Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2011 r. - Duscholux Ibérica przeciwko OHIM - Duschprodukter i Skandinavien (duschy)(Sprawa T-295/11)
(2011/C 238/45)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 13 sierpnia 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Duscholux Ibérica, SA (Barcelona, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat J. Carbonell Callicó)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Duschprodukter i Skandinavien AB (Hisings Backa, Szwecja)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– zmianę decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 21 marca 2011 r. w sprawie R 662/2010-1;
– tytułem żądania pomocniczego i jedynie w przypadku oddalenia pierwszego żądania stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 21 marca 2011 r. w sprawie R 662/2010-1;
– obciążenie strony pozwanej i drugiej strony postępowania przed Izbą Odwoławczą kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny międzynarodowy znak towarowy "duschy" dla towarów należących do klas 11 i 20 - zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr W927073
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Skarżąca
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Graficzny wspólnotowy znak towarowy "DUSCHO Harmony" zarejestrowany pod numerem 2116820 dla towarów należących do klas 6, 11 i 19
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Częściowe uwzględnienie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej: Uchylenie zaskarżonej decyzji
Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności dotyczącego prawa do sprawiedliwego procesu, naruszenie art. 75 i 76 rozporządzenia Rady nr 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza pominęła okoliczności i dowody przedstawione przez skarżącą w należytym terminie oraz naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 207/2009, dlatego że Izba Odwoławcza błędnie uznała, iż w przypadku kolidujących znaków towarowych nie zachodzi prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.
