Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 17 listopada 2010 r. w sprawie T-61/10 Victoria Sánchez przeciwko Parlamentowi i Komisji, wniesione w dniu 4 lutego 2011 r. przez Fernanda Marcelina Victorię Sáncheza(Sprawa C-52/11 P)
(2011/C 103/31)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 2 kwietnia 2011 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Fernando Marcelino Victoria Sánchez (przedstawiciel: P. Suarez Plácido, adwokat)
Druga strona postępowania: Parlament Europejski i Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie postanowienia z dnia 17 listopada 2010 r. wydanego przez Sąd (czwarta izba), uznanie, że skarga na bezczynność wniesiona przez F. M. Victorię Sáncheza jest dopuszczalna i nie jest oczywiście pozbawiona podstawy prawnej, oraz uchylenie postanowienia o kosztach;
– w związku z powyższym rozstrzygnięcie przez Trybunał w przedmiocie skargi co do istoty sprawy lub ewentualnie przekazanie sprawy, po uznaniu dopuszczalności i zasadności skargi, do Sądu celem ponownego rozpoznania co do istoty oraz obciążenie pozwanych instytucji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi następujące zarzuty:
1) Naruszenie art. 44 regulaminu postępowania przed Sądem, ponieważ skarga wszczynająca postępowanie zawiera przedmiot sporu oraz zwięzłe przedstawienie podniesionych zarzutów i wreszcie żądania wnoszącego odwołanie przedstawione wyraźnie w skardze brzmią następująco: wydanie wyroku orzekającego, że bezczynność Parlamentu Europejskiego i Komisji w formie nieudzielenia odpowiedzi na pisemny wniosek złożony w dniu 6 października 2009 r. jest niezgodna z prawem wspólnotowym oraz wezwanie wymienionych organów do usunięcia tego uchybienia.
2) Naruszenie art. 20 ust. 2 lit. d) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dawny art. 17 TWE), art. 24 TFUE (dawny art. 21 TWE), art. 227 TFUE (dawny art. 194 TWE), zgodnie z art. 58 statutu Trybunału. Wyżej wspomniane naruszenie związane jest z wysłaną przez F. M. Victorię Sáncheza do Parlamentu Europejskiego w 2008 r. petycją, w której zwracał uwagę tej instytucji na ryzyko, na jakie narażony jest obywatel hiszpański, który ośmiela się ujawnić informację o korupcji politycznej i oszustwach podatkowych w tym państwie członkowskim. Wraz z petycją do Parlamentu została przekazana umowa podpisana przez wiodące osobistości jego kraju, w tym adwokata, którego nazwisko figuruje w nazwie największej kancelarii adwokackiej w Hiszpanii i Portugalii, w której wyjaśniono, w jaki sposób wspomniane osoby dokonywały oszustw podatkowych wobec organów skarbowych i wobec obywateli za pośrednictwem fikcyjnych i nieprzejrzystych dla państwa przedsiębiorstw. Petycję odłożono bez jakiegokolwiek rozpatrzenia, a żaden hiszpański poseł do Parlamentu Europejskiego nie odpowiedział na kolejne wnioski o wsparcie złożone przez wnoszącego odwołanie za pośrednictwem 10 wiadomości elektronicznych, w których zwracał się z prośbą o współpracę swych przedstawicieli w celu zagwarantowania swej nietykalności w związku ze skierowanymi do niego pogróżkami.
3) Naruszenie praw podstawowych ustanowionych w art. 6 TUE, art. 20 i 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej przez pozwane instytucje ze względu na to, że bezczynność Komisji Europejskiej dotycząca pisma wysłanego w dniu 6 października 2009 r. stanowi poważne naruszenie art. 6 TUE, ponieważ instytucja ta musi dawać pierwszeństwo demokratycznej przestrzeni współżycia dla wszystkich obywateli europejskich, przestrzegać równości dostępu obywateli do instytucji Unii i gwarantować skutecznej ochrony sądowej, tym bardziej że oszustwa podatkowe nie stanowią okoliczności, w przedmiocie której orzeka Europejski Trybunał Praw Człowieka, który uznaje podatnika za osobę pośrednio poszkodowaną. Wnoszący odwołanie zwraca również uwagę na niepewność prawa w prawie wspólnotowym wynikającą z szeregu hiszpańskich orzeczeń sądowych, które pomijają wezwania pełnomocników skarżącego do przestrzegania uregulowań europejskich, w szczególności w odniesieniu do wyroku Trybunału w sprawach połączonych C-570/07 i C-71/07(1) dotyczących swobody zakładania nowych aptek w Hiszpanii.
4) Naruszenie art. 265 i 266 TFUE z tego powodu, że skarga wszczynająca postępowanie przed Sądem zmierzała do uznania, że bezczynność Parlamentu Europejskiego i Komisji w zakresie udzielenia odpowiedzi na petycję z dnia 6 października 2009 r. jest niezgodna z prawem wspólnotowym i instytucje te zostają wezwane do jej naprawienia w celu zastosowania ex lege art. 266 TFUE, zgodnie z którym w przypadku orzeczenia o nieważności aktu przyjętego organ lub stwierdzenia, iż zaniechanie przez działania przez ten organ jest sprzeczne z Traktatami, jest on zobowiązany do podjęcia środków, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w niniejszym przypadku naprawienia bezczynności poprzez udzielenie odpowiedzi na petycję przedstawioną w piśmie z dnia 6 października 2009 r.
______
(1) Wyrok z dnia 1 czerwca 2010 r., dotychczas nieopublikowany w Zbiorze.
