Język postępowania: niemiecki(2016/C 027/80)
(Dz.U.UE C z dnia 25 stycznia 2016 r.)
Strony
Strona skarżąca: Wirtschaftsvereinigung Stahl (Düsseldorf, Niemcy), Benteler Steel/Tube GmbH (Paderborn, Niemcy), BGH Edelstahl Freital GmbH (Freital, Niemcy), BGH Edelstahl Lippendorf GmbH (Lippendorf, Niemcy), BGH Edelstahl Siegen GmbH (Siegen, Niemcy), Buderus Edelstahl GmbH (Wetzlar, Niemcy), ESF Elbe-Stahlwerke Feralpi GmbH (Riesa, Niemcy), Friedr. Lohmann GmbH Werk für Spezial- & Edelstähle (Witten, Niemcy), Outokumpu Nirosta GmbH (Krefeld, Niemcy), Rogesa Roheisengesellschaft Saar mbH (Dillingen, Niemcy), Zentralkokerei Saar GmbH (Dillingen), Drahtwerk St. Ingbert GmbH (St. Ingbert, Niemcy), Ilsenburger Grobblech GmbH (Ilsenburg, Niemcy), ThyssenKrupp Electrical Steel GmbH (Gelsenkirchen, Niemcy), ThyssenKrupp Federn und Stabilisatoren GmbH (Hagen, Niemcy), ThyssenKrupp Gerlach GmbH (Homburg, Niemcy), ThyssenKrupp Rasselstein GmbH (Andernach, Niemcy) i Emscher Aufbereitung GmbH (Mühlheim an der Ruhr, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat H. Janssen)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
Skarżące wnoszą w niniejszej skardze o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji (UE) 2015/1585 z dnia 25 listopada 2014 r. w sprawie programu pomocy SA.33995 (2013/C) (ex 2013/NN) wdrożonego przez Niemcy w celu wsparcia energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych oraz odbiorców energochłonnych (notyfikowana jako dokument nr C(2014) 8786) 1 .
W uzasadnieniu skargi skarżące podnoszą cztery zarzuty, które zasadniczo są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-319/15, Deutsche Edelstahlwerke/Komisja 2 , lub podobne do nich.
