(2020/C 209/25)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 22 czerwca 2020 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J.-F. Brakeland, E. Georgieva, S. L. Kaleda, W. Mölls, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
Storna skarżąca wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Skarga o stwierdzenie nieważności wniesiona przez Komisję dotyczy decyzji Rady, zawartej w akcie Coreperu z dnia 5 lutego 2020 r., zatwierdzającej zgłoszenie przedłożone Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w zakresie wprowadzenia wytycznych dotyczących cyklu życia w celu oszacowania "well-to-tank" [od szybu po zbiornik] emisji gazów cieplarnianych ze zrównoważonych paliw alternatywnych (zgłoszenie emisji gazów cieplarnianych), w celu ich przekazania IMO przez prezydencję Rady w imieniu państw członkowskich i Komisji.
Skarga Komisji opiera się na dwóch zarzutach.
Komisja uważa po pierwsze, że decyzja Rady narusza wyłączne kompetencje Unii określone w art. 3 ust. 2 TFUE. W istocie Unia ma wyłączną kompetencję w dziedzinie, której dotyczy zgłoszenie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 ust. 2 TFUE, ponieważ dziedzina ta jest w dużej mierze objęta wspólnymi zasadami mającymi zastosowanie do sytuacji wewnątrzunijnych w rozumieniu spójnego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości.
Po drugie, Komisja uważa, że decyzja Rady narusza instytucjonalne prerogatywy Komisji wynikające z art. 17 ust. 1 TUE, ponieważ tylko Komisja jest uprawniona do działania w imieniu Unii i reprezentowania jej w relacjach zewnętrznych.