Skarga wniesiona w dniu 1 września 2006 r. - Erbežnik przeciwko Parlamentowi Europejskiemu(Sprawa F-106/06)
(2006/C 281/83)
Język postępowania: słoweński
(Dz.U.UE C z dnia 18 listopada 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Anže Erbežnik (Luksemburg, Luksemburg) [przedstawiciel: P. Peče, avocat]
Strona pozwana: Parlament Europejski
Żądania strony skarżącej
– uchylenie decyzji sekretariatu generalnego Parlamentu Europejskiego nr 110029 z dnia 1 czerwca 2006 r.;
– stwierdzenie, że skarżący pozostawał z panią H. (obecnie panią Erbežnik) w związku pozamałżeńskim uznanym prawnie na podstawie zasad pierwotnego prawa wspólnotowego od momentu podjęcia przez niego służby w charakterze prawnika lingwisty w Parlamencie Europejskim i stąd ma prawo do dodatku na zagospodarowanie wypłacanego przez Parlament Europejski w pełnej wysokości przewidzianej dla małżeństw i obliczanej na podstawie dodatku na gospodarstwo domowe;
– ewentualnie, zobowiązanie Parlamentu Europejskiego do uwzględnienia zmiany stanu cywilnego skarżącego (po zawarciu związku małżeńskiego) zgodnie z zasadą proporcjonalności i przyznania mu dodatku na zagospodarowanie w pełnej wysokości (dla urzędników pozostających w związkach małżeńskich) odnośnie do rat dodatku wypłacanych po zawarciu przez niego związku małżeńskiego w sierpniu 2005 r.;
– zasądzenie od strony pozwanej odsetek za zwłokę;
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Od kiedy we wrześniu 2003 r. skarżący został zatrudniony w Słowenii przez Parlament Europejski, a nawet przed tą datą, pozostawał on w stałym związku pozamałżeńskim ze swoją towarzyszką życiową, która w sierpniu 2005 r. została jego żoną. Skarżący podnosi, że związek ten był prawnie uznany w prawie słoweńskim.
Przy podjęciu służby w Parlamencie Europejskim skarżący zwrócił się o przyznanie dodatku na gospodarstwo domowe, którego mu odmówiono z uwagi na to, że zgodnie z art. 1 załącznika VII do regulaminu pracowniczego do takiego dodatku mają prawo małżeństwa oraz związki pozamałżeńskie tej samej płci. W maju 2005 r. złożył on wniosek o dodatek na zagospodarowanie, którego wysokość równa się dwóm miesięcznym wynagrodzeniem podstawowym w przypadku urzędnika uprawnionego do dodatku na gospodarstwo domowe oraz miesięcznemu wynagrodzeniu podstawowemu w pozostałych przypadkach. Przyznano mu pierwszą ratę dodatku na zagospodarowanie (który jest wypłacany w trzech ratach, jedna na rok) przewidzianą dla osób niepozostających w związkach małżeńskich. Po zawarciu związku małżeńskiego skarżący zażądał rat dodatku na zagospodarowanie przyznawanych pracownikom w związkach małżeńskich, lecz odmówiono mu ich z uwagi na to, że zmiana jego stanu cywilnego nastąpiła po upływie okresu próbnego.
W uzasadnieniu swojej skargi skarżący opiera się głównie na następujących zarzutach:
– po pierwsze, nieważności art. 1 ust. 2 lit. c) i art. 1 ust. 2 lit. d) załącznika VII do regulaminu pracowniczego oraz pomocniczo błędnej wykładni tych przepisów przez administrację strony pozwanej z uwagi na naruszenie ogólnych zasad prawa wspólnotowego takich jak zasada swobodnego przepływu pracowników, obywatelstwa Unii Europejskiej oraz swobodnego przepływu osób, zakazu dyskryminacji i nierównego traktowania, jak również na nieprzestrzeganie praw podstawowych i praw człowieka oraz naruszenie zasady proporcjonalności;
– po drugie, błędnej interpretacji daty upływu okresu próbnego jako ostatecznej daty na określenie wysokości dodatku na zagospodarowanie, podczas gdy wypłaty tego dodatku następują w ratach podczas trzyletniego okresu.
