Główne cele konferencji stron konwencji CITESP7_TA(2010)0022
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 lutego 2010 r. w sprawie strategicznych celów UE na 15. sesję Konferencji Stron Konwencji o Międzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzętami i Roślinami Gatunków Zagrożonych Wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Ad-Dausze (Katar) w dniach 13-25 marca 2010 r.
(2010/C 341 E/09)
(Dz.U.UE C z dnia 16 grudnia 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając zbliżającą się 15. sesję Konferencji Stron Konwencji o Międzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzętami i Roślinami Gatunków Zagrożonych Wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Ad-Dausze (Katar) w dniach 13-25 marca 2010 r.,
– uwzględniając zadane Radzie i Komisji dnia 2 grudnia 2009 r. pytania w sprawie głównych celów na Konferencję Stron Konwencji o Międzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzętami i Roślinami Gatunków Zagrożonych Wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Ad-Dausze w dniach 13-25 marca 2010 r. (O-0145/2009 - B7 -0003/2010 - O-0146/2009 - B7-0004/2010),
– uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że CITES jest najszerszym obowiązującym ogólnoświatowym porozumieniem w sprawie ochrony dzikiej przyrody zapobiegającym nadmiernej eksploatacji dzikich zwierząt i roślin w drodze handlu międzynarodowego, zawartym przez 175 stron, w tym 27 państw członkowskich,
B. mając na uwadze, że związane z działalnością człowieka wykorzystywanie zasobów naturalnych, niszczenie siedlisk, zmiana klimatu, nadmierna eksploatacja dzikich gatunków oraz nielegalny handel dzikimi zwierzętami i roślinami są głównymi przyczynami zubożenia różnorodności biologicznej na Ziemi,
C. mając na uwadze, że zgodnie z przewidywaniami raportów naukowych zmiany klimatyczne przyspieszą utratę różnorodności biologicznej oraz pogorszą sytuację zagrożonych gatunków,
D. mając na uwadze, że Konferencja Stron Konwencji o Międzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzętami i Roślinami Gatunków Zagrożonych Wyginięciem (CITES) powinna opierać swoje decyzje na przesłankach naukowych oraz że prace Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i jej Zasobów (IUCN) oraz prace organizacji TRAFFIC zajmującej się analizą danych dotyczących komercyjnego obrotu roślinami i zwierzętami (z ang. Trade Records Analysis of Flora and Fauna in Commerce) odgrywają istotną rolę w dostarczaniu stronom konwencji CITES szczegółowej oceny wniosków wprowadzających zmiany do załączników do konwencji CITES,
E. mając na uwadze, że świadomość społeczna w krajach konsumenckich miała i nadal ma zasadnicze znaczenie dla kontroli kłusownictwa oraz nielegalnego międzynarodowego handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem,
F. mając na uwadze, że nielegalne pozyskiwanie drewna może obejmować handel gatunkami roślin podanymi w wykazie CITES i że wniosek w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego obowiązki podmiotów wprowadzających drewno i jego produkty na rynek powinien zapewnić skuteczne rozwiązanie problemu nielegalnego pozyskiwania drewna,
G. mając na uwadze, że nielegalny handel w istotny sposób negatywnie wpływa na globalny program na rzecz zrównoważonego środowiska i trwałego rozwoju oraz na dobre zarządzanie, jak również ułatwia rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych,
H. mając na uwadze, że gatunki chronione konwencją CITES są ujmowane w jej załącznikach na podstawie statusu ich ochrony oraz z uwagi na to, że są one lub mogą być przedmiotem handlu; mając na uwadze, że załącznik I do konwencji CITES zawiera wykaz gatunków zagrożonych wyginięciem, którymi obrót w handlu międzynarodowym jest zakazany, załącznik II zawiera wykaz gatunków, którymi obrót podlega kontroli w celu uniknięcia ich wykorzystywania w warunkach niesprzyjających ich przetrwaniu, a załącznik III zawiera wykaz gatunków chronionych na terenie co najmniej jednego kraju, który zwrócił się do innych stron konwencji CITES o pomoc w kontrolowaniu handlu tymi gatunkami,
