Zalecenie Parlamentu Europejskiego dla Rady z dnia 7 lipca 2016 r. w sprawie 71. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów...

A.

mając na uwadze, że zaangażowanie UE na rzecz skutecznego multilateralizmu i dobrych rządów w skali globalnej, w których centralne miejsce zajmuje ONZ, stanowi integralną część polityki zewnętrznej UE i ma swoje podstawy w przekonaniu, że wielostronny system oparty na uniwersalnych zasadach i wartościach, których należy przestrzegać i bronić, jest najlepszym sposobem na to, aby sprostać globalnym kryzysom, wyzwaniom i zagrożeniom;

B.

mając na uwadze, że UE powinna odgrywać aktywną rolę w budowaniu takiej Organizacji Narodów Zjednoczonych, która zdoła efektywnie włączać się w rozwiązywanie światowych problemów, w budowę pokoju i bezpieczeństwa, rozwój, prawa człowieka, demokrację oraz rządy prawa oparte na międzynarodowym porządku;

C.

mając na uwadze, że państwa członkowskie UE powinny dokładać starań, aby skoordynować swoje działania w ramach organów i jednostek systemu Narodów Zjednoczonych zgodnie z mandatem, o którym mowa w art. 34 ust. 1 TUE;

D.

mając na uwadze, że globalne i regionalne bezpieczeństwo ulega gwałtownemu osłabieniu, ma coraz bardziej złożony charakter i zacierają się granice między bezpieczeństwem wewnętrznym a zewnętrznym; mając na uwadze, że UE odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa i stabilności na świecie;

E.

mając na uwadze, że w wyniku zmiany światowej konfiguracji sił i jej rozprzestrzeniania się konieczne jest głębokie przereformowanie narzędzi skutecznej wielostronności w ramach ONZ; mając na uwadze, że narzędzia te muszą w większym stopniu angażować wszystkie zainteresowane strony, zarówno państwowe, jak i niepaństwowe, w tym w procesach zapobiegania konfliktom i zarządzania kryzysowego;

F.

mając na uwadze, że UE i państwa członkowskie zapewniają wspólnie jako pojedynczy podmiot największy wkład finansowy w system ONZ, pokrywając około jednej trzeciej budżetu zwykłego ONZ, prawie dwie piąte budżetu na utrzymywanie pokoju oraz około jednej piątej całego wkładu w fundusze i programy ONZ;

G.

mając na uwadze, że UE działa na rzecz zrównoważenia środowiskowego, zwłaszcza poprzez przeciwdziałanie zmianom klimatu przez wspieranie międzynarodowych środków i działań na rzecz utrzymania i poprawy jakości środowiska i zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi;

H.

mając na uwadze, że UE należy do najbardziej zaangażowanych obrońców i propagatorów praw człowieka, podstawowych wolności, wartości kulturowych i różnorodności, demokracji i zasad państwa prawa;

I.

mając na uwadze, że bezpieczeństwo UE staje się coraz bardziej niestabilne i zmienne ze względu na szereg długotrwałych lub nowo pojawiających się wyzwań, co obejmuje gwałtowne konflikty, terroryzm, przestępczość zorganizowaną, bezprecedensowe fale migracji i zmianę klimatu, którymi nie można zająć się na poziomie krajowym i które wymagają reakcji regionalnej oraz globalnej;

J.

mając na uwadze, że nowe wyzwania, w tym wojna hybrydowa i informacyjna, zagrożenia cybernetyczne, inżynieria biologiczna, autonomiczne śmiercionośne systemy, nanotechnologia, miniaturyzacja broni i rozprzestrzenianie się technologii podwójnego zastosowania wymagają opracowania wielostronnych porozumień, do czego najodpowiedniejsze są ramy ONZ;

K.

mając na uwadze, że ostatnie postępy w dziedzinie rozprzestrzeniania broni masowego rażenia i jej nośników sprawiają, że kontrola zbrojeń i rozbrojenie są coraz trudniejsze i powodują spadek globalnego bezpieczeństwa i stabilności; mając na uwadze, że ONZ stanowi odpowiednie ramy do wspierania wysiłków zmierzających do stworzenia nowej generacji środków kontroli zbrojeń i rozbrojenia wraz z partnerami o podobnych poglądach;

a)

czynnego opowiadania się za tym, by wszystkie strony bezpośrednio lub pośrednio uczestniczące w konfliktach zbrojnych oraz skupiające je organizacje w pełni przestrzegały międzynarodowych zobowiązań i norm prawa międzynarodowego oraz popierały pokojowe i dyplomatyczne rozwiązania wszelkich konfliktów; domagania się, aby powyższe obejmowało również zobowiązanie do przyznawania osobom będącym w potrzebie dostępu do pomocy humanitarnej;

b)

