Wniosek o uchylenie immunitetu parlamentarnego Miroslava RansdorfaP7_TA(2010)0093
Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 maja 2010 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Miroslava Ransdorfa (2009/2208(IMM))
(2011/C 81 E/25)
(Dz.U.UE C z dnia 15 marca 2011 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając przekazany przez właściwe władze Republiki Czeskiej wniosek o uchylenie immunitetu Miloslava Ransdorfa z dnia 16 września 2009 r., ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 23 listopada 2009 r.,
– po wysłuchaniu wyjaśnień Miloslava Ransdorfa zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu,
– uwzględniając art. 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich z dnia 8 kwietnia 1965 r. oraz art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,
– uwzględniając orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 12 maja 1964 r. i z dnia 10 lipca 1986 r.(1),
– uwzględniając art. 6 ust. 2 i art. 7 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A7-0107/2010),
A. mając na uwadze fakt, że Miroslav Ransdorf jest posłem do Parlamentu Europejskiego,
B. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich z dnia 8 kwietnia 1965 r., w czasie sesji Parlamentu Europejskiego posłowie korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych posłom do parlamentu ich państwa, na który to immunitet nie można powoływać się w przypadku, gdy poseł został ujęty na gorącym uczynku; mając na uwadze, że nie może to stanowić przeszkody w wykonywaniu przez Parlament Europejski prawa uchylenia immunitetu w odniesieniu do któregokolwiek z jego posłów,
C. mając na uwadze, że zgodnie z art. 27 ust. 4 Konstytucji Republiki Czeskiej wobec posłów ani senatorów nie może zostać wszczęte postępowanie karne bez zgody izby, do której należą, oraz w przypadku gdy odnośna izba odmawia wydania zgody, postępowanie karne zostaje raz na zawsze wykluczone,
1. podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Miloslava Ransdorfa;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do natychmiastowego przekazania odpowiednim władzom Republiki Czeskiej niniejszej decyzji wraz ze sprawozdaniem właściwej komisji PE.
______
(1) Sprawa 101/63, Wagner/Fohrmann i Krier, Zbiór Orzeczeń 1964, s. 195 i sprawa 149/85, Wybot/Faure i inni, Zbiór Orzeczeń 1986, s. 2391.