I. mając na uwadze, że Księstwo Monako złożyło wniosek o objęcie wykazem załącznika I do konwencji CITES tuńczyka błękitnopłetwego, by umożliwić przejściowy zakaz obrotu tym gatunkiem w handlu międzynarodowym,
J. mając na uwadze, że komitet naukowy Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) na posiedzeniu w dniach 21-23 października 2009 r. oszacował, że w chwili obecnej ilość biomasy stad rozrodczych tuńczyka błekitnopłetwego wynosi mniej niż 15 % biomasy przed rozpoczęciem połowu, potwierdzając tym samym, że gatunek ten spełnia kryteria umieszczenia w wykazie załącznika 1 do konwencji CITES,
K. mając na uwadze, że żarłacz śledziowy i koleń są szczególnie podatne na nadmierny połów oraz że proces odbudowy ich stada trwa bardzo długo ze względu na ich cechy biologiczne (powolny wzrost, późne osiąganie dojrzałości, niski potencjał rozrodczy, żywotność oraz długość życia poszczególnych pokoleń),
L. mając na uwadze konieczność objęcia powyższych gatunków wykazem załącznika II do konwencji CITES w celu zapewnienia, aby w przyszłości pojawiły się one w obrocie w handlu międzynarodowym tylko wówczas, gdy pochodzić będą z zarządzanych w zrównoważony sposób i dokładnie dokumentowanych połowów niezagrażających sytuacji dzikich populacji, których dotyczą,
M. mając na uwadze, że w rezolucji Konf. 9.24 z konferencji konwencji CITES stwierdzono, iż gatunki kwalifikują się do umieszczenia w wykazach załącznika I do konwencji CITES, jeżeli m.in. "są one lub mogą być przedmiotem handlu" oraz jeżeli wykazano "znaczące zmniejszenie się ich populacji w warunkach naturalnych, co [...] wywnioskowano lub przewidziano na podstawie [...] zmniejszenia się obszaru ich siedlisk lub pogorszenia się jakości tych siedlisk",
N. mając na uwadze, że niedźwiedzie polarne są poważnie zagrożone spowodowaną zmianą klimatu utratą siedlisk, co prowadzi do zmniejszenia ich populacji na większości zamieszkiwanych przez nie terenów, i że negatywnie wpływa na ich populację prowadzony w celach zarobkowych handel ich częściami ciała, którego skala wzrosła od lat 90. XX wieku,
O. zważywszy, że strony konwencji CITES uzgodniły podczas 14. sesji Konferencji Stron, że przez okres co najmniej dziewięciu lat nie powinno być dalszych wniosków w sprawie handlu kością słoniową,
P. mając na uwadze, że wstępny apel - w dyskusjach prowadzonych podczas 14. sesji Konferencji Stron - dotyczył okresu odpoczynku wynoszącego 20 lat i że od tego czasu przechwycono znaczne ilości kości słoniowej, a także pojawiają się doniesienia o powszechnym i rosnącym kłusownictwie,
Q. mając na uwadze, że azjatyckim populacjom wielkich kotów nadal zagraża kłusownictwo, pogarszanie się warunków siedliskowych oraz utrata możliwości zdobycia pożywienia podczas polowania oraz że mimo wielokrotnych apeli rozczarowuje brak postępów w wielu dziedzinach dotyczących stanowczych działań na rzecz zatrzymania spadku populacji tygrysa i innych wielkich kotów,
R. mając na uwadze, że decyzją 14.69 przyjętą na 14. Konferencji Stron konwencji CITES wezwano strony prowadzące intensywne działania hodowlane do dopilnowania, aby hodowla wielkich kotów azjatyckich w niewoli odpowiadała jedynie działaniom na rzecz ochrony gatunku, oraz stwierdzono, że tygrysów nie wolno hodować w celu obrotu ich częściami ani produktami pochodnymi,
S. mając na uwadze, że niedawno przyjęte zalecenia z Katmandu podkreślają znaczenie większego zaangażowania organów zajmujących się egzekwowaniem postanowień prawa międzynarodowego takich jak Interpol, Światowa Organizacja Celna (WCO), Biuro ds. Środków Odurzających i Zapobiegania Przestępczości (UNODC) oraz Konferencja Stron konwencji CITES w działania na rzecz zapobiegania przestępczości związanej z ochroną przyrody oraz wzywają w tym celu do poprawy funkcjonowania jednostek tych organów odpowiedzialnych za przestępstwa związane z ochroną przyrody,
