[Odesłanie prejudycjalne - Status obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi - Dyrektywa 2003/109/WE - Artykuł 12 - Przyjęcie decyzji o wydaleniu rezydenta długoterminowego - Czynniki, które należy wziąć pod uwagę - Orzecznictwo krajowe - Nieuwzględnienie tych czynników - Zgodność - Dyrektywa 2001/40/WE - Wzajemne uznawanie decyzji o wydaleniu obywateli państw trzecich - Znaczenie](2020/C 271/26)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 17 sierpnia 2020 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Superior de Justicia de Castilla-La Mancha
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: WT
Strona pozwana: Subdelegación del Gobierno en Guadalajara
Sentencja
Artykuł 12 dyrektywy Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotyczącej statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, które - zgodnie z jego wykładnią dokonaną w orzecznictwie krajowym poprzez odniesienie do dyrektywy 2001/40 - przewiduje wydalenie każdego obywatela państwa trzeciego posiadającego zezwolenie na pobyt długoterminowy, który popełnił przestępstwo podlegające karze pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej jednego roku, bez potrzeby badania, czy ten obywatel państwa trzeciego stanowi rzeczywiste i dostatecznie poważne zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego oraz bez uwzględnienia okresu jego zamieszkiwania na terytorium tego państwa członkowskiego, jego wieku, konsekwencji dla niego oraz członków jego rodziny, a także powiązań z państwem zamieszkania lub braku powiązań z krajem pochodzenia.
