Język postępowania: angielski(2015/C 089/07)
(Dz.U.UE C z dnia 16 marca 2015 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: B. Driessen, E. Finnegan i G. Etienne, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Tygrysy - Wyzwoliciele Tamilskiego Ilamu (LTTE), Królestwo Niderlandów, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
W zaskarżonym wyroku Sąd stwierdził nieważność wpisu LTTE na listę podmiotów, których fundusze zostały zamrożone wyłącznie ze względów związanych z procedurą przyjęcia odnośnych środków. Rada podnosi, że Sąd popełnił błędy w następującym zakresie:
Zarzut pierwszy: Sąd błędnie uznał, że w uzasadnieniu przyjmowanych środków Rada musiała wskazywać, iż weryfikacji działań podejmowanych w państwie trzecim przez podmiot umieszczony w wykazie dokonała w należyty sposób. Mimo iż Rada akceptuje, że działalnie właściwej władzy w państwie trzecim musi znajdować podstawę w ustawodawstwie i praktyce zgodnych z prawami humanitarnymi zainteresowanych osób, twierdzi ona, iż wymagając zawarcia tej informacji w uzasadnieniu decyzji Sąd naruszył prawo.
Zarzut drugi: Sąd naruszył prawo dokonując oceny wykorzystania przez Radę informacji pochodzących od władz publicznych. Ponadto Sąd popełnił błąd odrzucając wykorzystanie przez Radę informacji pochodzących z otwartego źródła. Sąd popełnił również błąd w rozumowaniu, zgodnie z którym Rada powinna była wystąpić do właściwej władzy o zbadanie dokumentów prasowych, do których nawiązuje uzasadnienie. W końcu Sąd popełnił błąd dochodząc do wniosku, że odrzucenie przezeń informacji uzyskanych przez Radę z otwartego źródła musi prowadzić do stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji.
Zarzut trzeci: Sąd popełnił błąd nie dochodząc do wniosku, że 2001 UK Proscription Order stanowił odpowiednią podstawę prawną dla wpisu LTTE na tę listę. Wykładnia dokonana przez Sąd, poza tym, że nie znajduje oparcia w prawie, skutkuje tym, że podmiot może uniemożliwić wpis na listę na podstawie wspólnego stanowiska 931 odmawiając zakwestionowania tego wpisu lub objęcia go zakazem działalności w państwie członkowskim, na których opiera się decyzja, o której mowa w art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska 931. Dodatkowo rozumowanie Sądu jest niezgodne z wyrokiem Kadi II.
