Język postępowania: angielski(2018/C 152/19)
(Dz.U.UE C z dnia 30 kwietnia 2018 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ (przedstawiciele: adwokaci J. Güell Serra, E. Stoyanov Edissonov)
Inne strony postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, Joaquín Nadal Esteban
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
W zaskarżonym wyroku w odniesieniu do oceny przesłanek zastosowania art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/ 2009 1 Sąd orzekł, że z wyroku Trybunału z dnia 11 czerwca 2009 r., Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli, C-529/07, EU:C:2009:361, wynika, że zła wiara zakładała istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd i w konsekwencji wymagała, aby rozpatrywane towary i usługi musiały być podobne lub identyczne.
Wnoszący odwołanie twierdzi, że z wyroku w sprawie Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli nie wynika, że zła wiara ze strony zgłaszającego znak towarowy zakłada istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd pomiędzy znakami towarowymi/oznaczeniami stron, ale że istnienie takiego prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd jest tylko jednym z czynników, które mogą zostać uwzględnione, ale nie warunkiem sine qua non zastosowania art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.
Wnoszący odwołanie podnosi zatem, że poprzez stwierdzenie, że art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 zakładał lub wymagał istnienia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd opinii publicznej ze względu na podobieństwo lub identyczność rozpatrywanych towarów lub usług, Sąd dokonał błędnej interpretacji wyroku w sprawie Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli i błędnie zastosował art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009. W konsekwencji Sąd naruszył prawo.