na poziomie Unii jednolitych kryteriów i wskaźników działalności gospodarczej zrównoważonej środowiskowo Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów, [Popr. 34]

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział  I

Przedmiot, zakres stosowania i definicje

Artykuł  1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się kryteria służące ustaleniu, czy dana działalność gospodarcza jest zrównoważona środowiskowo, stopnia wpływu na środowisko i zrównoważenia działalności gospodarczej w celu określenia stopnia zrównoważenia środowiskowego inwestycji.

2. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

a) przyjętych przez państwa członkowskie lub Unię środków określających wszelkie wymogi nakładane na podmioty" rynkowe uczestników rynku finansowego w odniesieniu do produktów finansowych lub obligacji korporacyjnych, które są wprowadzane do obrotu w Unii jako zrównoważone środowiskowo;

b) uczestników rynku finansowego oferujących w Unii produkty finansowe jako inwestycje zrównoważone środowiskowo lub jako inwestycje o podobnych cechach, oraz.

ba) uczestników rynku finansowego oferujących inne produkty finansowe, z wyjątkiem sytuacji, w których:

(i) przedstawiają wyjaśnienia, poparte uzasadnionym i satysfakcjonującym właściwe organy dowodem, że działalność gospodarcza finansowana z ich produktów finansowych nie ma znaczącego wpływu na zrównoważony rozwój zgodnie z technicznymi kryteriami kwalifikacji o których mowa w art. 3 i 3a, w którym to przypadku nie mają zastosowania przepisy rozdziału II i III. Takie informacje są przedstawiane w ich prospekcie emisyjnym lub

(ii) uczestnik rynku finansowego oświadcza w swoim prospekcie emisyjnym, że dany produkt finansowy nie służy celom zrównoważonego rozwoju oraz że produkt ten jest narażony na zwiększone ryzyko wspierania działalności gospodarczej, która nie jest uważana za zrównoważoną na mocy niniejszego rozporządzenia.

2a. Kryteria, o których mowa w art. 1 ust. 1, stosuje się w sposób proporcjonalny, unikając nadmiernych obciążeń administracyjnych oraz uwzględniając charakter, skalę i złożoność uczestników rynku finansowego i instytucji kredytowych poprzez uproszczone przepisy dotyczące małych i nieskomplikowanych podmiotów, zgodnie z przepisami art. 4 ust. 2d.

2b. Kryteria, o których mowa w ust. 1, mogą być stosowane do celów wymienionych w tym ustępie przez przedsiębiorstwa nieobjęte art. 1 ust. 2 lub w odniesieniu do innych instrumentów finansowych niż te określone w art. 2 na zasadzie dobrowolności.

2c. Komisja przyjmuje akt delegowany w celu określenia informacji, które uczestnicy rynków finansowych przedstawiają odpowiednim właściwym organom do celu ust. 2 lit. a). [Popr. 35, 55, 59, 87 i 96]

Artykuł  2

Definicje

1. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) "inwestycja zrównoważona środowiskowo" oznacza inwestycję, w ramach której finansuje się przynajmniej jedną działalność gospodarczą, która na podstawie niniejszego rozporządzenia kwalifikuje się jako zrównoważona środowiskowo;

b) "uczestnicy rynku finansowego" oznaczają uczestników rynku finansowego jeden z podmiotów w rozumieniu art. 2 lit. a) [wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia w sprawie ujawniania informacji dotyczących zrównoważonych inwestycji i ryzyka dla zrównoważonego rozwoju oraz w sprawie zmiany dyrektywy (UE) 2016/2341];

(i) instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, zdefiniowaną w [Urząd Publikacji: proszę wstawić odniesienie do odpowiedniego artykułu] rozporządzenia (UE) nr 575/2013];

ba) "emitent" oznacza emitenta notowanego na giełdzie w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/71/WE ³³  i art. 2 lit. h) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 ³⁴ ;

c) "produkty finansowe" oznaczają produkty" finansowe w rozumieniu zarządzanie portfelem, AFI, ubezpieczeniowy produkt inwestycyjny, produkt emerytalny, program emerytalny lub UCITS, obligacje korporacyjne, jak określono art. 2 lit. j) [wniosek [wniosku Komisji dotyczący dotyczącego rozporządzenia w sprawie ujawniania informacji dotyczących zrównoważonych na temat inwestycji i o trwałym charakterze oraz ryzyka dla zrównoważonego rozwoju zagrażającego stabilności oraz w sprawie zmiany dyrektywy" zmieniającego dyrektywę (UE) 2016/2341], a także emisje, o których mowa w dyrektywie 2003/71/WE i rozporządzeniu (UE) 2017/1129;

ca) "wskaźniki środowiskowe" oznaczają, co najmniej, pomiar wykorzystania zasobów takich jak surowce, energia, energia ze źródeł odnawialnych, woda, wpływ na usługi ekosystemowe, emisje, w tym CO₂, wpływ na różnorodność biologiczną oraz użytkowanie gruntów, a także wytwarzanie odpadów, na podstawie dowodów naukowych, opracowanej przez Komisję metodyki oceny cyklu życia oraz zgodnie z opracowanymi przez Komisję ramami monitorowania gospodarki o obiegu zamkniętym (COM/2018/29 final);

cb) "właściwe organy krajowe" oznaczają właściwe organy lub organy nadzoru państw członkowskich określone w aktach unijnych, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 i rozporządzenia (UE) nr 1094/2010, które to organy są właściwe dla kategorii uczestnika rynku finansowego podlegającego wymogowi dotyczącemu ujawniania informacji, o którym mowa w art. 4 niniejszego rozporządzenia;

cc) "właściwy europejski organ nadzoru" oznacza Europejski Urząd Nadzoru lub europejskie urzędy nadzoru, określone w aktach unijnych, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, które to organy są właściwe dla kategorii uczestnika rynku finansowego podlegającego wymogowi dotyczącemu ujawniania informacji, o którym mowa w art. 4 niniejszego rozporządzenia;

d) "łagodzenie zmiany klimatu" oznacza proces polegający na utrzymaniu procesy, w tym środki przejściowe, wymagane do utrzymania wzrostu średniej temperatury na świecie o znacznie mniej niż 2 ^oC powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej i ograniczeniu wzrostu temperatury kontynuowania wysiłków zmierzających do ograniczenia go do 1,5 ^oC powyżej poziomów poziomu sprzed epoki przemysłowej;, jak określono w porozumieniu paryskim,

e) "przystosowanie się do zmiany klimatu" oznacza proces przystosowania się do rzeczywistych rzeczywistej i spodziewanych warunków klimatycznych spodziewanej zmiany klimatu i ich jej skutków;

f) "gaz cieplarniany" oznacza gaz cieplarniany wymieniony w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 525/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady ³⁵ ;

g) "gospodarka o obiegu zamkniętym" oznacza możliwie jak najdłuższe utrzymywanie na najwyższym poziomie wartości i użytkowania produktów, materiałów i innych zasobów w gospodarce, i ograniczanie w ten sposób wpływu na środowisko oraz minimalizowanie powstawania odpadów, również poprzez stosowanie hierarchii postępowania z odpadami określonej w art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE ³⁶ oraz minimalizowanie wykorzystania zasobów w oparciu o kluczowe wskaźniki gospodarki o obiegu zamkniętym określone w ramach monitorowania postępu w dążeniu do gospodarki o obiegu zamkniętym, obejmujące różne etapy produkcji, zużycie, gospodarowanie odpadami;

h) "zanieczyszczenie" oznacza:

