Konkluzja Rady z dnia 26 lutego 2009 r. na temat poparcia dla prac legislacyjnych Rady Europy w dziedzinie sądownictwa karnego(2009/C 50/07)
(Dz.U.UE C z dnia 3 marca 2009 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
MAJĄC NA UWADZE, jak wiele osiągnięć było możliwych dzięki stworzonemu przez Radę Europy systemowi konwencji, który stał się podstawą współpracy jej państw członkowskich w sprawach karnych;
PODKREŚLAJĄC, że wiele konwencji Rady Europy stanowi nieodzowny, fundamentalny element współpracy w sprawach karnych między państwami członkowskimi Unii Europejskiej;
MAJĄC NA UWADZE FAKT, że należy - o ile to możliwe - unikać powielania prac, to znaczy nawet, że zamierzone cele można osiągnąć także, jeżeli wszystkie państwa członkowskie UE ratyfikują i zrealizują konwencje Rady Europy;
PRZYPOMINAJĄC o kluczowej roli, jaką Rada Europy odegrała w zbliżaniu ustawodawstw europejskich w dziedzinie prawa karnego, jeżeli chodzi o zasadnicze kwestie;
szczególnie 8 fakt, że konwencje Rady Europy często stwarzały niezbędną podstawę, która pomagała bardziej zbliżać ustawodawstwa państw członkowskich Unii Europejskiej;
ODNOSZĄC SIĘ do potrzeby podpisania lub ratyfikowania przez państwa członkowskie niektórych aktów, zwłaszcza prawnokarnej konwencji nr 173 o korupcji; konwencji nr 196 o zapobieganiu terroryzmowi; konwencji nr 197 w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi; konwencji Rady Europy nr 198 o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa oraz o finansowaniu terroryzmu, a także konwencji nr 201 o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych;
UZNAJĄC, że w niektórych przypadkach potrzebne może być ustalenie bardziej konkretnych i szczegółowych zasad obowiązujących państwa członkowskie Unii Europejskiej. Taka głębsza integracja nie umniejsza wagi, jaką mają konwencje Rady Europy;
PODKREŚLAJĄC, że konwencje Rady Europy odgrywają zasadniczą rolę we współpracy między państwami członkowskimi UE a krajami trzecimi;
1) Ponownie wyraża szacunek dla działań legislacyjnych Rady Europy w dziedzinie sądownictwa karnego;
2) Potwierdza, że ma zamiar kontynuować ścisłą współpracę między Unią Europejską a Radą Europy w tej dziedzinie;
3) Apeluje do państw członkowskich o podpisanie, ratyfikowanie i realizację - w odpowiednich przypadkach - konwencji Rady Europy poświęconych międzynarodowej współpracy w sprawach karnych oraz zbliżaniu ustawodawstw w dziedzinie prawa karnego, zwłaszcza gdy postanowienia tych konwencji zostały włączone do dorobku prawnego UE.
