Język postępowania: hiszpański(2020/C 271/40)
(Dz.U.UE C z dnia 17 sierpnia 2020 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: I. Martínez del Peral, J. Baquero Cruz, P.J.O. Van Nuffel, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii
Żądania strony skarżącej
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarg zmierzająca do stwierdzenia uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, złożona na podstawie art. 258 TFUE, dotyczy art. 32 ust. 3-6 i art. 34 ust. 1 akapit drugi Ley 40/2015, de 1 de octubre de 2015, de Régimen Jurídico del Sector Público [ustawy 40/2015 z dnia 1 października o systemie prawnym sektora publicznego] oraz art. 67 ust. 1 akapit trzeci Ley 39/2015, de 1 de octubre de 2015, del Procedimiento Administrativo Común de las Administraciones Públicas [ustawy 39/2015 z dnia 1 października 2015 r. o powszechnym postępowaniu administracyjnym przed organami administracji publicznej].
Sporne przepisy zrównały system odpowiedzialności państwa jako ustawodawcy z tytułu naruszenia prawa Unii z systemem ustanowionym dla naruszeń hiszpańskiej konstytucji przez akty ustawodawcy, dodając określone przesłanki materialne.
Jednoczesne zrównanie systemów i przesłanek proceduralnych czyni uzyskanie odszkodowań z tytułu naruszeń prawa Unii należnych od hiszpańskiego ustawodawcy niemożliwym lub nadmiernie utrudnionym z naruszeniem zasady skuteczności. Z drugiej strony, warunki materialne dodane dla naruszeń prawa Unii naruszają zasadę równoważności, poprzez poddanie odszkodowania za szkody wyrządzone przez hiszpańskiego ustawodawcę z naruszeniem tego prawa mniej korzystnym warunkom, niż warunki, jakie mają zastosowanie w przypadku szkód należnych z tytułu naruszenia hiszpańskiej konstytucji.
