OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGOz dnia 18 grudnia 2006 r.
w sprawie projektu dyrektywy zmieniającej niektóre dyrektywy wspólnotowe w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w przedsiębiorstwach sektora finansowego
(CON/2006/60)
(2007/C 27/01)
(Dz.U.UE C z dnia 7 lutego 2007 r.)
Wprowadzenie i podstawa prawna
W dniu 11 października 2006 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał wniosek Rady Unii Europejskiej o wydanie opinii w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 92/49/EWG(1) oraz dyrektywy 2002/83/WE(2), 2004/39/WE(3), 2005/68/WE(4) i 2006/48/WE(5) w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w przedsiębiorstwach sektora finansowego(6) (zwanej dalej "projektowaną dyrektywą").
Właściwość EBC do wydania opinii wynika z pierwszego akapitu art. 105 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w związku z art. 105 ust. 4 Traktatu. Zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 17 ust. 5 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego, Rada Prezesów wydała niniejszą opinię.
Uwagi ogólne
1.1 EBC zasadniczo popiera cel projektowanej dyrektywy, jakim jest poprawa aktualnych ram prawnych dla ocen ostrożnościowych przeprowadzanych w związku z procesami przejmowania bądź zwiększania znacznych pakietów akcji w instytucjach finansowych, co przyczynia się do należytego wykonywania nadzoru ostrożnościowego w tym zakresie. Projektowana dyrektywa zasługuje na uznanie również ze względu na wspieranie integracji finansowej - jej przyjęcie ma bowiem służyć usuwaniu potencjalnych barier dla ponadgranicznej konsolidacji sektora finansowego UE, następującej w wyniku działania czynników rynkowych.
1.2 EBC przyjmuje z uznaniem w szczególności następujące elementy projektowanej dyrektywy. Po pierwsze, wprowadzenie wyczerpującego katalogu kryteriów oceny ostrożnościowej ułatwi postępujące zbliżanie praktyk nadzorczych, zapewni większą przejrzystość wobec potencjalnych nabywców oraz podwyższy standardy pewności prawnej dla wszystkich zainteresowanych. Po drugie, nakładany na organy nadzorcze wymóg publicznego ogłoszenia listy informacji wymaganych w związku ze składanym zgłoszeniem również przyczyni się do większej przejrzystości procesu nadzorczego dla potencjalnych nabywców. Po trzecie, wymóg pisemnego informowania wnioskodawcy przez organ nadzoru o przyczynach podjęcia decyzji negatywnej dodatkowo wzmocni przejrzystość procedur nadzorczych. Po czwarte, wzmocnienie wymogu współpracy pomiędzy organami nadzoru państwa "macierzystego" (home country) oraz państwa "przyjmującego" (host country)(7) przyczyni się do rzetelnej oceny ostrożnościowej uwzględniającej wiedzę jaką dysponują zarówno organ nadzoru państwa "macierzystego" jak i państwa "przyjmującego".
1.3 Wyrażanie przez organ nadzoru właściwy dla danej instytucji finansowej zgody na nabycie lub zwiększenie posiadanych w niej znacznych pakietów akcji jest ściśle powiązane z odpowiedzialnością tego samego organu nadzoru za udzielenie wskazanej instytucji zezwolenia na podjęcie przez nią działalności, jak również za stałe zapewnianie jej bezpieczeństwa oraz rzetelności działania oraz za podejmowanie możliwych środków zaradczych w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej. Z punktu widzenia stabilności finansowej ważne jest zatem, aby zmienione ramy regulacyjne nie obniżały skuteczności narzędzi nadzorczych stosowanych dla zapewnienia trwałego bezpieczeństwa oraz rzetelności działania instytucji finansowych. Ponadto wymogi związane z udzieleniem zezwolenia na podjęcie działalności lub zgody na nabycie lub zwiększenie udziałów powinny być w najwyższym możliwym stopniu spójne, tak aby wykluczyć możliwość wykorzystywania przez podmioty nadzorowane różnic w funkcjonujących systemach nadzoru (arbitraż regulacyjny). Ma to szczególne znaczenie, gdy potencjalny nabywca ma siedzibę w państwie trzecim lub nie jest podmiotem regulowanym.
1.4 Wreszcie, biorąc pod uwagę szeroki zakres transakcji dotyczących znacznych pakietów akcji, jakie obejmowane są zakresem projektowanej dyrektywy (w tym dotyczących udziałów mniejszościowych i większościowych, dokonywanych przez nabywców działających na rynku regulowanym bądź nieregulowanym, jak również nabywców pochodzących z krajów UE lub spoza UE), kryteria i procedury wskazane w projektowanej dyrektywie powinny umożliwiać organom nadzoru dokonywanie rzetelnej oceny ostrożnościowej w odniesieniu do transakcji o różnym stopniu złożoności.
1.5 Biorąc pod uwagę powyższe, niektóre aspekty projektowanej dyrektywy wywołują wątpliwości rozwinięte poniżej. Szczegółowe uwagi zawarte w niniejszej opinii, jak również załączone propozycje legislacyjne koncentrują się na przepisach projektowanej dyrektywy, które skutkować będą zmianami w Dyrektywie Bankowej(8). Zagadnienia wzięte pod uwagę w tym zakresie odnoszą się jednakże w takim samym stopniu do innych regulowanych podmiotów wchodzących w skład sektora finansowego i objętych zakresem projektowanej dyrektywy. Szczegółowe uwagi i propozycje legislacyjne powinny zatem znaleźć odpowiednie zastosowanie do zmian wprowadzanych projektowaną dyrektywą w zakresie dyrektyw innych niż Dyrektywa Bankowa, również przez wzgląd na zapewnienie spójności regulacyjnej pomiędzy poszczególnymi sektorami rynku.
Uwagi szczegółowe
2. Proponowane kryteria oceny ostrożnościowej
2.1 EBC uznaje, iż proponowane kryteria oceny ostrożnościowej powinny być ściślej powiązane z kryteriami branymi pod uwagę w procedurze wydawania zezwolenia na podjęcie działalności przez instytucję finansową(9). Projektowana dyrektywa może skutkować wprowadzeniem istotnych rozbieżności w tym zakresie. Mogłoby to wywołać trudności w wypełnianiu standardów ostrożnościowych, a to ze względu na stworzenie osobom fizycznym lub prawnym planującym prowadzenie działalności bankowej możliwości obchodzenia - poprzez przejęcie działającej instytucji kredytowej - takich bardziej restrykcyjnych wymogów, jakie związane są z wydaniem zezwolenia na podjęcie takiej działalności. Ponadto należy zapewnić, iż nie tylko w kontekście procedury wydawania zezwolenia na podjęcie działalności bankowej, lecz również w związku z wydawaniem zezwolenia na dokonywanie zmian w ramach znacznych pakietów akcji posiadanych w instytucji kredytowej powinny być brane pod uwagę kluczowe przesłanki dotyczące bezpieczeństwa i prawidłowego działania nabywanej instytucji oraz wykonywania nad nią efektywnego nadzoru; jest to ważne o tyle, iż uwzględnienie takich przesłanek w późniejszym okresie może być niemożliwe.