T. mając na uwadze, że decyzje 14.35 i 14.36 konwencji CITES zostały przyjęte przez 14. Konferencję Stron (w Hadze w 2007 r.) oraz że anonimowość i globalny zasięg internetu mogą drastycznie zmniejszyć zdolność stron konwencji CITES do zwalczania nielegalnego handlu dzikimi gatunkami; mając na uwadze, że szybki rozwój handlu elektronicznego okazami gatunków wymienionymi w wykazie CITES stanowi poważne zagrożenie dla przetrwania wielu gatunków; mając na uwadze, że globalny charakter internetu utrudnia stronom konwencji CITES egzekwowanie pozostawionych w ich gestii przepisów prawa krajowego i międzynarodowego; mając także na uwadze, że handel elektroniczny dzikimi gatunkami i ich produktami należy zawsze traktować jako potencjalny handel międzynarodowy,
1. wzywa Komisję i państwa członkowskie do stosowania zasady ostrożności jako wiodącej zasady we wszystkich decyzjach w sprawie dokumentów roboczych oraz wniosków w sprawie objęcia wykazem, a także do uwzględniania zasady "użytkownik płaci", podejścia ekosystemowego i tradycyjnych zasad ochrony przyrody;
2. wzywa Komisję i państwa członkowskie do dopilnowania, aby żadna decyzja mająca na celu ściślejszą koordynację pomiędzy CITES a innymi konwencjami z zakresu różnorodności biologicznej nie podważyła charakteru CITES jako ogólnoświatowego porozumienia w sprawie ochrony przyrody ani też surowych środków ochrony ustanowionych przez CITES;
3. stanowczo sprzeciwia się przeprowadzaniu tajnych głosowań i wyraża rozczarowanie faktem, że Stała Komisja CITES nie wystąpiła z wnioskami w sprawie wykluczenia możliwości tajnego głosowania w procesie decyzyjnym w ramach konwencji CITES;
Tuńczyk błękitnopłetwy
4. wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do poparcia objęcia tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) wykazem załącznika I do konwencji CITES pod warunkiem, że spełnione zostaną następujące trzy warunki:
– zagwarantowanie, ze rozporządzenie Komisji (WE) nr 865/2006 ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nim zostanie zmienione, tak aby wprowadzić ogólne odstępstwo w odniesieniu do handlu wewnętrznego, umożliwiające zapewnienie trwałości tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego;
– zapewnienie przez Unię Europejską wsparcia finansowego dla żeglarzy i armatorów dotkniętych tą decyzją;
– wzmocnienie kontroli i sankcji w celu zwalczanie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (połowów NNN);
5. wzywa Komisję do zapewnienia rekompensat finansowych sektorowi rybołówstwa, który może odczuć skutki ewentualnego wpisania tuńczyka błękitnopłetwego do załącznika I konwencji CITES, w celu ochrony ekonomicznej równowagi w tym sektorze;
Rekiny
6. z prawdziwym zadowoleniem przyjmuje wniosek złożony przez Szwecję w imieniu państw członkowskich w sprawie objęcia dwóch gatunków rekinów: żarłacza śledziowego (Lamna nasus) oraz kolenia (Squalus acanthias) wykazem załącznika II do konwencji CITES; nalega, by Komisja i państwa członkowskie poparły ten wniosek;
7. wzywa Komisję i państwa członkowskie do poparcia wniosku Stanów Zjednoczonych w sprawie wpisania pięciu gatunków rekina: głowomiota tropikalnego (Sphyrna lewini), głowomiota olbrzymiego (Sphyrna mokarran), głowomiota pospolitego (Sphyrna zygaena), żarłacza brunatnego (Carcharhinus plumbeus) i żarłacza ciemnoskórego (Carcharhinus obscurus) do załącznika II do konwencji CITES;
8. wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do poparcia wniosku Stanów Zjednoczonych w sprawie wpisania żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) do załącznika II do konwencji CITES;
Niedźwiedź polarny
9. wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do poparcia wniosku Stanów Zjednoczonych w sprawie przeniesienia niedźwiedzia polarnego (Ursus maritimus) z załącznika II do konwencji CITES do załącznika I;
Słonie i kość słoniowa
10. wzywa Komisję i państwa członkowskie do odrzucenia:
