Skarga wniesiona w dniu 7 czerwca 2010 r. - Microban International i Microban (Europe) przeciwko Komisji(Sprawa T-262/10)
(2010/C 221/82)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 14 sierpnia 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Microban International Ltd. (Huntersville, Stany Zjednoczone) i Microban (Europe) Ltd. (Heath Hayes, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: M. S. Rydelski, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2010/169 z dnia 19 marca 2010 r. dotyczącej niewłączenia 2,4,4'-trichloro-2'-hydroksydifenyloeteru do unijnego wykazu dodatków, które mogą być używane do wytwarzania materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi na mocy dyrektywy 2002/72/WE (Dz.U. 2010, L 75, s. 25); oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Strona skarżąca wnosi, na podstawie art. 263 TFUE, o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji nr 2010/169 z dnia 19 marca 2010 r. dotyczącej niewłączenia 2,4,4'-trichloro-2'-hydroksydifenyloeteru do unijnego wykazu dodatków, które mogą być używane do wytwarzania materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi na mocy dyrektywy 2002/72/WE(1) (Dz.U. 2010, L 75, s. 25), notyfikowanej jako dokument C(2010) 1613.
W uzasadnieniu swych żądań strona skarżąca podnosi następujące zarzuty:
Po pierwsze twierdzi, że zaskarżona decyzja jest niezgodna z procedurą wydawania zezwoleń przewidzianą w rozporządzeniu(2), gdyż nie istnieje wystarczająca podstawa prawna do jej wydania.
Po drugie podnosi, że decyzja wydana przez stronę pozwaną w przedmiocie niewłączania kwestionowanego produktu do unijnego wykazu dodatków bez podejmowania decyzji określającej stopień ryzyka, wyłącznie na podstawie okoliczności wycofania pierwotnego wniosku o wydanie zezwolenia, narusza procedurę udzielania zezwoleń w odniesieniu do kwestionowanego produktu.
Po trzecie pozwana naruszyła uzasadnione oczekiwania strony skarżącej, gdyż nie zapewniła jej możliwości zastąpienia nowym wnioskiem pierwotnego wniosku dotyczącego kwestionowanego produktu.
Wreszcie postępowanie, które doprowadziło do wydania zaskarżonej decyzji naruszało ogólne zasady prawa UE, takie jak zasady dobrej administracji, przejrzystości i pewności prawa.
______
(1) Dyrektywa Komisji 2002/72/WE z dnia 6 sierpnia 2002 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi (Dz.U. L 220, s. 18)
(2) Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz.U. L 338, s. 4)
