(2020/C 210/01)(Dz.U.UE C z dnia 24 czerwca 2020 r.)
Zastrzeżenie prawne Celem niniejszych wytycznych jest wsparcie organów krajowych państw członkowskich, podmiotów gospodarczych oraz internetowych platform handlu elektronicznego w stosowaniu rozporządzenia (UE) 2019/1148. Wykładni prawa Unii może oficjalnie dokonywać wyłącznie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
|
Spis treści
WPROWADZENIE
SEKCJA PIERWSZA - WYTYCZNE DLA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
CZĘŚĆ I - SYSTEM POZWOLEŃ
CZĘŚĆ II - PRZEPROWADZANIE INSPEKCJI I KONTROLI
CZĘŚĆ III - WYMIANA INFORMACJI
SEKCJA DRUGA - WYTYCZNE DLA PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH I INTERNETOWYCH PLATFORM HANDLU ELEKTRONICZNEGO
CZĘŚĆ IV - SPRAWDZENIE PRZY SPRZEDAŻY
CZĘŚĆ V - ROZPOZNAWANIE I ZGŁASZANIE PODEJRZANYCH TRANSAKCJI ORAZ ZNACZĄCYCH PRZYPADKÓW ZAGINIĘCIA I KRADZIEŻY
CZĘŚĆ VI - INFORMACJE W ŁAŃCUCHU DOSTAW
CZĘŚĆ VII - BEZPIECZEŃSTWO SKŁADOWANIA
Dodatek 1 - Okresy przejściowe
Dodatek 2 - Lista kontrolna na potrzeby inspekcji dokonywanych przez krajowe organy kontroli
Dodatek 3 - Lista kontrolna dotycząca zachowania zgodności z przepisami dla podmiotów gospodarczych, internetowych platform handlu elektronicznego, użytkowników zawodowych i przeciętnych użytkowników
Dodatek 4 - Wymiana transgraniczna - wzór
Dodatek 5 - Dalsze wytyczne i inne nazwy substancji wymienionych w załącznikach do rozporządzenia
WPROWADZENIE
We współczesnym społeczeństwie każdego dnia w użyciu są rozmaite substancje chemiczne - wykorzystywane w różnych procesach przemysłowych, pomocne przy wykonywaniu czynności zawodowych, a także w szeroko pojętym i zróżnicowanym sektorze konsumenckim. Substancje chemiczne są wykorzystywane między innymi jako półprodukty do wytwarzania innych substancji chemicznych, jako rozpuszczalniki do rozpuszczania materiałów, do wytwarzania produktów takich jak farby, składniki żywności, ale także produktów końcowych, takich jak produkty czyszczące. Przeważająca większość tych substancji jest przedmiotem wymiany handlowej między przedsiębiorstwami do celów zgodnych z prawem. Osoby fizyczne lub prawne mogą mieć ponadto uzasadniony interes w nabywaniu lub wykorzystywaniu takich substancji poza środowiskiem zawodowym, np. do celów hobbystycznych.
Niektóre substancje chemiczne mogą jednak być wykorzystywane niezgodnie z przeznaczeniem, do nielegalnego wytwarzania materiałów wybuchowych domowym sposobem. Terroryści i inni przestępcy mogą próbować nabywać na wolnym rynku składniki prekursorów niezbędne do wytwarzania materiałów wybuchowych domowym sposobem lub pozyskiwać je ze źródeł legalnego zastosowania.
Od 2014 r. na mocy rozporządzenia (UE) nr 98/2013 w całej UE obowiązują przepisy dotyczące wprowadzania do obrotu i używania prekursorów materiałów wybuchowych. Jednak zagrożenie ze strony materiałów wybuchowych wytwarzanych domowym sposobem nadal jest wysokie i ulega stałym zmianom. Konieczne było zatem dalsze wzmocnienie i ujednolicenie systemu zapobiegania nielegalnemu wytwarzaniu materiałów wybuchowych domowym sposobem. Przyjęto zatem rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1148 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie wprowadzania do obrotu i stosowania prekursorów materiałów wybuchowych 1 , uchylające rozporządzenie (UE) nr 98/2013 ze skutkiem od dnia 1 lutego 2021 r.
Rozporządzenie ustanawia zharmonizowane przepisy dotyczące udostępniania, wprowadzania, posiadania i stosowania substancji lub mieszanin, które mogą być użyte do nielegalnego wytwarzania materiałów wybuchowych, w celu ograniczenia ich dostępności dla ogółu społeczeństwa, oraz przepisy zapewniające odpowiednie zgłaszanie podejrzanych transakcji w ramach całego łańcucha dostaw.