2.2 Jedna istotna rozbieżność w tym zakresie odnosi się do ogólnego zakresu dokonywanej oceny. W ramach procedury wydawania zezwolenia na podjęcie działalności zgodnej z aktualną Dyrektywą Bankową, organy nadzoru biorą pod uwagę odpowiednią reputację potencjalnych wspólników lub członków - kryterium badanym w tym zakresie jest potrzeba zapewnienia rzetelnego i ostrożnego zarządzania instytucją kredytową(10). Podobnie jeżeli chodzi o nabycie lub zwiększenie posiadanych znacznych pakietów akcji, Dyrektywa Bankowa przewiduje, iż właściwe organy mogą odmówić wydania zgody na propozycję przedstawianą przez potencjalnego nabywcę, jeżeli nie są one przekonane o odpowiedniej reputacji osoby nabywcy pod względem potrzeby zapewnienia prawidłowego i ostrożnego zarządzania instytucją kredytową(11). Tymczasem zgodnie z projektowaną dyrektywą organy nadzoru oceniałyby odpowiednią reputację potencjalnego nabywcy oraz rzetelność finansową proponowanego przejęcia jedynie w związku z prawdopodobnym wpływem wywieranym przez potencjalnego nabywcę na instytucję finansową. EBC zaleca zmianę projektowanej dyrektywy w taki sposób, aby zawierała ona wymóg zapewnienia przez organy nadzoru, również w kontekście nabycia lub zwiększenia posiadanych znacznych pakietów akcji, iż prawidłowe i ostrożne zarządzanie nabywaną instytucją kredytową nie będzie zagrożone.
2.3 Innego rodzaju wątpliwości wywołuje propozycja zawarta w projektowanej dyrektywie, zgodnie z którą organ nadzoru może odmówić zgody na przejęcie udziałów "jedynie jeśli ustali, że kryteria [oceny ostrożnościowej] [...] nie zostały spełnione [...]"(12). W przeciwieństwie do powyższego, właściwe organy mogą odmówić udzielenia zezwolenia na podjęcie działalności bankowej w przypadku gdy "nie są przekonane" co do odpowiedniej reputacji wspólników lub członków(13). Wskazany nowy ciężar dowodowy spoczywający na organach nadzoru w odniesieniu do przypadków przejęcia lub zwiększenia posiadanych znacznych pakietów akcji może, zwłaszcza w bardziej złożonych sprawach, prowadzić do niepożądanych rezultatów, na przykład w sytuacji, gdy organy nadzoru mogłyby stanąć przed obowiązkiem wydania zgody na transakcję pomimo braku przekonania o spełnieniu kryteriów ostrożnościowych. W związku z powyższym, EBC zaleca odpowiednie zmiany projektowanej dyrektywy, pozwalające na zaradzenie wskazanym wątpliwościom.
2.4 Ponadto powinno się zapewnić aby efektywny nadzór nad instytucją przejmowaną nie był ograniczany przez niewystarczającą przejrzystość struktury grupy, której nabywana instytucja stanie się członkiem na skutek projektowanej transakcji. Wymogi dotyczące otrzymania zezwolenia na podjęcie działalności instytucji kredytowych stwierdzają, iż właściwe organy mogą udzielić zezwolenia jedynie w przypadku, gdy bliskie powiązania istniejące pomiędzy instytucją kredytową a innymi osobami fizycznymi lub prawnymi nie utrudniają efektywnego wykonywania funkcji nadzorczych(14). EBC uważa, iż podobny wymóg przejrzystości struktury grupowej powinien być uwzględniony w odniesieniu do zgody organu nadzoru wydawanej w związku z nabyciem lub powiększeniem znacznych pakietów akcji w instytucji kredytowej; EBC proponuje w związku z tym dołączenie dodatkowego kryterium w tym zakresie do katalogu kryteriów oceny ostrożnościowej zawartego w projektowanej dyrektywie(15).
2.5 W odniesieniu do przypadków, w których instytucja kredytowa w wyniku proponowanego nabycia stałaby się częścią grupy z siedzibą poza terytorium UE, EBC pragnie podkreślić potrzebę: (i) odpowiedniego nadzoru sprawowanego nad spółką-matką w kraju trzecim; oraz (ii) wystarczających gwarancji ze strony organu nadzoru państwa trzeciego co do posiadanych przez niego umiejętności oraz woli współpracy z organem nadzoru instytucji nabywanej. Biorąc pod uwagę znaczenie, jakie dla skutecznego wykonywania nadzoru mają efektywny nadzór skonsolidowany nad grupami bankowymi oraz odpowiednia współpraca pomiędzy organami nadzoru państwa przyjmującego oraz państwa macierzystego(16) niezbędnym jest zapewnienie, iż w momencie gdy wydawana jest zgoda na nabycie lub zwiększenie znacznego pakietu akcji w instytucji kredytowej UE nie występują w tym zakresie żadne przeszkody w zainteresowanym kraju trzecim. W związku z powyższym EBC uważa, iż odpowiedni szczegółowy wymóg powinien zostać umieszczony w ramach kryteriów oceny.
