Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania) w dniu 19 listopada 2007 r. - Compañia Española de Comercialización de Aceite S.A przeciwko Asociación Española de la Industria y Comercio Exportador de Aceite de Oliva (ASOLIVA), Asociación Nacional de Industriales Envasadores y Refinadores de Aceites Comestibles (ANIERAC) i Administración del Estado(Sprawa C-505/07)
(2008/C 37/06)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 9 lutego 2008 r.)
Sąd krajowy
Tribunal Supremo
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Compañía Española de Comercialización de Aceite SA
Strona pozwana: Asociación Española de la Industria y Comercio Exportador de Aceite de Oliva (ASOLIVA), Asociación Nacional de Industriales Envasadores y Refinadores de Aceites Comesti-bles (ANIERAC) i Administración del Estado
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 12a rozporządzenia Rady nr 136/66/EWG(1) z dnia 22 września 1966 r. w sprawie ustanowienia wspólnej organizacji rynku olejów i tłuszczów w brzmieniu nadanym rozporządzeniem nr 1638/98(2) pozwala zaliczyć spółkę akcyjną złożoną w większości z producentów, olejarni i spółdzielni plantatorów i producentów oliwy do "instytucji" upoważnionych do zawierania umów na składowanie oliwy z oliwek? Czy spółkę o takich cechach można uznać za równoważną z organizacjami producentów i związkami tych organizacji, uznanymi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 952/97(3)?
2) W przypadku zaliczenia spółki do "instytucji" mogących prowadzić działalność w zakresie składowania - czy "zatwierdzenie przez państwo", które powinny posiadać te instytucje zgodnie z cytowanym art. 12a rozporządzenia nr 136/66 może być uzyskane w ramach wniosku o indywidualne wyłączenie ("zezwolenie") wniesionego do krajowego organu ochrony konkurencji?
3) Czy art. 12a bezwzględnie wymaga, by Komisja w każdym przypadku udzielała zezwolenia na składowanie oliwy z oliwek, czy przeciwnie - daje się on pogodzić uzgodnionego istnieniem mechanizmu uzgodnionego między producentami w celu skupowania i składowania tej oliwy z oliwek, finansowanego również ze środków prywatnych, który to mechanizm byłby wdrażany na tych samych przesłankach i warunkach, na których uruchamiane jest prywatne składowanie finansowane ze środków wspólnotowych, w celu uzupełnienia i przyspieszenia składowania finansowanego ze środków wspólnotowych i bez przekraczania jego granic?
4) Czy stanowisko przyjęte przez Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 9 września 2003 r. w sprawie C-137/00 Milk Marque w przedmiocie stosowania przez organy krajowe wewnętrznego prawa ochrony konkurencji do porozumień producentów mogących co do zasady wchodzić w zakres stosowania art. 2 rozporządzenia Rady nr 26(4) (dotyczące stosowania niektórych reguł konkurencji w odniesieniu do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi) pozostaje aktualne w przypadku porozumień, które z uwagi na swoje cechy charakterystyczne oraz cechy danego sektora mogą mieć wpływ na wspólnotowy rynek oliwy z oliwek jako całości?
5) W przypadku przyjęcia, że krajowe organy właściwe w sprawach konkurencji są upoważnione do stosowania przepisów krajowych wobec takich porozumień mogących mieć wpływ
na wspólną organizację rynku tłuszczów, czy organy te mogą bezwzględnie odmówić spółce takiej jak skarżąca możliwości skorzystania z mechanizmów składowania oliwy z oliwek nawet w sytuacjach "poważnych zakłóceń" przewidzianych w art. 12a rozporządzenia nr 136/66 zmienionego rozporządzeniem nr 1638/1998?
______
(1) Dz.U. 172, str. 3025.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1638/98 z dnia 20 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie nr 136/66/EWG w sprawie ustanowienia wspólnej organizacji rynku olejów i tłuszczów, Dz.U. L 210, str. 32.
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 952/97 z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie grup i stowarzyszeń producentów, Dz.U. L 142, str. 30.
(4) Dz.U. 30 z 1962 r., str. 993.