dalszego wspierania wielostronnych prób znalezienia trwałych i pokojowych rozwiązań politycznych w odniesieniu do trwających konfliktów na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej; dalszego wspierania prac specjalnego wysłannika sekretarza generalnego ONZ do Syrii, specjalnego przedstawiciela i szefa misji ONZ ds. wspierania Libii, specjalnego wysłannika sekretarza generalnego ONZ do Jemenu, specjalnego koordynatora Narodów Zjednoczonych ds. procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie oraz specjalnego wysłannika sekretarza generalnego ONZ do Sahary Zachodniej; wezwania społeczności międzynarodowej do dalszego udzielania pomocy humanitarnej, finansowej i politycznej w celu znalezienia rozwiązania dla sytuacji humanitarnej oraz podjęcia działań na rzecz natychmiastowego zaprzestania przemocy; potępienia działań jednostronnych i nieskoordynowanych na wszystkich obszarach objętych kryzysem;

c)

wspierania rozmów wewnętrznych między Syryjczykami, zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2254 (2015); wspierania prac grup zadaniowych utworzonych przez Międzynarodową Grupę Wsparcia Syrii, które nadzorują niesienie niezbędnej pomocy humanitarnej tysiącom Syryjczyków w oblężonych i innych trudno dostępnych obszarach, jak również zaprzestania działań wojennych zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2268(2016); stanowczego potępienia powszechnego łamania praw człowieka i naruszania międzynarodowego prawa humanitarnego w Syrii oraz wspierania działań organizacji społeczeństwa obywatelskiego w zakresie gromadzenia dowodów na popełnione zbrodnie wojenne, zbrodnie przeciwko ludzkości oraz inne naruszenia praw człowieka; podkreślania potrzeby znalezienia politycznego rozwiązania konfliktu i zapewnienia udziału kobiet w rozmowach pokojowych; nakłonienia państw będących członkami ONZ do udostępnienia wszelkich niezbędnych i dostępnych środków finansowych i zasobów ludzkich w celu wsparcia lokalnych społeczności oraz uchodźców;

d)

upewnienia się, że Zgromadzenie Ogólne ONZ, we współpracy z UE i ze Stanami Zjednoczonymi, dostarcza wszelkich instrumentów pozwalających zapewnić, że koncepcja dwóch państw w granicach z 1967 r. z Jerozolimą jako stolicą obu państw - państwa Izrael z bezpiecznymi i uznawanymi granicami oraz sąsiadującej z nim niepodległej, demokratycznej i zdolnej do samostanowienia Palestyny - współistniejących obok siebie w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa, jest zrównoważona i skuteczna; działania zgodnie z konkluzjami Rady w sprawie procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie, przyjętymi dnia 18 stycznia 2016 r., w których ciągłą rozbudowę osiedli postrzega się jako stałą przeszkodę w osiągnięciu pokoju;

e)

podkreślania, że w Jemenie potrzebne są skoordynowane działania humanitarne pod przywództwem ONZ; wezwania wszystkich stron do umożliwienia dostaw pilnie potrzebnej żywności, leków, paliwa i innej niezbędnej pomocy za pośrednictwem ONZ i międzynarodowych kanałów humanitarnych, aby zaspokoić pilne potrzeby ludności cywilnej cierpiącej z powodu kryzysu, zgodnie z zasadami bezstronności, neutralności i niezależności; apelowania o przerwę w walkach ze względów humanitarnych, aby umożliwić dostarczenie Jemeńczykom ratującej życie, pilnie potrzebnej pomocy; wzywania do przeprowadzenia bezstronnego i niezależnego dochodzenia w sprawie wszystkich domniemanych naruszeń międzynarodowego prawa praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym niedawnych ataków na humanitarną infrastrukturę i personel; wezwania wszystkich stron do poszanowania praw człowieka i swobód wszystkich obywateli Jemenu oraz podkreślania znaczenia, jakie ma poprawa bezpieczeństwa wszystkich osób uczestniczących w misjach pokojowych i humanitarnych w tym kraju, w tym pracowników organizacji pomocowych, lekarzy i dziennikarzy; promowania polityki zbliżenia między Arabią Saudyjską a Iranem w celu rozładowania napięć w regionie i utorowania drogi do rozwiązania konfliktów w Jemenie i w innych rejonach;

f)

dalszego apelowania o pełne poszanowanie międzynarodowo uznanych granic i integralności terytorialnej krajów Europy Wschodniej i Kaukazu Południowego, w tym Gruzji, Mołdawii i Ukrainy, w świetle naruszeń prawa międzynarodowego w tych obszarach oraz na rzecz ich wolnej i suwerennej decyzji o dążeniu do integracji z Unią Europejską; wyrażenia poparcia oraz ożywienia wysiłków dyplomatycznych na rzecz pokojowego rozwiązania tych trwających i zamrożonych konfliktów; apelowania do społeczności międzynarodowej o pełne wdrożenie polityki nieuznawania nielegalnej aneksji Krymu; aktywnego zwiększenia nacisku na Rosję, jako stałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ, w celu rozwiązania konfliktu na Ukrainie;

g)