2.6 Projektowana dyrektywa stwierdza, iż Państwa Członkowskie "nie narzucają żadnych wstępnych warunków dotyczących wielkości pakietów, jakie muszą być nabywane, ani nie oceniają nabycia pod kątem potrzeb ekonomicznych rynku"(17). Wskazany zakaz odzwierciedla spójną linię orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości(18), zgodnie z którą za ograniczenia wolnego przepływu kapitału uznaje się takie środki krajowe, które niweczą bądź ograniczają możliwość przejmowania udziałów w podmiotach rynkowych bądź zniechęcają inwestorów z innych Państw Członkowskich do inwestowania w kapitał takich podmiotów(19); środki takie mogą być jedynie uzasadnione przesłankami wskazanymi w art. 58 Traktatu bądź też, w niektórych przypadkach, przeważającymi względami interesu publicznego(20). W powyższym zakresie Traktat przewiduje jednakże wyraźną możliwość uwzględniania środków ostrożnościowych(21), pod warunkiem, iż wyłączenia dokonywane na tej podstawie nie stanowią środków uznaniowej dyskryminacji bądź ukrytego ograniczenia wolnego przepływu kapitału(22). W wyjątkowych bowiem przypadkach prawidłowe funkcjonowanie instytucji będącej przedmiotem przejęcia bądź zwiększenia posiadanych udziałów kapitałowych mogłoby zostać zakłócone poprzez konflikt pomiędzy znaczącymi wspólnikami, z których każdy dysponowałby pakietem umożliwiającym blokowanie decyzji organów spółki, niewystarczającym jednak dla zapewnienia kontroli nad instytucją finansową. Tego typu struktura własnościowa utrudniałaby zarządzanie instytucją finansową, jak również mogłoby mieć negatywny wpływ na skuteczność sprawowanego nadzoru. Z punktu widzenia standardów ostrożnościowych jest zatem istotne, aby zachować odpowiednie rozwiązania zapobiegające powstawaniu takich niestabilnych struktur własnościowych już w chwili, w której wydawana jest zgoda na zmianę w strukturze udziałów kapitałowych danej instytucji. W związku z powyższym projektowana dyrektywa powinna zostać zmieniona w ten sposób, aby umożliwić organom nadzoru wyrażenie sprzeciwu wobec proponowanego nabycia w przypadku, gdy nie są one przekonane iż, biorąc pod uwagę prawdopodobny wpływ nabywcy na instytucję kredytową, zasady ładu korporacyjnego nabywanej instytucji kredytowej będą wystarczająco efektywnie zapobiegać potencjalnemu zablokowaniu procesów decyzyjnych po przeprowadzeniu nabycia. Wprowadzenie tego dodatkowego kryterium spowodowałoby jednocześnie konieczność usunięcia z tekstu projektowanej dyrektywy wskazanych wyżej postanowień zakazujących nakładania jakichkolwiek warunków wstępnych w odniesieniu do liczby akcji, jakie powinny zostać nabyte(23).
2.7 Niektóre z kryteriów oceny zawartych w projektowanej dyrektywie wymagają dalszego wyjaśnienia. W szczególności EBC dostrzega korzyści, jakie mogłyby wyniknąć z wyraźnego stwierdzenia iż nabywana instytucja kredytowa, po przeprowadzonym nabyciu lub zwiększeniu posiadanego w niej przez inny podmiot kwalifikowanego udziału kapitałowego, wypełni i w dalszym ciągu będzie wypełniać odpowiednie wymogi ostrożnościowe. EBC proponuje w związku z tym aby właściwe kryteria oceny(24) zostały odpowiednio zmienione. Ponadto ocena dokonywana przez właściwe władze nie powinna być ograniczona jedynie do stwierdzenia czy występują racjonalne podstawy, aby podejrzewać przestępstwa prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu; ocena taka powinna też obejmować wszelkie inne poważne czyny karalne(25).
2.8 Wreszcie EBC dostrzega korzyści wynikające z wyjaśnienia iż organy nadzoru, podejmując decyzję o wydaniu zgody na proponowane nabycie lub powiększenie znacznego pakietu akcji, mogą wziąć pod uwagę zapewnienia przedstawione przez potencjalnego nabywcę w celu zagwarantowania iż nabywana instytucja będzie w stanie wypełnić kryteria oceny ostrożnościowej. Tego typu zapewnienia powinny być wyrażone w prawnie wiążących zobowiązaniach. W każdym przypadku, w czasie nabywania znacznego pakietu akcji powinno się zachować minimalne wymogi kapitałowe. Celem zawarcia wskazanej praktyki w projektowanej dyrektywie byłoby umożliwienie organom nadzoru wydawania zgody na takie transakcje wobec których w normalnym przypadku i przy braku zapewnień nabywcy powinnyby one wyrazić sprzeciw. Można w tym zakresie dodać, iż tego typu praktyka zgody warunkowej, wyraźnie przewidziana w Dyrektywie Bankowej w odniesieniu do procedury wydawania zezwolenia na podjęcie działalności(26), przyczyniłaby się do dalszego zbliżania procedur wydawania zezwolenia na podejmowanie działalności instytucji kredytowych oraz procedur odnoszących się do zwiększania znacznych pakietów akcji.
3. Proponowane ograniczenia czasowe dla procedur oceny
3.1 EBC wyznaje zasadę, iż rozwiązania proceduralne mające na celu usprawnienie wydawania zgody przez organ nadzoru nie powinny zagrażać osiągnięciu celów procedury nadzorczej. Limity czasowe ograniczające procedurę oceny przeprowadzaną w odniesieniu do przejęć bądź zwiększania udziałów kapitałowych(27) powinny zatem przede wszystkim zapewniać organowi nadzoru możliwość podjęcia prawidłowej i odpowiednio uzasadnionej decyzji. W szczególności, jeżeli przewidywane limity czasowe będą w nieuzasadniony sposób restrykcyjne, skutkować to może ryzykiem, iż organy nadzoru zmuszone będą do wyrażania zgody na składane wnioski również w przypadkach, kiedy nie dysponowały one odpowiednim czasem na przeprowadzenie rzetelnej analizy wniosku, niezbędnej zwłaszcza w bardziej złożonych sprawach. Mogłoby to skutkować obniżeniem wiarygodności oraz prawidłowości decyzji nadzorczych wydawanych w wyniku tak przeprowadzonej oceny, wywołując jednocześnie możliwe negatywne konsekwencje w zakresie stabilności finansowej.
3.2 Biorąc pod uwagę znaczenie tej kwestii EBC uważa, iż proponowane ogólne zasady dotyczące okresu oceny powinny zostać znacząco zmodyfikowane po szczegółowej konsultacji z organami nadzoru działającymi w UE, mającej na celu uwzględnienie doświadczeń nadzorczych zgromadzonych przez te organy. EBC odnotowuje w związku z tym, iż organy nadzoru właściwe dla wszystkich sektorów finansowych zgłosiły poważne wątpliwości(28) w odniesieniu do: (i) proponowanego znaczącego skrócenia ogólnych ram czasowych dla dokonania oceny z obecnego okresu sześćdziesięciu pięciu dni roboczych do trzydziestu dni roboczych; oraz (ii) propozycji, aby termin okresu oceny rozpoczynał bieg zanim przedstawione zostaną wszystkie wymagane informacje(29). Biorąc powyższe pod uwagę, EBC zaleca powtórne rozważenie projektowanych ram czasowych dla dokonania ogólnej oceny nadzorczej.