(i) bezpośrednie lub pośrednie wprowadzenie - w wyniku działalności człowieka - substancji, wibracji, ciepła, hałasu, światła lub innej substancji zanieczyszczającej do powietrza, wody lub ziemi, co może zagrażać zdrowiu ludzi lub jakości środowiska, spowodować szkody materialne, obniżenie walorów środowiskowych lub kolizję z innymi uzasadnionymi sposobami korzystania ze środowiska;

(ii) w kontekście środowiska morskiego - zanieczyszczenie w rozumieniu art. 3 ust. 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE ³⁷ ;

(iia) zanieczyszczenie zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 33 dyrektywy 2000/60/WE;

i) "zdrowy ekosystem" oznacza ekosystem, który jest w dobrym stanie fizycznym, chemicznym i biologicznym lub ekosystem o dobrej jakości fizycznej, chemicznej posiada dobrą jakość fizyczną, chemiczną i biologicznej biologiczną oraz który jest zdolny do samodzielnej reprodukcji lub odbudowy do stanu równowagi i który chroni różnorodność biologiczną;

j) "efektywność energetyczna" oznacza bardziej efektywne wykorzystanie energii na wszystkich etapach łańcucha energetycznego, od produkcji po zużycie energii końcowej;

k) "dobry stan środowiska" oznacza dobry stan środowiska w rozumieniu art. 3 ust. 5 dyrektywy 2008/56/WE;

l) "wody morskie" oznaczają wody morskie w rozumieniu w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2008/56/WE;

m) "wody powierzchniowe", "wody śródlądowe", "wody przejściowe" i "wody przybrzeżne" mają takie samo znaczenie jak w art. 2 pkt 1, 3, 6 i 7 dyrektywy 2000/60/WE ³⁸ ;

n) "zrównoważona gospodarka leśna" oznacza wykorzystywanie lasów i gruntów leśnych w taki sposób i zgodnie z taką intensywnością, by utrzymać ich różnorodność biologiczną, wydajność, potencjał regeneracyjny, żywotność oraz potencjał w zakresie spełniania obecnie, jak i w przyszłości, odpowiednich funkcji ekologicznych, gospodarczych i społecznych, na szczeblu lokalnym, krajowym i globalnym, oraz by nie powodować szkód w innych ekosystemach. obowiązującymi przepisami. [Popr. 36, 88 i 89]

Rozdział  II

Zrównoważona środowiskowo działalność gospodarcza

Artykuł  3

Kryteria zrównoważonej środowiskowo działalności gospodarczej

Do celów określenia stopnia zrównoważenia środowiskowego inwestycji działalność gospodarcza jest zrównoważona środowiskowo, jeżeli spełnia wszystkie następujące kryteria:

a) działalność gospodarcza przyczynia się znacząco do realizacji przynajmniej jednego z celów środowiskowych określonych w art. 5 zgodnie z art. 6-11;

b) działalność gospodarcza nie szkodzi istotnie realizacji żadnego z celów środowiskowych określonych w art. 5 zgodnie z art. 12;

c) działalność gospodarcza jest prowadzona zgodnie z minimalnymi gwarancjami określonymi w art. 13;

d) działalność gospodarcza spełnia techniczne kryteria kwalifikacji, które Komisja określiła na podstawie zharmonizowanych pomiarów wpływu na zrównoważony rozwój na poziomie przedsiębiorstwa lub planu należącego do działalności gospodarczej oraz zgodnie z art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 2 i art. 11 ust. 2. [Popr. 37]

Artykuł  3a

Kryteria działalności gospodarczej wywierającej znaczący negatywny wpływ na środowisko

Do dnia 31 grudnia 2021 r. Komisja przeprowadzi ocenę skutków zmiany niniejszego rozporządzenia w celu rozszerzenia ram dla zrównoważonych inwestycji o ramy, które są wykorzystywane do określenia kryteriów, kiedy i w jaki sposób działalność gospodarcza ma znaczący negatywny wpływ na zrównoważony rozwój. [Popr. 38]

Artykuł  4

Stosowanie i spełnienie kryteriów zrównoważonej środowiskowo służących ustaleniu stopnia zrównoważenia środowiskowego działalności gospodarczej

1. Państwa członkowskie i Unia stosują określone w art. 3 kryteria służące ustaleniu, czy dana działalność gospodarcza jest zrównoważona środowiskowo, stopnia zrównoważenia środowiskowego danej działalności gospodarczej na potrzeby wszelkich środków określających wymogi dotyczące zrównoważonego rozwoju nakładane na podmioty rynkowe w odniesieniu do produktów finansowych lub obligacji korporacyjnych, które są wprowadzane do obrotu jako "zrównoważone środowiskowo".

2. Uczestnicy rynku finansowego oferujący produkty finansowe jako inwestycje zrównoważone środowiskowo lub jako inwestycje o podobnych cechach, ujawniają obligacje korporacyjne ujawniają odpowiednie informacje na temat tego, w jaki sposób i w jakim stopniu określone w art. 3 kryteria zrównoważonej środowiskowo działalności gospodarczej stosuje się do ustalenia zrównoważenia środowiskowego inwestycji. umożliwiające im ustalenie, czy oferowane przez nich produkty kwalifikują się jako inwestycje zrównoważone środowiskowo zgodnie z kryteriami określonymi w art. 3. W przypadku gdy uczestnicy rynku finansowego uznają, że działalność gospodarcza, która nie spełnia technicznych kryteriów kwalifikacji ustanowionych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem lub w odniesieniu do której te techniczne kryteria przeglądu technicznego kwalifikacji nie zostały jeszcze określone, powinna zostać uznana za zrównoważoną środowiskowo, mogąpowiadamiająo tym powiadomić-KomisjęKomisję. Komisja w stosownych przypadkach powiadamia Platformę ds. zrównoważonego finansowania, o której mowa w art. 15, o takich powiadomieniach uczestników rynku finansowego. Uczestnicy rynku finansowego nie oferują produktów finansowych jako inwestycji zrównoważonych środowiskowo lub jako inwestycji o podobnych cechach, jeśli produkty nie te kwalifikują się jako zrównoważone środowiskowo.

2a. Państwa członkowskie, w ścisłej współpracy z właściwym europejskim organem nadzoru, monitorują informacje, o których mowa w ust. 2. Uczestnicy rynku finansowego przekazują je właściwemu organowi krajowemu, który następnie niezwłocznie przekazuje je właściwemu europejskiemu organowi nadzoru. W przypadku gdy właściwy organ krajowy lub właściwy europejski organ nadzoru nie zgadza się z przekazanymi informacjami, o których mowa w ust. 2 i 2a, uczestnicy rynku finansowego weryfikują i korygują ujawnione informacje.

2b. Ujawnianie informacji, o których mowa w art. 4, jest zgodne z zasadami uczciwych, jasnych i niewprowadzających w błąd informacji zawartymi w dyrektywie (UE) 2014/65/UE oraz w dyrektywie (UE) 2016/97, a także z uprawnieniami interwencyjnymi, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. c), zgodnymi z uprawnieniami zawartymi w rozporządzeniu nr 600/2014.

2c. Żadne obowiązki w zakresie ujawniania informacji określone w [Urząd Publikacji: proszę wstawić odniesienie do rozporządzenia w sprawie ujawniania informacji dotyczących zrównoważonych inwestycji i ryzyka dla zrównoważonego rozwoju oraz w sprawie zmiany dyrektywy (UE) 2016/2341] nie są wymagane w niniejszym rozporządzeniu.

2d. Małe i niezłożone jednostki określone w art. 2.2b i 2.2c podlegają uproszczonym przepisom.

3. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 16 w celu uzupełnienia ust.2, 2a i 2 na potrzeby określenia informacji wymaganych przepisami tego ustępu, uwzględniającb, aby określić informacje wymagane do spełnienia wymogów tych ustępów, w tym wykaz inwestycji o cechach podobnych do inwestycji zgodnych z zasadą zrównoważonego rozwoju oraz odpowiednie progi kwalifikacyjne do celów ust. 2, biorąc pod uwagę dostępność odpowiednich informacji oraz techniczne kryteria kwalifikacji określone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Informacje te umożliwiają inwestorom określenie:

a) wartości procentowej udziałów kapitałowych w różnych przedsiębiorstwach prowadzących zrównoważoną środowiskowo działalność gospodarczą;

b) odsetka inwestycji finansujących zrównoważoną środowiskowo działalność gospodarczą w stosunku do wszystkich rodzajów działalności gospodarczej.

ba) odpowiednich definicji małych i niezłożonych jednostek, o których mowa w art. 2 lit. b), jak również uproszczone przepisy mające zastosowanie do tych podmiotów.

3a. Uczestnicy rynku finansowego publikują informacje, o których mowa w ust. 3 lit. a) i b).

4. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z ust. 3 do dnia 31 grudnia 2019 r. w celu zapewnienia jego wejścia w życie w dniu 1 lipca 2020 r. Komisja może zmienić ten akt delegowany, w szczególności w świetle zmian aktów delegowanych przyjętych na podstawie art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 2 i art. 11 ust. 2. [Popr. 39]

Artykuł  4a

Monitorowanie rynku

1. Zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, rozporządzenia (UE) nr 1094/2010, rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 właściwe europejskie urzędy nadzoru monitorują rynek produktów finansowych, o których mowa w art. 1 niniejszego rozporządzenia, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane lub sprzedawane w Unii.

2. Właściwe organy monitorują rynek produktów finansowych, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane i sprzedawane w ich państwach członkowskich lub z ich terytorium.

3. Zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, rozporządzenia (UE) nr 1094/2010, rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 właściwe europejskie urzędy nadzoru mogą, w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia przez podmioty, o których mowa w art. 1, czasowo zakazać lub ograniczyć w Unii wprowadzanie do obrotu, dystrybucję lub sprzedaż produktów finansowych, o których mowa w art. 1;

Zakaz lub ograniczenie, o których mowa w art. 3, może mieć zastosowanie w okolicznościach lub podlegać wyjątkom określonym przez właściwy europejski organ nadzoru.

4. Podejmując działanie na mocy niniejszego artykułu, właściwy europejski organ nadzoru zapewnia, by działanie to:

(a) nie miało niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych ani na inwestorów, który to wpływ byłby niewspółmierny do korzyści płynących z tego działania, oraz

(b) nie stwarzało ryzyka arbitrażu regulacyjnego;

W przypadku gdy właściwy organ lub właściwe organy podjęły środek na mocy niniejszego artykułu, właściwy europejski organ nadzoru może podjąć dowolny ze środków, o których mowa w ust. 1.

5. Przed podjęciem decyzji o podjęciu działania na mocy niniejszego artykułu właściwy europejski organ nadzoru powiadamia właściwe organy o proponowanym działaniu.

6. Właściwy europejski organ nadzoru dokonuje przeglądu zakazu lub ograniczenia nałożonego na mocy ust. 1 w odpowiednich odstępach czasu, a w każdym razie przynajmniej co trzy miesiące. Zakaz lub ograniczenie, które nie zostały przedłużone po tym okresie trzech miesięcy, wygasają.

7. Działanie podjęte przez właściwy europejski organ nadzoru na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wcześniejszych działań podjętych przez właściwy organ. [Popr. 40]

Artykuł  5

Cele środowiskowezrównoważonego rozwoju

1. Do celów niniejszego rozporządzenia określa się następujące cele środowiskowe:

1) łagodzenie zmiany klimatu;

2) przystosowanie się do zmiany klimatu;

3) zrównoważone wykorzystanie i ochrona zasobów wodnych i morskich;

4) przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym, w tym zapobieganie powstawaniu odpadów i ich recyklingzwiększenie wykorzystania surowców wtórnych;

5) zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola;

6) ochrona różnorodności biologicznej i zdrowych ekosystemów oraz odtworzenie zdegradowanych ekosystemów.

1a. Cele określone w akapicie pierwszym mierzy się przy pomocy zharmonizowanych wskaźników, analizy cyklu życia i kryteriów naukowych oraz realizuje się je przy zapewnieniu ich adekwatności do skali nadchodzących wyzwań środowiskowych. [Popr.41]

Artykuł  6

Istotny wkład w łagodzenie zmiany klimatu

1. Daną działalność gospodarczą uznaje się za mającą istotny wkład w łagodzenie zmiany klimatu, jeżeli działalność ta w istotny sposób przyczynia się do ustabilizowania stężenia gazów cieplarnianych w atmosferze na poziomie pozwalającym zapobiec groźnej antropogenicznej ingerencji w system klimatyczny poprzez unikanie lub ograniczanie emisji gazów cieplarnianych bądź poprzez zwiększanie pochłaniania gazów cieplarnianych za pomocą jednego z następujących środków, w tym poprzez innowację procesową lub produktową:

a) wytwarzanie, przechowywanie, dystrybucja lub wykorzystywanie energii ze źródeł odnawialnych lub energii neutralnej dla klimatu (zgodnie z dyrektywą w tym sprawie energii neutralnej pod względem emisji dwutlenku węgla)ze źródeł odnawialnych, również dzięki wykorzystaniu innowacyjnych technologii o potencjale znacznych oszczędności w przyszłości lub dzięki niezbędnemu wzmocnieniu sieci;

b) poprawa efektywności energetycznej we wszystkich sektorach, z wyjątkiem wytwarzania energii z wykorzystaniem paliw kopalnych stałych, oraz na wszystkich etapach łańcucha energetycznego, w celu zmniejszenia zużycia energii pierwotnej i końcowej;

c) rozpowszechnienie mobilności ekologicznej lub neutralnej dla klimatu;

d) przejście na wykorzystywanie lub zwiększenie wykorzystywania zrównoważonych środowiskowo materiałów odnawialnych na podstawie oceny pełnego cyklu życia i zastąpienie materiałów opartych w szczególności na paliwach kopalnych, co w krótkiej perspektywie prowadzi do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych;

e) zwiększenie wykorzystania bezpiecznych dla środowiska technologii wychwytywania i wykorzystywania dwutlenku węgla (CCU) oraz wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS), które zapewniają redukcję netto emisji; f) stopniowe wycofywanie antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych, również pochodzących z paliw kopalnych;

fa) zwiększenie usuwania CO₂ z atmosfery i składowania CO₂ w naturalnych ekosystemach, na przykład poprzez zalesianie, odtwarzanie lasów i rolnictwo regeneracyjne;

g) stworzenie infrastruktury energetycznej wymaganej do obniżenia emisyjności systemów energetycznych;

h) produkowanie czystych i wydajnych paliw ze źródeł odnawialnych lub neutralnych pod względem emisji dwutlenku węgla.

2. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 16 w celu:

(a) uzupełnienia ust. 1 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji opartych na wskaźnikach, określających warunki, zgodnie z którymi daną działalność gospodarczą uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za mającą istotny wkład w łagodzenie zmiany klimatu;. Te techniczne kryteria przeglądu obejmują progi dla działań łagodzących zgodnie z celem ograniczenia globalnego ocieplenia do znacznie poniżej 2 ^oC i kontynuowania wysiłków zmierzających do ograniczenia go do 1,5 ^oC powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej, jak określono w porozumieniu paryskim,

b) uzupełnienia art. 12 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji opartych na wskaźnikach, służących ustaleniu, dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego, czy daną działalność gospodarczą, w odniesieniu do której ustanowiono kryteria kwalifikacji oparte na wskaźnikach zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za istotnie szkodliwą dla realizacji przynajmniej jednego z tych celów.

3. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji oparte na wskaźnikach, o których mowa w ust. 2, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 14.

4. Komisja przyjmuje akt delegowany, o którym mowa w ust. 2, do dnia 31 grudnia 2019 r. w celu zapewnienia jego wejścia w życie w dniu 1 lipca 2020 r. [Popr. 42, 66 i 99]

Artykuł  7

Istotny wkład w przystosowanie się do zmiany klimatu

1. Daną działalność gospodarczą uznaje się za mającą istotny wkład w przystosowanie się do zmiany klimatu, jeżeli działalność ta w istotny sposób przyczynia się do ograniczenia negatywnych skutków obecnych i spodziewanych warunków klimatycznych lub zapobieżenia nasileniu lub przenoszeniu negatywnych skutków zmiany klimatu, za pomocą następujących środków:

a) zapobieganie negatywnym skutkom zmiany klimatu dla danej działalności gospodarczej związanym z konkretną lokalizacją lub konkretnym kontekstem bądź ograniczanie tych skutków, co poddaje się ocenie i szereguje pod względem ważności przy użyciu dostępnych prognoz klimatycznych;

b) zapobieganie negatywnym skutkom, jakie zmiana klimatu może stwarzać dla środowiska naturalnego i zbudowanego, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, bądź ograniczanie tych skutków, co poddaje się ocenie i szereguje pod względem ważności przy użyciu dostępnych prognoz klimatycznych oraz analiz wpływu człowieka na zmianę klimatu.

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 16 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji opartych na wskaźnikach, określających warunki, zgodnie z którymi daną działalność gospodarczą uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za mającą istotny wkład w przystosowanie się do zmiany klimatu;

b) uzupełnienia art. 12 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji opartych na wskaźnikach, służących ustaleniu, dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego, czy daną działalność gospodarczą, w odniesieniu do której ustanowiono kryteria kwalifikacji oparte na wskaźnikach zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za istotnie szkodliwą dla realizacji przynajmniej jednego z tych celów.

3. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji oparte na wskaźnikach, o których mowa w ust. 2, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 14.

4. Komisja przyjmuje akt delegowany, o którym mowa w ust. 2, do dnia 31 grudnia 2019 r. w celu zapewnienia jego wejścia w życie w dniu 1 lipca 2020 r. [Popr. 43]

Artykuł  8

Istotny wkład w zrównoważone wykorzystanie i ochronę zasobów wodnych i morskich

1. Daną działalność gospodarczą uznaje się za mającą istotny wkład w zrównoważone wykorzystanie i ochronę zasobów wodnych jednolitych części wód i wód morskich, jeżeli działalność ta znacząco przyczynia się do dobrego stanu wód, w tym śródlądowych wód słodkich, wód przejściowychpowierzchniowych, estuariów i wód przybrzeżnych, lub do dobrego stanu środowiska wód morskich, w przypadku gdy w ramach takiej działalności podejmuje się odpowiednie środki w celu odtworzenia, ochrony lub utrzymania różnorodności biologicznej, produktywności, odporności, wartości i ogólnego zdrowia ekosystemu morskiego, a także środków utrzymania zależnych od nich społeczności, za pomocą jednego z następujących środków:

a) ochrona środowiska wodnego, w tym wody w kąpieliskach (wody w rzekach i morzach), przed szkodliwymi skutkami odprowadzania ścieków komunalnych i przemysłowych, w tym tworzyw sztucznych, poprzez zapewnienie odpowiedniego zbierania i oczyszczania ścieków komunalnych i przemysłowych zgodnie z art. 3, 4, 5 i 11 dyrektywy Rady 91/271/EWG ³⁹  lub zgodnie z najlepszą dostępną techniką określoną w dyrektywie 2010/75/UE;

(aa) ochrona środowiska wodnego przed szkodliwymi skutkami emisji i zrzutów na morzu zgodnie z konwencjami IMO, takimi jak MARPOL, a także konwencjami innymi niż MARPOL, takimi jak Międzynarodowa konwencja o kontroli i postępowaniu ze statkowymi wodami balastowymi i osadami oraz regionalne konwencje morskie;

b) ochrona zdrowia ludzkiego przed szkodliwymi skutkami wszelkiego zanieczyszczenia wody pitnej, przez zapewnienie, by była ona wolna od wszelkich mikroorganizmów, pasożytów i substancji, które stanowią potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, oraz by spełniała sprawdzenie, czy spełnia ona minimalne wymagania określone w częściach A i B załącznika I do dyrektywy Rady 98/83/WE ⁴⁰ , a także zwiększenie dostępu obywateli do czystej wody pitnej;

c) wydobywanie wody zgodnie z celem, jakim jest dobry stan ilościowy, jak określono w tabeli 2.1.2 załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE;

d) poprawa gospodarki wodnej i efektywności zużycia wody, umożliwianie ponownego wykorzystania wody, systemy gospodarowania wodami opadowymi lub jakakolwiek inna działalność, która przyczynia się do ochrony lub poprawy jakości i ilości wód w Unii zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE;

e) zapewnienie zrównoważonego korzystania z usług ekosystemu morskiego lub przyczynianie się do dobrego stanu środowiska wód morskich, ustalane w oparciu o wskaźniki jakości określone w załączniku I do dyrektywy 2008/56/WE, jak sprecyzowano w decyzji Komisji (UE) 2017/848 ⁴¹ .

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 16 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji opartych na wskaźnikach, określających warunki, zgodnie z którymi daną działalność gospodarczą uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za mającą istotny wkład w zrównoważone wykorzystanie i ochronę zasobów wodnych i morskich;

b) uzupełnienia art. 12 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji opartych na wskaźnikach, służących ustaleniu, dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego, czy daną działalność gospodarczą, w odniesieniu do której ustanowiono kryteria kwalifikacji oparte na wskaźnikach zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za istotnie szkodliwą dla realizacji przynajmniej jednego z tych celów.

3. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 2, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 14.

