Odwołanie wniesione w dniu 5 września 2011 r. przez Luigiego Marcuccio od postanowienia wydanego w dniu 20 czerwca 2011 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-67/10 Marcuccio przeciwko Komisji(Sprawa T-475/11 P)
(2011/C 311/85)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 22 października 2011 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Luigi Marcuccio (Tricase, Włochy) (przedstawiciel: adwokat G. Cipressa)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania
Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o uwzględnienie odwołania ze wszystkimi wynikającymi z tego skutkami prawnymi.
Zarzuty i główne argumenty
Odwołanie dotyczy postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 20 czerwca 2011 r., którym odrzucono jako niedopuszczalną skargę mającą na celu zasądzenie od Komisji naprawienia szkody, która miała zostać wyrządzona w związku z odmową zwrotu okresowych kosztów ponoszonych w ramach przypadku, którego dotyczył wyrok Sądu z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie F-41/06 Marcuccio przeciwko Komisji.
Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi 3 zarzuty.
1) Zarzut pierwszy dotyczący niezgodności z prawem odrzucenia ze względu na niedopuszczalność trzeciej części żądania (między pkt 13 i 14 zaskarżonego postanowienia) a także czwartej części żądania (między pkt 19 i 20 zaskarżonego postanowienia) przedstawionych w pierwszej instancji przez wnoszącego odwołanie, ponieważ: a) dokonano błędnej i nieracjonalnej wykładni i zastosowania pojęcia wniosku w rozumieniu art. 90 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej oraz jego art. 91 a także w sposób nieuzasadniony i nielogiczny nie zastosowano się do orzecznictwa wiążącego w tym względzie; b) wystąpiły: całkowity brak uzasadnienia, błędna interpretacja okoliczności faktycznych, arbitralność, brak logiki, nieracjonalność.
2) Zarzut drugi dotyczący błędnej interpretacji okoliczności faktycznych i całkowitego braku przeprowadzenia wstępnych ustaleń faktycznych.
3) Zarzut trzeci dotyczący braku wypowiedzenia się w przedmiocie jednego z żądań przedstawionych przez wnoszącego odwołanie i w efekcie naruszenie zasady kontradyktoryjności i prawa wnoszącego odwołanie do obrony.