3.3 Podobnie, proponowane terminy w których organy nadzoru mogą zgłaszać żądania dodatkowych informacji od potencjalnych nabywców, jak również terminy wiążące potencjalnych nabywców co do dostarczania takich informacji powinny zostać określone w sposób bardziej elastyczny. W szczególności w przypadkach dotyczących dużych instytucji o skomplikowanej strukturze, kiedy w znaczącym stopniu wymagana jest wymiana informacji pomiędzy organami nadzorczymi (co może również obejmować organy państw trzecich), bądź też w przypadkach odnoszących się do potencjalnych nabywców nie podlegających nadzorowi ostrożnościowemu, może nie być możliwe dokonanie w ciągu pięciu dni roboczych prawidłowej oceny, czy potrzebne jest dostarczenie dodatkowych informacji(30). Dostarczenie takich informacji w każdym przypadku w ciągu dziesięciu dni roboczych może również okazać się utrudnione dla nabywcy(31). Byłoby zjawiskiem niepożądanym, gdyby wnioski o udzielenie zezwolenia na nabycie bądź też zwiększenie udziału kapitałowego były odrzucane przez organy nadzoru ze względu na brakujące informacje(32) tylko z tego powodu, iż organy nadzoru nie były w stanie w pełni ocenić potrzeby dalszych informacji, bądź też z powodu niemożności dostarczenia takich informacji przez potencjalnych nabywców w niezwykle restrykcyjnie określonym terminie. Potencjalni nabywcy mieliby wprawdzie możliwość ponownego złożenia wniosku, takie postępowanie powinno jednak stanowić wyjątek, jako że czyni ono proces wydawania zezwolenia nadmiernie uciążliwym i nieefektywnym dla obu stron. Ponadto w niektórych Państwach Członkowskich negatywne rozstrzygnięcia złożonych wniosków podlegają upublicznieniu, co może wywoływać znaczące szkody dla potencjalnych nabywców, szczególnie w przypadku podmiotów notowanych na krajowych lub międzynarodowych giełdach papierów wartościowych.
3.4 EBC wyraża opinię, iż w przypadku gdy potencjalny nabywca powiadamia właściwe organy o nabywanej spółce, lecz dostarczana przy tym dokumentacja jest niekompletna(33), nie powinno to wywoływać obowiązku automatycznego wydania potwierdzenia odbioru przez właściwe organy(34) oraz natychmiastowo rozpoczynać biegu terminu na dokonanie oceny(35). Jest to zresztą podejście podobne jak przyjęte przez Komisję w zakresie europejskich procedur kontroli koncentracji(36), w odniesieniu do powiadomień o planowanych koncentracjach. Zasady implementujące ECMR(37) stwierdzają iż powiadomienie staje się skuteczne "w dacie, w której zostało odebrane przez Komisję"(38). Jeżeli jednak powiadomienie nie jest kompletne w jakimkolwiek istotnym aspekcie, Komisja ma obowiązek bezzwłocznie powiadomić o tym strony na piśmie. W takich przypadkach powiadomienie staje się skuteczne "w dacie, w której kompletna informacja została odebrana przez Komisję"(39). Komisja powinna przy tym bezzwłocznie potwierdzić odbiór (a) powiadomienia; oraz (b) jakiejkolwiek odpowiedzi przekazywanej przez stronę powiadamiającą na rzecz Komisji w przypadku, gdy powiadomienie było niekompletne(40). W związku z powyższym, EBC proponuje, aby okres oceny rozpoczynał się formalnie dopiero w chwili gdy wymagana informacja jest kompletna, przy czym informacja nieprawidłowa lub myląca powinna być uważana za informację niekompletną(41).
3.5 Należy podnieść jako związaną z powyższym kwestię o charakterze ogólnym, iż ocena projektowanej dyrektywy potwierdza, że szereg zagadnień technicznych nie może zostać prawidłowo rozwiązanych w ramach Dyrektywy Bankowej oraz iż niezbędne może być wprowadzenie środków implementujących odnoszących się do szczegółowych zagadnień proceduralnych - zagadnienia takie wymagają dalszego doprecyzowania w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu pewności prawnej oraz równych warunków konkurencji na obszarze UE. Jak było to już konsekwentnie podnoszone w uprzednio wydanych opiniach, EBC jest zdania, iż akty prawne Poziomu 2 powinny tworzyć zasadniczy zręb reguł technicznych odnoszących się do instytucji finansowych UE(42). Jest to pogląd podzielany przez organy nadzorcze, które wyraziły swoje poparcie dla większego zakresu wykorzystania środków implementujących(43). W związku z powyższym proponuje się niniejszym poszerzenie w ramach projektowanej dyrektywy zakresu postanowień opartych o procedury komitologii(44) oraz umożliwienie przyjmowania środków Poziomu 2 podlegających spójnej implementacji w ramach UE jeszcze przed upływem okresu przejściowego(45). W szczególności, obok doprecyzowania i wyjaśnienia kryteriów oceny ostrożnościowej szczegółowe środki implementujące powinny również dotyczyć następujących zagadnień: (i) zasad dotyczących powiadomień dokonywanych przez potencjalnych nabywców (osoby uprawnione do składania powiadomień, wyjaśnienie znaczenia terminu "osoby działające w porozumieniu", data z którą powiadomienie staje się skuteczne, terminy itd.); (ii) listy wskazującej dane niezbędne do przeprowadzenia oceny nadzorczej; a także być może (iii) rodzajów zobowiązań jakie potencjalni nabywcy mogą podejmować w odniesieniu do organów nadzoru. EBC chciałby podkreślić iż możliwe jest wykorzystanie w powyższych zakresach doświadczeń zdobytych w związku ze szczegółowymi procedurami mającymi zastosowanie w kontekście ECMR.
3.6 Wreszcie, można byłoby rozważyć wprowadzenie bardziej zróżnicowanych terminów w ramach projektowanej dyrektywy, proporcjonalnych do stopnia złożoności rozpatrywanego nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji. Pozostawałoby to w zgodności z zasadą proporcjonalności, wyrażoną już w innych przepisach projektowanej dyrektywy(46). Rozróżnienie pomiędzy sprawami prostymi a złożonymi, przeprowadzane na podstawie wspólnych, obiektywnych i przejrzystych kryteriów klasyfikacyjnych, jakie mogłyby zostać przyjęte w drodze środków implementujących, przynosiłoby korzyści związane z zapewnieniem szybszego rozpatrywania spraw prostych z jednoczesnym zapewnieniem prawidłowej oceny bardziej złożonych przypadków, których rozpatrzenie wymaga zazwyczaj więcej czasu. EBC uważa, iż terminy obecnie przewidywane Dyrektywą Bankową(47) mogą w dalszym ciągu znajdować zastosowanie do takich złożonych przypadków(48), jak również do sytuacji w których również obecnie projektowana dyrektywa przewiduje przedłużony okres rozpatrywania sprawy(49).
