[Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Załącznik, pkt 1 lit. e) - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Mieszkalnictwo socjalne - Obowiązek stałego zamieszkania i zakaz podnajmu nieruchomości - Artykuł 3 ust. 1 i 3 - Artykuł 4 ust. 1 - Ocena ewentualnie nieuczciwego charakteru postanowień dotyczących kar umownych - Kryteria]Język postępowania: niderlandzki
(2020/C 390/22)
(Dz.U.UE C z dnia 16 listopada 2020 r.)
Sąd odsyłający
Rechtbank Amsterdam
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: A
Strona pozwana: B, C
Sentencja
Artykuł 3 ust. 1 i 3 oraz art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji gdy sąd krajowy bada ewentualnie nieuczciwy charakter warunku umowy zawartej z konsumentem w rozumieniu tych przepisów, należy uwzględnić wśród warunków objętych zakresem stosowania tej dyrektywy stopień interakcji danego postanowienia umownego z innymi warunkami, w szczególności w zależności od ich odpowiedniego zakresu. Przy ocenie ewentualnego rażąco wysokiego charakteru kwoty odszkodowania nałożonego na konsumenta w rozumieniu pkt 1 lit. e) załącznika do tej dyrektywy istotną wagę należy przywiązywać do znaczenia tych warunków umownych, które są związane z tym samym naruszeniem.