wezwania społeczności międzynarodowej i organizacji regionalnych do większego wspierania wysiłków w zakresie zarządzania kryzysem bezpieczeństwa na kontynencie afrykańskim, w szczególności w Somalii, Sudanie, Sudanie Południowym, Republice Środkowoafrykańskiej, Mali, Nigerii, Burundi i ogólnie w regionie Wielkich Jezior; zachęcenia państw członkowskich ONZ do zwiększenia wsparcia dla coraz ważniejszej roli i zwiększających się zdolności Unii Afrykańskiej w mediacjach i zarządzaniu kryzysowym oraz dążenia do zapewnienia komplementarności z wysiłkami Biura Wsparcia ds. Budowania Pokoju ONZ; wspierania wysiłków podejmowanych przez UA, Wspólnotę Wschodnioafrykańską i ONZ na rzecz zapobieżenia dalszej eskalacji kryzysu w Burundi oraz działania na rzecz promowania pilnego, powszechnego i prawdziwego dialogu wewnętrznego w Burundi między rządem a opozycją; wspierania niezależnego międzynarodowego śledztwa, które zbadałoby wszystkie domniemane przypadki łamania praw człowieka, a także pomogłoby pociągnąć do odpowiedzialności winnych i postawić ich przed wymiarem sprawiedliwości;

h)

wspierania trwających szeroko zakrojonych wysiłków na rzecz wzmocnienia operacji pokojowych ONZ i zdolności tej organizacji do rozwiązywania konfliktów; przeanalizowania nowych możliwości i zachęcania do wzmocnionej współpracy między UE a ONZ w kontekście ukształtowania na nowo ich wizji strategicznych na temat bezpieczeństwa, z jednej strony poprzez nową globalną strategię UE w dziedzinie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, a z drugiej strony poprzez dokonanie przez ONZ przeglądu własnych operacji pokojowych, systemu budowania pokoju oraz programu w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa (rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ 1325 (2000)), a także synergii pomiędzy nimi; zapewnienia, aby w procesie przeglądu systemu budowania pokoju ONZ wspierano zasadę obowiązku ochrony oraz rolę kobiet w budowaniu pokoju;

i)

wspierania przyjmowania i wdrażania niedawno przyjętej rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2242 (2015), która stawia kobiety w centrum wszelkich działań mających na celu sprostanie globalnym wyzwaniom, oraz wezwania do podjęcia dodatkowych wysiłków na rzecz włączania programu w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa do wszystkich aspektów utrzymywania pokoju; podkreślania znaczenia równego, pełnego i aktywnego uczestnictwa kobiet w zapobieganiu konfliktom i rozwiązywaniu ich oraz w negocjacjach pokojowych i procesie budowania pokoju; zapewnienia kobietom będącym ofiarami gwałtów wojennych wszelkiej niezbędnej i bezpiecznej pomocy medycznej;

j)

promowania kultury zapobiegania w ramach systemu ONZ w celu poprawy jego zdolności do szybszego reagowania na pojawiające się sytuacje kryzysowe oraz potencjalne zagrożenia dla pokoju i bezpieczeństwa, zwłaszcza poprzez bardziej skuteczne mechanizmy dyplomacji prewencyjnej, budowanie zaufania i działania mediacyjne; podejmowania starań w dążeniu do poprawy systemów wczesnego ostrzegania i wczesnej komunikacji oraz dalszego rozwoju procedur w zakresie konsultacji w sytuacjach kryzysowych między ONZ, UE i innymi organizacjami regionalnymi i podregionalnymi, które odgrywają coraz ważniejszą rolę w międzynarodowym pokoju i bezpieczeństwie, w celu lepszego koordynowania ich reagowania kryzysowego, unikając niepotrzebnego powielania działań; współpracy z ONZ przy rozszerzaniu roli i zwiększaniu zdolności organizacji regionalnych i podregionalnych w zakresie utrzymywania pokoju, zapobiegania konfliktom, wojskowego i cywilnego zarządzania kryzysowego oraz rozwiązywania konfliktów;

k)

zwiększenia wsparcia przez państwa członkowskie na rzecz prowadzonych przez ONZ operacji utrzymywania i budowania pokoju obejmujących element dotyczący praw człowieka i jasne strategie wyjścia, w szczególności poprzez zapewnianie personelu i sprzętu, a także wzmocnienia roli UE ułatwiającej rozwiązywanie problemów w tym obszarze; dalszego rozwoju procedur stosowania wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE w ramach wspierania operacji ONZ, w tym poprzez rozmieszczenie grup bojowych UE lub poprzez inicjatywy w zakresie budowania zdolności i reform sektora bezpieczeństwa, zwracając jednocześnie dostateczną uwagę na takie kwestie, jak prawa człowieka, zrównoważony rozwój oraz przyczyny tkwiące u źródeł masowej migracji;

l)

