Skarga wniesiona w dniu 26 sierpnia 2011 r. - Globula przeciwko Komisji(Sprawa T-465/11)
(2011/C 305/10)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 15 października 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Globula a.s. (Hodonín, Republika Czeska) (przedstawiciele: M. Petite, D. Paemen, A. Tomtsis, D. Kolá ček i P. Zákoucký, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 27 czerwca 2011 r. nakazującej Republice Czeskiej cofnięcie notyfikowanej decyzji czeskiego ministra przemysłu i handlu z dnia 26 października przyznającej skarżącej czasowe zwolnienie z obowiązku umożliwienia stronom trzecim dostępu na podstawie umowy do planowanego podziemnego składu gazu w miejscowości Dambořice [C(2011) 4509]; oraz
– obciążenie strony pozwanej kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1) Zarzut pierwszy, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, że strona pozwana błędnie zastosowała art. 36 ust. 9 trzeciej dyrektywy gazowej(1), zamiast zastosować art. 22 ust. 4 drugiej dyrektywy gazowej(2). W rezultacie strona pozwana błędnie wydała zaskarżoną decyzję w formie decyzji wiążącej, zamiast w formie nieformalnego wniosku. Ponadto, mając na względzie termin przewidziany wart. 36 ust. 9 trzeciej dyrektywy gazowej, strona pozwana wydała zaskarżoną decyzję zbyt późno, gdyż zgodnie z drugą dyrektywą gazową pierwotny termin mógł zostać przedłużony tylko o jeden dodatkowy miesiąc. Wobec tego zaskarżona decyzja nie wywołuje żadnego skutku prawnego.
2) Zarzut drugi, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, że strona pozwana naruszyła jej uzasadnione oczekiwania, gdyż najpierw udzieliła jej precyzyjnych, bezwarunkowych i spójnych zapewnień co do tego, kiedy i w jakich okolicznościach notyfikowana decyzja czeskiego ministra przemysłu i handlu stanie się ostateczna, jednoznacznie potwierdzając później to zapewnienie, po czym, nieoczekiwanie, wydała zaskarżoną decyzję, niezgodną ze swymi wcześniejszymi oświadczeniami.
3) Zarzut trzeci, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że strona pozwana naruszyła traktaty oraz przepisy prawa odnoszące się do ich stosowania. W tym względzie twierdzi, że w zaskarżonej decyzji błędnie zastosowano prawo materialne. Strona skarżąca utrzymuje, że właściwe przepisy prawa materialnego, w świetle których Komisja powinna była przeprowadzić kontrolę notyfikowanej decyzji zawarte są w art. 22 drugiej dyrektywy gazowej. Komisja naruszyła zatem zasady pewności prawa oraz uzasadnione oczekiwania strony skarżącej.
4) Zarzut czwarty, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, że strona pozwana popełniła oczywisty błąd w ocenie okoliczności faktycznych, gdyż niesłusznie oddaliła wyjaśnienia przedstawione przez czeskie ministerstwo przemysłu i handlu, w świetle których strona skarżąca nie mogła i nadal nie może pozyskać na długi okres wiarygodnego partnera zgodnie z czeskimi uregulowaniami dotyczącymi alokacji zdolności magazynowych, mającymi zastosowanie zarówno czasie gdy strona skarżąca składała w ministerstwie wniosek o zwolnienie, jak i w chwili obecnej.
______
(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 2003/55/WE (Dz.U. L 211, s. 94)
(2) Dyrektywa 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 98/30/WE (Dz.U. L 176, s. 57, polskie wydanie specjalne: rozdział 12, tom 2, s. 230 - 251)
