Język postępowania: litewski(2017/C 006/36)
(Dz.U.UE C z dnia 9 stycznia 2017 r.)
Sąd odsyłający
Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: UAB Spika, AB Senoji Baltija, UAB Stekutis et UAB Prekybos namai Aistra
Strona pozwana: Žuvininkystės tarnyba prie Lietuvos Respublikos žemės ūkio ministerijos
Pozostali uczestnicy postępowania: Lietuvos Respublikos žemės ūkio ministerija, BUAB Sedija, UAB Starkis, UAB Baltijos šprotai, UAB Ramsun, AB Laivitė, UAB Baltlanta, UAB Strimelė, V. Malinausko gamybinė-komercinė firma Stilma, UAB Banginis, UAB Monistico, UAB Rikneda, UAB Baltijos jūra, UAB Grinvita i BUAB Baltijos žuvys
Pytanie prejudycjalne
Czy art. 17 i art. 2 pkt 5 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. 1 w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającego rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/ 585/WE należy w świetle art. 16 i 20 karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej interpretować w taki sposób, że oznacza on, iż w sytuacji, gdy państwo członkowskie korzysta z przyznanych mu w art. 16 ust. 6 uprawnień dyskrecjonalnych, nie może ono zastosować przy tym takiej metody przydziału uprawnień połowowych, która - pomimo tego, że została oparta na obiektywnym i przejrzystym kryterium - pociąga za sobą nierówność warunków konkurowania przez prowadzące działalność gospodarczą w tej dziedzinie podmioty o większe możliwości połowowe?
