Język postępowania: portugalski(2020/C 423/41)
(Dz.U.UE C z dnia 7 grudnia 2020 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Judicial da Comarca de Braga.
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: GD, ES
Strona pozwana: Luso Temp - Empresa de Trabalho Temporario, S.A.
Pytania prejudycjalne
Czy art. 3 ust. 1 lit. f) i art. 5 ust. 1 Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE 1 z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej sprzeciwiają się zasadzie, takiej jak zawarta w art. 185 ust. 6 Código do Trabalho (aprovado pela Lei n.o 7/2009, de 12 de fevereiro) [kodeksu pracy (przyjętego ustawą nr 7/2009 z dnia 12 lutego)], zgodnie z którą pracownik tymczasowy zawsze ma prawo jedynie do urlopu i odpowiadającego mu dodatku proporcjonalnie do czasu pracy wyświadczonej na rzecz przedsiębiorstwa użytkownika, nawet wówczas, gdy rozpocznie on pracę w danym roku kalendarzowym i zakończy ją dwa lata kalendarzowe lub więcej po tej dacie, podczas gdy do pracownika zatrudnionego bezpośrednio przez przedsiębiorstwo użytkownika i wykonującego tę samą pracę przez ten sam okres czasu ma zastosowanie ogólny system urlopowy, gwarantujący mu większy, ponieważ nieproporcjonalny do czasu pracy, okres urlopu i odpowiedni dodatek urlopowy?
