Skarga wniesiona w dniu 27 listopada 2006 r. - Moreira da Fonseca przeciwko OHIM - General Óptica (GENERAL OPTICA)(Sprawa T-318/06)
(2006/C 326/145)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 30 grudnia 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Alberto Jorge Moreira da Fonseca Lda (Santo Tirso, Portugalia) (przedstawiciel: adwokat Oehen Mendes)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: General Óptica SA (Barcelona, Hiszpania)
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 8 sierpnia 2006 r., doręczonej skarżącej w dniu 4 października 2006 r., wydanej w postępowaniu w sprawie unieważnienia nr 827C (Sprawa nr R 947/2005-1) i w konsekwencji stwierdzenie nieważności lub - ewentualnie - wygaśnięcia wspólnotowego znaku towarowego nr 573.592 "GENERAL OPTICA", zgłoszonego w dniu 10 lipca 1997 r. i zarejestrowanego w dniu 13 września 1999 r.
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie: graficzny znak towarowy "GENERAL OPTICA" dla usług z klasy 42 (usługi optyczne) - wspólnotowy znak towarowy nr 573.592.
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: General Óptica SA.
Strona wnosząca o unieważnienie wspólnotowego znaku towarowego: skarżąca.
Prawo ze znaku towarowego przysługujące stronie wnoszącej o unieważnienie: wcześniejsza krajowa nazwa handlowa "Generalóptica" dla przywozu i sprzedaży detalicznej aparatów optycznych, precyzyjnych i fotograficznych.
Decyzja Wydziału Unieważnień: odrzucenie wniosku o unieważnienie.
Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania.
Podniesione zarzuty: naruszenie między innymi art. 8 ust. 1 i 4 rozporządzenia Rady nr 40/94, ponieważ prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd odnośnie do dwóch znaków towarowych występuje, a oznaczenie skarżącej chronione jest na poziomie krajowym.
Naruszenie zasady 22 rozporządzenia Komisji nr 2868/95 polegające na tym, że OHIM nie zastosował się do obowiązku wezwania skarżącej do przedstawienia dowodu wcześniejszego używania, na które się ona powołuje.