4. Przepisy dotyczące współpracy pomiędzy właściwymi organami nadzoru
EBC popiera przepisy projektowanej dyrektywy dotyczące współpracy pomiędzy właściwymi organami nadzoru(50). EBC jest jednakże zdania, iż wskazane przepisy nie powinny być łączone z przepisami dotyczącymi współpracy pomiędzy właściwymi organami nadzoru w zakresie wykonywania nadzoru w sposób skonsolidowany(51). W zależności od charakteru potencjalnych nabywców zakres współpracy pomiędzy organem nadzoru państwa "macierzystego" i państwa "przyjmującego" może być w ramach przepisów projektowanej dyrektywy znacznie szerszy niż w ramach nadzoru prowadzonego w sposób skonsolidowany. Współpraca pomiędzy organami nadzoru prowadzona na podstawie przepisów projektowanej dyrektywy mogłaby też obejmować współpracę z właściwymi organami nadzoru sprawującymi nadzór nad innymi sektorami finansowymi. Ponadto, powinno się konsekwentnie zapewniać spójne przesłanki dla współpracy pomiędzy organami nadzoru państwa macierzystego i państwa przyjmującego w odniesieniu do poszczególnych sektorów rynku finansowego. EBC proponuje zatem wprowadzenie odpowiednich zmian w tym zakresie do projektowanej dyrektywy.
5. Uprawnienie Komisji do żądania informacji od właściwych organów nadzoru
5.1 Aby umożliwić Komisji wykonywanie jej przewidzianych Traktatem funkcji(52), projektowana dyrektywa przewiduje, iż Komisja może zażądać od krajowych organów nadzoru dostarczenia jej dokumentów, na podstawie których dokonana została ocena ostrożnościowa, jak również uzasadnienia decyzji przekazanego potencjonalnemu nabywcy(53). Zgodnie z projektowaną dyrektywą informacje przekazywane Komisji służyłyby wyłącznie określeniu, czy Państwo Członkowskie wykonało swoje zobowiązania wynikające z Dyrektywy Bankowej(54).
5.2 EBC chciałby przedstawić szereg ogólnych spostrzeżeń odnoszących się do wskazanych powyżej przepisów. Działając jako strażnik przepisów traktatowych oraz w celu zapewnienia odpowiedniego funkcjonowania i rozwoju wspólnego rynku(55) Komisja powinna zapewniać stosowanie Traktatu oraz środków podejmowanych przez instytucje na jego podstawie. Komisja dysponuje również kompetencjami do wszczynania w odpowiednich przypadkach postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości, o ile uzna ona, iż Państwo Członkowskie nie wykonało swoich zobowiązań traktatowych(56). Na Komisji ciąży przy tym obowiązek wykazania, iż zarzut niewykonania zobowiązań traktatowych jest uzasadniony(57). Trybunał Sprawiedliwości jednoznacznie uznaje przy tym, iż Państwa Członkowskie zgodnie z art. 10 Traktatu mają obowiązek ułatwiać Komisji realizację jej zadań, co oznacza w szczególności, iż powinny one w dobrej wierze współpracować z Komisją w prowadzonych przez nią postępowaniach wyjaśniających oraz przekazywać jej wszelkie informacje wnioskowane w tym zakresie(58).
5.3 EBC uważa, iż kwestią o pierwszorzędnym znaczeniu jest zapewnienie Komisji odpowiedniego dostępu do informacji niezbędnych dla wykonywania jej zadań traktatowych. EBC odnotowuje ponadto, iż na podstawie projektowanej dyrektywy, oraz zgodnie z art. 287 Traktatu, informacje dostarczane Komisji objęte byłyby obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej, odnoszącym się do wszystkich osób pracujących na rzecz Komisji, również po ustaniu stosunku pracy, co oznacza, iż poufne informacje otrzymywane przez Komisję nie mogą być ujawniane jakimkolwiek osobom lub organom(59).
5.4 W przypadku zastosowania europejskich reguł kontroli koncentracji(60), rządy oraz właściwe organy nadzorcze Państw Członkowskich powinny przedstawić Komisji wszelkie informacje niezbędne dla wykonywania jej zadań wynikających z rozporządzenia o kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Regulation on the control of concentrations between undertakings, ECMR)(61) zgodnie z odpowiednimi zasadami ochrony informacji objętych tajemnicą służbową(62). Państwa Członkowskie mogą ponadto podejmować odpowiednie środki dla ochrony "uzasadnionych interesów"(63), w tym "zasad ostrożnościowych"(64). Jeżeli występują uzasadnione wątpliwości co do tego czy dany środek jest w istocie oparty o zasady ostrożnościowe, Państwo Członkowskie powinno powiadomić Komisję o zastosowaniu takiego środka(65), przy czym Komisja powinna w takich przypadkach zbadać w szczególności, czy przyjęty środek może być uznany za dopuszczalny przypadek ochrony uzasadnionych interesów(66).
5.5 EBC uznaje, iż wykonywanie przez Komisję jej zadań jako strażnika postanowień traktatowych byłoby znacząco ułatwione dzięki przyznaniu jej kompetencji do żądania, aby wymagane informacje były przedstawione bezpośrednio przez krajowe organy nadzoru (bez pośrednictwa rządów Państw Członkowskich). Należy jednak zauważyć, iż w odniesieniu do nadzoru ostrożnościowego Trybunał Sprawiedliwości zauważył co następuje: "Ochrona tajemnicy służbowej jest niezbędna, jeżeli ma być zapewnione prawidłowe monitorowanie banków w ramach nadzoru prowadzonego przez Państwa Członkowskie jak również prawidłowa wymiana informacji pomiędzy właściwymi organami nadzoru. Ujawnianie informacji poufnych dla jakichkolwiek celów mogłoby mieć szkodliwe konsekwencje nie tylko dla bezpośrednio zainteresowanej instytucji kredytowej ale również dla systemu bankowego w ogólności(67)".
