P7_TC1-COD(2013)0304(Dz.U.UE C z dnia 22 grudnia 2017 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 83 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 1 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W decyzji ramowej Rady 2004/757/WSiSW 2 określono wspólne podejście do walki z nielegalnym obrotem środkami odurzającymi, które stwarzają zagrożenie dla zdrowia, bezpieczeństwa i jakości życia obywateli Unii, a także dla legalnej gospodarki, stabilności i bezpieczeństwa państw członkowskich. Decyzja określa minimalne wspólne zasady dotyczące definicji przestępstw związanych z obrotem środkami odurzającymi oraz systemu sankcji w celu zapobiegnięcia problemom, które mogą wystąpić we współpracy organów sądowych i organów ścigania państw członkowskich ze względu na fakt, że dany czyn przestępczy lub czyny przestępcze nie są karalne jednocześnie na mocy przepisów prawa państwa wnioskującego i państwa, do którego kierowany jest wniosek.
(1a) Ustanowienie minimalnych, wspólnych dla całej Unii zasad dotyczących definiowania przestępstw polegających na nielegalnym handlu narkotykami oraz sankcji za te przestępstwa powinno w ostatecznym rozrachunku przyczynić się do ochrony zdrowia publicznego oraz ograniczania negatywnych skutków handlu narkotykami i ich zażywania. [Popr. 1]
(2) Decyzja ramowa Rady 2004/757/WSiSW stosuje się do substancji objętych zakresem stosowania jednolitej konwencji Narodów Zjednoczonych o środkach odurzających z 1961 r., zmienionej protokołem z 1972 r., oraz konwencji Narodów Zjednoczonych o substancjach psychotropowych z 1971 r. ("konwencje ONZ") oraz do narkotyków syntetycznych objętych kontrolą w całej Unii zgodnie ze wspólnym działaniem 97/396/WSiSW 3 , które stwarzają zagrożenie dla zdrowia publicznego porównywalne do zagrożenia stwarzanego przez substancje umieszczone w wykazie na mocy konwencji ONZ.
(3) Decyzja ramowa 2004/757/WSiSW powinna stosować się również do substancji objętych środkami kontroli oraz sankcjami karnymi zgodnie z decyzją Rady 2005/387/WSiSW 4 , które stwarzają zagrożenie dla zdrowia publicznego porównywalne do zagrożenia stwarzanego przez substancje umieszczone w wykazie na mocy konwencji ONZ.
(4) Nowe substancje psychoaktywne, - takie jak produkty zawierające syntetyczne agonisty receptorów kannabinoidowych (CRA) - które naśladują działanie substancji umieszczonych w wykazie na mocy konwencji ONZ, pojawiają się często i szybko rozprzestrzeniają się w Unii. Jak stwierdzono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../... [w sprawie nowych substancji psychoaktywnych] 5 , niektóre nowe substancje psychoaktywne stwarzają poważne zagrożenia zdrowotne, dla zdrowia publicznego, zagrożenia społeczne i związane z bezpieczeństwem. Na mocy tego rozporządzenia można przyjąć środki zakazujące produkcji, wytwarzania, udostępniania na rynku, w tym przywozu do Unii, transportu i wywozu z Unii nowych substancji psychoaktywnych stwarzających poważne zagrożenia zdrowotne, społeczne i związane z bezpieczeństwem. Aby rzeczywiście ograniczyć dostępność nowych substancji psychoaktywnych stwarzających poważne zagrożenia dla indywidualnych osób i społeczeństwa oraz aby powstrzymać nielegalny obrót tymi substancjami w całej Unii i ograniczyć udział organizacji przestępczych, często osiągających znaczne zyski z nielegalnego handlu narkotykami, stałe ograniczenia rynkowe przyjęte na mocy tego rozporządzenia powinny zostać wsparte przepisami prawa karnego, skierowanymi wyłącznie przeciw producentom, dostawcom i dystrybutorom, a nie przeciw indywidualnym konsumentom. [Popr. 2]
(4a) Aby skutecznie ograniczyć popyt na nowe substancje psychoaktywne, które stwarzają poważne zagrożenia zdrowotne, społeczne i związane z bezpieczeństwem, integralną częścią globalnej i bezpośredniej strategii przeciwdziałania i ograniczania negatywnych skutków powinno być też upowszechnianie opartych na dowodach naukowych informacji dotyczących zdrowia publicznego oraz wczesne ostrzeganie konsumentów. [Popr. 3]