– wniosków Tanzanii i Zambii w sprawie obniżenia stopnia ochrony słonia afrykańskiego (Loxondonta africana) poprzez przeniesienie go z załącznika I konwencji CITES do załącznika II w celu umożliwienia handlu tym gatunkiem;
– wszystkich wniosków w sprawie obniżenia stopnia ochrony słonia afrykańskiego co najmniej do momentu, w którym możliwe będzie przeprowadzenie rzeczywistej oceny wpływu przeprowadzonej w listopadzie 2008 r. jednorazowej sprzedaży kości słoniowej z Botswany, Namibii, RPA i Zimbabwe, gdyż pojawia się coraz więcej dowodów na nasilający się nielegalny zorganizowany handel w Afryce;
11. wzywa Komisję i państwa członkowskie do poparcia wniosku Kenii, Ghany, Liberii, Mali, Sierra Leone, Togo, Kongo i Rwandy o dołączenie specjalnej klauzuli dotyczącej słoni afrykańskich, która powstrzymałaby wszelkie dalsze wnioski w sprawie handlu kością słoniową, albo też o przeniesienie słoni z załącznika I do konwencji CITES do załącznika II na okres 20 lat po jednorazowej sprzedaży kości słoniowej, która miała miejsce w listopadzie 2008 r.;
12. zachęca strony konwencji CITES, które skorzystały na jednorazowej sprzedaży znajdujących się w posiadaniu rządu zapasów kości słoniowej, by udzieliły wsparcia finansowego funduszowi na rzecz ochrony słonia afrykańskiego w celu lepszego funkcjonowania inicjatyw na rzecz zwalczania kłusownictwa;
13. zachęca do szerszego i obejmującego więcej podmiotów procesu konsultacyjnego z udziałem wszystkich państw, na terenie których żyją słonie, służącego wypracowaniu działań związanych z wszystkimi przypadkami obniżania stopnia ochrony słoni afrykańskich, a następnie jednorazową sprzedażą;
14. zachęca do opracowania pewniejszych metod monitorowania nielegalnego handlu kością słoniową, angażujących wiele stron;
Tygrysy i wielkie koty azjatyckie
15. z zadowoleniem przyjmuje wniosek UE w sprawie wzmocnienia rezolucji Konf. 12.5 z konferencji CITES w sprawie ochrony i handlu tygrysami i innymi gatunkami wielkich kotów azjatyckich podanymi w załączniku I;
16. wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do wspierania wysiłków zmierzających do rozwiązania problemu nielegalnego handlu częściami wielkich kotów azjatyckich i ich produktami pochodnymi, kładąc nacisk na poprawę egzekwowania prawa oraz lepszą wymianę informacji, w szczególności poprzez zwiększenie możliwości Interpolu, UNODC, WCO i CITES w zakresie przestępstw związanych z ochroną przyrody oraz organizacją szkoleń;
17. wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do wspierania wysiłków zmierzających do ograniczenia popytu na części azjatyckich wielkich kotów i ich produkty pochodne wśród obywateli UE oraz w innych krajach;
Inne gatunki
18. wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do poparcia następujących wniosków w sprawie:
– zaproponowanego przez Szwecję w imieniu państw członkowskich wpisania do załącznika II do konwencji CITES dwóch gatunków koralowców: Corallium spp. oraz Paracorallium spp.;
– zaproponowanego przez Argentynę wpisania do załącznika II do konwencji CITES argentyńskiego gatunku drzewa lignum vitae (Bulnesia sarmientoi) zwanego palo santo;
– zaproponowanego przez Izrael przeniesienia jaszczurki Uromastyx ornata z rodziny agamowatych z załącznika II do konwencji CITES do załącznika I;
– zaproponowanego przez Iran wpisania do załącznika I do konwencji CITES traszki zagrosańskiej (Neurergus kaiseri);
– zaproponowanego przez Honduras wpisania trzech gatunków legwanowatych (Ctenosaura bakeri, C. oedirhina oraz C. melanosterna) do załącznika II do konwencji CITES;
– zaproponowanego przez Honduras i Meksyk wpisania rzekotki czerwonookiej z rodziny Agalychnis spp. do załącznika II do konwencji CITES;
– zaproponowanego przez Gwatemalę wpisania gwatemalskiego gatunku gada z rodziny legwanowatych Ctenosaura palearis do załącznika II do konwencji CITES;
– zaproponowanego przez Brazylię wpisania drzewa różanego (Aniba rosaeodora) do załącznika II do konwencji CITES;