promowania szerokiej definicji koncepcji bezpieczeństwa ludzkiego, poprzez zbliżenie jej do kwestii równości płci i praw człowieka, oraz zasady obowiązku ochrony (R2P), a także dalszych starań na rzecz doprowadzenia do operacyjności zasady obowiązku ochrony; wsparcia ONZ w dalszym odgrywaniu kluczowej roli w pomaganiu państwom we wdrażaniu obowiązku ochrony w celu przestrzegania państwa prawa i międzynarodowego prawa humanitarnego; promowania kodeksu postępowania dotyczącego działań Rady Bezpieczeństwa wymierzonych przeciwko ludobójstwu, zbrodniom przeciwko ludzkości lub zbrodniom wojennym, zobowiązującego państwa członkowskie ONZ do wspierania działań Rady Bezpieczeństwa mających na celu zapobieganie lub położenie kresu tego rodzaju przestępstwom, a także do niegłosowania przeciwko odnośnej rezolucji Rady Bezpieczeństwa;

m)

ponownego jednoznacznego potępienia terroryzmu oraz pełnego wsparcia działań ukierunkowanych na pokonanie i wyeliminowanie organizacji terrorystycznych, w szczególności tzw. "ISIS/ Daisz" stanowiącej wyraźne zagrożenie dla bezpieczeństwa regionalnego i międzynarodowego, przypominając jednocześnie, że działania te powinny zawsze w pełni respektować międzynarodowe prawa człowieka; wsparcia promowania wszystkich aspektów rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2178 (2014) dotyczącej zwalczania zagrożeń powodowanych przez zagranicznych bojowników terrorystycznych oraz madryckich zasad przewodnich w sprawie zahamowania napływu zagranicznych bojowników terrorystycznych;

n)

wzmożenia wysiłków w zakresie ukrócenia rekrutacji i zwalczania propagandy terrorystycznej za pośrednictwem platform mediów społecznościowych, ale także sieci zradykalizowanych głosicieli nienawiści; wspierania polityk przeciwdziałania radykalizacji postaw i deradykalizacji zgodnie z planem działań ONZ w kwestii zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi;

o)

dalszej współpracy z ONZ w przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu, co obejmuje wykorzystanie istniejących mechanizmów w celu identyfikowania terrorystów i organizacji terrorystycznych oraz wzmocnienia mechanizmów zamrażania aktywów na całym świecie, przy jednoczesnym zachowaniu międzynarodowych standardów uczciwego procesu i praworządności;

p)

udzielania wsparcia na rzecz Specjalnego Wydziału ds. Walki z Terroryzmem ONZ w celu zapewnienia koordynacji i spójności w zakresie wdrażania globalnej strategii zwalczania terroryzmu ONZ, z wykorzystaniem zasobów i wiedzy fachowej 25 podmiotów systemu ONZ oraz Interpolu, przy jednoczesnym uwzględnieniu faktu, że walka z terroryzmem nie może być wykorzystywana jako pretekst do poskramiania krajowych przeciwników politycznych lub naruszania praw ludności;

q)

promowania skoordynowanych wysiłków międzynarodowych na rzecz zwalczania rosnącego zagrożenia stwarzanego przez improwizowane urządzenia wybuchowe (IED), w szczególności poprzez rozwijanie zrozumienia związku między zwalczaniem IED a walką z terroryzmem, przy wykorzystaniu zasobów i wiedzy fachowej podmiotów systemu ONZ i Interpolu, tak aby wzmocnić egzekwowanie prawa i współpracę wojskową;

r)

przypomnienia w tym kontekście o potrzebie odpowiedniego połączenia bezpieczeństwa, egzekwowania prawa, praw człowieka, instrumentów społeczno-gospodarczych, które oferują lepsze możliwości reagowania na zmieniający się charakter terroryzmu i brutalnego ekstremizmu w postaci, jaką przejawia Daisz, Al-Kaida, Al-Szabab, Boko Haram i in.;

s)

wspierania zwiększonego wkładu UE w inicjatywy ONZ w zakresie budowania zdolności, dotyczące zwalczania zagranicznych bojowników terrorystycznych i brutalnego ekstremizmu;

t)

wspierania wysiłków UE w celu uniemożliwiania pomiotom niepaństwowym i grupom terrorystycznym opracowywania, produkowania, zakupu lub transferu broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia, a także zapewniania wkładu w kompleksowy przegląd rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1540 (2004) w 2016 r.; domagania się pełnej zgodności z Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT), konwencją o zakazie broni chemicznej oraz konwencją o zakazie broni biologicznej i toksycznej, a także zakończenia procesu ratyfikacji Traktatu o całkowitym zakazie prób jądrowych; zachęcenia wszystkich państw członkowskich ONZ do podpisania i ratyfikowania Konwencji o zakazie użycia, składowania, produkcji i transferu min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu; przyjęcia z zadowoleniem powołania otwartej grupy roboczej (OEWP) jako organu pomocniczego Zgromadzenia Ogólnego ONZ, w celu poczynienia dalszych postępów w wielostronnych negocjacjach w sprawie rozbrojenia jądrowego, oraz aktywnego uczestnictwa wszystkich państw członkowskich UE w pracach tej grupy; wezwania członków ONZ do aktywnych działań na rzecz powszechnego rozbrojenia przy należytym uwzględnieniu zarówno wymiaru bezpieczeństwa, jak i aspektów humanitarnych broni jądrowej;

