Skarga wniesiona 20 września 2004 r. przez Republikę Federalną Niemiec przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-374/04)
(2004/C 284/50)
(Język postępowania: niemiecki)
(Dz.U.UE C z dnia 20 listopada 2004 r.)
Dnia 20 września 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przez Republikę Federalną Niemiec przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. Pełnomocnikami procesowymi strony skarżącej są Claus- Dieter Quassowski, Annette Tiemann, wspierani przez Dietera Sellnera i Ulricha Karpensteina, adwokatów.
Strona skarżąca wnosi o:
– stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji Komisji z dnia 7 lipca 2004 r. (K(2004) 2515/2 wersja ostateczna);
– stwierdzenie nieważności art. 2 tej decyzji w zakresie, w jakim w lit. a)-c) nakazuje ona Republice Federalnej Niemiec dokonanie zmian i powiadomienie o zmianach krajowego planu rozdzielania;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zaskarżona decyzja dotyczy krajowego planu rozdzielania przydziałów emisji gazów, który został przedstawiony przez Niemcy na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/87/WE. W tej decyzji Komisja formułuje zarzuty przeciwko przewidzianej w krajowym planie rozdzielania dla Niemiec następczej korekcie rozdziału przydziałów emisji gazów (tak zwana "korekta redukująca ex-post"). Zdaniem Komisji z tego powodu plan ten jest niezgodny z załącznikiem III dyrektywy 2003/87/WE(1).
Dla uzasadnienia swojej skargi strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja narusza art. 9 ust. 3 w związku z załącznikiem III dyrektywy 2003/87. Załącznik III nie zabrania Państwom Członkowskim przeciwdziałania nadmiernemu rozdzieleniu przydziałów za pomocą korekty ex-post. Wręcz przeciwnie, na podstawie dyrektywy 2003/87 Państwa Członkowskie są zobowiązane do odwołania decyzji w sprawie rozdzielenia przydziałów, jeżeli została ona oparta na błędnych opisach.
Zaskarżona decyzja narusza również art. 176 WE, ponieważ Komisja nie może zabronić Państwom Członkowskim wniesienia dodatkowego wkładu w ochronę klimatu, polegającego na odbieraniu rozdzielonych przydziałów w przypadkach, w których nie zrealizowały zamierzonego celu.
Wreszcie, Komisja przeoczyła zdaniem strony skarżącej, że korekta ex-post nie może w nieuzasadniony sposób sprzyjać nowym operatorom, ponieważ przewidziana jest wyłącznie jako korekta redukująca. W związku z tym decyzja będąca przedmiotem skargi zawiera oczywisty błąd w uzasadnieniu.
______
(1) Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE, Dz. U. L 275 z 25.10.2003, str. 32.
