Skarga wniesiona w dniu 18 kwietnia 2005 r. przez Johna Arthura Slatera przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)(Sprawa T-152/05)
(2005/C 143/79)
(Język, w którym została sporządzona skarga: angielski)
(Dz.U.UE C z dnia 11 czerwca 2005 r.)
W dniu 18 kwietnia 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Johna Arthura Slatera zamieszkałego w Londynie (Zjednoczone Królestwo), reprezentowanego przez J. Gilberta, solicitor, przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).
Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również Prime Restaurant Holdings, Inc. z siedzibą w Mississauga, Ontario (Kanada).
Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– stwierdzenie nieważności decyzji czwartej Izby Odwoławczej z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie R 582/2003-4;
– odrzucenie wniosku Prime Restaurant Holdings, Inc. o unieważnienie wspólnotowego znaku towarowego wpisanego do rejestru pod nr 447730;
– obciążenie Urzędu i innych uczestników ich własnymi kosztami postępowania oraz kosztami postępowania strony skarżącej w niniejszym postępowaniu, w postępowaniu odwoławczym nr R 582/2003-4 i w postępowaniu o unieważnienie nr 232C000447730/1.
Zarzuty i główne argumenty:
Wpisany do rejestru wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie: |
znak słowny EAST SIDE MARIO'S dla towarów i usług z klas 25, 26 i 42 - wspólnotowy znak towarowy nr 447730 |
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: |
John Arthur Slater |
Strona wnosząca o unieważnienie wspólnotowego znaku towarowego: |
Prime Restaurant Holdings, Inc. |
Prawa ze znaku przysługujące stronie wnoszącej o unieważnienie: |
krajowe znaki słowne i graficzne EAST SIDE MARIO'S |
Decyzja Wydziału Unieważnień: |
nieważność wspólnotowego znaku towarowego |
Decyzja Izby Odwoławczej: |
oddalenie odwołania |
Zarzuty: |
naruszenie art. 51 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 40/94. Według strony skarżącej Izba Odwoławcza błędnie stwierdziła, że strona skarżąca działała w imieniu osoby trzeciej, która powinna być uważana za zgłaszającego znak towarowy, że ta osoba trzecia działała w złej wierze oraz że stanowi to nieuczciwą praktykę. |