u)

wezwania państw członkowskich do poparcia na 71. sesji rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ zatytułowanej "Skutki wykorzystywania uzbrojenia i amunicji zawierających zubożony uran" oraz opracowania wspólnego stanowiska UE, które lepiej odzwierciedli wielokrotne apele Parlamentu o globalne moratorium ostrożnościowe oraz rozwój globalnego porozumienia w sprawie potencjalnego ryzyka dla zdrowia osób cywilnych, kompleksowego obciążenia zarządzaniem pokonfliktowymi odpadami promieniotwórczych i kosztów finansowych wynikających ze stosowania takiej broni; uwzględnienia projektów dotyczących oceny i neutralizacji zubożonego uranu w unijnych instrumentach finansowania działań rozminowywania;

v)

promowania pełnego wdrożenia Traktatu o handlu bronią oraz zachęcania wszystkich państw członkowskich ONZ do podpisania tego traktatu lub przystąpienia doń;

w)

podjęcia działań na rzecz skuteczniejszych operacji przeciwko przenikaniu broni oraz nielegalnemu obrotowi bronią i amunicją, w tym bronią strzelecką i lekką, w szczególności poprzez opracowanie systemu śledzenia broni;

x)

wspierania działań politycznych na szczeblu globalnym w sprawie wykorzystywania uzbrojonych dronów, mając na celu zapewnienie ich wykorzystania wyłącznie w granicach dozwolonych na mocy międzynarodowych praw człowieka i prawa humanitarnego; wspierania zakazu opracowywania, produkcji i stosowania w pełni autonomicznej broni, która umożliwia przeprowadzanie ataków bez interwencji człowieka; dopilnowania, aby prawa człowieka były częścią wszystkich dialogów z państwami trzecimi na temat zwalczania terroryzmu;

y)

dalszego wspierania bieżących wysiłków ONZ na rzecz opracowania norm odpowiedzialnego i bezpiecznego zachowania w cyberprzestrzeni, w tym wielostronnych ram przed atakami cybernetycznymi, aby zapewnić stosowanie istniejącego prawa międzynarodowego oraz prawa dotyczącego praw człowieka;

z)

promowania większego wsparcia na rzecz prac Biura UNHCR w zakresie wdrażania jego międzynarodowego mandatu do ochrony uchodźców, zwracając szczególną uwagę na bardziej narażone grupy, takie jak kobiety i dzieci; podkreślenia dużego niedopasowania poziomu płynności do potrzeb budżetowych Biura UNHCR i otrzymywanych środków pieniężnych oraz domagania się większej globalnej solidarności; wzywania do zwiększenia finansowania ze zwykłego budżetu ONZ zasadniczych funkcji UNHCR w celu zagwarantowania jego funkcjonowania;

aa)

przypomnienia, że wymagana jest zwiększona spójność i koordynacja między zewnętrznymi i wewnętrznymi wymiarami polityki migracyjnej oraz programami w zakresie rozwoju i stosunków zewnętrznych;

ab)

domagania się podjęcia zwiększonych wysiłków w celu zapobiegania nielegalnej migracji oraz zwalczania przemytu ludzi i handlu nimi, w szczególności poprzez walkę z siatkami przestępczymi dzięki terminowej i skutecznej wymianie odpowiednich informacji wywiadowczych, przy jednoczesnym poszanowaniu międzynarodowych przepisów z zakresu praw człowieka; poprawy metod identyfikacji i ochrony ofiar oraz wzmocnienia współpracy z państwami trzecimi w celu śledzenia, konfiskaty i odzyskiwania zysków z działalności przestępczej w tym sektorze; podkreślania - na szczeblu ONZ - znaczenia ratyfikacji i pełnego wdrożenia Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej oraz uzupełniającego ją protokołu przeciwko przemytowi migrantów drogą lądową, morską i powietrzną oraz protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi; wspierania prac specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. praw człowieka migrantów;

ac)

poparcia posiedzenia plenarnego wysokiego szczebla Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie rozwiązania problemu znacznego napływu uchodźców i migrantów, zaplanowanego na 19 września 2016 r., i zaapelowania, by posiedzenie to skoncentrowało się na podstawowych przyczynach migracji, zwracając należytą uwagę na zwalczanie ubóstwa i korzystanie z praw człowieka oraz stabilności;

ad)

ponownego stwierdzenia w jasny i stanowczy sposób, że wszystkie prawa człowieka uzgodnione na mocy konwencji ONZ są powszechne, niepodzielne, współzależne i wzajemnie powiązane oraz że należy egzekwować poszanowanie tych praw; zwrócenia uwagi na naruszenia i łamanie praw człowieka na całym świecie; wezwania do obrony wolności opinii i wypowiedzi; podkreślenia znaczenia wolnej prasy w zdrowym społeczeństwie, a także roli wszystkich obywateli w tym aspekcie, oraz obrony wolności zrzeszania się i zgromadzeń;

