Tekst przyjęty na XXXIV Konferencji komisji wyspecjalizowanych w sprawach wspólnotowych (COSAC)Londyn, dnia 11 października 2005 r.
"Wkład COSAC skierowany do instytucji UE"
(2005/C 322/01)
(Dz.U.UE C z dnia 17 grudnia 2005 r.)
Nadzór WPZiB
1. COSAC z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady w sprawie publikowania informacji w kwestii, które Państwa Członkowskie uczestniczą w których misjach WPZiB/EPBiO, wzywa też Radę do kontynuowania tej poprawiającej otwartość i wspomagającej nadzór parlamentarny dobrej praktyki.
Lepsze stanowienie prawa: Ocena skutków
2.1. COSAC z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę w kwestii lepszego stosowania prawa i wzywa Komisję do wypracowania zintegrowanej oceny skutków dla wszystkich głównych inicjatyw w programie roboczym, tak jak zaproponowano to w komunikacie "Poprawa otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej" (COM(2005) 97 wersja ostateczna).
2.2. COSAC wzywa Komisję do opracowania jednostronicowych podsumowań wszystkich ocen skutków, tak by umożliwić szybkie i sprawne zrozumienie materiału; do przetłumaczenia tych podsumowań na wszystkie języki urzędowe Wspólnoty; do bezzwłocznego przesłania ich bezpośrednio parlamentom krajowym.
2.3. COSAC wzywa Komisję do przesłania wszelkich ocen skutków oraz "map drogowych" bezpośrednio do parlamentów krajowych oraz do opublikowania ocen skutków i "map drogowych" we wszystkich językach urzędowych Wspólnoty. Po przyjęciu przez Kolegium dokumenty Komisji powinny być jak najszybciej publicznie dostępne.
2.4. COSAC wzywa instytucje UE i Państwa Członkowskie do wypracowania wspólnego podejścia do kwestii oceny kosztów administracyjnych.
2.5. COSAC zachęca Parlament Europejski i Radę Ministrów do przeprowadzania oceny skutków w przypadku proponowanych istotnych poprawek do projektów legislacyjnych. COSAC sugeruje, by Komisja, Parlament Europejski i Rada ustaliły, w jakich okolicznościach proponowana poprawka wymaga przeprowadzenia oceny skutków. COSAC nalega, by w ramach procedury współdecydowania Komisja uaktualniała ocenę skutków po pierwszym czytaniu w Parlamencie Europejskim, przedstawieniu wspólnego stanowiska Rady i drugim czytaniu w Parlamencie Europejskim oraz przed posiedzeniem w ramach postępowania pojednawczego.
2.6. COSAC podkreśla potrzebę stosowania obiektywnej oceny skutków.
2.7. COSAC wzywa Komisję, by w ocenie skutków skoncentrowała się na trzech elementach strategii lizbońskiej, tzn. na skutkach ekonomicznych, społecznych i środowiskowych.
2.8. COSAC zwraca się do Komisji o opracowanie oceny skutków w odniesieniu do tych projektów legislacyjnych, które proponuje ona wycofać.
2.9. COSAC wzywa Komisję do utworzenia publicznej bazy danych zawierającej wszystkie projekty przewidziane w rocznym programie prac legislacyjnych wraz z odniesieniami do ocen skutków i "map drogowych".
Jawność posiedzeń Rady
3. COSAC wzywa Radę Ministrów do natychmiastowej zmiany Regulaminu, tak aby posiedzenia odbywały się publicznie za każdym razem, gdy omawiane i poddawane pod głosowanie są projekty legislacyjne. Działania te mają na celu zmniejszenie dystansu pomiędzy obywatelami a Unią, umożliwienie bardziej efektywnej kontroli parlamentów krajowych nad decyzjami ministrów oraz uzdrowienie niedopuszczalnej sytuacji, w której przepisy prawne są dyskutowane i uchwalane w sposób tajny.
Pomocniczość i proporcjonalność
4. Te parlamenty krajowe, które pragną uczestniczyć w powyższych działaniach, powinny przeprowadzać kontrolę pomocniczości i proporcjonalności w odniesieniu do projektu bądź projektów legislacyjnych UE, rozszerzając swą funkcję kontrolną według zasad określonych w Protokole w sprawie Roli Parlamentów Krajowych dołączonym do Traktatu Amsterdamskiego i umożliwiającym im sprawdzanie procesu podejmowania decyzji w kwestii pomocniczości i proporcjonalności, ocenę uzasadnień przedstawionych przez Komisję i podkreślającym wobec Komisji rolę krajowych parlamentów w odniesieniu do pomocniczości.
Debata nad przyszłością Europy
5. COSAC przyznaje, że przezwyciężenie obecnego kryzysu w UE wymaga szerokiej debaty obejmującej nie tylko instytucje i elity Unii, lecz także jej obywateli. Taka debata powinna odbywać się na wszystkich szczeblach - lokalnym, regionalnym, krajowym i europejskim. Parlamenty krajowe i Parlament Europejski ponoszą w tej dziedzinie szczególną odpowiedzialność. Seria spotkań powinna mieć na celu stymulowanie, sterowanie i syntezę różnych dyskusji, podnoszenie świadomości europejskiej, jak również prowadzić do jasnego zdefiniowania roli oraz celów UE rozumianych i akceptowanych przez obywateli Europy. Ułatwiłoby to z kolei podjęcie dalszych decyzji w sprawie przyszłości Traktatu Konstytucyjnego.
