POMOC PAŃSTWA - PORTUGALIAPomoc państwa C 43/2004 (ex NN 38/2003) - Opłata parafiskalna na promocję wina
Zaproszenie do przedkładania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(2005/C 92/06)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE C z dnia 16 kwietnia 2005 r.)
Pismem z dnia 1 grudnia 2004 r., odtworzonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja poinformowała Portugalię o swojej decyzji wszczęcia procedury przewidzianej w art. 88 ust. 2 Traktatu WE w odniesieniu do wymienionej pomocy.
Zainteresowane strony mogą nadsyłać swoje uwagi na temat pomocy, w odniesieniu do której Komisja wszczęła procedurę, w terminie jednego miesiąca od daty opublikowania niniejszego streszczenia oraz towarzyszącego mu pisma, na następujący adres:
Komisja Europejska
Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa
Dyrekcja H2
Biuro: Loi 130 5/120
B-1049 Bruksela
Faks: (32-2) 296 76 72
Uwagi te zostaną przekazane Portugalii. Zainteresowana strona przedstawiająca uwagi może wystąpić z pisemnym, odpowiednio umotywowanym wnioskiem o traktowanie jej danych jako poufnych.
STRESZCZENIE
W następstwie złożenia skargi, dnia 20 stycznia 2003 r. Komisja zwróciła się do władz Portugalii z prośbą o udzielenie informacji na temat opłaty parafiskalnej zwanej "na promocję wina", pobieranej przez Instytut Winorośli i Wina, oraz środków finansowanych z tej opłaty. Pismem z dnia 14 marca 2003 r. władze Portugalii odpowiedziały Komisji, potwierdzając stosowanie od 1995 r.(1) do chwili obecnej opłaty parafiskalnej pobieranej przez Instytut Winorośli i Wina (zwany dalej IVV) od producentów wina.
Komisja nie została powiadomiona o tym systemie zgodnie z art. 88 ust. 3 Traktatu. Wydaje się więc, że stanowi on nową pomoc wdrożoną z naruszeniem art. 88 ust. 3 Traktatu, a zatem bezprawną w rozumieniu Traktatu.
Komisja podjęła decyzję o wszczęciu procedury dochodzeniowej, o której mowa w art. 88 ust. 2 Traktatu, odnośnie do wyżej wymienionej opłaty, ponieważ istnieje przypuszczenie, że stanowi ona dla niektórych kategorii producentów pomoc państwa, która może być niezgodna z art. 87 Traktatu, szczególnie z uwagi na jej sposób finansowania.
Wpływy z tej opłaty zwanej na promocję wina stanowią ponad 62 % budżetu związanego z funkcjonowaniem IVV. Opłata jest nałożona nie tylko na produkty winiarskie wytwarzane i wprowadzane do obrotu w Portugalii, ale również na produkty wytwarzane w Portugalii i wprowadzane do obrotu bądź w innych Państwach Członkowskich bądź w krajach trzecich oraz na produkty winiarskie pochodzące z innych Państw Członkowskich lub z krajów trzecich i wprowadzane do obrotu w Portugalii.
W ramach zadań związanych z ogólną koordynacją sektora wina IVV prowadzi dwa rodzaje działań:
– działania związane w szczególności z winem i produktami winiarskimi wytwarzanymi w Portugalii, a mianowicie: rejestracja i dziedzictwo wina oraz audyt systemów kontroli i certyfikacji win gatunkowych wyprodukowanych w określonym regionie oraz win regionalnych a także
– działania zarówno w odniesieniu do win i produktów winiarskich pochodzących z Portugalii jak i tych, które pochodzą z innych Państw Członkowskich i/lub z krajów trzecich i zostały wprowadzane do obrotu w Portugalii, a mianowicie: zarządzanie i koordynacja rynku wina, kontrola i nadzór sektora wina zgodnie z ustawodawstwem krajowym i wspólnotowym (działania pochłaniające prawie cały budżet IVV).