4. Komisja przyjmuje akt delegowany, o którym mowa w ust. 2, do dnia 1 lipca 2022 r. w celu zapewnienia jego wejścia w życie w dniu 31 grudnia 2022 r. [Popr. 44]

Artykuł  9

Istotny wkład w gospodarkę o obiegu zamkniętym oraz, w tym w zapobieganie powstawaniu odpadów i ich recyklingzwiększenie wykorzystania surowców wtórnych

1. Daną działalność gospodarczą uznaje się za mającą istotny wkład w przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym, w tym zapobieganie powstawaniu odpadów, ich ponowne wykorzystanie i ich recykling, w całym cyklu życia produktu lub działalności gospodarczej na różnych etapach produkcji, konsumpcji i końcowego wykorzystania, jeżeli działalność ta zgodnie z dorobkiem prawnym UE w dziedzinie odpadów przyczynia się istotnie do realizacji tego celu środowiskowego za pomocą jednego z następujących środków:

a) bardziej efektywne wykorzystanie surowców i zasobów w produkcji, m.in. poprzez ograniczenie zużycia surowców pierwotnych oraz zwiększenie wykorzystania produktów ubocznych i surowców wtórnych, a w efekcie wspieranie działań prowadzących do zniesienia statusu odpadów;

b) zwiększenie trwałościprojektowanie, wytwarzanie i szersze korzystanie z produktów, które są zasobooszczędne, trwałe (w tym w znaczeniu żywotności i braku sztucznego skracania cyklu życia), nadają się do a także możliwości ich naprawy, aktualizacji lub ponownego wykorzystaniaponownego użycia i modernizacji;

c) projektowanie z wykorzystaniem odpadów oraz zwiększenie ponownego wykorzystania i recyklingu produktów, w tym poszczególnych materiałów zawartych w produktach, m.in. poprzez zastąpienie lub ograniczone stosowanie produktów i materiałów, które nie nadają się do recyklingu;

d) ograniczenie zawartości substancji niebezpiecznych i zastąpienie substancji stanowiących bardzo duże zagrożenie w materiałach i produktach, zgodnie ze zharmonizowanymi wymogami prawnymi ustanowionymi na poziomie Unii, w szczególności z przepisami ustanowionymi w ustawodawstwie UE zapewniającymi bezpieczne gospodarowanie substancjami, materiałami i produktami oraz odpadami;

e) przedłużenie okresu użytkowania produktów, m.in. poprzez ich ponowne wykorzystanie, regenerację, aktualizację, naprawę bądź wymianę między konsumentami;

f) zwiększenie wykorzystania surowców wtórnych i poprawa ich jakości, również poprzez wysokiej jakości recykling odpadów;

g) ograniczenie wytwarzania odpadów, w tym wytwarzania odpadów w procesach związanych z produkcją przemysłową, wydobyciem minerałów i wytwórczością oraz budową i rozbiórką;

h) intensyfikacja działań w zakresie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów, zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami;

ha) przyspieszenie rozwoju infrastruktury gospodarowania odpadami, potrzebnej do zapobiegania powstawaniu odpadów, ich ponownego użycia i recyklingu;

i) unikanie spalania, składowania i trwałego składowania odpadów zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami;

j) unikanie oraz ograniczanie powstawania i usuwanie nieczystości i innych zanieczyszczeń spowodowanych niewłaściwym gospodarowaniem odpadami, w tym zapobieganie odpadom morskim i ich ograniczanie;

ja) ograniczenie wytwarzania odpadów żywnościowych w produkcji podstawowej, przetwórstwie i produkcji, w sprzedaży detalicznej i dystrybucji żywności, w restauracjach i usługach gastronomicznych oraz w gospodarstwach domowych;

k) efektywniejsze korzystanie z naturalnych zasobów energii., surowców, wody i ziemi;

ka) wspieranie biogospodarki przez zrównoważone wykorzystanie zasobów odnawialnych do produkcji materiałów i towarów.

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 16 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji, w oparciu o wskaźniki Komisji dotyczące gospodarki o obiegu zamkniętym, określających warunki, zgodnie z którymi daną działalność gospodarczą uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za mającą istotny wkład w gospodarkę o obiegu zamkniętym oraz w zapobieganie powstawaniu odpadów i ich recykling;,

b) uzupełnienia art. 12 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji, w oparciu o wskaźniki Komisji dotyczące gospodarki o obiegu zamkniętym, służących ustaleniu, dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego, czy daną działalność gospodarczą, w odniesieniu do której ustanowiono kryteria kwalifikacji zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za istotnie szkodliwą dla realizacji przynajmniej jednego z tych celów.

3. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji oparte na wskaźnikach Komisji dotyczących gospodarki o obiegu zamkniętym, o których mowa w ust. 2, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 14.

4. Komisja przyjmuje akt delegowany, o którym mowa w ust. 2, do dnia 1 lipca 2021 r. w celu zapewnienia jego wejścia w życie w dniu 31 grudnia 2021 r. [Popr. 45]

Artykuł  10

Istotny wkład w zapobieganie zanieczyszczeniom i w ich kontrolę

1. Daną działalność gospodarczą uznaje się za mającą istotny wkład w zapobieganie zanieczyszczeniom i w ich kontrolę, jeżeli działalność ta przyczynia się wysokiego poziomu istotnie do ochrony środowiska przed zanieczyszczeniami za pomocą jednego z następujących środków:

a) zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do powietrza, wody i gleby, innych niż emisje gazów cieplarnianych;

b) poprawa jakości powietrza, wody i gleby na obszarach, na których prowadzona jest dana działalność gospodarcza, przy jednoczesnym minimalizowaniu negatywnych skutków dla zdrowia ludzi i dla środowiska;

c) minimalizowanie znaczących szkodliwych skutków dla zdrowia ludzi i dla środowiska wynikających z produkcji i stosowania chemikaliów.

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 16 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji opartych na wskaźnikach, określających warunki, zgodnie z którymi daną działalność gospodarczą uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za mającą istotny wkład w zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrolę;

b) uzupełnienia art. 12 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji opartych na wskaźnikach, służących ustaleniu, dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego, czy daną działalność gospodarczą, w odniesieniu do której ustanowiono kryteria kwalifikacji zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za istotnie szkodliwą dla realizacji przynajmniej jednego z tych celów.

3. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 2, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 14.

4. Komisja przyjmuje akt delegowany, o którym mowa w ust. 2, do dnia 1 lipca 2021 r. w celu zapewnienia jego wejścia w życie w dniu 31 grudnia 2021 r. [Popr. 46]

Artykuł  11

Istotny wkład w ochronę różnorodności biologicznej i zdrowych ekosystemów lub w odtworzenie zdegradowanych ekosystemów

1. Do celów niniejszego rozporządzenia daną działalność gospodarczą uznaje się za mającą istotny wkład w utrzymanie różnorodności biologicznej i zdrowych ekosystemów lub w odtworzenie zdegradowanych ekosystemów, jeżeli działalność ta przyczynia się istotnie do ochrony, zachowania i zwiększenia lub odtworzenia różnorodności biologicznej oraz usług ekosystemowych, zgodnie z odpowiednimi unijnymi instrumentami legislacyjnymi i nielegislacyjnymi, za pomocą jednego z następujących środków:

a) ochrona środki ochrony przyrody (służące zachowaniu lub odtworzeniu siedlisk, przyrodniczych oraz gatunków dzikiej fauny i flory we właściwym stanie ochrony oraz osiągnięciu odpowiednich populacji naturalnie występujących gatunków); ochrona, przywrócenie, a także środki ochrony przyrody służące ochronie, przywróceniu i poprawapoprawie stanu ekosystemów i ich zdolności do dostarczania usług;

b) zrównoważone gospodarowanie gruntami, w tym odpowiednia ochrona różnorodności biologicznej gleby; neutralność degradacji gruntów oraz rekultywacja terenów zanieczyszczonych;

c) zrównoważone praktyki rolnicze, również te, które przyczyniają się do powstrzymania wylesiania i utraty siedlisk lub zapobiegania tym procesom;

d) zrównoważona gospodarka leśna, z uwzględnieniem rozporządzenia UE w sprawie drewna, rozporządzenia UE w sprawie sektora LULUCF, dyrektywy UE w sprawie odnawialnych źródeł energii oraz obowiązujących przepisów krajowych, które są zgodne z tymi aktami oraz konkluzjami konferencji ministerialnej w sprawie ochrony lasów w Europie (MCPFE).