– zaproponowanego przez Madagaskar wpisania chrząszcza Dynastes satanas do załącznika II do konwencji CITES;
– zaproponowanego przez Madagaskar wpisania nasion rośliny Beccariophoenix madagascariensis do załącznika II do konwencji CITES;
– zaproponowanego przez Madagaskar wpisania nasion palmy trójkątnej Dypsis decaryi do załącznika II do konwencji CITES;
19. z zadowoleniem przyjmuje przygotowane przez Madagaskar wnioski w sprawie objęcia wykazem gatunków roślin i materiału siewnego;
20. wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do odrzucenia następujących wniosków w sprawie:
– wykreślenia rysia rudego (Lynx rufus) z załącznika II do konwencji CITES;
– zaproponowanego przez Belize i Meksyk przeniesienia krokodyla meksykańskiego (Crocodylus moreletti) z załącznika I do konwencji CITES do załącznika II;
– zaproponowanego przez Egipt przeniesienia egipskiej populacji krokodyla nilowego (Crocodylus niloticus) z załącznika I do konwencji CITES do załącznika II;
21. wzywa Komisję i państwa członkowskie do odrzucenia wniosku Stanów Zjednoczonych i Meksyku w sprawie usunięcia rośliny z rodzaju wilczomleczy Euphorbia misera z załącznika II do konwencji CITES;
22. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwiększenia współpracy międzynarodowej na rzecz wdrażania konwencji CITES,
23. wzywa Komisję i państwa członkowskie do poparcia użycia - zaproponowanych przez Niemcy - bardziej zdecydowanych sformułowań w dok. 32 (Handel internetowy gatunkami objętymi załącznikami CITES) z 15. Konferencji Stron oraz do poparcia wniosku ze zmianami;
24. zwraca się do Komisji i państw członkowskich, by oprócz celów w zakresie zmiany klimatu (dok. 10.1 z 15. Konferencji Strron) poparły wnioski Sekretariatu w sprawie udziału w pracach nad celami w zakresie różnorodności biologicznej na okres po 2010 r., nad partnerstwem w obszarze wskaźników różnorodności biologicznej (BIP) oraz nad międzyrządową platformą w sprawie usług na rzecz różnorodności biologicznej i ekosystemów (IPBES);
25. wzywa Komisję i państwa członkowskie do poparcia wniosku przewodniczącego Komisji ds. Roślin (dok. 10.4) z 15. Konferencji Stron, w sprawie dalszej współpracy w ramach globalnej strategii na rzecz ochrony roślin Konwencji o Różnorodności Biologicznej (CBD);
26. wzywa Komisję i państwa członkowskie do wsparcia dalszych działań na rzecz likwidacji nielegalnego handlu antylopą tybetańską zgodnie z wnioskiem Sekretariatu 15.Konferencji Stron (dok. 46);
27. wzywa Komisję i państwa członkowskie do poparcia wniosku Sekretariatu 15. Konferencji Stron (dok. 47) mającego zapewnić przestrzeganie zobowiązań przez państwa, w których występuje suhak (antylopa z gatunku Saiga tatarica tatarica), tak aby zagwarantować prawidłowe wdrażanie planu działania na rzecz suhaków oraz przestrzegania postanowień właściwych decyzji; ponadto proponuje, by strony konwencji CITES zachęcały sektory wykorzystujące rogi suhaków do wspierania lokalnych działań na rzecz ochrony tych zwierząt w celu odbudowania dzikiej populacji;
28. zdecydowanie wzywa Komisję i państwa członkowskie do dalszego wspierania walki z nielegalnym handlem małpami człekokształtnymi zgodnie z wnioskiem Sekretariatu zawartym w dok. 42 z 15. Konferencji Stron;
29. zdecydowanie wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania wysiłków w ramach konwencji CITES na rzecz walki z nielegalnymi, nieuregulowanymi i niezgłaszanymi połowami wargacza garbogłowego (Cheilinus undulatus);
30. przypomina, że Unia Europejska jest jednym z największych rynków nielegalnego handlu dzikimi gatunkami oraz że przestrzeganie prawa różni się w poszczególnych państwach członkowskich, a także wzywa Komisję i państwa członkowskie do lepszej koordynacji starań na rzecz egzekwowania przepisów UE w zakresie handlu dziką przyrodą;
*
**
31. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, stronom konwencji CITES oraz Sekretariatowi CITES.
