Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 12 września 2007 r. w sprawie T-250/04 Combescot przeciwko Komisji, wniesione w dniu 27 listopada 2007 r. przez Philippe Combescota(Sprawa C-526/07 P)
(2008/C 37/16)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 9 lutego 2008 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Philippe Combescot (przedstawiciele: A. Maritati i V. Messa, avvocati)
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania wnoszącego odwołanie
– w ramach zmiany rozstrzygnięcia wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 12 września 2007 r. w sprawie T-250/04 stwierdzenie wystąpienia uszczerbku dla kariery zawodowej i uszczerbku dla zdrowia w następstwie bezprawnego wyłączenia z udziału w konkursie na stanowisko szefa przedstawicielstwa w Kolumbii; następnie określenie wymiaru krzywdy w inny sposób i w konsekwencji stosowne określenie wysokości zadośćuczynienia; w związku z tym uznanie żądań podniesionych już w pierwszej instancji, które zostały sformułowane w następujący sposób: "stwierdzenie, że skarżący doznał uszczerbku w zakresie wizerunku i reputacji zawodowej, z poważnym wpływem na jego równowagę psychiczną, spowodowanym bezprawną decyzją o wyłączeniu go z konkursu; zasądzenie na rzecz skarżącego kwoty 100.000 EUR, tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę";
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Odwołanie zostało wniesione od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 12 września 2007 r. w sprawie T-250/04 w postępowaniu wszczętym przez skargę urzędnika Philippe Combescota przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Skarga dotyczyła wyłączenia z konkursu Philippe Combescota, w tamtym okresie doradcy stacjonarnego w Gwatemali, z konkursu COM/091/03 na stanowisko szefa przedstawicielstwa w Kolumbii (dalej: decyzja w sprawie wyłączenia).
Sąd uznał decyzję za niezgodną z prawem i z tego względu podniesione przez skarżącego żądanie zadośćuczynienia za zasadne, nie uznał jednak jakoby skarżący doznał uszczerbku dla kariery zawodowej i uszczerbku dla zdrowia i ograniczył się do uznania, że skarżący doznał bliżej nieokreślonej krzywdy, za którą przyznał urzędnikowi kwotę 3.000,00 EUR tytułem zadośćuczynienia.
Wnosząc niniejsze odwołanie przedstawiciele wnoszącego odwołanie wnoszą o zmianę rozstrzygnięcia wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich w części dotyczącej odmowy uznania jakoby skarżący doznał uszczerbku dla kariery zawodowej i uszczerbku dla zdrowia i stosownego określenia wysokości zadośćuczynienia, przy czym Sąd uznał jedynie krzywdę podniesioną przez skarżącego. W związku z tym przedstawiciele wnoszącego odwołanie wnoszą o stwierdzenie, że w następstwie wydanie niezgodnej z prawem decyzji o wyłączeniu z konkursu urzędnik doznał nie tylko uszczerbku w zakresie wizerunku i reputacji zawodowej, lecz że decyzja o wyłączeniu spowodowała również poważne cierpienie psychiczne i niepokój wewnętrzny, które następnie, co dokumentują akta sprawy i potwierdzają lekarze pozwanego organu, spowodowały poważny stan depresyjny. Ponadto wnoszą oni o obszerną ocenę towarzyszących okoliczności stanu faktycznego i uznanie ich wszystkich za mające znaczenie dla określenia wymiaru krzywdy doznanej przez wnoszącego odwołanie, chociażby z punktu widzenia słuszności, na wyższą kwotę, która ze względu na perspektywy kariery, których urzędnik został pozbawiony przez decyzję o wy łączeniu oraz ze względu na uprawdopodobnione, daleko idące jej skutki, byłaby również bezpośrednio proporcjonalna.
Z tego względu żądanie zadośćuczynienia, sformułowane tak jak na początkowym etapie postępowania, zostaje podtrzymane.
Kwestionowane są wnioski, do których Sąd doszedł w odniesieniu do konkretyzacji uszczerbku dla kariery zawodowej; dodatkowo wnioski te wyraźnie wskazują na okoliczność, że skarżącemu, mimo iż o to wnioskował, nigdy nie zostały przedstawione informacje dotyczące kryteriów zastosowanych przez Komisję w konkursie na stanowisko szefa przedstawicielstwa w Kolumbii.
Jeżeli chodzi o zadośćuczynienie za uszczerbek na zdrowiu to dowodu wpływu bezprawnego działania [Komisji] na stan zdrowia wnoszącego odwołanie dostarcza związek czasowy występujący między nimi. Wyłączenie z konkursu stanowi poza tym ostatnie z serii bezprawnych działań Komisji wymierzonych przeciwko urzędnikowi. W końcu, jeżeli chodzi o określenie wymiaru krzywdy doznanej przez wnoszącego odwołanie, przedstawiciele wnoszącego odwołanie wnoszą o dokonanie tego w stosowny sposób, zgodnie z zasadą słuszności, uwzględniające szkodliwe skutki w formie stanów lękowych, stresu, lecz również nieprzyjemności doznanych przez urzędnika w następstwie wyłączenia z konkursu.