(5) Nowe substancje psychoaktywne objęte stałymi ograniczeniami rynkowymi zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr .../... należy w związku z tym, po uprzednim dodaniu ich do załącznika do decyzji ramowej 2004/757/WSiSW, objąć przepisami unijnego prawa karnego dotyczącymi unijnym prawem karnym dotyczącym nielegalnego obrotu środkami odurzającymi. Pomoże to także zoptymalizować i uprościć unijne ramy prawne, ponieważ te same przepisy prawa karnego będą stosować się do substancji objętych konwencjami ONZ oraz do najbardziej szkodliwych nowych substancji psychoaktywnych. Należy w związku z tym zmienić definicję "narkotyków" W celu dodania tego typu substancji do załącznika należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmian w załączniku, a tym samym do definicji narkotyków w decyzji ramowej 2004/757/WSiSW. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. [Popr. 4]
(6) Aby szybko reagować na powstawanie i rozprzestrzenianie się nowych szkodliwych substancji psychoaktywnych w Unii, państwa członkowskie powinny stosować przepisy decyzji ramowej 2004/757/WSiSW do nowych substancji psychoaktywnych stwarzających poważne zagrożenia zdrowotne, społeczne i związane z bezpieczeństwem w terminie dwunastu miesięcy od objęcia ich które zostały objęte stałymi ograniczeniami rynkowymi na mocy [rozporządzenia ze względu na stwarzane przez nie poważne zagrożenia zdrowotne, społeczne i związane z bezpieczeństwem, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr .../... w terminie 12 miesięcy od dodania tych nowych substancji psychoaktywnych do załącznika do decyzji ramowej. [Popr. 5]
(6a) Niniejsza dyrektywa - zgodnie z przepisami zmienianej przez siebie decyzji ramowej Rady 2004/757/WSiSW - nie przewiduje kryminalizacji posiadania nowych substancji psychoaktywnych na własny użytek, bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich do kryminalizacji posiadania narkotyków na własny użytek na szczeblu krajowym. [Popr. 6]
(6b) Komisja powinna ocenić wpływ decyzji ramowej Rady 2004/757/WSiSW dotyczącej podaży narkotyków, w tym na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie. W tym celu państwa członkowskie powinny przekazywać szczegółowe informacje o działających na ich terytoriach kanałach dystrybucji, wykorzystywanych do dostarczania substancji psychoaktywnych przeznaczonych do dystrybucji w innych państwach członkowskich, jak specjalistyczne sklepy i podmioty prowadzące sprzedaż detaliczną online, a także o innych cechach rynków narkotyków na ich poszczególnych terytoriach. Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii powinno pomagać państwom członkowskim w gromadzeniu i wymianie dokładnych, porównywalnych i wiarygodnych informacji i danych dotyczących podaży narkotyków. [Popr. 7]
(6c) Państwa członkowskie powinny przekazywać Komisji dane o różnych wskaźnikach odnoszących się do interwencji organów ścigania na mocy prawa krajowego na ich terytoriach, w tym dane o zlikwidowanych miejscach produkcji narkotyków, przestępstwach związanych z dostarczaniem narkotyków, krajowych cenach detalicznych narkotyków oraz analizach kryminalistycznych dotyczących przechwyceń narkotyków. [Popr. 8]
(7) Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie poszerzenie zakresu stosowania prawa karnego Unii obowiązującego w odniesieniu do nielegalnego obrotu środkami odurzającymi na nowe substancje psychoaktywnych stwarzające poważne zagrożenia zdrowotne, społeczne i związane z bezpieczeństwem, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie działające osobno, natomiast możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(8) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych ani zasad uznanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności prawa do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, domniemania niewinności i prawa do obrony, zakazu ponownego sądzenia lub karania w postępowaniu karnym za ten sam czyn zabroniony pod groźbą kary oraz, zasad legalności oraz proporcjonalności kar do czynów zabronionych pod groźbą kary, prawa do profilaktycznej opieki zdrowotnej i prawa do korzystania z leczenia. [Popr. 9]
(8a) Unia i jej państwa członkowskie powinny w dalszym ciągu rozwijać unijne podejście oparte na ochronie praw podstawowych, zapobieganiu, opiece zdrowotnej oraz ograniczaniu szkód, mające na celu pomoc użytkownikom narkotyków w pokonaniu uzależnienia, jak również zmniejszenie negatywnego wpływu narkotyków na sferę społeczną, gospodarczą i zdrowie publiczne. [Popr. 10]
(9) [Zgodnie z art. 3 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Zjednoczone Królestwo i Irlandia zgłosiły chęć uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej dyrektywy.]
