Skarga wniesiona w dniu 26 października 2010 r. - Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej(Sprawa C-512/10)
(2011/C 30/26)
Język postępowania: polski
(Dz.U.UE C z dnia 29 stycznia 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (Przedstawiciele: H. Støvlbæk i K. Herrmann, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że w związku z wdrożeniem pierwszego pakietu kolejowego Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 6 ust. 3 i załącznika II do dyrektywy Rady z 29 lipca 1991r. 91/440/EWG w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych z późniejszymi zmianami(1) oraz art. 4 ust.2 i art.14 ust.2 dyrektywy Parlamentu europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001r. 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz przyznawania świadectw bezpieczeństwa(2); jak również na mocy art. 6 ust.2 i 3 Dyrektywy 2001/14/WE, art. 6 ust.1 Dyrektywy 2001/14/WE w związku z art. 7 ust.3 i 4 Dyrektywy 91/440/EWG z późniejszymi zmianami oraz art. 7 ust. 3 i art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2001/14/WE;
– obciążenie Rzeczpospolitej Polskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Komisja podnosi cztery zarzuty uchybienia przez Rzeczpospolitą Polskę postanowieniom pierwszego pakietu kolejowego.
Po pierwsze, zdaniem Komisji, Rzeczpospolita Polska nie przewidziała mechanizmów zapewniających niezależność decyzyjną i organizacyjną zarządcy infrastruktury pełniącego funkcje podstawowe jakim jest PLK S.A. (Polskie Linie Kolejowe, Spółka Akcyjna) od holdingu tj. zarówno spółki dominującej PKP S.A. jak i innych spółek zależnych holdingu będących przewoźnikami kolejowymi.
Po drugie, Rzeczpospolita Polska nie podjęła, zdaniem Komisji, właściwych środków - zgodnie z art. 6 ust.1, pierwszy akapit dyrektywy 2001/14/WE i art. 7 ust.3 i 4 dyrektywy 91/440/EWG - w celu zapewnienia osiągnięcia przez zarządcę infrastruktury PLK S.A. równowagi finansowej w stosownym czasie. Państwo polskie dopuszcza, aby PLK S.A. kumulowała straty do 2012 roku.
Po trzecie, zdaniem Komisji, Rzeczpospolita Polska nie przewidziała szczególnego systemu zachęt wymaganego przez art. 6 ust. 2 i 3 Dyrektywy 2001/14/WE dla PLK S.A. w celu zmniejszenia kosztów i opłat za korzystanie z infrastruktury kolejowej.
Po czwarte, zdaniem Komisji, Rzeczpospolita Polska nie podjęła - wbrew art. 7 ust.3 dyrektywy 2001/14/WE - należytych środków, aby opłaty za minimalny dostęp do infrastruktury kolejowej obliczane były na podstawie kosztów bezpośrednio ponoszonych w wyniku przewozu pociągiem. Ponadto, państwo polskie nie przewidziało mechanizmu kontrolnego wymaganego przez art. 8 ust.1 dyrektywy 2001/14/WE pozwalającego na sprawdzenie, czy różne segmenty rynku są w stanie wytrzymać pod względem ekonomicznym podwyższone opłaty za dostęp i korzystanie z infrastruktury kolejowej.
______
(1) Dz.U. L 237, s. 25
(2) Dz.U. L 75, s. 29