(Sprawa C-391/19) 1 [Odesłanie prejudycjalne - Unia celna - Unijny kodeks celny - Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/2446 - Artykuł 172 ust. 2 - Pozwolenie na zastosowanie procedury końcowego przeznaczenia - Moc wsteczna - Pojęcie "wyjątkowych okoliczności" - Zmiana klasyfikacji taryfowej - Utrata ważności decyzji w sprawie wiążącej informacji taryfowej]
Język postępowania: bułgarski
(2020/C 287/20)
(Dz.U.UE C z dnia 31 sierpnia 2020 r.)
Sąd odsyłający
Varhoven administrativen sad
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: "Unipack" AD
Strona przeciwna: Direktor na Teritorialna direktsia "Dunavska" kam Agentsia "Mitnitsi", Prokuror ot Varhovna administrativna prokuratura na Republika Bulgaria
Sentencja
Artykuł 172 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego należy interpretować w ten sposób, że za "wyjątkowe okoliczności" w rozumieniu tego przepisu - do celów udzielenia, na podstawie art. 254 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny, pozwolenia z mocą wsteczną na zastosowanie procedury końcowego przeznaczenia przewidzianej w tym ostatnim przepisie - nie można uznać okoliczności takich jak wcześniejsze wygaśnięcie ważności decyzji w sprawie wiążącej informacji taryfowej wskutek zmiany w nomenklaturze scalonej, brak reakcji ze strony organów celnych wobec przywozu oznaczonego błędnym kodem ani okoliczności, że towaru użyto w celach zwolnionych z cła antydumpingowego.