LUB
(10) [Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, i nie naruszając art. 4 tego Protokołu, Zjednoczone Królestwo i Irlandia nie uczestniczą w przyjęciu niniejszej dyrektywy, nie są nią związane ani jej nie stosują.]
(11) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Dania nie bierze udziału w przyjęciu niniejszej dyrektywy i w związku z tym nie jest nią związana ani jej nie stosuje.
(12) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję ramową 2004/757/WSiSW,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w ...
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______________
(+) Dwanaście miesięcy od wejścia w życie.
(+) Data wejścia w życie rozporządzenae (UE) nr .../... [w sprawie nowych substancji psychoaktywnych].
1 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 17 kwietnia 2014 r.
2 Decyzja ramowa Rady 2004/757/WSiSW z dnia 25 października 2004 r. ustanawiająca minimalne przepisy określające znamiona przestępstw i kar w dziedzinie nielegalnego handlu narkotykami (Dz.U. L 335 z 11.11.2004, s. 8).
3 Wspólne działanie 97/396/WSiSW z dnia 16 czerwca 1997 r. dotyczącym wymiany informacji, oceny ryzyka oraz kontroli nowych leków syntetycznych (Dz.U. L 167 z 25.6.1997, s. 1).
4 Decyzja Rady 2005/387/WSiSW z dnia 10 maja 2005 r. w sprawie wymiany informacji, oceny ryzyka i kontroli nowych substancji psychoaktywnych (Dz.U. L 127 z 20.5.2005, s. 32).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../... [w sprawie nowych substancji psychoaktywnych. (Dz.U...)
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../... [w sprawie nowych substancji psychoaktywnych]."; [Popr. 16]
6 Decyzja Rady 1999/615/WSiSW z dnia 13 września 1999 r. określająca 4-MTA jako nowy syntetyczny narkotyk, który ma być przedmiotem środków kontroli i penalizacji (Dz.U. L 244 z 16.9.1999, s. 1).
7 Decyzja Rady 2002/188/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca środków kontroli i sankcji karnych w odniesieniu do nowego syntetycznego narkotyku PMMA (Dz.U. L 63 z 6.3.2002, s. 14).
8 Decyzja Rady 2003/847/WSiSW z dnia 27 listopada 2003 r. dotycząca środków kontroli i sankcji karnych w odniesieniu do nowych syntetycznych narkotyków 2C-I, 2C-T-2, 2C-T-7 oraz TMA-2 (Dz.U. L 321 z 6.12.2003, s. 64).
9 Decyzja Rady 2008/206/WSiSW z dnia 3 marca 2008 r. dotycząca uznania 1-benzylopiperazyny (BZP) za nową substancję psychoaktywną, którą należy objąć środkami kontroli i sankcjami karnymi (Dz.U. L 63 z 7.3.2008, s. 45).
10 Decyzja Rady 2010/759/UE z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie poddania 4-metylometkatynonu (mefedronu) środkom kontrolnym (Dz.U. L 322 z 8.12.2010, s. 44).
11 Decyzja Rady 2013/129/UE z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie poddania 4-metyloamfetaminy środkom kontroli (Dz.U. L 72 z 15.3.2013, s. 11).
12 Decyzja wykonawcza Rady 2013/496/UE z dnia 7 października 2013 r. w sprawie poddania 5-(2-aminopropylo)indolu środkom kontroli (Dz.U. L 272 z 12.10.2013, s. 44).