Skarga wniesiona w dniu 26 marca 2007 r. - Imelios przeciwko Komisji(Sprawa T-97/07)
(2007/C 129/28)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 9 czerwca 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Imelios SA (Vélizi Villacoublay, Francja) (przedstawiciel: C. Curtil, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Tytułem żądania głównego w odniesieniu do procedury, stwierdzenie, że procedury prowadzone przez OLAF i Komisję nie mają charakteru kontradyktoryjnego; stwierdzenie, iż OLAF, jak sam przyznał, korzystał z anonimowych źródeł; stwierdzenie, że OLAF i Komisja odmówiły przekazania do wiadomości skarżącej raportu z dochodzenia; stwierdzenie, iż decyzja Komisji nie została uzasadniona; w konsekwencji stwierdzenie nieważności noty debetowej.
– Tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie, że dokumentacja przedstawiona przez skarżącą nie została uwzględniona; stwierdzenie, że nie zbadano [...] kwestii odpowiedzialności solidarnej; w konsekwencji stwierdzenie nieważności noty debetowej jako bezzasadnej.
– Stwierdzenie w każdym razie, że ostatnia transza pomocy nie została wypłacona skarżącej mimo faktu, że skarżąca nie zrzekła się jej w żaden sposób; w konsekwencji nakazanie Komisji wypłaty na rzecz skarżącej kwoty 34.368 EUR wraz z odsetkami naliczonymi od dnia wniesienia skargi; nakazanie Komisji wypłaty na rzecz skarżącej kwoty 50.000 EUR tytułem odszkodowania; nakazanie Komisji wypłaty na rzecz skarżącej kwoty 50.000 EUR tytułem kosztów przeprowadzonych procedur; obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W dniu 21 grudnia 1999 r. skarżąca zawarła ze Wspólnotą Europejską, reprezentowaną przez Komisję Europejską, w ramach piątego programu ramowego określającego działania wspólnotowe w zakresie badań, rozwoju technologicznego i prezentacji (1998-2002) w dziedzinie społeczeństwa informacyjnego przyjaznego dla użytkownika, umowę IST-1999-10934 - ASSIST, dotyczącą projektu "Knowledge Management for Help Desk Operators".
W następstwie dochodzenia przeprowadzonego przez OLAF i sporządzonego przez niego raportu z audytu Komisja wystosowała do skarżącej notę debetową, domagając się zwrotu kwoty wypłaconej uprzednio z tytułu pomocy wspólnotowej. Podstawą roszczenia Komisji było stosowane postanowienie umowy umożliwiające Komisji dochodzenie tego rodzaju zwrotu w przypadku stwierdzenia nadużycia lub poważnych nieprawidłowości finansowych w realizacji projektu. Chodzi tu o decyzję zaskarżoną niniejszą skargą. Ponadto skarżąca wnosi do Sądu o nakazanie Komisji dokonania wypłaty ostatniej transzy pomocy, jak również naprawienia szkody, którą poniosła po pierwsze, wskutek niewypłacenia ostatniej transzy pomocy, a po drugie w konsekwencji procedur wszczętych przez OLAF, a następnie Komisję.
Na poparcie skargi o stwierdzenie nieważności skarżąca powołuje się na naruszenie praw podstawowych, w szczególności prawa do obrony w trakcie prowadzonego przez OLAF dochodzenia w ramach audytu projektu "ASSIST". Podnosi ona, że nie miała możliwości przedstawienia użytecznych uwag na etapie dochodzenia, oraz że raport końcowy sporządzony przez OLAF, będący podstawą decyzję Komisji nie został jej przekazany, uniemożliwiając ustosunkowanie się do wniesionych przeciwko niej oskarżeń.
Poza tym skarżąca podnosi brak uzasadnienia decyzji, jak również fakt przedstawienie zarzutów po terminie.
Dodatkowo skarżąca podnosi liczne zarzuty co do zasadności zaskarżonej decyzji, w szczególności fakt, że Komisja nie uwzględniła przedłożonej przez skarżącą dokumentacji dotyczącej poniesionych kosztów. Ponadto twierdzi ona, że to grupa LA POSTE - rzeczywisty beneficjent pomocy, a nie ona sama, winna ponosić odpowiedzialność za ewentualne nieprawidłowości, których się dopuszczono.