5.6 Trybunał nie miał do tej pory możliwości szczegółowego rozważenia relacji występujących pomiędzy, z jednej strony, potrzebą ochrony tajemnicy służbowej przez krajowe organy nadzoru, jak również poufności informacji nadzorczych dotyczących poszczególnych instytucji finansowych, a z drugiej strony, prawami i obowiązkami Komisji jako strażnika postanowień traktatowych. EBC uważa jednakże, iż niezbędne jest wypracowanie starannie przemyślanej równowagi pomiędzy zapotrzebowaniem Komisji na informacje niezbędne do rozpatrzenia danej sprawy w odpowiednim czasie(68) a potrzebą ochrony praw potencjalnych nabywców oraz ciążącym na organach nadzoru obowiązkiem zagwarantowania poufności informacji dotyczących instytucji finansowych ze względu na stabilność systemu finansowego(69). Biorąc powyższe pod uwagę, zwolnienie organów nadzoru z obowiązku zachowywania tajemnicy służbowej oraz ochrony poufności informacji nadzorczych powinno być wyraźnie ograniczone do przypadków uzyskania powiadomienia o projektowanych nabyciach lub zwiększeniach znacznych pakietów akcji, gdzie: (i) właściwy organ po przeprowadzeniu oceny podjął decyzję o wyrażeniu sprzeciwu wobec proponowanego nabycia, przy czym Komisja otrzymała formalną skargę od potencjalnego nabywcy bądź też (ii) występują uzasadnione powody by przypuszczać, iż organ nadzoru rażąco wadliwie zastosował kryteria lub procedury oceny ostrożnościowej. Biorąc pod uwagę zasadę niezależności organów nadzoru(70), powinno się też zawrzeć wyjaśnienie, iż Komisja nie powinna mieć wpływu na mający miejsce nadzorczy proces decyzyjny oraz że właściwe organy powinny ujawniać odpowiednie informacje jedynie po zakończeniu prowadzonej przez nie procedury nadzorczej. Niezależnie od powyższego EBC wyraża przekonanie, iż proponowane wyjaśnienie ram prawnych w zakresie kryteriów i procedur oceny znacząco poszerzy zakres przejrzystości i pewności prawnej w odniesieniu do ocen ostrożnościowych dotyczących przejęć i podwyższeń udziałów kapitałowych - tym samym potrzeba wszczynania przez Komisję postępowań związanych z możliwymi naruszeniami prawa wspólnotowego uległaby ograniczeniu.
6. Dodatkowe uwagi prawne i techniczne
6.1 Biorąc pod uwagę iż Traktat przewiduje wystąpienie o opinię EBC w sprawie projektowanej dyrektywy, wyjaśniający tę kwestię punkt preambuły powinien być dodany w tekście projektowanej dyrektywy, zgodnie z art. 253 Traktatu.
6.2 Projektowana dyrektywa wzmacnia przejrzystość Dyrektywy Bankowej(71) poprzez zawarcie w niej odwołania do definicji praw głosu wskazanej w dyrektywie 2004/109/WE(72). O ile zmianę tę należy przyjąć z aprobatą, wskazana definicja powinna mieć konsekwentne zastosowanie w całym tekście Dyrektywy Bankowej, jak to szczegółowo wskazano w załączniku poniżej.
6.3 Termin "potencjalny nabywca"(73) mógłby zostać dodany do listy definicji w Dyrektywie Bankowej(74). Ponadto, termin "potencjalny nabywca" obejmuje zgodnie z projektowaną dyrektywą "jakąkolwiek osobę fizyczną lub prawną" lub "takie osoby działające w porozumieniu". Ponieważ drugi ze wskazanych terminów wprowadzany jest po raz pierwszy w tekście Dyrektywy Bankowej, powinno się bliżej rozważyć objętą tym terminem sytuację, jak również związane z tym obowiązki nakładane na osoby (fizyczne lub prawne), na przykład w zakresie obowiązku złożenia powiadomienia. Tego typu zagadnienia mogłyby zostać wyjaśnione za pomocą środków implementujących.
6.4 Jeżeli chodzi o przedłużony okres oceny przewidziany w projektowanej dyrektywie(75), EBC uważa, iż powinien on się odnosić do jakiegokolwiek potencjalnego nabywcy z kraju trzeciego (zarówno osób prawnych jak i fizycznych) niezależnie od tego czy jest on podmiotem regulowanym.
6.5 Uzasadniony byłby też dłuższy okres wprowadzenia projektowanej dyrektywy (minimalnie dwanaście miesięcy) jak również wprowadzenie procedury jej okresowej rewizji, jako że ma ona wpływ na różnorodne obszary sektora finansowego i wymagać będzie zarówno zmian w przepisach prawnych, jak i dostosowań w praktyce funkcjonowania krajowych organów nadzoru. Rozsądnie byłoby również rozważyć wprowadzenie okresu przejściowego dla zastosowania przepisów wymaganych projektowaną dyrektywą, w szczególności wobec możliwych różnych terminów wprowadzenia projektowanej dyrektywy przez poszczególne Państwa Członkowskie - różnice takie mogłyby spowodować wystąpienie trudności w zastosowaniu rozwiązań przewidywanych projektowaną dyrektywą do przypadków ponadgranicznych, wymagających konsultacji ze strony właściwych organów z innych Państw Członkowskich.
7. Propozycje poprawek
W przypadkach, gdy powyższe uwagi miałyby prowadzić do zmian w projektowanej dyrektywie, załącznik zawiera odpowiednie propozycje zmian proponowanych w jej tekście; nie dotyczy to kwestii proponowanych terminów na przeprowadzenie oceny nadzorczej, wymagających w opinii EBC zasadniczej rewizji, która powinna być przeprowadzona w ścisłej konsultacji z organami nadzorczymi UE (patrz pkt 3.1 do 3.6 powyżej).
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem, dnia 18 grudnia 2006 r.
|
Prezes EBC |
|
Jean-Claude TRICHET |
______
(1) Dyrektywa Rady 92/49/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie oraz zmieniająca dyrektywy 73/239/EWG i 88/357/EWG (trzecia dyrektywa w sprawie ubezpieczeń innych niż ubezpieczenia na życie) (Dz.U. L 228 z 11.8.1992, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/68/WE (Dz.U. L 323 z 9.12.2005, str. 1).
(2) Dyrektywa 2002/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. dotycząca ubezpieczeń na życie (Dz. U. L 345 z 19.12.2002, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/68/WE (Dz.U. L 323 z 9.12.2005, str. 1).
(3) Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004. str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/31/WE (Dz.U. L 114 z 27.4.2006, str. 60).
(4) Dyrektywa 2005/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie reasekuracji oraz zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 92/49/EWG, a także dyrektywy 98/78/WE i 2002/83/WE (Dz.U. L 323 z 9.12.2005, str. 1).
(5) Dyrektywa 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (wersja przeredagowana) (Dz.U. L 177 z 30.6.2006, str. 1) (zwana dalej "Dyrektywą Bankową").
(6) COM(2006) 507 wersja ostateczna.
(7) Użyte terminy opisują współpracę pomiędzy, odpowiednio, "macierzystym" organem nadzoru, właściwym dla potencjalnego nabywcy (home supervisor) oraz właściwym "przyjmującym" organem nadzoru, tj. tym który wydał zezwolenie na podjęcie działalności przez podmiot będący przedmiotemplanowanego nabycia akcji (host supervisor).
