(Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Artykuły 6 i 7 - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Zawarty w umowie warunek dotyczący natychmiastowej wymagalności kredytu hipotecznego - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Pytanie identyczne z pytaniem, w przedmiocie którego Trybunał już wydał orzeczenie lub na które odpowiedź można jasno wyinterpretować z orzecznictwa - Stwierdzenie nieuczciwego charakteru warunku - Uprawnienia sądu krajowego w przypadku warunku uznanego za "nieuczciwy" - Zastąpienie nieuczciwego warunku w umowie przepisem prawa krajowego - Artykuł 53 §, regulaminu postępowania przed Trybunałem - Pytanie oczywiście niedopuszczalne)Język postępowania: hiszpański
(2020/C 19/02)
(Dz.U.UE C z dnia 20 stycznia 2020 r.)
Sąd odsyłający
Juzgado de Primera Instancia no 1 de Fuenlabrada
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Bankia SA
Strona pozwana: Henry-Rodolfo Rengifo Jiménez, Sheyla-Jeanneth Felix Caiza
Sentencja
Artykuł y 6 i 7 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że, po pierwsze, stoją one na przeszkodzie temu, żeby uznany za nieuczciwy warunek dotyczący natychmiastowej wymagalności kredytu hipotecznego został częściowo utrzymany w mocy poprzez usunięcie przez sąd krajowy elementów przesądzających o jego nieuczciwym charakterze. Artykuły te nie stoją natomiast na przeszkodzie temu, aby sąd krajowy zaradził skutkom nieważności takiego mającego nieuczciwy charakter warunku, którego treść ma swoje źródło w przepisie podlegającym stosowaniu w wypadku zgody stron umowy, poprzez zastąpienie go tam przepisem w nowym brzmieniu przyjętym już po zawarciu umowy w sytuacji, gdy dana umowa nie może dalej istnieć w razie usunięcia tego nieuczciwego warunku i że stwierdzenie nieważności umowy naraża konsumenta na szczególnie niekorzystne konsekwencje.