ae)

dalszego popierania wolności religii lub przekonań; wezwania do podjęcia zwiększonych wysiłków na rzecz ochrony praw mniejszości religijnych i innych; wezwania do większej ochrony mniejszości religijnych przed prześladowaniem i przemocą; wezwania do uchylenia praw penalizujących bluźnierstwo lub apostazję, które stanowią pretekst dla prześladowania mniejszości religijnych i osób niewierzących; wspierania prac Specjalnego Sprawozdawcy ONZ ds. Wolności Religii lub Przekonań; intensyfikacji prac na rzecz uznania przez ONZ ludobójstwa popełnionego przez tzw. ISIS/ Daisz na mniejszościach oraz przekazania do MTK przypadków podejrzeń o zbrodnie przeciwko ludzkości, zbrodnie wojenne i ludobójstwo;

af)

dalszego aktywnego propagowania równości i niedyskryminacji; wezwania ONZ do aktywnego wspierania inicjatyw dotyczących uwzględniania problematyki płci w działaniach i programach ONZ oraz dalszego wspierania prac Jednostki Narodów Zjednoczonych ds. Równości Płci i Uwłasnowolnienia Kobiet (UN Women); wsparcia środków wzmacniania przywództwa oraz uczestnictwa kobiet na wszystkich szczeblach procesu decyzyjnego; zwalczania przemocy wobec osób i ich dyskryminacji ze względu na ich orientację seksualną, tożsamość płciową lub ekspresję płciową; wezwania do uchylenia prawodawstwa państw członkowskich ONZ, które narusza prawa lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i interseksualnych (LGBTI); przyjęcia z zadowoleniem pierwszego w historii posiedzenia Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie praw osób LGBTI, które odbędzie się w 2015 r.; wezwania państw członkowskich ONZ do wdrożenia zaleceń specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. współczesnych form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i pokrewnych przejawów nietolerancji;

ag)

promowania praw dzieci, zwłaszcza poprzez zapewnienie dzieciom dostępu do wody, urządzeń sanitarnych, opieki zdrowotnej i kształcenia, również w strefach konfliktu i w obozach dla uchodźców, oraz eliminowania pracy dzieci, torturowania dzieci, handlu dziećmi, małżeństw dzieci i seksualnego ich wykorzystywania; wspierania i wzmacniania międzynarodowych wysiłków na forum ONZ, aby położyć kres wykorzystywaniu dzieci w konfliktach zbrojnych, a także aby skuteczniej zająć się kwestią wpływu konfliktów i sytuacji pokonfliktowych na kobiety i dziewczęta; poparcia opartego na poszanowaniu praw człowieka podejścia do niepełnosprawności w sytuacjach ryzyka i w sytuacjach nadzwyczajnych, zgodnie z Konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych;

ah)

wezwania wszystkich państw, w tym państw członkowskich UE, do szybkiego ratyfikowania protokołu fakultatywnego do Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych ustanawiającego mechanizmy dochodzeniowe i mechanizmy składania skarg;

ai)

przyczynienia się do pomyślnego wyniku prac międzyrządowej grupy roboczej ds. korporacji transnarodowych i innych przedsiębiorstw biznesowych w odniesieniu do praw człowieka; wspierania szerszego wdrażania wytycznych ONZ w sprawie biznesu i praw człowieka wśród państw będących członkami ONZ; zachęcania państw będących członkami ONZ do opracowania i wdrożenia krajowych planów działania; wsparcia projektu z zakresu rozliczalności i środków odwoławczych Wysokiego Komisarza NZ ds. Praw Człowieka, mającego na celu stworzenie skuteczniejszego systemu krajowych prawnych środków odwoławczych, zwłaszcza w przypadkach rażących naruszeń praw człowieka w sektorze biznesu; wezwania państw członkowskich ONZ do poruszania kwestii praw człowieka na posiedzeniach międzynarodowych i krajowych organizacji sportowych;

aj)

dalszego opowiadania się za zerową tolerancją dla kary śmierci oraz prowadzenia prac ukierunkowanych na powszechne jej zniesienie w celu doprowadzenia do przyjęcia następnej rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie moratorium na wykonywanie kary śmierci; potępienia rosnącej liczby przypadków orzekania kar śmierci za przestępstwa związane z narkotykami oraz wezwania do niestosowania kary śmierci za tego typu przestępstwa;

ak)

przypomnienia o obowiązku uwzględniania przez Zgromadzenie Ogólne podczas wyborów członków Rady Praw Człowieka (UNHRC) kwestii poszanowania przez kandydatów promowania i ochrony praw człowieka, praworządności i demokracji; wezwania do ustanowienia jasnych kryteriów skuteczności przestrzegania praw człowieka na potrzeby ubiegania się o członkostwo w UNHCR oraz - w kontekście dziesiątej rocznicy powołania UNHRC - wezwania do dokonania oceny metod pracy i wpływu wywieranego przez UNHRC;

al)