(8) Zob. art. 5 projektowanej dyrektywy.
(9) W swojej "Metodologii zasad kluczowych" (Core Principles Methodology), zaktualizowanej w październiku 2006 r. i dostępnej na stronach Banku Rozrachunków Międzynarodowych pod adresem www.bis.org, Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego (Basel Committee on Banking Supervision, BCBS) podkreśla, iż organy nadzorcze dysponują kompetencją do odmowy wydania zezwolenia na przeprowadzenie istotnej zmiany struktury udziałowej, w przypadku gdy propozycja nie spełnia wymagań nakładanych w odniesieniu do wydawania zezwolenia na prowadzenie banku (patrz Zasada 4, Kluczowe kryterium 3).
(10) Art. 12 ust. 2 Dyrektywy Bankowej.
(11) Drugi akapit art. 19 ust. 1 Dyrektywy Bankowej.
(12) Projektowany nowy art. 19a ust. 2 Dyrektywy Bankowej.
(13) Art. 12 ust. 2 Dyrektywy Bankowej.
(14) Art. 12 ust. 3 Dyrektywy Bankowej.
(15) W swoich "Kluczowych zasadach skutecznego nadzoru bankowego", zaktualizowanych w październiku 2006 r. i dostępnych na stronie internetowej Banku Rozrachunków Międzynarodowych (www.bis.org), BCBS podkreśla wagę zbadania struktury własnościowej oraz ładu korporacyjnego zarówno samego banku jak i obejmującej go grupy w trakcie procesu wydawania zezwolenia na podjęcie działalności bankowej (Zasada 3), jak również wagę potwierdzenia w trakcie badania większych nabyć udziałów, iż powiązania i struktury korporacyjne nie narażają banku na nadmierne ryzyko i nie utrudniają wykonywania skutecznego nadzoru (Zasada 5).
(16) Zob. w tym zakresie opublikowane przez BCBS "Kluczowe zasady skutecznego nadzoru bankowego", w tym w szczególności Zasady 24 oraz 25.
(17) Proponowany nowy art. 19a ust. 3 Dyrektywy Bankowej.
(18) Zob. komunikat Komisji COM(2005) 4080 na temat wewnątrzunijnych inwestycji w sektorze usług finansowych (Dz. U. C 293 z 25.11.2005, str. 2).
(19) Połączone sprawy C-282/04 oraz C-283/04 Komisja przeciwko Królestwu Niderlandów [2006] ECR I-0000, ust. 20. Zob. także sprawa C-98-01 Komisja przeciwko Zjednoczonemu Królestwu [2003] ECR I-4641, ust. 44, sprawa C-463/00 Komisja przeciwko Królestwu Hiszpanii [2003] ECR I-4581, ust. 57 oraz sprawa C-174/04 Komisja przeciwko Republice Włoskiej [2005] ECR I-4933, ust. 31.
(20) Połączone sprawy C-282/04 oraz C-283/04 Komisja przeciwko Królestwu Niderlandów, ust. 32.
(21) Art. 58 ust. 1 lit. b) Traktatu.
(22) Art. 58 ust. 3 Traktatu.
(23) Proponowany nowy art. 19a ust. 3 Dyrektywy Bankowej.
(24) Proponowany nowy art. 19a ust. 1 lit. d) Dyrektywy Bankowej.
(25) Proponowany nowy art. 19a ust. 1 lit. e) Dyrektywy Bankowej.
(26) Art. 17 ust. 1 Dyrektywy Bankowej stwierdza iż "Właściwe organy mogą cofnąć zezwolenie udzielone instytucji kredytowej jedynie wówczas, gdy taka instytucja: [...] (c) nie spełnia już warunków, na podstawie których udzielono zezwolenia".
(27) Drugi akapit proponowanego nowego art. 19 ust. 2 Dyrektywy Bankowej.
(28) Zob. str. 2 oraz 4 listu z dnia 29 września 2006 r. w sprawie konsolidacji ponadgranicznej przesłanego Komisarzowi McCreevy przez Arthura Doctersa van Leeuwen, Przewodniczącego Komitetu Europejskich Regulatorów Papierów Wartościowych (Committee of European Securities Regulators, CESR), Daniele Nouy, Przewodniczącą Komitetu Europejskich Nadzorców Bankowych (Committee of European Banking Supervisors, CEBS), oraz Henrika Bjerre Nielsena, Przewodniczącego Komitetu Europejskich Nadzorców Ubezpieczeń i Pracowniczych Świadczeń Emerytalnych (Committee of European Insurance oraz Occupational Pensions Supervisor, CEIOPS). Dokument dostępny na stronach CESR (www.cesr-eu.org), CEBS (www.c-ebs.org) oraz CEIOPS (www.ceiops.org).
(29) Proponowany nowy art. 19 ust. 2 i 3 Dyrektywy Bankowej.
(30) Pierwszy akapit proponowanego nowego art. 19 ust. 3 Dyrektywy Bankowej.
(31) Zdanie pierwsze trzeciego akapitu projektowanego nowego art. 19 ust. 3 Dyrektywy Bankowej.
(32) Proponowany nowy art. 19a ust. 2 Dyrektywy Bankowej.
(33) Proponowany nowy art. 19 ust. 1 Dyrektywy Bankowej.
(34) Pierwszy akapit proponowanego nowego art. 19 ust. 2 Dyrektywy Bankowej.
(35) Drugi akapit proponowanego nowego art. 19 ust. 2 Dyrektywy Bankowej.
(36) Rozporządzenie Rady (WE) 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, EC Merger Regulation) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1) (zwane dalej "ECMR").
(37) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 802/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. L 133 z 30.4.2004, str. 1) (zwane dalej "zasadami implementującymi ECMR").
(38) Art. 5 ust. 1 zasad implementujących ECMR.
(39) Art. 5 ust. 2 zasad implementujących ECMR.
(40) Art. 4 ust. 3 zasad implementujących ECMR.
(41) Zob. w tym zakresie także art. 5 ust. 4 zasad implementujących ECMR.
(42) Zob. ust. 6 opinii EBC CON/2005/4 z dnia 17 lutego 2005 r. wydanej na wniosek Rady Unii Europejskiej dotyczącej projektu dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady dokonujących gruntownej nowelizacji Dyrektywy 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. odnoszącej się do podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz Dyrektywy Rady 93/6/EWG z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie adekwatności kapitałowej przedsiębiorstw inwestycyjnych oraz instytucji kredytowych (Dz.U. C 52 z 2.3.2005, str. 37). W punkcie 10 opinii, EBC podkreśla, iż: "Jeżeli przyjęte zostanie, iż projektowane dyrektywy nie mogą zostać na obecnym etapie zmodyfikowane we wskazany sposób, wówczas zdaniem EBC projektowaną strukturę prawną należałoby uważać nie za końcowy, pożądany rezultat, lecz raczej za pierwszy krok w długotrwałym procesie prowadzącym do wprowadzenia, tam gdzie to możliwe, bezpośrednio stosowanego zespołu regulacji technicznych Poziomu 2 dla instytucji finansowych w UE.".
