[Odesłanie prejudycjalne - Podatki - Podatek od wartości dodanej - Artykuł 4 ust. 3 TUE - Szósta dyrektywa - Pomoc państwa - Procedura zwolnienia z długów osób fizycznych w stanie upadłości ("esdebitazione") - Niewymagalność zaległości z tytułu VAT]Język postępowania: włoski
(2017/C 151/10)
(Dz.U.UE C z dnia 15 maja 2017 r.)
Sąd odsyłający
Corte suprema di cassazione
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Agenzia delle Entrate
Strona pozwana: Marco Identi
Sentencja
Prawo Unii, w szczególności art. 4 ust. 3 TUE oraz art. 2 i 22 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku oraz przepisy z dziedziny pomocy państwa, należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, aby zaległości z tytułu podatku od wartości dodanej zostały uznane za niewymagalne na podstawie przepisów krajowych, takich jak przepisy sporne w postępowaniu głównym, przewidujących procedurę zwolnienia z długów, poprzez którą sąd może, pod pewnymi warunkami, uznać za niewymagalne długi osoby fizycznej, które nie zostały zaspokojone w wyniku przeprowadzenia postępowania upadłościowego dotyczącego tej osoby.