Skarga wniesiona w dniu 5 maja 2005 r. przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-178/05)
(2005/C 155/58)
(Język postępowania: angielski)
(Dz.U.UE C z dnia 25 czerwca 2005 r.)
W dniu 5 maja 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, reprezentowanego przez C. Jacksona, działającego w charakterze pełnomocnika, wspieranego przez M. Hoskinsa, barrister, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– połączenie tej skargi ze skargą o stwierdzenie nieważności odmowy przyjęcia zmienionego krajowego planu rozdzielania zawartej w piśmie Komisji z dnia 1 lutego 2005 r., przedłożonego przez Zjednoczone Królestwo, na podstawie art. 230 WE, w dniu 11 kwietnia 2005 r.;
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2005) 1081 final z dnia 12 kwietnia 2005 r. w sprawie zgłoszonej zmiany do krajowego planu rozdzielania przydziałów emisji gazów cieplarnianych notyfikowanego przez Zjednoczone Królestwo na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W dniu 30 kwietnia 2004 r. Zjednoczone Królestwo notyfikowało Komisji tymczasowy krajowy plan rozdzielania na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE(1).
W dniu 7 lipca 2004 r. Komisja wydała decyzję C(2004)2515/ 4 final dotyczącą krajowego planu rozdzielania Zjednoczonego Królestwa określoną w art. 9 ust. 3 tej dyrektywy.
W następstwie zakończenia działań określonych w tymczasowym krajowym planie rozdzielania Zjednoczone Królestwo poinformowało Komisję w dniu 10 listopada 2004 r., że chciałoby dokonać zmiany w tymczasowym krajowym planie rozdzielania celem uwzględnienia wyników tych działań. Zaskarżoną decyzją Komisja uznała, że proponowana zmiana w krajowym planie rozdzielania notyfikowana przez Zjednoczone Królestwo Komisji w dniu 10 listopada 2004 r. i uaktualniona w dniu 18 lutego 2005 r. zakładająca wzrost rozdziału przydziałów emisji o 19.8 Mt CO2eq jest niedopuszczalna.
Zjednoczone Królestwo podnosi, że uznanie zmiany za niedopuszczalną narusza prawo i że powinna zostać stwierdzona jego nieważność.
Zjednoczone Królestwo twierdzi, że zaskarżona decyzja narusza prawo z następujących względów:
– biorąc pod uwagę wyraźne sformułowania krajowego planu rozdzielania, Komisja nie była upoważniona do traktowania w zaskarżonej decyzji tymczasowego planu rozdzielania Zjednoczonego Królestwa jako ostatecznego;
– Komisja była zobowiązana rozważyć poprawki do krajowego planu rozdzielania, zgłoszone przez Zjednoczone Królestwo, bezzwłocznie celem umożliwienia Zjednoczonemu Królestwu wywiązania się ze swoich zobowiązań określonych w tej dyrektywie;
– decyzja Komisji C(2004)2515/4 final nie może uniemożliwiać ani ograniczać uwzględnienia opinii społeczeństwa, czego wymaga pkt 9 Załącznika III i art. 11 ust. 1 dyrektywy, a Państwo Członkowskie musi mieć możliwość proponowania wszelkich koniecznych zmian wynikających z konsultacji społecznych;
– artykuł 3 decyzji Komisji C(2004)2515/4 final pozwala Zjednoczonemu Królestwu na notyfikowanie Komisji wszelkich zmian, również zmian wynikających z wzrostu ilości rozdzielonych przydziałów.
______
(1) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, str. 32