ugruntowania prac Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK), którego rolą jest położenie kresu bezkarności sprawców najpoważniejszych zbrodni będących przedmiotem zainteresowania wspólnoty międzynarodowej oraz zagwarantowanie sprawiedliwości ofiarom zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości i ludobójstwa; zapewnienia politycznego, dyplomatycznego, finansowego i logistycznego wsparcia bieżącego funkcjonowania MTK; wezwania wszystkich państw członkowskich ONZ do współpracy z Trybunałem poprzez ratyfikację statutu rzymskiego oraz zachęcenia do ratyfikacji poprawek z Kampali; wspierania ścisłej współpracy ONZ, jej organów i agencji z Trybunałem oraz rozwijania jego stosunków z Radą Bezpieczeństwa; wezwania Rady Bezpieczeństwa ONZ do skierowania sprawy sytuacji w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej do MTK;

am)

uwzględnienia opinii publicznej i włączenia się w kompleksową debatę ze wszystkimi członkami Zgromadzenia Ogólnego ONZ na temat znaczenia poszanowania konstytucyjnych ograniczeń kadencji prezydenckich na całym świecie;

an)

wezwania ONZ do zajęcia się kwestią braków prawnych w pojęciu "uchodźca klimatyczny", w tym jego ewentualną definicją międzynarodową;

ao)

podjęcia działań ukierunkowanych na osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju określonych w programie działań na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030; podjęcia starań na rzecz lepszego życia przyszłych pokoleń oraz zachęcania państw do przyjęcia odpowiedzialności i ustanowienia ram krajowych na rzecz osiągnięcia 17 celów oraz wspierania państw w tym zakresie; wspierania państw członkowskich ONZ w realizacji ich zobowiązań dotyczących wydatków na pomoc rozwojową oraz apelowania o przyjęcie solidnych ram obejmujących zestaw wskaźników i korzystanie z danych statystycznych w celu monitorowania postępów i zagwarantowania odpowiedzialności wszystkich podmiotów; domagania się, by Forum Polityczne Wysokiego Szczebla ds. Zrównoważonego Rozwoju (HLPF) stało się głównym organem decyzyjnym odpowiedzialnym za zapewnienie działań następczych i ocenę realizacji celów zrównoważonego rozwoju oraz by przedstawiono wspólne stanowisko w sprawie realizacji programu działań na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030 przed posiedzeniem Forum HLPF w 2016 r.;

(ap)

zadbania o to, by nie zaprzepaścić dorobku pekińskiej platformy działania w zakresie dostępu do edukacji i opieki zdrowotnej jako podstawowego prawa człowieka; zwiększenia dostępu do usług w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, gdyż przyczyniają się one do ograniczenia umieralności noworodków i matek; wspierania planowania rodziny, opieki zdrowotnej nad matkami, lepszego dostępu do środków antykoncepcyjnych i dostępu do pełnego wachlarza usług zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego jako ważnych elementów umożliwiających ratowanie kobietom życia oraz pomaganie im w powrocie do normalnego życia, jeżeli padły ofiarą gwałtu; umieszczenia tych polityk w centrum współpracy na rzecz rozwoju z państwami trzecimi;

aq)

nalegania na konieczność wzmocnienia spójności polityki na rzecz rozwoju w strukturach roboczych ONZ, aby skutecznie zintegrować wszystkie wymiary zrównoważonego rozwoju; podkreślania znaczenia powszechnego, opartego na zasadach, otwartego, przejrzystego, niedyskryminacyjnego, sprzyjającego włączeniu społecznemu i sprawiedliwego wielostronnego systemu handlu oraz potrzeby doprowadzenia do zakończenia dauhańskiej rundy rozwojowej na forum WTO; wzięcia pod uwagę, że rozwój nie jest możliwy bez pokoju, a pokój bez rozwoju, podkreślając znaczenie celu zrównoważonego rozwoju nr 16 dotyczącego pokoju, sprawiedliwości i sprawowania rządów, który powinien być jednym z priorytetów w ramach finansowania współpracy rozwojowej; wezwania ONZ do systematycznego włączania budowania zdolności i dobrych rządów do długofalowych strategii rozwoju;

ar)

wyrażenia zadowolenia z przyjęcia przez Zgromadzenie Ogólne ONZ przełomowej rezolucji nr 68/304 z dnia 9 września 2014 r., w której uznano suwerenne prawo każdego państwa do restrukturyzacji długu państwowego, którego to prawa nie może udaremnić ani zakłócić żaden środek przyjęty przez inne państwo, choć odnotowano też z niepokojem, że międzynarodowy system finansowy nie ma solidnych ram prawnych dla uporządkowanej i przewidywalnej restrukturyzacji długu państwowego, a także dzięki której uruchomiono proces przyjęcia wielostronnych ram prawnych dla procesów restrukturyzacji długu państwowego; wezwania całego systemu ONZ do pełnego wspierania tego procesu; wezwania UE i jej państw członkowskich do aktywnego udziału w tym procesie;

as)