Celem niniejszych wytycznych jest, zgodnie z art. 12 rozporządzenia, udzielenie wsparcia podmiotom w łańcuchu dostaw substancji chemicznych oraz właściwym organom w realizacji ich obowiązków wynikających z rozporządzenia, a także ułatwienie współpracy między właściwymi organami a podmiotami gospodarczymi. W dniach 9-10 grudnia 2019 r. zwrócono się do Stałego Komitetu ds. Prekursorów o konsultację w sprawie projektu wytycznych. Wykładni prawa Unii może oficjalnie dokonywać wyłącznie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Części I-III wytycznych są skierowane do państw członkowskich, natomiast części IV-VII - do podmiotów gospodarczych i internetowych platform handlu elektronicznego.
Ogólnie rzecz biorąc, słowa "powinny", "muszą" i "mają obowiązek" wskazują na zobowiązanie wynikające z rozporządzenia, podczas gdy sformułowania "mogą" i "zaleca się" wskazują na zalecenia i dobre praktyki.
Zakres stosowania
Rozporządzenie ma zastosowanie do udostępniania, wprowadzania, posiadania i używania substancji wymienionych w załącznikach I i II, lub mieszanin zawierających te substancje, niezależnie od ich stężenia, z wyjątkiem następujących wyrobów:
Art. 2. ust. 2: Przedmiotowe rozporządzenie nie stosuje się do:
Wyłączone z definicji "prekursorów materiałów wybuchowych podlegających regulacji" są "jednorodne mieszaniny ponad 5 składników, w których stężenie każdej z wymienionych w załączniku I lub II substancji wynosi poniżej 1 % [m/m]" (art. 3 ust. 13)). Z drugiej strony zakresem rozporządzenia objęte są wyroby zawierające 5 lub mniej składników lub o wyższym stężeniu prekursorów materiałów wybuchowych.
W art. 5 rozporządzenia zapisano, że na terytorium UE "prekursory materiałów wybuchowych podlegające ograniczeniom nie są udostępniane przeciętnym użytkownikom, wprowadzane, posiadane ani stosowane przez nich". Z definicji "podmiotu gospodarczego" zawartej w art. 3 ust. 10 rozporządzenia wynika ponadto, że przedmiotowe rozporządzenie stosuje się do udostępniania na terytorium UE substancji objętych zakresem załącznika I i II do rozporządzenia przez "osobę fizyczną lub prawną lub organ publiczny lub grupę takich osób lub organów, które udostępniają na rynku prekursory materiałów wybuchowych podlegające regulacji zarówno poza internetem, jak i w internecie, w tym na internetowych platformach handlu elektronicznego". W związku z tym powyższy przepis ma zastosowanie bez względu na miejsce, w którym siedzibę może mieć podmiot gospodarczy udostępniający na terytorium Unii prekursory materiałów wybuchowych podlegających regulacji. Jego zakres obejmuje podmioty mające siedzibę poza UE, udostępniające prekursory materiałów wybuchowych podlegające regulacji na jej terytorium.
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1148 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie wprowadzania do obrotu i stosowania prekursorów materiałów wybuchowych, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 i uchylające rozporządzenie (UE) nr 98/2013 (Dz.U. L 186/1 z 11.7.2019, s. 1).
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/ WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).
8 Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73.
12 Zob. na przykład art. 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi (Dz.U. L 197 z 24.7.2012, s. 1).
13 Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).
14 Te podmioty gospodarcze są objęte definicją "dostawcy", zgodnie z art. 3 pkt 32 rozporządzenia REACH.
15 Te podmioty gospodarcze są objęte definicją "odbiorcy", zgodnie z art. 3 pkt 34 rozporządzenia REACH.
16 Zob. np. art. 8 dyrektywy Rady 98/24/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (Dz.U. L 131 z 5.5.1998, s. 11).
17 Zob. np. art. 10 dyrektywy 2012/18/UE w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi.
18 Należy tego dokonać zgodnie z ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych, zob. część IV.
19 Zob. art. 18 rozporządzenia (UE) 2019/1148. Utrzymany zostaje wpis nr 58 w kolumnie 2 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (REACH), który stanowi, że azotan amonu "nie jest wprowadzany do obrotu po raz pierwszy po dniu 27 czerwca 2010 r. jako substancja lub w mieszaninach zawierających ponad 28 % masowo azotu w stosunku do azotanu amonu, do użycia jako nawóz stały, jedno- lub wieloskładnikowy, chyba że nawóz jest zgodny z przepisami technicznymi dotyczącymi nawozów na bazie azotanu amonu z wysoką zawartością azotu określonych w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady". Azotan amonu jest również wyraźnie wymieniony w dyrektywie 2012/18/UE w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi (wpis 1-4 w części 2 załącznika I).