IVV świadczy również niektóre usługi na rzecz stron trzecich w takich dziedzinach, jak:
– magazynowanie wina i produktów winiarskich,
– usługi laboratoryjne,
– szkolenie własnych pracowników i innych specjalistów pracujących w sektorze wina (finansowane w dużej części przez wspólnotowe i krajowe programy wsparcia).
IVV zapewnia też organizację promocji wina. Czyni to przyznając wsparcie stowarzyszeniom o charakterze branżowym reprezentującym sektor wina, które planują rozwój działań promujących i reklamujących wino oraz produkty winiarskie. Wsparcie to jest częściowo (miedzy 25 % i 45 %) finansowane z wpływów z opłaty promocyjnej pobieranej od produktów krajowych. Od 1997 r. w drodze procedury otwartej i konkurencyjnej wsparcie na ogólną promocję win i produktów winiarskich przyznano portugalskiemu stowarzyszeniu branżowemu reprezentującemu portugalski sektor wina, "Viniportugal". Jako jedyny kandydat od 1997 r., "Viniportugal" był w ten sposób beneficjentem całej pomocy pochodzącej z opłaty parafiskalnej przeznaczonej do tego celu.
Ocena
Na tym etapie Komisja jest zdania, że IVV, prowadząc działania ogólnie koordynujące sektor wina, zlecone przez ustawodawstwo wspólnotowe i krajowe, oraz organizując przyznawanie pomocy na promocję wina, nie działa jako podmiot prywatny, ale jako władza publiczna i że jako taka nie otrzymuje pomocy państwa. Na podstawie posiadanych informacji Komisja uważa, że Viniportugal nie otrzymało korzyści gospodarczej. To stowarzyszenie branżowe jedynie świadczy usługi i w tym celu zostało wybrane na podstawie obiektywnych kryteriów oraz w drodze otwartej, przejrzystej i niedyskryminacyjnej procedury.
Na tym etapie Komisja jest zdania, że pomoc państwa została przyznana na rzecz podmiotów gospodarczych z sektora wina w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu, w odniesieniu do finansowania kampanii promujących i reklamujących wino i produkty winiarskie oraz organizacji szkoleń.
Kwestia, czy ta pomoc państwa przyznana podmiotom jest zgodna z zasadami wspólnego rynku, pozostaje otwarta z następujących powodów:
1. w odniesieniu do wsparcia reklamy win portugalskich w innych Państwach Członkowskich i w krajach trzecich, Komisja nie posiada wystarczających informacji, żeby stwierdzić, że kampanie te, chociaż wspominają pochodzenie win, dostarczają jedynie informacji o obiektywnych cechach danych produktów, pomijając subiektywne stwierdzenie dotyczące jakości produktów jedynie z racji ich pochodzenia.
2. Odnośnie do finansowania pomocy wspierającej promocję i szkolenia, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości, Komisja uważa, że pomoc dla producentów krajowych może być finansowana z opłat parafiskalnych nałożonych również na przywóz przez producentów tego samego produktu z innych Państw Członkowskich jedynie, o ile pewne jest, że mogą oni w taki sam sposób co producenci krajowi korzystać z wszystkich tych korzyści. Jednakże Komisja nie posiada na tym etapie wystarczających informacji, żeby stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku nie dochodzi do dyskryminacji między produktami krajowymi i produktami przywożonymi oraz że zatem produkty pochodzące z innych Państw Członkowskich, na które również była nałożona opłata, korzystają w taki sam sposób i w takim samym stopniu co produkty krajowe z wszystkich wynikających z tego korzyści.
______
(1) Opłata ustanowiona dekretem z mocą ustawy 137/95 z dnia 14 czerwca 1995 r. (DR nr 136 I-A z 14/6/95) zmienionym dekretem z mocą ustawy 119/97 z dnia 15 maja 1997 r. 1997 (DR nr 112 IA z 15/5/97)
..................................................Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
TEKST PISMA
grafika