[Skarga o stwierdzenie nieważności i o odszkodowanie - Rolnictwo ekologiczne - Produkcja zwierzęca - Szczególne zasady produkcji w przypadku braku dostępności ekologicznych środków produkcji - Użycie zwierząt nieekologicznych - Przedłużenie okresu stosowania szczególnych zasad produkcji - Brak bezpośredniego oddziaływania - Brak wystarczająco istotnego naruszenia normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom - Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części prawnie oczywiście bezzasadna]Język postępowania: niemiecki
(2020/C 371/09)
(Dz.U.UE C z dnia 3 listopada 2020 r.)
Strony
Strona skarżąca: FL Brüterei M-V GmbH (Finkenthal, Niemcy), Erdegut GmbH (Finkenthal), Ökofarm Groß Markow GmbH (Lelkendorf, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat H. Schmidt)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Dawes, B. Eggers i B. Hofstötter, pełnomocnicy)
Przedmiot
Z jednej strony oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności art. 1 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1584 z dnia 22 października 2018 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 889/2008 ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (Dz.U. 2018, L 264, s. 1), a z drugiej strony, oparte na art. 268 TFUE żądanie naprawienia, po pierwsze, szkody, jaką miały ponieść skarżące w związku z przyjęciem tego artykułu oraz, po drugie, szkody, jaką miała ponieść FL Brüterei M-V ze względu na niezapewnienie przez Komisję przestrzegania przez organy Królestwa Niderlandów art. 42 rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (Dz.U. 2008, L 250, s. 1).
Sentencja