wypracowania dużo skuteczniejszego i bardziej strategicznego podejścia do agencji ONZ, zwłaszcza w odniesieniu do programowania zewnętrznych instrumentów finansowych, w celu zadbania o większą widoczność pomocy UE świadczonej na miejscu;

at)

aktywnego dążenia do poprawy zarządzania politycznego w obszarze zrównoważonego rozwoju poprzez wzmocnienie Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), a także podjęcia tematu powołania Międzynarodowego Trybunału ds. Przestępstw Przeciwko Środowisku Naturalnemu z myślą o lepszym egzekwowaniu przepisów w dziedzinie ochrony środowiska na świecie;

au)

wezwania do prac nad wzmocnieniem międzynarodowej współpracy podatkowej, wspierających utworzenie międzynarodowego organu podatkowego w systemie ONZ; zwalczania uchylania się od płacenia podatków i prania pieniędzy dzięki światowej automatycznej wymianie informacji na temat podatków oraz tworzeniu wspólnych globalnych czarnych list rajów podatkowych;

av)

wprowadzenia globalnego planu walki z opornością na środki przeciwdrobnoustrojowe, aby zapobiegać dalszemu rozprzestrzenianiu się opornych super bakterii;

aw)

zapewnienia, aby UE nadal przodowała w przeciwdziałaniu zmianie klimatu i współpracowała z ONZ w tym zakresie; zapewnienia szybkiego wdrożenia decyzji podjętych podczas konferencji ONZ w sprawie zmiany klimatu w 2015 r. w Paryżu;

ax)

wspierania kompleksowej reformy Rady Bezpieczeństwa ONZ w oparciu o szeroki konsensus w celu lepszego odzwierciedlenia nowej globalnej rzeczywistości oraz zadbania o to, by Rada była zdolna do skutecznego radzenia sobie z zagrożeniami dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa; dążenia do osiągnięcia długoterminowego celu, jakim jest przyznanie UE miejsca w zreformowanej Radzie Bezpieczeństwa ONZ; zaapelowania do członków Rady Bezpieczeństwa o niestosowanie przysługującego im prawa weta w przypadku gdy popełniane są zbrodnie przeciwko ludzkości;

ay)

motywowania do ożywienia prac Zgromadzenia Ogólnego oraz lepszej koordynacji i spójności działań wszystkich instytucji ONZ, co powinno zwiększyć wydajność, skuteczność, legitymację, przejrzystość, rozliczalność, zdolności i reprezentatywność systemu; wspierania zwiększonej przejrzystości i opierania się na niej w procesie wyboru kolejnego Sekretarza Generalnego ONZ, z zapewnieniem prezentacji kandydatów Zgromadzeniu Ogólnemu; w toku identyfikowania i wyznaczania najlepszych kandydatów - propagowania sprawiedliwych i równych szans w oparciu o równowagę płci i równowagę geograficzną oraz poparcia dla zatrudnienia kobiety na stanowisku nowego sekretarza generalnego w przypadku podobnych, wyjątkowo wysokich kwalifikacji kandydatów;

az)

dopilnowania, w świetle sprawozdania ONZ z 2015 r. i niedawnych zarzutów dotyczących przypadków wykorzystywania seksualnego dzieci przez oddziały francuskie i siły ONZ w Republice Środkowoafrykańskiej, by ONZ, państwa członkowskie UE oraz unijne organy WPBiO prowadziły dochodzenia, ścigały i skazywały - bezzwłocznie oraz z największą determinacją - wszystkich pracowników ONZ oraz organów krajowych i unijnych, którzy dopuścili się przemocy seksualnej;

ba)

zwrócenia się do Europejskiego Trybunału Obrachunkowego o zacieśnienie współpracy z odpowiednimi organami nadzoru z Sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych - w szczególności Biurem Nadzoru Wewnętrznego (OIOS), Komitetem doradczym ds. niezależnej kontroli (IAAC) i kolegium biegłych rewidentów (BoA) - mając na celu zwiększenie przejrzystości i wzajemnego zrozumienia w zakresie finansowania i funkcjonowania;

bb)

ustanowienia skutecznego systemu ochrony demaskatorów w ONZ;

bc)

w świetle niedawnych przypadków konfliktu interesów specjalnego przedstawiciela ONZ ds. Libii - opracowania wiążącego kodeksu postępowania, zobowiązującego osoby piastujące urzędy do zachowania bezstronności, jak określono w wytycznych ONZ dotyczących skutecznej mediacji;

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2018.101.166
Rodzaj:	Zalecenie
Tytuł:	Zalecenie Parlamentu Europejskiego dla Rady z dnia 7 lipca 2016 r. w sprawie 71. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych (2016/2020(INI)).
Data aktu:	07/07/2016
Data ogłoszenia:	16/03/2018

Zalecenie Parlamentu Europejskiego dla Rady z dnia 7 lipca 2016 r. w sprawie 71. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych (2016/2020(INI)).

71. sesja Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych

Zmiany w prawie

Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Dz.U.UE.C.2018.101.166