Sprawa C-154/16: Latvijas dzelzcelš VAS v. Valsts ienemumu dienests (orzeczenie wstępne).

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 18 maja 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez l'Augstākā tiesa - Łotwa) - "Latvijas dzelzceļš" VAS/Valsts ieņēmumu dienests

(Sprawa C-154/16) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Wspólnotowy kodeks celny - Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 - Artykuł 94 ust. 1 i art. 96 - Procedura wspólnotowego tranzytu zewnętrznego - Odpowiedzialność głównego zobowiązanego - Artykuły 203, 204 oraz art. 206 ust. 1 - Powstanie długu celnego - Usunięcie spod dozoru celnego - Niewykonanie jednego z obowiązków wynikających z zastosowania danej procedury celnej - Całkowite zniszczenie towaru lub jego nieodwracalna utrata z przyczyn związanych z jego charakterem, czy też w wyniku nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej - Artykuł 213 - Solidarne zobowiązanie do pokrycia długu celnego - Dyrektywa 2006/112/ WE - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Artykuł 2 ust. 1 oraz art. 70 i 71 - Zdarzenie podatkowe i powstanie obowiązku podatkowego - Artykuł 201, 202 i 205 - Osoby zobowiązane do zapłaty podatku - Stwierdzenie braku towaru przez urząd celny przeznaczenia - Niepoprawnie zamknięte lub uszkodzone urządzenie dolnego rozładunku wagonu cysterny)

Język postępowania: łotewski

(2017/C 239/19)

(Dz.U.UE C z dnia 24 lipca 2017 r.)

Sąd odsyłający

Augstākā tiesa

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: "Latvijas dzelzceļš" VAS

Strona pozwana: Valsts ieņēmumu dienests

Sentencja

1) Artykuł 203 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 kwietnia 2005 r., należy interpretować w ten sposób, że ów przepis nie ma zastosowania w wypadku, w którym całkowita ilość towaru objętego procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego nie została przedstawiona w urzędzie celnym przeznaczenia przewidzianym w ramach tej procedury ze względu na całkowite zniszczenie lub nieodwracalną utratę części tego towaru, co zostało wykazane w sposób wystarczający.

2) Artykuł 204 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 2913/92, zmienionego rozporządzeniem nr 648/2005, należy interpretować w ten sposób, że w wypadku, w którym całkowita ilość towaru objętego procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego nie została przedstawiona w urzędzie celnym przeznaczenia przewidzianym w ramach tej procedury ze względu na całkowite zniszczenie lub nieodwracalną utratę części tego towaru, co zostało wykazane w sposób wystarczający, ma miejsce niewykonanie jednego z obowiązków związanych z tą procedurą, a mianowicie obowiązku przedstawienia towaru w nienaruszonym stanie w urzędzie celnym przeznaczenia, co prowadzi zasadniczo do powstania długu celnego w przywozie w odniesieniu do części towaru, która nie została przedstawiona w tym urzędzie celnym. Do sądu krajowego należy weryfikacja, czy okoliczność tego rodzaju jak uszkodzenie urządzenia rozładunku spełnia w niniejszej sprawie kryteria składające się na pojęcia "siły wyższej" i "nieprzewidzianych okoliczności" w rozumieniu art. 206 ust. 1 rozporządzenia nr 2913/92, zmienionego rozporządzeniem nr 648/2005, a mianowicie czy okoliczność ta jest nadzwyczajna dla podmiotu gospodarczego działającego w dziedzinie transportu substancji płynnych i niezależna od niego oraz, czy skutków tych nie można by było uniknąć, nawet gdyby dochowano wszelkiej staranności. W ramach tej weryfikacji ów sąd powinien w szczególności wziąć pod uwagę poszanowanie przez podmioty gospodarcze, takie jak główny zobowiązany i przewoźnik, obowiązujących przepisów i wymogów odnoszących się do stanu technicznego cystern i bezpieczeństwa transportu substancji płynnych tego rodzaju jak rozpuszczalnik.

3) Artykuł 2 ust. 1 lit. d) oraz art. 70 i 71 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podatek ten nie jest należny za całkowicie zniszczoną lub nieodwracalnie utraconą część towaru objętego procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego.

4) Artykuł 96 ust. 1 lit. a) w związku z art. 204 ust. 1 lit. a) i art. 204 ust. 3 rozporządzenia nr 2913/92, zmienionego rozporządzeniem nr 648/2005, należy interpretować w ten sposób, że główny zobowiązany jest odpowiedzialny za uiszczenie długu celnego powstałego w odniesieniu do towaru objętego procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego nawet wówczas, gdy przewoźnik nie dochował ciążących na nim na podstawie art. 96 ust. 2 tego rozporządzenia obowiązków, w szczególności obowiązku przedstawienia tego towaru w stanie nienaruszonym w urzędzie celnym przeznaczenia w przewidzianym terminie.

5) Artykuł 96 ust. 1 lit. a) i art. 96 ust. 2, art. 204 ust. 1 lit. a) i art. 204 ust. 3 oraz art. 213 rozporządzenia nr 2913/92, zmienionego rozporządzeniem nr 648/2005, należy interpretować w ten sposób, że organy celne państwa członkowskiego nie mają obowiązku dochodzenia należności na zasadzie odpowiedzialności solidarnej od przewoźnika, który, wraz z głównym zobowiązanym, powinien być uznany za zobowiązanego do uiszczenia długu celnego.

1 Dz.U. C 191 z 30.5.2016.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2017.239.15
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-154/16: Latvijas dzelzcelš VAS v. Valsts ienemumu dienests (orzeczenie wstępne).
• Data aktu: 18/05/2017
• Data ogłoszenia: 24/07/2017