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 16 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji opartych na wskaźnikach, określających warunki, zgodnie z którymi daną działalność gospodarczą uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za mającą istotny wkład w ochronę różnorodności biologicznej i zdrowych ekosystemów; lub w odtworzenie zdegradowanych ekosystemów.

b) uzupełnienia art. 12 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji opartych na wskaźnikach, służących ustaleniu, dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego, czy daną działalność gospodarczą, w odniesieniu do której ustanowiono kryteria kwalifikacji oparte na wskaźnikach zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za istotnie szkodliwą dla realizacji przynajmniej jednego z tych celów.

3. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 2, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 14.

4. Komisja przyjmuje akt delegowany, o którym mowa w ust. 2, do dnia 1 lipca 2022 r. w celu zapewnienia jego wejścia w życie w dniu 31 grudnia 2022 r. [Popr. 47]

Artykuł  12

Istotna szkodliwość dla realizacji celów środowiskowych

1. Do celów art. 3 lit. b), z uwzględnieniem jej pełnego cyklu życia, daną działalność gospodarczą uznaje się za istotnie szkodliwą dla:

a) łagodzenia zmiany klimatu, jeżeli działalność ta prowadzi do znaczących emisji gazów cieplarnianych;

b) przystosowania się do zmiany klimatu, jeżeli działalność ta prowadzi do nasilenia negatywnych skutków obecnych i spodziewanych warunków klimatycznych dla środowiska naturalnego i zbudowanego, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, oraz poza tym środowiskiem;

c) zrównoważonego wykorzystania i ochrony zasobów wodnych i morskich, jeżeli działalność ta jest w istotnym stopniu niekorzystna dla dobrego stanu wód, w tym wód słodkich, wód przejściowych i wód przybrzeżnych, lub dla dobrego stanu środowiska wód morskich Unii, zgodnie z dyrektywami 2000/60/WE i 2008/56/WE ustanawiającymi ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej;

d) gospodarki o obiegu zamkniętym, zapobiegania powstawaniu odpadów i ich recyklingu, jeżeli działalność ta prowadzi do znaczącego braku efektywności w wykorzystaniu materiałów na przynajmniej jednym z etapów i zasobów, takich jak energia nieodnawialna, surowce, woda i grunty, bezpośrednio lub pośrednio na różnych etapach cyklu życia produktów, w tym do braku efektywności w odniesieniu do funkcji mających za zadanie ograniczać żywotność produktów, również pod względem trwałości produktów, a także możliwości ich naprawy, aktualizacji, ponownego wykorzystania lub recyklingu; bądź jeżeli działalność ta prowadzi do znaczącego wzrostu wytwarzania, spalania lub składowania odpadów;

e) zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli, jeżeli działalność ta prowadzi do znaczącego wzrostu emisji substancji zanieczyszczających do powietrza, wody lub ziemi w porównaniu z sytuacją sprzed rozpoczęcia tej działalności;

f) zdrowych ekosystemów, jeżeli działalność ta jest w istotnym stopniu szkodliwa dla dobrego stanu i odporności ekosystemów, w tym dla różnorodności biologicznej oraz użytkowania gruntów.

1a. Przy ocenie działalności gospodarczej na podstawie kryteriów a)-f) uwzględnia się wpływ samej działalności, jak również produktów i usług dostarczanych w ramach tej działalności przez cały cykl ich życia oraz, w razie potrzeby, w całym łańcuchu wartości. [Popr. 48 i 101]

Artykuł  13

Minimalne gwarancje

Minimalne gwarancje, o których mowa w art. 3 lit. c), są to procedury stosowane przez przedsiębiorstwo prowadzące działalność gospodarczą, które mają zapewnić przestrzeganie Wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz Wytycznych ONZ dotyczących biznesu i praw człowieka, w tym zasad i praw określonych w ośmiu podstawowych konwencjach określonych w Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy, a mianowicie: prawo do tego, aby nie być zmuszanym do pracy przymusowej, wolność zrzeszania się, prawo pracowników do organizowania się, prawo do rokowań zbiorowych, równe wynagrodzenia dla pracowników płci męskiej i żeńskiej za pracę takiej samej wartości, niedyskryminowanie pod względem szans i traktowania w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu, a także prawo dzieci do tego, by nie być zmuszanym do pracy. oraz w Międzynarodowej karcie praw człowieka.

Do dnia 31 grudnia 2021 r. Komisja przeprowadza ocenę skutków dotyczącą skutków i stosowności zmiany niniejszego rozporządzenia w celu uwzględnienia zgodności z innymi minimalnymi środkami bezpieczeństwa, których przedsiębiorstwo prowadzące działalność gospodarczą musi przestrzegać, aby uznać tę działalność gospodarczą za zrównoważoną pod względem środowiskowym.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego artykułu aktem delegowanym określającym kryteria, które pozwalają ustalić, czy wymagania przedstawione w niniejszym artykule są spełnione. Przy sporządzaniu aktu delegowanego, o którym mowa w niniejszym artykule, Komisja uwzględnia zasady wyszczególnione w ust. 1 i 2. Komisja przyjmie ten akt delegowany do dnia 31 grudnia 2020 r. [Popr. 49, 70, 72 i 93]

Artykuł  14

Wymogi dotyczące technicznych kryteriów kwalifikacji

1. Techniczne kryteria kwalifikacji przyjęte zgodnie z art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 2 i art. 11 ust. 2 muszą:

-a) opierać się na zharmonizowanych wskaźnikach mierzących wpływ na środowisko przy pomocy zharmonizowanej oceny cyklu życia;

a) określać najistotniejsze potencjalne wkłady w realizację danego celu środowiskowego, biorąc pod uwagę nie tylko krótkoterminowe, lecz również długoterminowe skutki danej działalności gospodarczej;

b) określać minimalne wymogi, które należy spełnić, aby uniknąć istotnych szkód dla realizacji któregokolwiek z odpowiednich celów środowiskowych;

c) mieć charakter jakościowy i/lub ilościowy oraz w miarę możliwości muszą obejmować progi;

d) w stosownych przypadkach opierać się na unijnych systemach oznakowania i certyfikacji, metodach oceny śladu środowiskowego oraz unijnych systemach klasyfikacji statystycznej, a także uwzględniać wszelkie odpowiednie obowiązujące przepisy Unii; uznawać kompetencje państw członkowskich;

e) opierać się na jednoznacznych dowodach naukowych oraz uwzględniać, w stosownych przypadkach, zasadęprzestrzegać zasady ostrożności określoną określonej w art. 191 TFUE;

f) uwzględniać wpływ na środowisko samej działalności gospodarczej, jak również produktów i usług oferowanych w ramach tej działalności gospodarczej, zwłaszcza w całym ich cyklu życia i, w razie potrzeby, w całym łańcuchu wartości, poprzez analizę ich wytwarzania od przetwarzania surowców po produkt końcowy, wykorzystania i wycofywania z użytku i recyklingu;

fa) uwzględniać koszty braku działania, w oparciu o ramy z Sendai dotyczące ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych w latach 2015-2030;

g) uwzględniać charakter i skalę działalności gospodarczej oraz uwzględniać, czy działalność znajduje się na etapie przejścia do zrównoważonej konfiguracji lub zrównoważonego funkcjonowania, przez projekty z zakresu badań naukowych i innowacji, określone harmonogramy i ścieżki prowadzące do takiego przejścia;

h) uwzględniać potencjalny wpływ na płynność na rynku, ryzyko porzucenia niektórych zasobów w wyniku utraty ich wartości ze względu na przejście na bardziej zrównoważoną gospodarkę, a także ryzyko stworzenia niespójnych zachęt;

ha) zapewniać łatwość stosowania i unikać niepotrzebnych obciążeń administracyjnych z punktu widzenia zgodności;

i) obejmować wszystkie istotne rodzaje działalności gospodarczej w danym sektorze makro i gwarantować jednakowe traktowanie tych działalności pod względem związanego z nimi ryzyka dla zrównoważonego rozwoju, jeżeli w równym stopniu przyczyniają się do realizacji przynajmniej jednego celu środowiskowego i nie szkodzą istotnie żadnemu z innych celów środowiskowych zgodnie z art. 3 i 12, aby uniknąć zakłóceń konkurencji na rynku;

j) być ustalone tak, aby ułatwiały weryfikację zgodności z tymi kryteriami, gdy tylko jest to możliwe.

2. Techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 1, obejmują również oparte na wskaźnikach kryteria dotyczące działalności związanych z przejściem na czystą energię i zerowe emisje netto gazów cieplarnianych, w szczególności w dziedzinie efektywności energetycznej i energii ze źródeł odnawialnych, w takim zakresie, w jakim działalności te istotnie przyczyniają się do realizacji celów środowiskowych.

2a. Techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 1, gwarantują, że działalność w zakresie wytwarzania energii, w której wykorzystywane są stałe paliwa kopalne, nie jest uważana za działalność gospodarczą zrównoważoną pod względem środowiskowym.

2b. Techniczne kryteria kwalifikacji zapewniają, aby działalność gospodarcza przyczyniająca się do skutkujących wysokimi emisjami blokad technologicznych nie była uważana za zrównoważoną pod względem środowiskowym działalność gospodarczą.

2c. Techniczne kryteria kwalifikacji zapewniają, aby działalność w zakresie produkcji energii, w ramach której powstają nieodnawialne odpady, nie była uważana za zrównoważoną pod względem środowiskowym działalność gospodarczą.

3. Techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 1, obejmują również kryteria dotyczące działalności związanych z przejściem na ekologiczną lub neutralną dla klimatu mobilność, w szczególności dzięki przesunięciom międzygałęziowym, środkom efektywności energetycznej i paliwom alternatywnym, w takim zakresie, w jakim działalności te istotnie przyczyniają się do realizacji celów środowiskowych.

3a. Jeżeli większa część przedsiębiorstw prowadzących określoną działalność gospodarczą jest wyraźnie zaangażowana w trajektorię przekształcenia tej działalności w działalność zrównoważoną, kryteria kwalifikacji mogą to uwzględnić. Trajektorię taką można wykazać poprzez stałe wysiłki w zakresie badań i rozwoju, duże projekty inwestycyjne w zakresie nowych i bardziej zrównoważonych technologii lub konkretne plany przejściowe przynajmniej na wczesnym etapie wdrażania.

4. Komisja regularnie dokonuje przeglądu kryteriów, o których mowa w ust. 1, oraz w razie potrzeby zmienia odpowiednie akty delegowane przyjęte zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w celu dostosowania ich do postępu naukowego i technicznego. [Popr. 50, 73, 74, 75 i 104]

Artykuł  15

Platforma ds. zrównoważonego finansowania

1. Komisja ustanawia Platformę ds. zrównoważonego finansowania, składającą której skład zapewnia równowagę, szerokie spektrum poglądów i równość płci. Składa się ona w zrównoważony sposób z przedstawicieli następujących grup:

a) przedstawicieli następujących organów::

(i) Europejskiej Agencji Środowiska;

(ii) Europejskich Urzędów Nadzoru;

(iii) Europejskiego Banku Inwestycyjnego i Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego;

(iiia) Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej;

(iiib) Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG);

b) ekspertów reprezentujących odpowiednie zainteresowane strony z sektora prywatnego;, w tym podmioty rynku finansowego i niefinansowego oraz sektory przedsiębiorstw, reprezentujących odpowiednie branże,

ba) ekspertów reprezentujących społeczeństwo obywatelskie, w tym ekspertów posiadających wiedzę specjalistyczną w dziedzinie ochrony środowiska, spraw społecznych, pracowniczych i zarządzania;

c) ekspertów działających we własnym imieniu, z udokumentowaną wiedząreprezentujących środowiska akademickie, w tym uniwersytety, instytuty badawcze i doświadczeniem ośrodki analityczne, w dziedzinach objętych niniejszym rozporządzeniem. tym ekspertów z globalną wiedzą specjalistyczną;

1a. Eksperci, o których mowa w lit. b) i c), są powoływani zgodnie z art. 237 rozporządzenia finansowego i posiadają udokumentowaną wiedzę i doświadczenie w dziedzinach objętych niniejszym rozporządzeniem, w szczególności w zakresie stabilności sektora finansowego.

1b. Parlament Europejski i Rada są należycie i terminowo informowane o procedurze wyboru ekspertów, którzy mają wejść w skład platformy.

2. Platforma ds. zrównoważonego finansowania:

(-a) doradza Komisji w sprawie ustanowienia zharmonizowanych wskaźników, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. -a), oraz ewentualnej potrzeby ich aktualizacji; czyniąc to, Komisja opiera się na pracach odpowiednich podmiotów i inicjatyw unijnych, w szczególności na ramach monitorowania gospodarki o obiegu zamkniętym.

a) doradza Komisji w kwestii technicznych kryteriów kwalifikacji, o których mowa w art. 14, a także w kwestii ewentualnej potrzeby aktualizacji tych kryteriów;

b) analizuje skutki technicznych kryteriów kwalifikacji w oparciu o dane i badania naukowe, jeżeli są one dostępne, pod względem potencjalnych kosztów i korzyści płynących z ich stosowania;

c) pomaga Komisji w analizie wniosków zainteresowanych stron w sprawie opracowania lub zmiany technicznych kryteriów kwalifikacji dla danego rodzaju działalności gospodarczej w oparciu o dane i badania naukowe, jeżeli są one dostępne; wnioski z tych analiz są terminowo publikowane na stronie internetowej Komisji;

d) na wniosek Komisji lub Parlamentu Europejskiego doradza Komisji lub Parlamentowi Europejskiemu w kwestii przydatności technicznych kryteriów kwalifikacji do ewentualnych dalszych zastosowań;

da) we współpracy z EFRAG doradza Komisji w kwestii opracowania standardów informacyjnych w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz zintegrowanych standardów sprawozdawczości dla przedsiębiorstw i uczestników rynków finansowych, w tym przez zmianę dyrektywy 2013/34/UE;

e) monitoruje przepływy finansowe tendencje na szczeblu UE i państw członkowskich w zakresie przepływów finansowych z działalności gospodarczej mającej negatywny wpływ na zrównoważenie środowiskowe na rzecz zrównoważonych inwestycji i składa Komisji regularne sprawozdania na ten temat w oparciu o dane i badania naukowe, jeżeli są one dostępne;

f) doradza Komisji w kwestii ewentualnej konieczności zmiany niniejszego rozporządzenia., w szczególności w odniesieniu do istotności i jakości danych oraz sposobów zmniejszania obciążeń administracyjnych;

fa) przyczynia się do oceny i rozwoju zrównoważonych regulacji i strategii finansowych, w tym kwestii spójności polityki;

fb) wspiera Komisję w określaniu ewentualnych celów społecznych.

2a. Przy wykonywaniu tych zadań platforma należycie uwzględnia odpowiednie dane i odnośne badania naukowe. Może ona prowadzić konsultacje publiczne w celu zebrania opinii zainteresowanych stron na temat konkretnych kwestii objętych jej mandatem.