(43) Przykładowo, w swoim dokumencie konsultacyjnym zatytułowanym"Rola oraz zadania CEBS" (CP08) z lipca 2005 r., (zob. pkt 40 oraz 41), CEBS zauważa, iż "nie otrzymał wniosku Komisji o wypracowanie szczegółów technicznych (tj. doradztwa na Poziomie 2 procedur Lamfalussy'ego) w związku z nową legislacją. Wydaje się mało prawdopodobne, aby Komisja wystąpiła z takim wnioskiem w bliskiej przyszłości [...]. O ile CEBS jest świadom i wyraża swoje zrozumienie dla przyczyn takiego stanu rzeczy, uważa jednocześnie, iż jest rzeczą istotną, aby w przyszłości prawidłowo wykorzystywać możliwości stwarzane przez procedury Lamfalussy'ego".
(44) Proponowany nowy akapit f) w art. 150 ust. 2 Dyrektywy Bankowej.
(45) Zgodnie ze wskazaniem w art. 6 projektowanej dyrektywy.
(46) Drugi akapit proponowanego nowego art. 19a ust. 4 Dyrektywy Bankowej.
(47) Drugi akapit art. 19 ust. 1 Dyrektywy Bankowej.
(48) Zob. str. 2 powołanego powyżej listu do Komisarza McCreevy z dnia 29 września 2006 r. w sprawie konsolidacji ponadgranicznych, w którym organy nadzoru podnoszą, że nawet dochowanie obecnie funkcjonujących terminów proceduralnych może stwarzać trudności w złożonych sprawach.
(49) Projektowany nowy art. 19 ust. 6 lit. a) Dyrektywy Bankowej.
(50) Projektowane nowe art. 19 lit. b i art. 129 ust. 3 Dyrektywy Bankowej. W zakresie zgody na nabywanie i powiększanie pakietów akcji, "właściwe organy" stanowią: (i) organ który zezwolił na podjęcie działalności przez instytucję kredytową, której akcje mają zostać nabyte; oraz (ii) organ nadzoru potencjalnego nabywcy.
(51) Art. 129 Dyrektywy Bankowej.
(52) Punkt 6 preambuły projektowanej dyrektywy.
(53) Proponowany nowy art. 19c ust. 1 Dyrektywy Bankowej.
(54) Proponowany nowy art. 19c ust. 2 Dyrektywy Bankowej.
(55) Pierwsze tiret art. 211 Traktatu.
(56) Art. 226 Traktatu.
(57) Sprawa C-508/03 Komisja przeciwko Zjednoczonemu Królestwu [2006] ECR I-0000, ust. 77.
(58) Sprawa C-82/03 Komisja przeciwko RepubliceWłoskiej [2004] ECR I-6635, ust. 15.
(59) Projektowany nowy art. 19c ust. 2 oraz ust. 3 Dyrektywy Bankowej.
(60) Rozporządzenie Rady (WE) 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, EC Merger Regulation) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1) (zwane dalej "ECMR"). Zgodnie z ECMR, Komisja dysponuje wyłącznym prawem podejmowania decyzji (art. 21 ust. 2 oraz ust. 3 ECMR). ECMR odnosi się do wszelkich typów przedsiębiorstw, włączając w to instytucje kredytowe, inne instytucje finansowe oraz zakłady ubezpieczeń (zob. np. art. 5 ECMR).
(61) Art. 11 ust. 6 ECMR ("Wniosek o informację"). ECMR przewiduje również, iż Komisja działa w ścisłej współpracy z organami nadzoru Państw Członkowskich, od których otrzymuje komentarze i informacje (punkt 13 preambuły ECMR). Zapewnione są przy tym efektywne procedury wymiany informacji pomiędzy Komisją oraz organami nadzoru Państw Członkowskich (punkt 14 preambuły), natomiast Komisja dysponuje prawem do żądania wszelkich niezbędnych informacji (punkt 38 preambuły).
(62) Art. 17 ust. 1 i 2 ECMR.
(63) Pierwszy akapit art. 21 ust. 4 ECMR.
(64) Pierwszy akapit art. 21 ust. 4 ECMR.
(65) Sprawa C-42 Republika Portugalska przeciwko Komisji [2004] ECR I-6079, ust. 58 oraz 59.
(66) Decyzja Komisji z dnia 20 lipca 1999 r. w sprawie procedury wszczętej na podstawie art. 21 rozporządzenia Rady 4064/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (sprawa nr IV/M.1616 - BSCH/A. Champalimaud), pkt 67. (67) Sprawa 110/84 Commune de Hillegom przeciwko Cornelis Hillenius [1985] ECR 3947, ust. 27.
(68) Sprawa C-438/04 Mobistar SA przeciwko IBPT [2006] ECR I-0000, ust. 38 to 43.
(69) Sprawa 110/84 Commune de Hillegom przeciwko Cornelis Hillenius, ust. 20.
(70) Zob. Zasada 1 opublikowanej przez BCBS "Metodologii zasad kluczowych" (wskazanej w przypisie 9).
(71) Proponowany zmieniony drugi akapit art. 12 ust. 1 Dyrektywy Bankowej.
(72) Art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE (Dz.U. L 390 z 31.12.2004, str. 38). Art. 32 ust. 5 dyrektywy 2004/109/WE stwierdza, że z mocą od dnia 20 lipca 2007 r. usunięty zostanie art. 92 dyrektywy 2001/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie dopuszczenia papierów wartościowych do publicznego obrotu giełdowego oraz informacji dotyczących tych papierów wartościowych, które podlegają publikacji (Dz.U. L 184 z 6.7.2001, str. 1) (dyrektywa ostatnio zmieniona przez dyrektywę 2005/1/WE (Dz.U. L 79 z 24.3.2005, str. 9)); wskazany usuwany przepis przejściowy powoływany jest obecnie w drugim akapicie art. 12 ust. 1 Dyrektywy Bankowej.
(73) Pierwszy akapit proponowanego nowego art. 19 ust. 1 Dyrektywy Bankowej.
(74) Art. 4 Dyrektywy Bankowej.
(75) Proponowany nowy art. 19 ust. 6 lit. a) Dyrektywy Bankowej.