3. Platformie ds. zrównoważonego finansowania przewodniczy Komisja i jest ona ustanowiona zgodnie z zasadami horyzontalnymi Komisji dotyczącymi grup ekspertów. Komisja publikuje analizy, treść obrad, sprawozdania i protokoły związane z działalnością platformy na swojej stronie internetowej. [Popr. 51]

Artykuł  16

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 4 ust. 3, art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 2 oraz art. 11 ust. 2, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia [Data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W ramach przygotowywania aktów delegowanych Komisja przeprowadza odpowiednie konsultacje i oceny proponowanych wariantów strategicznych.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4 ust. 3, art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 2 oraz art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 2 i art. 13 ust. 3 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. [Popr. 52]

Rozdział  III

Przepisy końcowe

Artykuł  17

Klauzula przeglądowa

1. Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2021 r. i co trzy lata po tym terminie Komisja publikuje sprawozdanie dotyczące stosowania i skutków niniejszego rozporządzenia. W sprawozdaniu tym ocenia się:

a) postępy w wykonywaniu niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do opracowywania opartych na wskaźnikach technicznych kryteriów kwalifikacji zrównoważonej środowiskowo działalności gospodarczej;

b) ewentualną konieczność zmiany określonych w niniejszym rozporządzeniu kryteriów i wykazu wskaźników uznawania danej działalności gospodarczej za zrównoważoną środowiskowo, aby ułatwić innowacje i zrównoważoną transformację;

c) zasadność rozszerzenia zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia na inne cele zrównoważonego rozwoju, w szczególności na cele społeczne;

d) stosowanie definicji zrównoważonych środowiskowo inwestycji i inwestycji wywierających negatywny wpływ na środowisko w prawie Unii, a także na poziomie państw członkowskich, w tym zasadność przeglądu lub stworzenia dodatkowego mechanizmu weryfikacji zgodności z kryteriami opartymi na wskaźnikach, określonymi w niniejszym rozporządzeniu.;

da) skuteczność taksonomii w ukierunkowywaniu inwestycji prywatnych na zrównoważoną działalność.

1a. Do dnia 31 grudnia 2021 r., a następnie co trzy lata po tej dacie, Komisja dokonuje przeglądu zakresu niniejszego rozporządzenia, jeżeli stwarza ono nadmierne obciążenie administracyjne lub jeżeli dane niezbędne dla uczestników rynku finansowego są niewystarczająco dostępne.

2. Sprawozdanie to jest Sprawozdania te są przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W razie potrzeby Komisja przedstawia wraz ze sprawozdaniem z nimi stosowne wnioski ustawodawcze. [Popr. 53 i 105]

Artykuł  18

Wejście w życie i stosowanie

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Art. 3-13 niniejszego rozporządzenia stosuje się:

a) w odniesieniu do celów środowiskowych, o których mowa w art. 5 pkt 1 i 2, od dnia 1 lipca 2020 r.;

b) w odniesieniu do celów środowiskowych, o których mowa w art. 5 pkt 4 i 5, od dnia 31 grudnia 2021 r.;

c) w odniesieniu do celów środowiskowych, o których mowa w art. 5 pkt 3 i 6, od dnia 31 grudnia 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

1 Dz.U. C 62 z 15.2.2019, s. 103.

2 Dz.U. C 86, z 7.3.2019, s. 24.

3 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 28 marca 2019.

4 Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 (ONZ 2015); dostępna pod adresem https://sustainabledevelopment.un.org/post2015/transformingourworld.

5 COM(2016)0739.

6 CO EUR 17, CONCL. 5.

7 Decyzja Rady (UE) 2016/1841 z dnia 5 października 2016 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, porozumienia paryskiego przyjętego na mocy Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (Dz.U. L 282 z 19.10.2016, s. 4).

8 Sprawozdanie końcowe unijnej grupy ekspertów wysokiego szczebla ds. zrównoważonego finansowania, Finansowanie zrównoważonej gospodarki europejskiej, dostępne pod adresem: https://ec.europa.eu/info/sites/info/files/180131-sustainable-finance-final-report_en.pdf.

9 COM(2018)0097.

10 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. "Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety" (Dz.U. L 354/171 z 28.12.2013).

11 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2396 z dnia 13 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1316/2013 oraz (UE) 2015/1017 w odniesieniu do przedłużenia okresu obowiązywania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych oraz wprowadzenia usprawnień technicznych dla tego Funduszu i Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (Dz.U. L 345 z 27.12.2017, s. 34).

12 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 020 z 26.1.2010, s. 7).

13 Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

14 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań zapobiegawczych i zaradczych w odniesieniu do wprowadzania i rozprzestrzeniania inwazyjnych gatunków obcych (Dz.U. L 317 z 4.11.2014, s. 35).

15 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów - Nasze ubezpieczenie na życie i nasz kapitał naturalny - unijna strategia ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r. (COM(2011)0244).

16 Dyrektywa Rady 91/676 z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz.U. L 375 z 31.12.1991, s. 1).

17 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 511/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie środków zapewniających zgodność użytkowników w Unii z wymogami wynikającymi z Protokołu z Nagoi dotyczącego dostępu do zasobów genetycznych oraz uczciwego i sprawiedliwego podziału korzyści wynikających z wykorzystania tych zasobów (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 59).

18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiające obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 23).

19 Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego - Egzekwowanie prawa, zarządzanie i handel w dziedzinie leśnictwa (FLEGT) - Wniosek w sprawie planu działania UE (COM(2003)0251).

20 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów - Plan działania UE przeciwko nielegalnemu handlowi dziką fauną i florą (COM(2016)087).

21 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1).

22 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylające rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 1-45).

23 Komunikat Komisji do Parlamentu europejskiego, Rady, Europejskiego komitetu ekonomiczno-społecznego oraz Komitetu regionów - Zamówienia publiczne na rzecz poprawy stanu środowiska {SEC(2008) 2124} {SEC(2008) 2125} {SEC(2008) 2126} COM(2008)0400.

24 2013/179/UE: Zalecenie Komisji z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie stosowania wspólnych metod pomiaru efektywności środowiskowej w cyklu życia produktów i organizacji oraz informowania o niej (Dz.U. L 124 z 4.5.2013, s. 1-210).

25 Załączniki IV i V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 538/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 691/2011 w sprawie europejskich rachunków ekonomicznych środowiska (Dz.U. L 158 z 27.5.2014).

26 Dyrektywa 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (Dz.U. L 197 z 21.7.2001, s. 30).

27 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 1).

28 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

29 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).

30 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).

31 https://www.unpri.org/pri/what-are-the-principles-for-responsible-investment.

32 COM(2018) 97 final.

33 Dyrektywa 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 64).

34 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE (Dz.U. L 168 z 30.6.2017, s. 12).

35 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 13).

36 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).

37 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej) (Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19-40).

38 Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

39 Dyrektywa Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych (Dz.U. L 135 z 30.5.1991, s. 40).

40 Dyrektywa Rady 98/83/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 330 z 5.12.1998, s. 32).

41 Decyzja Komisji (UE) 2017/848 z dnia 17 maja 2017 r. ustanawiająca kryteria i standardy metodologiczne dotyczące dobrego stanu środowiska wód morskich oraz specyfikacje i ujednolicone metody monitorowania i oceny, oraz uchylająca decyzję 2010/477/UE (Dz.U. L 125 z 18.5.2017, s. 43).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2021.108.1005/2
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 28 marca 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... w sprawie ustanowienie ram ułatwiających zrównoważone inwestycje.
• Data aktu: 28/03/2019
• Data ogłoszenia: 26/03/2021